PAGKATAPOS rin ng ginawa namin ni William ay bumalik ako ulit sa mansyon. Day off namin ngayon at tulad ng dati ay wala naman akong ginagawa sa araw na ito, kaya kaysa lumabas ay nananatili na lang ako sa mansyon ni Remmington. Besides, my fear of being attacked so suddenly is still not gone. Pero pakiramdam ko nitong mga nakaraang araw na tila may nakasunod sa akin. I think it was just my instinct saying, but I feel safe even if I’m being watch. Pakiramdam ko ay binabantayan ako para maging ligtas. Para hindi na maulit ang nangyari rati. Pero ibig-sabihin lang din nito na kailangan kong mag-ingat kung makikipagkita ako sa mga pinsan ko. I heard a sudden thud. Mabilis akong nag-angat ng tingin sa taong bumaba ng hagdan at ganoon na lang ang pagkabog ng dibdib ko pagkatapos makita si Remmington na may hawak na libro sa isang kamay. He was wearing a reading glasses. Nakahawak siya sa railings ng hagdan at sa tingin ko ay muntik na siyang mahulog kanina habang hindi ako nakatingin. Iyo
“ANG seryoso mo naman sa ganito, Honey! Naloko ka na rati, ano?” Awkward na tumawa si Lera pagkatapos ay napaiwas sa akin ng tingin. Si Sheena naman ay hindi na kumukurap habang nasa akin din ang mga mata. “Hindi naman,” sagot ko. Ako ang nagloko. Gusto ko sanang isagot pero nanatiling tikom ang bibig ko. “But I think it made sense. Tama nga naman. Iyong partner na nagloko, sila ang mas nakakaalam na may partner sila. Sila iyong dapat na umiiwas sa ganoon kasi alam naman nila na may inuuwian sila pagkatapos. Bakit magloloko kung alam mo namang may taong nagmamahal sa iyo?” dagdag ko sa topic namin. “At ikaw na mismo ang nagsabi, Lera, na masiyadong gasgas ang rason na ibinibigay ng iba. Dahil kung may kulang nga naman ay sana hindi sila pumasok sa isang seryosong relasyon. Bakit pa papasok sa ganoon kung alam naman nila sa sarili nila na hindi sila makukuntento?” Para kong ginigisa ang sarili ko sa pinag-uusapan naming tatlo. I didn’t think of cheating on William, until I realized
“Remmington... Remmington... Rem...” Naalimpungatan ako sa narinig. It was her soft voice calling out my name. Gusto kong imulat ang mga mata ko pero nang maalala ang nangyayari sa amin ngayon ay nanatili akong nakapikit. Inabot ko kung saan nakalagay ang cellphone ko. It was vibrating along with her voice calling out for me. Nang ibinuka ko ang mga mata ko ay bumungad sa akin ang madilim na ceiling. Everything was dark like what I am feeling now. Hindi ko maiwasang masaktan habang iniisip ang nangyari sa amin ngayon. I turned my alarm off to also not hear her voice anymore. Hindi sa ayaw ko nang marinig iyon, pero gusto kong makahinga muna. I still like her a lot, and I have been longing to touch her for days now. Pero alam kong bawal. “Good morning, Sir Rem! Ito na po ang breakfast mo ngayong araw! I especially made this for you, Sir.” Bitbit ni Lera ang isang tray ng pagkain habang ngiting-ngiti na nakatingin sa akin. Inilapag niya sa higaan ko ang tray at nagpasalamat naman ak
