“Thanks God, your awake now love,” maluha-luhang sabi ni Mr. Moneclaro sa kabiyak. Makalipas ang halos isang buwan ay muling nagising na si Mrs. Monteclaro. Gayunpaman ay nagkaroon ito ng mild stroke sabi ng doktor nito ay gagaling pa naman ang sakit ng ginang, kilangan lang nitong inumin ang mga iniresetang gamot, samahan din ng disiplina sa pagkain at ehersiyo na naaayon sa kalusugan nito. Maging ang mag-kambal ay hindi rin napigilan ang pagluha. Lumapit si Steve sa ina at hinalikan ang noo nito sabay hingi ng tawad. “I’m really sorry mama,” sambit ni Steve sa ina sabay patak ng mga luha sa pisngi. Walang emosyong tumingin ang ginang kay Steve. Hindi pa man nagigising ang ginang batid na nina Steve kung ano ang maaaring kahinatnan pagkagising ng kanilang ina. Kaya kapwa na nilang inihanda ang kanilang mga sarili. Noong una ay hindi matanggap ni Mr. Monteclaro ang posibleng pagiging paralisado ng kanyang maybahay. Ngunit dahil sa tulong ni Stefano ay unti-unti na nitong niyaka
“Bro, ikaw na muna ang bahala kina Mama at Papa,” sabi ni Steve sa kanyang kambal. Nasa airport sila ng mga oras na na iyon, gusto kasi ng anak nito na ihatid sila ng kanyang tito Stepfano sa may paliparan. “Don’t worry about them bro ako na ang bahala sa kanila, anyway few weeks from now ay susunod na dito si Ysabelle,” nakangiting sabi nito sa kakambal na ang tinutukoy ay ang kanyang asawa. “Ok, update mo na lang ako lagi,” sabi ni Steve. “Sure bro,” sagot naman ni Stefano. “Say goodbye na kay tito Stefano baby,” utos ni Steve sa kanyang unica iha. “Bye, Tito,” nakangiting sabi naman ng bata. “Bye for now, our little princess be a good girl ha,” bilin nito sa pamangkin. “I will, po,” sagot naman ng bata. “Segi bro, alis na kami ingat kayo lagi dito ha,” sabi ni Steve. “Kayo rin bro, ingat sa biyahe,” pamama-alam din ni Stefano. Di nagtagal matapos na ihatid ni Stefano ang mag-ama sa airport ay lumisan na rin ang sinasakyan nitong eroplano pabalik ng Pilipinas. “Finally,
Hindi pa nga halos nakakapagpahinga mula sa biyahe galing ng Amerika heto ngayon at nakaupo na naman si Steve sa loob ng kanyang private plane.Kasama si Abegail ay magpapahatid sila sa isang branch ng hotel na pagmamay-ari rin ni Steve sa Negros.“Kailangan ba talagang pupuntahan natin today caz, kararating mo lang galing Amerika ah,” nagmamaktol namang sabi ni Abegail.Naiinis siya sa pinsan dahil may date sana sila ni Noel ng araw ding ‘yon.Mabuti na lang at mabait at maunawain naman ang nobyo. Naging kasintahan niya na rin ang lalaki matapos ang halos isang taong panliligaw nito.Sayang nga dahil hindi na nalaman ni Loisa ang pag-sagot niya sa lalaki. Ito kasi ang mga panahong hindi na sumisipot sa Monteclaro Corporation ang babae. “Don’t worry madali lang naman tayo doon, besides ipinagpa-alam na kita sa boyfriend mo,” sabi naman ni Steve.Inirapan niya na lang ang pinsan.Dahil kahit ano pang alibi ang sasabihin niya dito batid niya rin naman na hindi titigil ang pinsan hangga
