(Missamy Charm POV)
Asaan kaya yung shuta niya para kumalma ang lalaking to?
Gusto ko lang ma-test kung kumakalma ba ang lalaki kung ang usapan na nga tungkol sa babae nila.
Ngunit. Ang sama talaga ng tingin ni Jeff sa akin.
Nagpapahinga. At talagang ang mata niya, humanda ako kapag nakarecover siya sa sakit.
“Labas lang ako para humanap ng isusuot Jeff. Kasalanan mo din kasi yan. Suffer ka muna. Labas lang ako.”
Tumayo na ako. Ngunit isang malakas na kamay ang humila sa akin pabalik.
“Where are you going?” harap niya sa akin na medyo nahiwalay yung kaluluwa ko sa aking katawan. Wait. Naiwan Jeff kaluluwa ko. Retake, action muna tayo.
Ngunit ayoko talaga sa mga mata niyang lumalagablab sa inis.
“Bingi ka ba? Nagpa-alam na ako kanina ah.” At natira sa aking kaluluwa yung pagiging Pilosopo ko.
Lalong umapoy ang mga mata ni Jeff. Talagang, sumasa
(Missamy Charm POV) “Then, wag mo akong sisihin. Ibahin mo ang kahulugan ng salitang yan! Ouch! Sh*t!” Bitaw niya sa kamay ko. Sa kinarate ko ulit. May pananakot pang nalalaman. Wag ako Jeff. Wag ako! Ilang ulit ko na bang sinabi yan sayo?! Saka nga tuluyan na akong tinalikuran. Nagkulong sa banyo at doon ata umiyak na parang bakla. Ang tanong saan ako kukuha ng damit ko? Bubuksan ko na yung pinto nang marinig kong sumigaw si Jeff. “Don't ever try na lumabas ka ng silid na ito!” “Jeff! Wala akong damit. Ano magpapakita ako sa tatay mo at kapatid mo na ganito saplot ko?” Saka lumabas ng banyo na nakahilamos na nga at iniinda ang kalmot ko sa braso niya. Plus, yung kagat mo pa sa kanya Charm. Saka yung sipa mo din sa gitna niya. Grabe ka din Charm kay Jeff. Mag sorry ka. Kaya naman, napangiti na ako ng sagad sa kanya. Dahil baka, bumawi sa akin,
(Jeff POV) “Shin.” And I stare him deadly. Pero may kasunod pa yung tanong. “May bagong pamangkin na ba ako?” tanong niya ulit kay Missamy. “Hey stop that Shin!” at wala akong paki-alam kung andito sa harapan namin yung Elder. “Nakakabastos ka sa asawa ko.” Natural lang na ipagtangol ko si Missamy. “At bakit bumaba kaagad kayo?” At ang inabot talaga sa akin ni Shin, upak. “Ito naman, di na mabiro.” Sandal na lamang ni Shin sa kinakaupuan niya. “Uhmmm. Shin kailan ka ba mag-aasawa?” tanong na lamang ni Missamy. Pero natawa ng mahina si Shin. Napatitig sa akin. “I'm not in rush Missamy. Sila lang ni Jean.” “Are you talking about the throne, Shin?” “Is that not obvious?” May galit ba din si Shin sa akin? Napangisi na lamang ako. Napa-akbay kay Missamy.
