Mag-log inShare
Chapter 55
Huling Na-update:
2024-11-06 13:39:12Kaugnay na kabanata
Fate's Cruel Dance Chapter 56
Chapter 56Nasa loob ako ng silid, pinaplanong mabuti ang aking mga susunod na hakbang. Ang pagdating ni Snake ay isang paalala na ang aking nakaraan ay hindi pa natatapos. Mabilis ang takbo ng isip ko; kailangan kong maging handa sa anumang mangyayari. Ang mga tao sa paligid ko ay hindi lang simpleng estranghero—sila ay banta.“Master,” bumulong si Snake, lumapit sa akin. “May mga impormasyon na akong nakalap. Sa susunod na linggo, may malaking pagtitipon ang mga kalaban mo. Nandiyan sila para sa’yo.”“Alam mo ba kung sino-sino sila?” tanong ko, hindi bumibitaw sa kanyang tingin.“Alam ko na may mga galamay sila sa mga organisasyon dito sa lungsod. At ang lider, si Ruel, ay may personal na galit sa’yo. Kailangan mong maging maingat,” sagot niya.Habang nakikinig, pumasok sa isip ko ang mga alaala ng mga nakaraang laban. Napagtanto kong kailangan kong bumalik sa aking dating sarili—ang Troy na hindi natatakot at handang lumaban para sa kanyang pamilya.“Anong plano mo?” tanong ni Snak
Fate's Cruel Dance Chapter 57
Chapter 57Habang nakaupo kami sa café, ang hangin ay tila nagiging mas malamig. Bawat minuto ay puno ng tensyon, at alam kong ang mga desisyon namin ngayon ay magkakaroon ng malaking epekto sa hinaharap. Ang taong kasama ko, si Leo, ay may malalim na kaalaman sa mundo ng mga alagad ni Ruel.“Anong gusto mong ipaalam sa akin?” tanong ko, ang aking boses ay matatag ngunit may bahid ng pagkaalerto.“May mga tao akong kakilala sa loob ng grupo ni Ruel. Alam nila ang mga galaw ng mga kalaban. Ngunit hindi mo sila makukuha ng basta-basta. Kailangan mong patunayan na kaya mong ipaglaban ang iyong pamilya,” sagot ni Leo, ang kanyang mga mata ay nag-aalab.“Paano? Ano ang kailangan kong gawin?” tanong ko, handang magsagawa ng anumang hakbang.“Kailangan mong makilahok sa isang labanan. Isang tunay na labanan sa pagitan ng mga alagad. Kapag napatunayan mong handa kang lumaban, saka ka lang makakakuha ng tiwala. At kung magtagumpay ka, makakakuha ka ng impormasyon na magagamit mo laban kay Ruel
Fate's Cruel Dance Chapter 58
Chapter 58Habang ang laban ay umuusad, ang bawat suntok ay tila isang mensahe na nag-uugnay sa akin at sa aking layunin. Ang mga kalaban ay matibay, ngunit sa bawat pagkakataong pinapakita ko ang aking lakas, ramdam ko ang suporta mula sa mga taong nanonood.Isang malakas na suntok ang umabot sa aking panga, ngunit hindi ako nagpatinag. Napayakap ako sa sakit at muling bumangon, ang apoy sa aking dibdib ay nag-aalab. Naramdaman ko ang mga tingin ng mga alagad ni Ruel, at alam kong sa bawat minuto, ang aking kredibilidad ay lumalakas.“Bakit mo ipinaglalaban ang iyong pamilya?” tanong ni Ruel sa gitna ng laban, ang kanyang boses ay puno ng hamon. “Ano ang kayang ibigay sa iyo ng mga ito na wala ang kapangyarihan?” dagdag nitong sabi. “Dahil sila ang dahilan kung bakit ako nandito! Sila ang nagbibigay ng halaga sa aking buhay! At hindi ko sila iiwan!” sagot ko, ang aking boses ay umaabot sa mga tao sa paligid. Ang sigaw na iyon ay tila pumuno sa hangin, nagbibigay ng lakas sa akin.Na
Fate's Cruel Dance Chapter 59
