(Jeff POV)
“Gaya nga po ng sinabi ng asawa ko, bigyan po ng huling pagkakataon. They are good naman in different ways Dad.”
Shin smile to her.
Mauupakan ko na talaga ang kapatid kong to. Bakit kung makangiti siya, parang siya itong may scoreboard na wala man nga akong puntos?
Tinapunan ko ng titig si Ivy, she was not wearing a maid outfit pero napagkamalan siyang katulong. Inilayo ko na ang paningin ko bago pa man magtama ang paningin namin.
The sweet laugh of my five months wife catches my ears again. It is sweet, true and magnificent. Reason, magaan ang pakiramdam sa kanya ng pamilya ko. Maybe another reason kung bakit lapitin siya ng biyaya, at ako nga itong namumuroblema sa kapatid niya.
While she is like this, happy and laughing freely.
Ivy don't like them. The Opiana siblings. Wala naman silang ginagawa laban sa kanya. I don't understand, but all I know, Missam
(Jeff POV) “Ibig lang sabihin ayaw mong maging Elder. Pinabibilib mo ako masyado Jeff. Una, itinago mo ang iyong pamilya sa amin. Pangalawa, dahil nariyan na sayo ang lahat ng qualification to be an Elder of our family, parang ide-decline mo. Dahil isinusumpa mo ang pamilya natin. Di ka nito binibigyan ng katahimikan.” “Father, I need to be wise about my family sake.” “Tss. The group was not a problem Jeff. You're going to lead the family, as soon bumaba na ako ng pwesto. That title will give you enough time and power to give your family secure. At ang inaasam mong katahimikan. Ang mundo Jeff, hindi ito yung inaakala mong walang labanan na nangyayari. Everyone lives to compete. Compete for your family and our Group will help you with that.” He is talking as if nakapagpasya na nga siyang ibibigay sa akin ang kinakaupuan niya. Napangisi ako sa likuran ng aking isipan. I did a good play. Pani
(Missamy Charm POV) Nang idampi ni Jeff yung bulak na may alcohol. Ouch! Bawal na ngayon paliguan ng Alcohol Jeff ang sugat. It's irritated more. Mapapa-ihip ka na lang talaga sa sobrang hapdi. “Dahan-dahan naman sweetie.” Na sa totoo lang nakasabunot na ako kay Jeff. Bubunutin ko talaga ang buhok mo kapag… “Awww!” “Careful Jeff.” Sabi na lang ni Shin. Ang mukha nito, parang nilagyan ng suka habang nililinisan ni Jeff ang natamo kong mga kalmot na ewan kung saan ko ba nakuha. “Should I bring you to the hospital.” “Madami Jeff ang nanganga-ila—aww!” Tadyakan ko na kaya ang lalaking to! Sa pinupuruhan niya ako. Gumaganti ang manyak! At nagulat na lamang ako ng halikan ni Jeff ang sugat ko. Natigilan ang lahat. Si Shin napangiti ng sagad. Yung Elder napaubo na lang. “Is that fine?” tanong sa akin ni Jeff. Napa
(Jeff POV) “Ginagawa ko ito para sa kinabukasan nating dalawa. Now, please explain to me kung bakit ginawa mo yun kanina?! Serving a tea to my father is a crucial task kung gusto mo ngang makuha ang loob niya. Anong ginawa mo?” “Jeff. Bakit pinagmumukha mo sa akin na di ko kaya ang ginagawa ni Missamy? Bakit?” “Isa sa rason kung bakit di kita isinali sa larong to ay ng dahil nga sa bagay na yun. Di mo kayang pangatawan ang tradition ng pamilya ko Ivy. So please. Sa loob ng buwan na ito, kung wala kang magawa, please learn and know our tradition. You'll be my real future wife. I'm just concern. Hindi sa kinakampihan ko si Missamy.” But she slapped me again. Yun ang masakit. Tuluyan na siyang tumalikod na hindi nga nito pupuntahan si Missamy. She need space. She needed to absorb everything. I love her, and I will marry her. Just please understand the situation right now. Kailangan ko
