(Jeff POV)
Wala ito sa higaan niya. Kaya napapasok ako sa banyo at halos… nanlaki ang mga mata niya.
Mas lalong nanlaki din yung akin.
Halos mabasag ang eardrums ko ng tumili si Missamy. Pero ginising ako sa katotohanan na andito yung Elder at si Shin!
Kumuha ako ng twalya niya at ipinulupot ko sa hubad niyang katawan. Binuhat siya kahit nga bugbug sarado na ako.
I need to transfer this woman to my room.
(Missamy POV)
Nanamlay pa katawan ko ng magising ako. Pero ng bumangon na ako.
Napa shake it off ako sa kanta ni Taylor Swift.
Shake it off Missamy Charm! Fighting! This is ever great morning!
Masaya at walang kailangan i-indang negative vibes!
Di uso yan Missamy sa umaga! Yeah! Fighting!
Sugod sa banyo. Do the morning routine at napamogmog.
Good morning my beautiful lady!<
(Missamy Charm POV) Asaan kaya yung shuta niya para kumalma ang lalaking to? Gusto ko lang ma-test kung kumakalma ba ang lalaki kung ang usapan na nga tungkol sa babae nila. Ngunit. Ang sama talaga ng tingin ni Jeff sa akin. Nagpapahinga. At talagang ang mata niya, humanda ako kapag nakarecover siya sa sakit. “Labas lang ako para humanap ng isusuot Jeff. Kasalanan mo din kasi yan. Suffer ka muna. Labas lang ako.” Tumayo na ako. Ngunit isang malakas na kamay ang humila sa akin pabalik. “Where are you going?” harap niya sa akin na medyo nahiwalay yung kaluluwa ko sa aking katawan. Wait. Naiwan Jeff kaluluwa ko. Retake, action muna tayo. Ngunit ayoko talaga sa mga mata niyang lumalagablab sa inis. “Bingi ka ba? Nagpa-alam na ako kanina ah.” At natira sa aking kaluluwa yung pagiging Pilosopo ko. Lalong umapoy ang mga mata ni Jeff. Talagang, sumasa
(Missamy Charm POV) “Then, wag mo akong sisihin. Ibahin mo ang kahulugan ng salitang yan! Ouch! Sh*t!” Bitaw niya sa kamay ko. Sa kinarate ko ulit. May pananakot pang nalalaman. Wag ako Jeff. Wag ako! Ilang ulit ko na bang sinabi yan sayo?! Saka nga tuluyan na akong tinalikuran. Nagkulong sa banyo at doon ata umiyak na parang bakla. Ang tanong saan ako kukuha ng damit ko? Bubuksan ko na yung pinto nang marinig kong sumigaw si Jeff. “Don't ever try na lumabas ka ng silid na ito!” “Jeff! Wala akong damit. Ano magpapakita ako sa tatay mo at kapatid mo na ganito saplot ko?” Saka lumabas ng banyo na nakahilamos na nga at iniinda ang kalmot ko sa braso niya. Plus, yung kagat mo pa sa kanya Charm. Saka yung sipa mo din sa gitna niya. Grabe ka din Charm kay Jeff. Mag sorry ka. Kaya naman, napangiti na ako ng sagad sa kanya. Dahil baka, bumawi sa akin,
(Jeff POV) “Shin.” And I stare him deadly. Pero may kasunod pa yung tanong. “May bagong pamangkin na ba ako?” tanong niya ulit kay Missamy. “Hey stop that Shin!” at wala akong paki-alam kung andito sa harapan namin yung Elder. “Nakakabastos ka sa asawa ko.” Natural lang na ipagtangol ko si Missamy. “At bakit bumaba kaagad kayo?” At ang inabot talaga sa akin ni Shin, upak. “Ito naman, di na mabiro.” Sandal na lamang ni Shin sa kinakaupuan niya. “Uhmmm. Shin kailan ka ba mag-aasawa?” tanong na lamang ni Missamy. Pero natawa ng mahina si Shin. Napatitig sa akin. “I'm not in rush Missamy. Sila lang ni Jean.” “Are you talking about the throne, Shin?” “Is that not obvious?” May galit ba din si Shin sa akin? Napangisi na lamang ako. Napa-akbay kay Missamy.
