Chapter Sixty

Mariin siyang napakagat-labi saka pasimpleng inalis ang kamay sa mukha ni Jervis at dumiretso ng upo.

Hindi pa man ay ramdam na niya agad ang tensyon sa buong silid na iyon. Mas higit sa tensyon na naramdaman niya noong una silang nagkita sa harap ng kindergarten. That time it was more on shocked.

Bago sila nagtungo roon, inihanda na niya ang kanyang sarili, pinilit na isinsik sa isip na kailangan niya itong harapin para sa katahimikan ng lahat. Ngunit ngayong nasa harap na niya ito, nablangko na naman ang kanyang utak. All she can feel now is the sudden coldness of her body. From anxiety, from fear, from guilt and most all from the cold aura of the man who is now walking towards them. Nanunuot iyon hanggang sa kaliit-liitang ugat ng kanyang katawan.

When Jervis stand to greet him, napilitan rin siyang tumayo.

"Kumusta, Prince Dymitri.." Jervis greeted business-like. Inilahad nito ang kanan nitong kamay upang makipagkamay sa kaharap. "Ikinagagalak naming makita kang muli."

Tinanggap