Chapter 59Habang ang mga alagad ay nagtipun-tipon sa paligid, ang aking isip ay nakatuon sa isang tao—si Mikaela. Nakita ko ang mga mata niya, puno ng takot at pangamba. Hindi ko pa siya sinasabi kung sino ako, kung ano ang tunay na pagkatao ko. Ang mga sandaling ito, tila ang bawat desisyon ko ay may malaking epekto sa kanya.“Hindi ko sila kayang ipagtanggol kung hindi ko sasabihin sa kanya ang lahat,” bulong ko sa aking sarili. Pero alam ko na hindi ito ang tamang oras. Kailangan ko munang tapusin ang laban na ito bago ko ilantad ang aking lihim.Habang nag-uusap kami ni Leo, ang mga alaala ng mga nakaraang laban at ang mga nangyari sa akin ay bumalik. Nakita ko ang mga pagkakataon kung saan pinili kong itago ang aking tunay na pagkatao upang mapanatili ang kapayapaan. Ngayon, alam kong kailangan ko nang harapin ang katotohanan.“Makinig, Troy,” sabi ni Leo, na tila nababasa ang aking isipan. “Kailangan mong maging handa. Kapag natapos ang laban, maaaring magkaroon ng mga tanong m
Fate's Cruel Dance Chapter 60
Chapter 60Mikaela POVNakaharap ako sa bintana ng mansyon, pinagmamasdan ang dilim na bumabalot sa labas. Ang malamig na hangin ay tila pumapasok sa aking balat, ngunit mas malamig ang pakiramdam ko sa aking puso. Ang mga nangyari sa mga nakaraang oras ay nagdulot ng mga tanong sa aking isip na hindi ko maalis.“Troy…” bulong ko sa aking sarili. “Bakit parang may itinatago ka sa akin?”Naramdaman ko ang isang pighati na tila nagmumula sa aking dibdib. Hindi ko maipaliwanag, ngunit ang takot na iyon ay tila unti-unting umaabot sa aking isipan. Ang mga mata ni Troy ay puno ng tibay, pero sa likod nito, alam kong may mga bagay siyang hindi sinasabi.Nang magkatagpo kami kanina, nandoon ang sinseridad sa kanyang boses, ngunit ang pag-aalinlangan ay naroroon din. “Kailangan kong ipaglaban ang pamilya natin,” iyon ang sinabi niya, at sa bawat salitang iyon, parang may kasamang pangako. Pero anong klaseng laban ang pinapasok niya?Hindi ko na kayang magpigil pa. Kailangan ko nang makausap s
Fate's Cruel Dance Chapter 61
Chapter 61Nakapagpasya na kami ni Troy na harapin ang hamon na ito nang magkasama. Sa kabila ng takot na bumabalot sa akin, may kasamang determinasyon ang aking puso. Nakatayo kami sa gitna ng silid, ang mga alagad ay nakikinig sa amin, at ang atmospera ay puno ng tensyon.“Ngayon na nagkaisa na tayo, dapat tayong magplano,” sabi ni Leo, ang kanyang tinig ay matatag. “May mga tao tayong kailangang paghandaan. Hindi lang ito tungkol kay Troy; lahat tayo ay nasa panganib.”Tumango ako, ang aking isip ay nag-iisip sa mga posibleng hakbang. “Ano ang mga susunod na plano? Paano natin mapoprotektahan ang pamilya ko?” tanong ko, ang damdamin ay tila umuusok sa aking boses.“Dapat nating alamin kung sino ang mga banta,” sagot ni Troy. “At kailangan natin ng estratehiya para makuha ang impormasyon. Kung may mga tao tayong kakilala na maaaring makatulong, dapat nating makuha ang kanilang tulong.”“May isang tao na makakapagbigay ng impormasyon,” sabi ni Mark, ang kanyang mga mata ay nagliliyab
Fate's Cruel Dance Chapter 62
Chapter 62Habang ang mga alagad ay umalis, naiwan ako sa silid na puno ng mga alaala at pangarap. Ang banta ay tila mas malapit kaysa dati, at ang aking isip ay nag-iisip ng mga hakbang na maaari kong gawin upang maprotektahan ang aking pamilya.“Hindi ako maaaring umupo at maghintay,” bulong ko sa aking sarili. Kailangan kong kumilos.Dahil sa aking desisyon, lumabas ako ng silid at naglakad patungo sa opisina ni Troy. Alam kong may mga dokumento at impormasyon na maaaring makatulong sa amin. Sa pagpasok ko, nakita kong ang lahat ay maayos at organisado, ngunit may mga bagay na tila wala sa lugar. Ang takot at pangamba ay bumabalot sa akin, ngunit hindi ako nag-atubiling maghanap.Habang nag-iisip ako, napansin ko ang isang drawer na bahagyang nakabukas. Lumapit ako at dahan-dahang binuksan ito. Nakatagpo ako ng mga papel—mga pangalan, mga larawan ng mga tao, at mga ulat. Ang mga ito ay tila mga talaan ng mga taong maaaring maging kaaway.Nang mas lalo kong suriin, naramdaman ko ang
