(Jeff POV)
Naidampi ko ang palad ko sa pisngi niya. Pinaglaruan ang mukha niya ng daliri ko.
Atleast diba Charm, di ko ginuhitan yung mukha mo.
Ngunit natigilan ako, dahil di tama ang ginagawa ko. Talagang mahuhulog ako sa kanya.
Dahan-dahan ko siyang inihiga sa sofa at kinuha yung kumot. Saka kinumutan siya. Sino naman kasi ang bumili ng dress na yan at napakaikli?
Tsk.
Tinawagan ko si Jay.
“Make a reservation to a nearest restaurant. Doon kami maghahapunan ni Missamy.” Bago ko ibinaba pinakingan muna ang kumpirmation ni Jay.
“Yes, master Jeff. Pero kailangan niyo bumalik for closing program.”
Yun pa pala, nakalimutan ko ng dahil kay Missamy.
“Babalik din ako.”
Napatitig ulit ako kay Missamy. Iiwan ko siya dito na mag-isa? Walang malay? Eh, kung may masamang mangyari sa kanya?
Binuhat ko siya papunta sa kama, at pinatawag ko s
(Missamy Charm POV) Nauna na ako sa paglalakad dahil parang pinapasyal lang na parang aso ako ni Jeff. Ayoko naman ng ganoon. May makakasalubong kaming bike, at kampante ako na di naman ako mabubundol, kaya lang ng tumitig sa amin yung sakay. Muntikan na akong matumbahan kung di ako hinigit kaagad ni Jeff. Nakayakap ako kay Jeff. Ang lakas ng tibok ng puso ko, o puso niya? Nagkatitigan kami ni Jeff, kaya lang siya ng bumitaw na parang highblood at pinagsabihan si Kuyang napa-pabike. Hinila ko na si Jeff na kala niya may nawala sa akin. Yung lalaki nga ang nasaktan diba? Imbes na tulungan tumayo, hindi. Kundi nang-apak pa na parang asong ulol. Ikaw yung agrabyado? Inis naman niyang hinila pabalik sa kanya yung kamay. Kala naman niya gusto kong hawakan yun till the rest of my life. Tss. Asa ka din talaga Jeff. Iyong-iyo ang kamay mo. Nau
(Missamy Charm POV) “Wow, ang bitter mo. Kala mo naman ampalaya ang kinakain mo! Saka wala akong kalandian.” Ayan na nga nasira yung romantic mood ng boung lugar. Dahil ginawa na naman naming parang Korte. Napapalingon na lang sa amin yung mga nagdidate din dito sa loob ng restaurant. Sorry. Di niyo nireserve yung boung lugar, kaya magtiis kayo. Damayin ko na kayo, dahil wala man talagang konsensya ang taong nasa harapan ko. Kanya ang boung mundong to! “Ganoon? Dito tayo mag-iiskandalo Charm.” “Anong paki nila?! Saka hoy, ikaw ang nauna!” “Just eat!” tahol na niya sa akin. Parang nasuntok ng dis-oras yung puso ko nang marinig ko na naman ang boses niyang ganito. Latest na ang boses niyang galit ang tumatakot sa puso ko. Tahimik na nga kasi Missamy. May point siya. Nasa labas kayo at baka makarating pa ito sa Elder na nag-aaway kayong dalawa.
(Jeff POV) Napayuko na lamang ako. Mahirap Missamy na sabihin sayo, at paniguradong ayaw ni Juan Carlos na ipaalam ang nangyari sa kanya. Ipagdasal na lang natin na magawa nga niyang makatakas sa kamatayan. Alam mo ba Missamy, ako ang nahihirapan sa ating lahat. Palibhasa ako naman ang namuno sa larong to. Guilty tungkol sa Kuya mo, at itong di ko binibigyang pansin na pakiramdam na pilit kong ayaw mahulog ng tuluyan. Bakit ka kasi ganito Missamy? Humarap na ako kay Missamy. At ewan, niyakap ko na lang siya. Tinapik tapik ang likuran niya. “Diba talaga maaring umuwi si Kuya, Jeff?” tanong niya ulit sa akin. Parang nagpakabingi na naman ako. “Panaginip lang yun Missamy. Your brother needs to focus on his study. Please understand him. Andito naman ako sa tabi mo.” Di ko alam kung bakit yun ang lumabas sa labi ko. Ang importante di na nagtanong si Missamy, at i
(Jeff POV) “Jeff, akalain mo parang totoo na mag-asawa tayo sa larawan na ito.” Napailing na lamang ako sa kanya. Baka nga magkatotoo ang larawan na yan Missamy kapag lagi kang ganito. Pa-fall ka masyado. Maari namang di tumawa at ngumiti diba? Ako sumabit ng larawan. “Not bad. Parang kwarto na natin yung silidmo.” Habang yung picture ni Ivy, nagkalat sa mesa. Nang may kumatok, at di lock yung doorknob. Si Jay naman kasi di man lang nilock! Agad kong inihiga si Missamy sa mesa at hinalikan ko siya. Kung sino man ang nagtangkang pumasok ng silid ko, paniguradong natigilan. Ngunit, si Missamy, itinulak niya ako. Sapak na naman ang inabot ko. “Si Chin yung pumasok! Bakit ka nanghahalik?! At baka ano pa ang isipin noon sa atin. Bahala ka kapag nagsumbong yun sa Jowa mo!” Natahimik na lamang ako. Mahirap lang talaga may itinatago.