(Jeff POV) I asked my fiancée to stay away as much as possible kapag umaarte kami ni Missamy. Ngunit heto na naman siya. Sumasakit na ang ulo ko sa kanya. Bakit dumaragdag pa siya? Di ba malinaw na ayoko lang na masaktan siya sa maaring makita. As soon she heard the compliment of the Elder to Missamy, siya na itong naghanda ng tsaa sa amin. Tahimik na kaming apat at ayokong magkwentuhan na naman kami tungkol sa… Tsk. Magparami ng lahi. Lalo na sa harapan ni Ivy. Parang pana lang ito na susugat sa puso niya. I don't want to hurt her. See. I'm still in love with her. Dad was sensitive and keen about proper serving of tea. Kaya nga nanahimik si Shin at walang gustong gumulo ng katahimikan. How I wish na biglang bumaba yung dalawang bata. Asaan ka na Jay. Where are the kids now?! Seems the Elder don't like the gentleness of my
(Jeff POV) “Gaya nga po ng sinabi ng asawa ko, bigyan po ng huling pagkakataon. They are good naman in different ways Dad.” Shin smile to her. Mauupakan ko na talaga ang kapatid kong to. Bakit kung makangiti siya, parang siya itong may scoreboard na wala man nga akong puntos? Tinapunan ko ng titig si Ivy, she was not wearing a maid outfit pero napagkamalan siyang katulong. Inilayo ko na ang paningin ko bago pa man magtama ang paningin namin. The sweet laugh of my five months wife catches my ears again. It is sweet, true and magnificent. Reason, magaan ang pakiramdam sa kanya ng pamilya ko. Maybe another reason kung bakit lapitin siya ng biyaya, at ako nga itong namumuroblema sa kapatid niya. While she is like this, happy and laughing freely. Ivy don't like them. The Opiana siblings. Wala naman silang ginagawa laban sa kanya. I don't understand, but all I know, Missam
(Jeff POV) “Ibig lang sabihin ayaw mong maging Elder. Pinabibilib mo ako masyado Jeff. Una, itinago mo ang iyong pamilya sa amin. Pangalawa, dahil nariyan na sayo ang lahat ng qualification to be an Elder of our family, parang ide-decline mo. Dahil isinusumpa mo ang pamilya natin. Di ka nito binibigyan ng katahimikan.” “Father, I need to be wise about my family sake.” “Tss. The group was not a problem Jeff. You're going to lead the family, as soon bumaba na ako ng pwesto. That title will give you enough time and power to give your family secure. At ang inaasam mong katahimikan. Ang mundo Jeff, hindi ito yung inaakala mong walang labanan na nangyayari. Everyone lives to compete. Compete for your family and our Group will help you with that.” He is talking as if nakapagpasya na nga siyang ibibigay sa akin ang kinakaupuan niya. Napangisi ako sa likuran ng aking isipan. I did a good play. Pani
(Missamy Charm POV) Nang idampi ni Jeff yung bulak na may alcohol. Ouch! Bawal na ngayon paliguan ng Alcohol Jeff ang sugat. It's irritated more. Mapapa-ihip ka na lang talaga sa sobrang hapdi. “Dahan-dahan naman sweetie.” Na sa totoo lang nakasabunot na ako kay Jeff. Bubunutin ko talaga ang buhok mo kapag… “Awww!” “Careful Jeff.” Sabi na lang ni Shin. Ang mukha nito, parang nilagyan ng suka habang nililinisan ni Jeff ang natamo kong mga kalmot na ewan kung saan ko ba nakuha. “Should I bring you to the hospital.” “Madami Jeff ang nanganga-ila—aww!” Tadyakan ko na kaya ang lalaking to! Sa pinupuruhan niya ako. Gumaganti ang manyak! At nagulat na lamang ako ng halikan ni Jeff ang sugat ko. Natigilan ang lahat. Si Shin napangiti ng sagad. Yung Elder napaubo na lang. “Is that fine?” tanong sa akin ni Jeff. Napa
(Jeff POV) “Ginagawa ko ito para sa kinabukasan nating dalawa. Now, please explain to me kung bakit ginawa mo yun kanina?! Serving a tea to my father is a crucial task kung gusto mo ngang makuha ang loob niya. Anong ginawa mo?” “Jeff. Bakit pinagmumukha mo sa akin na di ko kaya ang ginagawa ni Missamy? Bakit?” “Isa sa rason kung bakit di kita isinali sa larong to ay ng dahil nga sa bagay na yun. Di mo kayang pangatawan ang tradition ng pamilya ko Ivy. So please. Sa loob ng buwan na ito, kung wala kang magawa, please learn and know our tradition. You'll be my real future wife. I'm just concern. Hindi sa kinakampihan ko si Missamy.” But she slapped me again. Yun ang masakit. Tuluyan na siyang tumalikod na hindi nga nito pupuntahan si Missamy. She need space. She needed to absorb everything. I love her, and I will marry her. Just please understand the situation right now. Kailangan ko
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In