Fate's Cruel Dance Chapter 63
Chapter 63 Ang mga susunod na araw ay puno ng pag-aalala at paghahanda. Hindi na ako makatulog ng mahimbing, ang bawat ingay sa paligid ay nagiging isang posibleng banta. Ang mga dokumentong nakuha ko mula sa opisina ni Troy ay nagsimulang magbigay ng liwanag, ngunit marami pang hindi malinaw. Lahat ng ito ay nagsusulong ng isang mas malaking plano—isang laro ng pabalik-balik na mga hakbang at pag-iingat. Habang ako ay tina-tagpi-tagpi ng mga impormasyon, isang ideya ang sumiksik sa aking isipan. Kailangan ko ng tulong mula sa mga tao na may koneksyon at may kakayahang makakuha ng karagdagang impormasyon. Hindi ko maaaring gawing mag-isa ang lahat ng ito. Ang pamilya ko ay kailangan kong protektahan, at hindi pwede na laging si Troy lamang ang gagawa sa lahat. Nagdesisyon akong dumaan sa isang matandang kaibigan, si Javier, na may mga kakilalang makakatulong sa ganitong uri ng sitwasyon. Habang naghahanda, nakita ko si Manang na abala sa paghuhugas ng mga pinggan. Lumapit ako
Pinakabagong kabanata
Fate's Cruel Dance Author's Note:
Author's Note: Mahal kong mga mambabasa, Una sa lahat, nais kong magpasalamat mula sa kaibuturan ng aking puso sa inyong walang sawang suporta at pagtangkilik sa kwentong ito. Ang inyong mga komento, pagbati, at pagbabalik-tanaw sa bawat kabanata ay nagbibigay sa akin ng labis na kaligayahan at inspirasyon upang magpatuloy sa pagsusulat. Ang kwentong ito ay hindi magiging ganito ka-makabuluhan kung hindi dahil sa inyo. Sa bawat pahina, ang inyong malasakit at pagpapahalaga sa mga karakter ay nagbigay ng buhay sa kwento. Lahat ng ito ay nagiging makulay dahil sa inyong pag-aalala at pag-unawa sa mga tema ng pagmamahal, pamilya, at pagtutulungan. Maraming salamat sa inyong patuloy na pagtangkilik. Hanggang sa susunod na kwento, nawa'y magpatuloy tayo sa paglalakbay ng mga kwentong nagbubukas ng puso at nagbibigay inspirasyon. Muli, maraming salamat at sana'y magpatuloy ang ating pagkakaibigan sa pamamagitan ng mga salita. Lubos na nagpapasalamat, Inday_Stories Morals Ang kwenton
Fate's Cruel Dance Chapter 119
Chapter 119Kinabukasan, maaga kaming gumising ni Ruby at Elias. Nagpasya kami na samahan siya ni Elias para sa check-up sa doktor. Excited kami dahil nais naming tiyakin ang kalagayan ng aking asawa at ng batang dinadala niya. Habang naghahanda si Ruby, hindi ko maiwasang mag-isip tungkol sa magandang balita na ibinahagi niya sa akin. Hindi lang ako magiging tatay ulit, kundi may bagong miyembro pa ng pamilya.Pumunta kami sa ospital, at nang makapasok kami sa clinic, agad kaming tinawag ng nurse. Kasama si Elias na masaya at excited na makakita ng doktor. Habang si Ruby ay nagpapa-checkup, hindi ko maiwasang magmasid sa mga ginagawa nila. Tahimik lang si Elias sa aking tabi, habang ang kanyang mga mata ay puno ng kuryusidad.Pagkatapos ng ilang minuto, dumating ang doktor at sinabi ang isang bagay na ikinagulat ko."Aerol, Ruby," sabi ng doktor, "Hindi lang isa ang baby na dinadala mo, kundi dalawa. Twins!"Habang naririnig ko ang mga salitang iyon, hindi ko agad matanggap. Dalawa?