(Jeff POV) Nabasa ba ni Missamy ang iniisip ko? Kinuha lang naman niya yung kailangan ko din inumin, ng tuluyan na nga kaming mawala sa sarili. Ngayon, siya lang ang mawawala sa sarili. At ako ang mapaparusahan dito. “You're a shit Missamy.” Ngumiti siya sa akin. Ayan na naman ang ngiti niyang nakakapraning. Epekto ng gamot na nilagay nila sa inumin namin. “Jeff, iniinitan ako ng sobra. Wala na bang kuryente? Di ko na maramdaman ung lamig.” Patayo na si Missamy ng… “Stay there?!” Ako napatayo ang napatayo. Yung ngiti ni Missamy di maalis sa labi niya. “Jeff, yayakap lang naman ako para mailabaas ko yung init ng nararamdaman ko. Tulungan mo naman ako.” “No!” Nang lumapit na siya sa akin at matutumba ito na siyang ikinakilos ko para saluhin siya. At ang malanding pusit nakatali na sa akin.
(Jay POV) “Jay.” Kuha ng attention ni Chin ulit sa akin. “Wala kang narinig Chin. Maaga ko na itong pagbabanta sayo. Kapag may nakalabas tungkol dito at nakaabot kay Miss Ivy, ikaw langnaman ang ituturo ko kay Master Jeff. Close your ears as if wala kang narinig. Go.” Taboy ko sa kanya. Napabuntong hininga kami ni Butler Nang. “Sa tingin ko, baka magkaroon na talaga ng maliit na paang tatakbo sa pamamahay ni Master Jeff.” Pagbibiro nito sa akin. “Parang magiging totohanan nito ang peke nilang kasal.” Sabagay kinikilala ito ng karamihan at pumirma silang dalawa. May bisa ang marriage contract nila. At ang kontratang limang buwan ay kukunti lang ang nakakaalam. Sa nangyari, maaring masira ang kontrata. Kung peke ang lahat ng tungkol dito. Juan Carlos, inahas na nga ni Jeff ang kapatid mo. (Jeff
(Ivy POV) “Pinapatawag niyo daw ako.” “May ipapagawa ako sa iyo. Hindi lang si Missamy ang kailangan mong makunan ng larawan. Pati si Jeff, kapag nagsasama kaming dalawa.” “Sigurado kayo?” “Sa naninibago ako sa kanya. Yung makukuha mong larawan sa amin ni Jeff, siguraduhin mo na makakarating sa Elder. Isama mo na rin yung tungkol kay Missamy.” “Yes Mam.” Tignan lang natin Jeff, kung manantili kang mananahimik at isawalang bahala ako. Sabagay, four months to go, tapos na din naman ang kontrata at masaya akong marinig na ikaw na nga ang pinipisil nilang maupo bilang Elder. Good Job Jeff. “How about us?” tanong niya sa akin. Ang photographer. “Walang tayo Roderick.” “Ikaw ang may gumawa nga aksidente sa nangyari sa lalaking tunay mong minamahal diba? Si Juan Carlos.”  
(Jeff POV) At heto nga ang trip ni Shin sa pamilya namin, ang manuod sa theater room. Isang pelikulang pambata, na napapalambing nga yung dalawang bata sa lolo nila kunyari. Tss. They are good to take the opportunity na magkaroon nga ng kumpletong pamilya. Paano na lang kaya kung matatapos ang lahat nang ito? Dumating sila Missamy at Cassandra na may dalang popcorn. Tumabi sa akin si Missamy at share nga kami sa hawak niya. Pero pinandilatan ako na kanya lang ang pagkain na hawak niya. Edi ubusin mo. General Rating ang pinapanuod namin. Pambata talaga. Kaya namalayan ko na lang nakasandal na sa balikat ko ang ulo ni Missamy. Ang landi ng babaing to. Hangang sa matapos na yung Movie at nakatulog na yung dalawang bata. Kinuha na sila ni Jay at Butler Nang. Susunod na sana si Missamy palabas ng hinila ko siya pabalik. Dahil ang panunuorin lang namin suspend and horror. Kinurot