HUMINGA ako nang malalim bago binuksan ulit ang pinto. Ganoon na lang ang pagsimangot ko ng walang bumungad sa akin na tao sa labas. Alam ko namang ang bastos ng ginawa ko pero talagang umalis siya agad? Masiyadong halata na wala siyang pake sa akin. Edi doon siya sa lalaki niya. Hindi ko maiwasang mapakunot noo. Nangangati ang kamay kong bawian ng buhay ang lalaking gusto niya. I want to take her away from him, in that way, she will have no choice but to stay with me. But that sounded so obsessive. Hindi magugustuhan iyon ni Honey. “S-Sir!” Napalingon ako sa gilid at bumungad sa akin ang namumutlang si Lera. “Sorry p-po, Sir!” Yumuko ito sa harap ko habang hindi ko naman maintindihan ang ginagawa niya.“May nangyari ba?” tanong ko sa kaniya at mabilis niya namang naitaas ang ulo para tumingin sa akin. Namumutla pa rin ang buo niyang mukha na tila ba ang laki ng kasalanan na ginawa niya sa akin, kahit na wala rin naman akong maalala.“Nasabi kasi sa akin ni Honey na pinagsarhan mo r
“LAPITAN mo kaya, boss? Akitin mo,” sulsol sa akin ng demonyong ang pangalan ay Mics. Nilingon ko siya bago sinamaan ng tingin. Nakakalimutan na ata ng isang ito kung sino ako dahil lang sa pang-aasar niya sa akin. “Tangina mo,” mura ko sa kaniya bago naglakad na palabas ng mansyon. Ang mga mata ko ay dumaplis pa kay Honey na ngayon ay nagdidilig ng tanim dito sa labas.Alam kong ramdam niyang may nakatitig sa kaniya pero hindi man lang siya lumingon. Wala rin naman akong magagawa kung talagang ayaw niya. I wasn’t born to beg for people’s attention. Ako ang hinihingan ng atensyon, at hindi baliktad iyon. Kaya walang rason para kausapin ko pa siya para lang makuha ko ang atensyon na gusto ko mula sa kaniya.If she doesn’t want me then that’s it. I can’t forced her to be with someone she doesn’t like at all. Akala ko pa naman na noong may nangyari sa aming dalawa sa kuwarto ay handa siyang bitawan ang boyfriend niya. Na handa siyang iwanan ito para sa akin pero malaking pagkakamali ng
“IS THIS your plan for today?” hindi makapaniwalang tanong ni Harvien habang tinitignan ang mga bote ng alak na inilapag ko sa harap ng mesa na nasa gitna naming dalawa.“Matagal na rin simula noong nag-inuman tayo kaya maganda lang na gawin natin ito ngayon. Especially that your son is still not around. What do you think about trying this newest edition of Black Label?” Kinuha ko sa mesa ang Black Label na alak bago iyon ipinakita sa kaniya. Binili ko pa iyon sa mismong nagmamay-ari ng kumpanya. I meet the owner three months ago in the U.S. and we talk a bit about work, until I got to buy this newest edition. “Ganito ba talaga kapag brokenhearted? Para kang... ano nga iyon? My son talks about it a lot. Nakikita niya raw sa FB. Ah, OA!” Harvien made a sound with his fingers as he nodded his head. “Iyon nga. Uso raw iyon ngayon eh. OA na partner at iyong isa ay nonchalant. Sa inyong dalawa ng babae mo ay ikaw iyong OA. Naiintindihan mo ba, Rem? OA ka.” Ngumiwi siya sa akin habang naw
“ANO bang nangyari sa inyo? Twenty bottles of alcoholic drinks? At talagang mga newest edition pa ang nilaklak ninyong dalawa? You two are stressing my handsome face!” I groaned at whoever dared to push me to the sofa. “Mga malalaki na kayo tapos ganito kayo umasta? Can’t you two see me, huh? Can’t you see how perfect I am? Tapos kamag-anak ko kayo? Gross!” May muling bumagsak sa harap ko at sa pagkakataong ito ay wala na talaga akong lakas na itulak pa ang taong iyon. “You two should be like me! Someone perfect and handsome!” patuloy pa ring reklamo ng taong kasama namin. I felt a sudden touch on my jean’s pocket which made me alert. Hinawakan ko ang taong gumawa niyon at sa marahas na paraan ay binaluktot ko ang kung ano mang nahawakan ko sa kaniya. Isang malakas na sigaw ang pumailanlang sa buong paligid dahil sa ginawa ko.“Fuckshit! You will pay for twisting my beautiful arm, Uncle Rem! Hindi dahil lasing ka ay sasaktan mo na ang nag-iisa mong guwapong pamangkin!” Naramdaman k