Fate's Cruel Dance Chapter 118
Chapter 118Tinutok ko ang aking mata sa kanya, at nakita ko ang kaligayahan sa kanyang mga mata. "Ang pinakamahalaga, Ruby, ay yung magkasama tayo. Hindi ko na kayang mawalan pa ng ganitong buhay—ang buhay na puno ng pagmamahal at pagkalinga."Si Ruby ang naging ilaw ng buhay ko. Siya ang tumulong sa akin na baguhin ang mga maling pananaw ko. Siya ang naging katuwang ko sa lahat ng aspeto ng buhay—sa negosyo, sa pagpapalaki kay Elias, at sa lahat ng aspeto ng pagiging mag-asawa.Sa kabila ng lahat ng mga pagsubok na dumaan, ang pagmamahal namin ni Ruby ay naging matibay na pundasyon para sa aming pamilya. Hindi laging madali ang buhay, pero natutunan namin na magkasama, mas madali ang lahat. Ang bawat sakripisyo, bawat pagod, ay nagiging magaan dahil magkasama kami.Ngayon, habang nakaupo kami ni Ruby at tinitingnan si Elias na naglalaro sa sala, ramdam ko ang kabuuan ng buhay namin. Walang materyal na bagay na makakapantay sa kaligayahang nararamdaman ko ngayon. Si Ruby at Elias ang
Fate's Cruel Dance Chapter 117
Chapter 117Habang tinitingnan ko si Ruby, at ang anak namin na si Elias, ramdam ko ang kabigatan ng mga salitang iyon—ang lahat ng pagsubok, ang lahat ng sakripisyo na kami ay pinagdadaanan, ngunit sa kabila ng lahat ng iyon, alam ko na ang pinakamahalaga ay ang pamilya ko. Si Ruby, na hindi ko inisip na magiging kabuntot ko sa lahat ng laban ng buhay. Ang aming anak, si Elias, na hindi ko akalain na magiging pinagmumulan ng lakas ko sa mga oras ng pangangailangan.Minsan, iniisip ko kung paano kami nagsimula. Paano ba kami nagkakilala ni Ruby? Kung paano kami napadpad sa ganitong buhay na puno ng pagmamahal, sakripisyo, at pagtutulungan.Noong una, hindi ko inisip na magiging ganito kami. Nang una kong makilala si Ruby, hindi ko agad nakita ang lahat ng kahalagahan niya sa buhay ko. Isa siyang babaeng may sariling mundo, hindi nanghihingi ng kahit ano, at hindi madaling makuha ang atensyon. Nagsimula kami bilang magkaibigan, at unti-unti, nagbukas ang puso ko sa kanya. Hindi siya ka
Fate's Cruel Dance Chapter 116
Chapter 116Nasa buhay kami ni Aerol ang mga bagay na hindi kayang bilhin ng pera. May mga pagkakataon na naiisip ko kung gaano kahalaga ang bawat hakbang na ginagawa namin bilang mag-asawa at magulang. Ang pagiging magulang sa isang batang tulad ni Elias ay nagbibigay ng mas malaking kahulugan sa aming buhay. Hindi na kami nagmamadali; natutunan na naming tanggapin ang bawat hakbang at ang mga pagsubok na kasabay ng buhay."Masaya ako," sabi ni Aerol isang gabi habang nag-uusap kami sa sala. "Masaya ako na ang lahat ng ito ay nangyari. Hindi ko kayang maisip kung anong buhay ang mayroon tayo ngayon kung hindi tayo naging magkasama."Hindi ko alam kung paano ko sasagutin ang mga salitang iyon. Minsan, kahit gaano kahirap ang buhay, ang mga simpleng sandali ng kaligayahan ay sapat na. Ang mga simpleng yakap, ang pagtawa, ang pagkakasama sa araw-araw—lahat ito ay nagbibigay ng lakas sa amin upang magpatuloy. Ang tunay na kayamanan ay ang mga simpleng bagay na mayroon kami ngayon."Salam
Fate's Cruel Dance Chapter 115