(Jeff POV) I asked my fiancée to stay away as much as possible kapag umaarte kami ni Missamy. Ngunit heto na naman siya. Sumasakit na ang ulo ko sa kanya. Bakit dumaragdag pa siya? Di ba malinaw na ayoko lang na masaktan siya sa maaring makita. As soon she heard the compliment of the Elder to Missamy, siya na itong naghanda ng tsaa sa amin. Tahimik na kaming apat at ayokong magkwentuhan na naman kami tungkol sa… Tsk. Magparami ng lahi. Lalo na sa harapan ni Ivy. Parang pana lang ito na susugat sa puso niya. I don't want to hurt her. See. I'm still in love with her. Dad was sensitive and keen about proper serving of tea. Kaya nga nanahimik si Shin at walang gustong gumulo ng katahimikan. How I wish na biglang bumaba yung dalawang bata. Asaan ka na Jay. Where are the kids now?! Seems the Elder don't like the gentleness of my
(Jeff POV) “Gaya nga po ng sinabi ng asawa ko, bigyan po ng huling pagkakataon. They are good naman in different ways Dad.” Shin smile to her. Mauupakan ko na talaga ang kapatid kong to. Bakit kung makangiti siya, parang siya itong may scoreboard na wala man nga akong puntos? Tinapunan ko ng titig si Ivy, she was not wearing a maid outfit pero napagkamalan siyang katulong. Inilayo ko na ang paningin ko bago pa man magtama ang paningin namin. The sweet laugh of my five months wife catches my ears again. It is sweet, true and magnificent. Reason, magaan ang pakiramdam sa kanya ng pamilya ko. Maybe another reason kung bakit lapitin siya ng biyaya, at ako nga itong namumuroblema sa kapatid niya. While she is like this, happy and laughing freely. Ivy don't like them. The Opiana siblings. Wala naman silang ginagawa laban sa kanya. I don't understand, but all I know, Missam
(Jeff POV) “Ibig lang sabihin ayaw mong maging Elder. Pinabibilib mo ako masyado Jeff. Una, itinago mo ang iyong pamilya sa amin. Pangalawa, dahil nariyan na sayo ang lahat ng qualification to be an Elder of our family, parang ide-decline mo. Dahil isinusumpa mo ang pamilya natin. Di ka nito binibigyan ng katahimikan.” “Father, I need to be wise about my family sake.” “Tss. The group was not a problem Jeff. You're going to lead the family, as soon bumaba na ako ng pwesto. That title will give you enough time and power to give your family secure. At ang inaasam mong katahimikan. Ang mundo Jeff, hindi ito yung inaakala mong walang labanan na nangyayari. Everyone lives to compete. Compete for your family and our Group will help you with that.” He is talking as if nakapagpasya na nga siyang ibibigay sa akin ang kinakaupuan niya. Napangisi ako sa likuran ng aking isipan. I did a good play. Pani
(Missamy Charm POV) Nang idampi ni Jeff yung bulak na may alcohol. Ouch! Bawal na ngayon paliguan ng Alcohol Jeff ang sugat. It's irritated more. Mapapa-ihip ka na lang talaga sa sobrang hapdi. “Dahan-dahan naman sweetie.” Na sa totoo lang nakasabunot na ako kay Jeff. Bubunutin ko talaga ang buhok mo kapag… “Awww!” “Careful Jeff.” Sabi na lang ni Shin. Ang mukha nito, parang nilagyan ng suka habang nililinisan ni Jeff ang natamo kong mga kalmot na ewan kung saan ko ba nakuha. “Should I bring you to the hospital.” “Madami Jeff ang nanganga-ila—aww!” Tadyakan ko na kaya ang lalaking to! Sa pinupuruhan niya ako. Gumaganti ang manyak! At nagulat na lamang ako ng halikan ni Jeff ang sugat ko. Natigilan ang lahat. Si Shin napangiti ng sagad. Yung Elder napaubo na lang. “Is that fine?” tanong sa akin ni Jeff. Napa
(Jeff POV) “Ginagawa ko ito para sa kinabukasan nating dalawa. Now, please explain to me kung bakit ginawa mo yun kanina?! Serving a tea to my father is a crucial task kung gusto mo ngang makuha ang loob niya. Anong ginawa mo?” “Jeff. Bakit pinagmumukha mo sa akin na di ko kaya ang ginagawa ni Missamy? Bakit?” “Isa sa rason kung bakit di kita isinali sa larong to ay ng dahil nga sa bagay na yun. Di mo kayang pangatawan ang tradition ng pamilya ko Ivy. So please. Sa loob ng buwan na ito, kung wala kang magawa, please learn and know our tradition. You'll be my real future wife. I'm just concern. Hindi sa kinakampihan ko si Missamy.” But she slapped me again. Yun ang masakit. Tuluyan na siyang tumalikod na hindi nga nito pupuntahan si Missamy. She need space. She needed to absorb everything. I love her, and I will marry her. Just please understand the situation right now. Kailangan ko
(Jeff POV) “Yes.” Matatag kong sagot kaagad. Hindi ako magpapatalo sa babaing to. “Everything na nangyari kanina, kasalanan mo Ivy. Sinabi ko sayo na magulo sa pamamahay na ito, pero nagpumilit kang pumunta dito. Alam kong masasaktan ka. Kaya nga…” “You want me to leave now?” “Not now.” “Sure Jeff.” Akto niya akong tatalikuran ngunit hinarap ko siya sa akin. “Listen to me first!” “Ano pa ba ang kailangan ko marinig Jeff?” “Shit Ivy. Please listen to me. Ginagawa ko ito, para sa ating dalawa. Kailangan mo lang gawin, ang maghintay. Limang buwan lang Ivy. Limang buwan lang ang hinihingi ko! Aaminin ko sayo, hirap na hirap na ako sa larong to. Marami akong iniisip, ang kompanya, tungkol sa kapatid ni Missamy at ikaw? Gusto mo pang sumali?” “Jeff.” Yes, I'm too tired. Magsinungaling lang kay Miss