(Jeff POV) “Yes.” Matatag kong sagot kaagad. Hindi ako magpapatalo sa babaing to. “Everything na nangyari kanina, kasalanan mo Ivy. Sinabi ko sayo na magulo sa pamamahay na ito, pero nagpumilit kang pumunta dito. Alam kong masasaktan ka. Kaya nga…” “You want me to leave now?” “Not now.” “Sure Jeff.” Akto niya akong tatalikuran ngunit hinarap ko siya sa akin. “Listen to me first!” “Ano pa ba ang kailangan ko marinig Jeff?” “Shit Ivy. Please listen to me. Ginagawa ko ito, para sa ating dalawa. Kailangan mo lang gawin, ang maghintay. Limang buwan lang Ivy. Limang buwan lang ang hinihingi ko! Aaminin ko sayo, hirap na hirap na ako sa larong to. Marami akong iniisip, ang kompanya, tungkol sa kapatid ni Missamy at ikaw? Gusto mo pang sumali?” “Jeff.” Yes, I'm too tired. Magsinungaling lang kay Miss
(Missamy Charm POV) Napadungaw ako sa ibaba at nakita ko si Jeff at Ivy. Nakiki-usap si Jeff na parang nag-sisigawan na nga. Kukunin yung bag ni Ivy saka naman hihilain pabalik ni Jeff. Ahahaha. Naglalaro ba sila ng agawan? Sumali kaya ako? Ngiti ko sa labi sagad. Tipong tuwang –tuwa ako sa nakikita ko. Nang parang animation yung nangyaring transition ng panahon. Into sunny day naging cloudy. Wow. Nakikisama sa kanila yung ambient. Nice one. Hahaha. Kinikilig naman ako sa dalawang ito. Yan nga, mag-wrestlingan kayong dalawa. Maganda yun sa katawan. Lampungan na parang engot. Hahaha. Maria Missamy Charm Opiana, ano ginagawa mo? Parang ikaw na itong nagiging witch. Ako ba ang kontrabida? Ako ba ang witch? Ay wait lang. Talagang ako?! Nang umulan bigla. Nice effect. Real na real. Natigilan ako ng biglang sinampal ni Ivy si J
(Missamy Charm POV) “Your brother like it right? At sa tingin ko ikaw din.” Nahuli niya ba ako sa gusto kong mangyari na gawin siyang taster. Kinuha ko na lang. “Get out.” Sabay higop niya ng gatas. “Ayaw mo ba marinig ang payong kaibigan Jeff?” “Galing sayo? Why would I?” Napabuntong hininga na lamang ako. Kinuha yung tasa ng kape na ang sarap isaboy sa pagmumukha niyang iritang-irita sa akin. Bitter lang yan Missamy. Intindihin mo na lang. Nang mapahigop ako ng kape nga… Hmmm. Medyo iba ang lasa, pero parang nakaka-addict. “Di ka pa aalis?” “Sarap din pala tumambay dito sa kwarto mo Jeff. Di kita iiwan. Baka kasi mabaliw ka kapag iniwan kita.” “I thought sinabi mo noon na bawal ang babae sa loob ng silid nang lalaki. Lalo na kung wala naman relasyon.” “Oo. Pero emergency tong sayo.” Napangisi
(Missamy POV) Napaunat ako ng kamay ko ng magising nga ako. Napatakam takam pa na parang may kinain na kung ano. Napamulat ako parang matamis na labi ang huli kong kinain. Saka nanlaki ang mata ko ng, wala ako sa sarili kong silid! Sa silid ako ni Jeff. Kaya napatakbo na ako palabas at bubuksan ko na sana ang pinto ng… “Where are you going?” Si Jeff. Dahan-dahan akong napalingon sa kanya. Humarap ng tuluyan at napa-peace sign. Wala nga lang munang ngiti. Dahil, gusto ko nang umiyak. “And you're going to cry?” Dahil naalala ko na yung nangyari bago pa man ako tumiklop kanina. Ang talas kaya ng isipan ko. “Whose plan is this?” Galit si Jeff. At binagyo na nga niya ako ng tanong. Sinarhan ang folder na binabasa niya kanina. He signals me na maupo sa harapan niya. Napalunok laway ako, at sumunod sa utos niya. Talaga palang ang lakas ng tama noong
(Missamy POV) Nakasalubong ko si Jay, at medyo na-awkward siya sa akin. Kala naman nito, alam kung anong nangyari sa amin ni Jeff. “Jay, may balita ka ba kay Kuya?” Napailing ito sa akin. “Bakit? Sinusubukan niyo bang kamustahin kapatid ko?” Medyo mainit nga ang ulo ko. Bakit kaya? Kasalanan to ni Jeff. “Nevermind.” Dahil wala din naman akong makukuhang sagot kay Jay. Pagpasok ko sa silid ko, agad akong napadive sa higaan. Dear Kuya, muntik ng may mangyaring masama sa akin dahil sa sobrang curious ko. Kala mo naman Chemistry ang course ko. Gustong alamin yung effect ng gamot na yun. Saka nga naman, bakit gumagawa ang pamilya ni Jeff ng ganoong gamot? Kumain kami ng hapunan nila Seven at Icy. Di bumaba si Jeff. At sobrang thankful ko. Ang puso ko kasi parang natataranta kapag sumusulpot na lang si Jeff. &nbs