“TWINKLE twinkle litel staw! How I wonder wuts yow are!” I sang in a high pitched voice while waiting for Honey. Nagpaalam itong kukuha lang ng palanggana at tubig habang hinayaan niya naman ako rito sa kuwarto.Bigla ay naalala ko na madalas naming kantahan ni Harvien ang anak niyang si Ephraim ng twinkle twinkle little star noong bata pa lang ito. Mabilis kasi siyang makatulog kapag ganoon. Ramdam ko talaga ang pagod sa katawan ko pero dahil gusto ni Honey na hintayin ko siya iyon ang ginagawa ko. Although, I can feel my eyes betraying me because it really wanted to close.“Af above da sky sow high! Layk a daymond in the skway!” Why do my voice sound so slurred? Am I drunk? Lasing ba ako? Ako lasing? No, of course not! Hindi ako nalalasing! Si Remmington Accardi, nalalasing? Hah! No way!“Lasing ka nga,” tugon ng isang tinig. Mabilis na nilingon ko ang nagsalita dahil nakilala ko agad ang boses nito. I chuckled and beamed at Honey who was holding something in her hand. Napakurap-k
“WILLIAM!” masaya kong bati sa taong nasa kabilang linya. I swallowed the huge lump in my throat as I keep a smile in my face. Natatakot ako na kapag binura ko ang ngiti sa labi ko ay maramdaman ni William na walang totoo sa mga sasabihin ko ngayon. Ako na nga siguro ang pinakamasamang tao sa mundo para manggamit ng iba, pero si William lang ang kilala kong lalaki na kaya akong hilahin sa kinalulugmukan ko ngayon. Pipilitin ko ang sarili ko para tuluyang mawala sa isipan ko si Remmington. Kung saka-sakali mang nagtagumpay ako sa plano ko ngayon, at tuluyan na akong maging malaya sa kamay ng mga angkan ko ay magpapadala ako ng mensahe kay Remmington para humingi ng tawad sa lahat. Hihingi ako ng tawad sa biglaan kong pagkawala sa buhay niya at sa pagsisinungaling ko sa totoo kong katauhan, pero hindi na ako kailan man babalik pa sa piling niya. I know about the real him now, and yes, I am scared about his existence. But I know Remmington. Hindi niya ako sasaktan, kaya ay hindi ko ri
“VERENA? Ayos ka lang ba?” Nabalik ako sa huwisyo sa naging tanong ni Cove. Puno ng pag-aalala ang mukha nito habang nakatingin sa akin. Napalunok ako. Hindi ko masabi-sabi sa kanila ang totoo. Ayaw kong sabihin at baka masaktan ko si Remmington. I know Remmington is not a good man, but I have feelings for him. Hindi ko kayang makita na masaktan siya. “Cove, hindi ko na kayang gawin ang pinapagawa ninyo sa akin... nakokonsensya ako, Cove. Nakauwi na si William, baka kung anong isipin niya dahil sa trabaho kong ito,” panimula ko habang pilit na itinatago ang totoo kong nararamdaman. Ayaw kong malaman nila ang totoo. Ayaw kong mapansin nila na may mali sa akin, dahil kay Remmington. Kaya bago pa nila makita ang itinatago ko ay ilalayo ko na sila sa baul na iyon. “Sabi ko naman na hindi mo kailangang gawin ang trabahong iyon. Kakausapin ko sila Taite at Brooke. For sure they will understand. I’ll talk to your mother too. Kung magagalit si Tita ay handa akong saluin iyon--” Umiling ak
