Prologue

Tanginang buhay 'to.

I cursed inside my head and punch the guy in front of me. Sinipa ko naman ang nasa likod ko at umikot para masipa ang nasa harap ko naman. Tumalon ako na kasing taas ng mukha netong tangang to at sinipa sya. I sighed before punching his face that made him unconscious. 

"Kaya pa?" I turned to the man who went near me and rolled my eyes. 

"This is so nakakapagod!" Reklamo ko na ikinangiwi nya. 

"Ang arte mo. Palagi naman to nangyayari, but you're still doing it kahit nakakapagod." Sabi nya na nginisian ko. 

"Because I don't have any choice, duh?" 

Lumapit sya sa akin at nilagay ang kamay sa ulo ko, he then smiled softly that made me froze.

"Sit down there and watch me finish them." Mayabang na sabi nya at tinuro ang patong patong na kahon sa hindi kalayuan. Hindi ko pa din maalis sa isip ko ang ginawa nya kaya wala sa sarili akong naglakad papunta sa tinuro nya at umupo doon. 

I gulped and shooked my head to bring me back to reality. Napalingon ako sa lalaking naglalakad na red flag na nakikipag laban na ngayon. Alam ko naman na kaya nya na yon pero hindi ako papayag na sya lang ang tumapos lahat. 

Kinuha ko ang base ball bat na nakita ko sa isang tabi at naglakad papalit sa kanila. I smashed the guys who's running to me. Yumuko ako ng maramdaman na may titira sa akin sa likod, hinampas ko naman ang paa nya na nakapag patumba sa kanya at saka hinampas sa ulo. 

I just stared at it's bloody face, alam kong basag na ang bungo nya pero wala akong maramdaman na kahit ano. I'm born to kill, and it's a sin if I felt something to my enemies. 

Winasiwas ko ang bat na hawak at hinahampas ito sa mga humaharang sa daan ko. Napailing si Apollo ng makita ako sa likod nya.

"Ang kulit talaga." He whispered and kick the man in front of him before turning to me again.

"Kala ko ba pagod kana? I can handle this you know." Sabi nya habang sinasalag ang atake sa kanya.

"This is our mission. What kind of comrade  I am para iwan ka?" I said as a matter of fact and positioned myself because they're attacking.

We're just casually talking to each other na akala mo wala kaming pinapatay. 

Killer. Death. Murderer.

What's new? This is our job. We don't have any choice because we are made for this.

"Where do you wanna eat later?" Tanong nya na ikinailing ko dahil muntik na syang masapak sa mukha. 

"Kahit saan." I answered and sighed because they're so many pa din. 

"Ilan pa ba sila?" I asked that made him laughed. 

"Bakit ka kasi tumakbo dito?" Takang tanong nya na ikinanguso ko.

We have a mission to raid a drug den. But something happened and it resorted to this. We're not able to kill anyone without the orders of the high officials, but they allowed us to kill every human who's attacking. 

Hindi naman namin sila sasaktan kung hindi sila aatake. Mga tanga talaga. 

"Take it easy." Apollo said while chuckling. Hindi ko napansin na napalakas pala ang hampas ko sa isa at humagis sya sa kung saan. Nagkibit balikat lang ako at nagpasyang tapusin na dahil kanina pa kami dito, at hindi kami pwedeng abutin ng liwanag. 

But we're no vampires, okay?!

"Hey, hey." Apollo said and stopped me when I stopped in the gate where they are all entering. Taka akong napatingin sa kanya dahil napalunok sya at ngumiti ng alanganin. 

"You don't have to do that. Just sit there and let me finish them, okay?" Sabi nya na parang may kausap na bata kaya napanguso ako. 

"But-."

"Please." He softly said again that made me sighed loudly. Inis akong tumingin sa kanya at sinamaan sya ng tingin.

"Don't you dare use that voice on me again, Apollo Kairos!" Sabi ko at hinayaan syang tapusin yon. Tutal ayaw nya sa madaling paraan, edi wag. Madali naman akong kausap. 

But minutes have passed at hindi pa din sya tapos. I raised my finger and pointed at someone, bigla nalang silang natumba-at namatay. Hindi pa iyon napapansin ni Apollo dahil busy sya. 

I pointed at someone again and like the other one, namatay nalang sya bigla. I giggled and played them, sa sobrang tuwa ay hindi ko napansin na ubos na pala silang lahat. 

"Avabelle Shivani-." Hindi nya na natapos ang pangalan ko dahil tumakbo na ako ng mabilis palayo. I run for my life even though he can catch up without sweating. 

Nagtago ako sa pader at hinihingal na dumikit doon. Nakapikit lang ako habang hinahabol ang hininga. Gusto kong mailing dahil nararamdaman ko ang presensya nya, I breathed deeply bago imulat ang mata. 

I found his eyes staring at mine. Sobrang lapit ng katawan nya sa katawan ko at nakalagay pa ang kamay nya sa pader na sinasandalan ko habang ang isa ay nasa bulsa nya. 

We're just staring at each other for a minute, walang nagtangkang umiwas ng tingin. Blanko lang ang mata nya na nakatingin sa akin, alam kong ganon din ang nakikita nya kaya hindi ako natakot sa iniisip ko.

Hindi ba sya naiilang? 

Bakit sya maiilang Avani e hindi ka naman nya gusto? Ikaw lang ang nakakaramdam nyan dahil gusto mo sya. 

Gusto kong batukan ang sarili ko dahil sa naisip. I smirked and pushed him away. Seryoso lang syang nakatingin sa akin na akala mo nababasa nya ang naiisip ko ngayon. Hindi naman sya mind reader, duh?

Naglakad ako palayo at huminga ng malalim-ng patago. Naramdaman ko namang nakasunod sya kaya nagpatuloy lang ako. Tahimik kaming naglalakad sa gitna ng daan habang sya ay nakapasok sa bulsa ang kamay habang nakatingala. 

"I have a question, Avi." He suddenly asked habang nakatingala pa din.

"Shoot." 

"Kapag ba...hiniling ko sayo na kunin mo na yung buhay ko, gagawin mo?" I stilled at his question. But I still answer him. 

"Oo."