Chapter 115 Habang tinitingnan ko si Elias na natutulog sa kanyang kama, hindi ko maiwasang magpasalamat sa lahat ng biyayang natamo namin. Minsan, mahirap paniwalaan kung paano mula sa simpleng pagkakakilala namin ni Aerol, nakarating kami sa puntong ito—isang masaya at buo na pamilya. Sa kabila ng lahat ng pagsubok, hindi kami nawalan ng pag-asa. Naalala ko pa noon, bago kami magpakasal, kung gaano kami kaligaya sa mga simpleng bagay. Madalas kaming maglakad-lakad sa parke, mag-kape sa isang maliit na kanto, at mag-usap ng mga bagay tungkol sa hinaharap. Hindi kami nagmadali. Pareho kaming nagnanais ng isang buhay na puno ng pagmamahal, hindi ng mga materyal na bagay. Si Aerol, kahit galing sa isang mayamang pamilya, ay hindi kailanman ipinagmalaki ang kanyang estado. Wala siyang pakialam sa mga materyal na bagay, ang mahalaga sa kanya ay ang pagmamahal at pagkakaroon ng magandang relasyon sa pamilya at mga kaibigan. Ang simpleng buhay na mayroon kami ay mas binigyan namin ng hal
Fate's Cruel Dance Chapter 114
Chapter 114 Ruby POV Habang nakaupo ako sa aming terasa, pinagmamasdan ang paglubog ng araw, hindi ko maiwasang magbalik-tanaw sa mga unang taon ng aming buhay ni Aerol. Minsan, naiisip ko kung paano nagsimula ang lahat. Kung paano kami nagtagpo sa isang mundong magkaibang-magkaiba, ngunit sa huli, nagtagumpay ang pagmamahal namin sa kabila ng lahat ng hadlang. Naalala ko pa noong unang beses kaming nagkita. Sa isang kasal ng isang kaibigan ko, si Aerol ay isa sa mga naging bisita. Hindi ko pa siya gaanong kilala noon. Siya ay tahimik, at may hindi matitinag na aura. Hindi ko maiwasang mapansin siya sa gitna ng maraming tao, dahil kahit na mayamang pamilya siya, hindi siya mayabang. Tila ba hindi siya interesado sa mga malalaking pag-uusap o social status. Siya’y isang lalaki na hindi nagpapakita ng kayabangan, kahit pa sa kanyang mga kasuotan o sa paraan ng pakikisalamuha sa iba. Noong magsalita siya sa isang maliit na grupo ng mga bisita, ang mga mata ng mga tao ay nagliwanag—
Fate's Cruel Dance Chapter 113
Chapter 113Pagkatapos ng araw na iyon, naglakad-lakad kami pabalik sa kotse, bitbit ang mga alaalang nabuo sa tabing-dagat. Nakita ko sa mga mata ni Ruby at sa ngiti ni Elias na mas lalo kaming nagiging maligaya sa mga simpleng araw na magkasama. Hindi na namin kailangan pang maghanap ng kaligayahan sa malalaking bagay. Ang kaligayahan ay nahanap namin sa bawat sandali ng pagkakasama at pagmamahal.“Nais ko lang sanang maging ganito lagi,” sabi ko sa kanya habang binabaybay ang daan pauwi. “Walang stress, walang takot, magkasama lang tayo.”“Hindi ko rin naisip na darating tayo sa puntong ito,” sagot ni Ruby. “Pero ngayon, alam ko na wala nang mas hihigit pa sa pagiging buo natin bilang pamilya. Walang mas mahalaga sa atin.”Pag-uwi namin, habang si Elias ay natutulog sa kanyang kwarto, kami ni Ruby ay nag-usap tungkol sa mga plano namin para sa hinaharap. “Mahal, siguro kailangan natin maglaan pa ng mas maraming oras para kay Elias,” sabi ko. “Gusto ko na maggrow siya na alam niyang
Fate's Cruel Dance Chapter 112
Chapter 112 Habang kami ay nagtutulungan sa mga gawain sa bahay, naramdaman ko na, sa kabila ng lahat ng pagod at pagsubok sa buhay, hindi na kami nag-iisa. Hindi ko na kailangang magsolo sa lahat ng laban. Kami ni Ruby, at si Elias, ay magkasama sa bawat hakbang, at sa bawat sandali. Habang natutulog si Elias, kami ni Ruby ay nag-uusap tungkol sa mga plano namin sa hinaharap, hindi na bilang mga indibidwal kundi bilang isang pamilya. “Mahal,” sabi ko, “ano kaya kung mas maglaan tayo ng mas maraming oras para sa ating sarili? Hindi lang sa trabaho o negosyo. Dapat tayong mag-focus sa magkasama tayo bilang pamilya.” “Tama ka,” sagot niya. “Ang mga sandaling ito, yun ang nagpapaalala sa atin na ang tunay na tagumpay ay hindi nasusukat sa materyal na bagay. Ang pagmamahal at oras na binibigay natin sa isa’t isa ang tunay na yaman.” Dahil sa mga simpleng bagay na ito, natutunan kong tanggapin na hindi ko kailangan maging perpekto. Wala nang mas hihigit pa sa kasiyahan ng magkasama kam