NAGISING ako sa tabi ni Remmington. Ang mga kamay niya ay nakapulupot sa bewang ko. Nasa loob kami ng kuwarto niya. After what happened in my room, he brought me to his. Lahat ng CCTV niya sa kuwarto ay naka-off dahil ipinagpatuloy naming dalawa ang nasimulan namin sa kuwarto niya. “I’m sorry, Remmington...” bulong ko. Hinaplos ko ang mukha ni Rem bago dahan-dahang inihiwalay ang kamay niya sa katawan ko. His grip tightened on me, but I did my best to escape from his grasp. Hindi ako nagsisi sa nangyari sa pagitan naming dalawa. I was happy that it happened, although the guilt was eating me for making Remmington my other man in the process of falling for him. Pero alam ko sa sarili ko na hindi ko puwedeng ituloy ang kung ano mang mayroon kami. Doing so will only hurt him. Pero gusto kong subukan... gusto kong gawin ang makakaya ko, at baka puwede pala. Habang nagbibihis ay nakuha ng atensyon ko ang cellphone ni Rem na nasa bedside table niya nang umilaw iyon. A message pop out. Mad
HONEY whimpered and moaned loudly when her first orgasm came. Her body was arched at that moment, until it dropped on her bed weakly. “Hindi pa ako tapos, Hon. Don’t sleep on me, okay?” bulong ko sa kaniyang tainga bago inalis ang daliri ko sa loob ng kaniyang pagkababae. Nanghihinang sinilip ako ni Honey nang bumaba ang katawan ko. Umawang ang kaniyang labi ng patakan ko ng halik ang kaniyang puson hanggang sa makarating ako sa gitna ng hita niya. “R-Rem...” she called, her eyes widening at the sudden realization of what I am planning to do. “Relax, Hon. Masarap ang gagawin ko. You’ll like it,” may ngiti sa labing sabi ko sa kaniya. “Hahalikan mo ko riyan? Diyan talaga, Rem?” namumula ang mukha niyang tanong, paos pa ang boses dahil sa kakaungol niya kanina. “I’ll make out with your pussy the way I make out with your mouth, Hon. It’ll be hot,” ngisi ko dahilan para mapalunok siya. “Just relax...” Onti-onti kong pinagapang ang kamay ko sa hita niya. Muling napakapit si Ho
“MAKE love to me... please claim me, Remmington...” bulong ni Honey sa labi ko at muling inangkin ang labi ko. I was too stunned, but the moment I realized what was going on -- I immediately held into her waist to stop her from kissing me. Nagsalubong ang kilay ni Honey sa ginawa ko. While I was looking at her, wide eyes because of her actions. “Y-You are drunk!” saway ko sa kaniya. Hindi naman ito ang kauna-unahan kong pakikipaghalikan. Hindi rin ito ang unang beses na may nag-aya sa aking makipagtalik habang lasing sila, pero hindi ko alam kung bakit pagdating kay Honey ay nagdadalawang-isip ako. Kung bakit iniisip ko muna ang kapakanan niya kaysa sa sarili ko. “Hindi ako lasing!” ganti niya sa akin. Ang iritasyon sa mga mata niya ay klarong-klaro dahil sa ginawa kong pagpigil sa ginawa niya ngayon-ngayon lang. “Lasing ka, Hon. You wouldn’t kiss me or asked me to make love with you if you weren’t drunk,” napailing-iling kong sabi sa kaniya. Alam kong nahalata niya ang pai
“DAHAN-DAHAN lang...” paalala ko kay Honey habang inaalalayan siya papasok sa kuwarto niya. Kumapit sa akin si Honey nang mahigpit dahilan para mapalunok ako. I can’t seem to focus properly, when she’s being clingy around me which doesn’t show when she’s sober. Kung hindi lang siya lasing ngayon ay baka hindi ko na napigilan ang sarili kong angkinin siya. Ang tanging nakakapagpatino lang ata sa sistema ko ngayon ay ang katotohanan na lasing si Honey, at kung sakali mang hawakan ko siya ng higit pa sa gusto ko ng walang permiso niya ay magiging isa ng kasalanan sa akin. Paniguradong hindi ko rin mapapatawad ang sarili ko kung gawin ko man iyon. Honey is the only person that can ruin my control over things, but she is also the only person who makes me wants to control myself more than anything. “Why don’t you take a bath first so you can sober up for a little? Ihahanda ko ang banyo para sa iyo,” suhestyon ko sa kaniya. Binitawan ko siya sa kama niya at agad siyang yumakap sa unan n
I ENTERED the mansion without a noise. Umangat ang tingin ko sa ikalawang palapag kung nasaan ang kuwarto ko, bago bumuntonghininga at dumiretso sa kung nasaan ang kusina. Tahimik ang buong paligid. Paniguradong nasa loob ng kuwarto niya si Honey. Or maybe she’s out with her boyfriend. There’s a possibility of that, and it makes me feel so wronged. Galit siya kanina, at ayaw niya ako sa tabi niya pero paniguradong ayos lang sa kaniya kung ang boyfriend niya ang kasama. I made a sudden halt when Honey’s sleeping image greeted me when I walk in to the kitchen. Napakurap-kurap ako, hindi alam kung aatras ba o magpapatuloy sa balak kong gawin. And it sucks, because I fucking feel glad seeing her sleeping in the kitchen’s table rather than being with her boyfriend right now. Bumaba ang tingin ko sa mga bote ng alak na nasa mesa. Naka-sampung bote na siya. “Anong nangyari para maglasing ka ng ganito, Hon?” bulong ko sa sarili at bago ko pa mapigilan ang katawan ko ay kusa nang naglakad
“WHAT happened?” my cousin, Harvien, asked the moment I flopped into his sofa like a melting ice cream under the heat of the sun.Umalis ako sa mansyon. Hindi ko alam, pero pakiramdam ko ay mas mabibigyan ko siya ng espasyo kapag umalis ako. Dahil kung mananatili lang ako roon ay paniguradong hindi ako makakapag-isip ng tama. I’ll invade her privacy, and she’ll have no choice but to let me in. Kaya umalis ako.Sa tingin pa lang na ibinigay sa akin ni Honey kanina ay alam kong wala na akong pag-asa na humakbang pa. I was hurt, alright. It stings. A lot. “Look at yourself in the mirror. You don’t look like a cold-blooded man right now, Rem. In fact ay mas mukha kang pulubi sa kalye. Alam mo iyon? Mga taong walang nag-aaruga sa kanila. Katulad noong kita mo sa amin noon dito sa Pilipinas. Plus the fact that you look so forlorn. Don’t tell me kinawawa ka na naman ng babaeng iyon--” Mabilis na natigil si Harvien sa pagsasalita ng lumingon ako sa kaniya para samaan siya ng tingin.The fact
HINILA ko si Cove papalayo sa lalaking kasama niya. Ni hindi man lang nagsalita ang lalaki sa ginawa ko. He does look and truly is unbothered! “Verena! Hi! Hindi kita nakita ng ilang araw. Kumusta ka? Kumakain ka ba nang maayos? Pumayat ka ata, ah?” Mabilis na kinalatis ni Cove ang katawan ko habang sunod-sunod ang tanong. “What was that? Who was that?” hindi makapaniwalang tanong ko sa pinsan na natigilan. “A-Ah...” Nag-iwas siya ng tingin sa akin. I scoffed. Nameywang ako sa harap niya.“You like him? You like that guy, Cove? Drop him. Don’t beg for men’s attention, Cove. Hindi natin gawain ang manglimos ng atensyon,” seryoso kong sabi sa kaniya pero mabilis siyang umiling sa akin. She laughed a bit. Doon ko napansin kung gaano siya kaputla. Kung gaano kapagod ang mga mata niya. Ganitong-ganito ang itsura niya kapag nakukulong siya sa loob ng storeroom noon. Hindi ko makalilimutan ang unang araw na nakita ko si Cove na putlang-putla habang sobrang payat dahil lang roon.“No... h