“Nanay, subukan ko po kayang aplayan itong hiring job sa isang hotel,” sabi ni Loisa sa matandang babae. “Naghahanap po sila ng finance staff,”dagdag pa niyang sabi. Kasalukuyan silang nananghalian ng matanda ng mapansin niyang tumunog ang kanyang cellphone. Isa pala ‘yong notification kung saan nakatanggap siya ng isang advertising messages. “Naku, segi anak alam ko namang miss na miss mo ng magtrabaho sa mga malalaking kumpanya,” nakangiting sabi ni Aling Marie. Nilagok muna ang isang basong tubig saka nagsalita muli. “Kung sakaling matanggap ka iha, isang beses sa isang buwan ka lang ba uuwi niyan dito sa atin?” Tanong ng matanda kay Loisa habang ngumuya muli ng pagkain. “Hindi ka ba malulungkot doon?” Dagdag pa nitong sabi. “Dito ka na lang kaya, sabagay maganda naman ang kita natin sa mini grocery mo sa bayan, iha,” bigla bwelo naman ng matanda. Nang maalala nito na baka mahirapan si Loisa sa biyahe at baka matagalan bago ito maka-uwi sa kanila. “Nanay, naman mag-aaplay
“So how’s the interview?” Nakangiting bungad ng attorney kay Loisa. Medyo atubili naman si Loisa, hindi niya kilala ang lalaki pero heto at hinintay siya upang itanong kung kamusta ang kanyang interview a while ago. “Mabuti naman po sir,” nahihiyang sagot naman ni Loisa. “Miguel,” sabi ng Attorney sabay lahad ng kanyang kanang kamay sa dalaga. “Ho?” Takang tanong naman ni Loisa. “I mean Miguel na lang ang itawag mo sa akin, hindi naman siguro malayo ang agwat ng edad natin para lagi kang mag po sa akin,” nakangiti niyang sabi sa babae. “Huwag mo na rin akong tawaging sir, Miss Sanchez,” napakamot ito sa ulo ng hindi pa rin tinatanggap ng babae ang kanyang pakikipag-kamay. “Miguel na lang, by the way I’m Atty. Miguel Rodriguez,”pakilala niya dito. Muli ay inilahad ng binata ang kamay sa babae. Inabot naman ‘yon ni Loisa at sabay pakilala din sa kaharap. “Loisa na lang po sir,” sabi naman ni Loisa. “Ayan ka na naman kasasabi ko lang di ba,” nakangiting pa-aalala ng lalaki. “
“Miss Sanchez, ito ‘yong magiging table mo paki turn on mo na lang din ang computer mo at paki-fill upan ang mga papers na ito,” sabi ng kanilang finance manager secretary. Makalipas ang isang linggo ay sa wakas natanggap na rin ni Loisa ang magandang balita mula sa hotel na pinag-aplayan. Sa tulong ni Miguel ay nakahanap sila ng pansamantalang matutuluyan na malapit sa kanyang papasukang hotel. Unang araw niya ngayon sa pinapasukan at kasalukuyang ini-orient ng sekretarya ng kanilang bagong finance manager. Nagkaroon ng problema sa dating finance manager kaya nagkaroon ng finance staff vacant position kung saan siya ang napili. “Huwag kang mahiyang magtanong kung sakaling meron kang gustong malaman tungkol sa trabaho mo, Miss Sanchez,” sabi pa ng sekretarya. “Opo ma’am,”sagot niya naman sa babae. “Naku huwag mo akong tawaging ma’am, magka-level lang tayo Miss Sanchez,” nakangiti namang sabi niya sa babae. “Dianne na lang itawag mo sa akin,” sabi pa nito. “Segi po Miss Dianne
“Congratulations, Louise?” Nakangiting bati ni Atty. Miguel sa babae. At inabot dito ang isang napakalaking boquet ng bulaklak. Nakagawian ng itawag nito sa babae ang panggalang Louise. Paliwanag nito sa babae, marami ng tumtawag sa pangalan nitong Loisa. Para ma-iba naman siya ay binsagan niya itong Louise imbis na Loisa. “Naku, nag-abala ka pa nito pero salamat Atty ha,” nakangiting sabi ni Loisa. “Ayan ka na naman e,” biro niyang reklamo sa kaibigan. Napag-usapan na kasi nilang minsan na tatawagin siya nito ayon sa pangalan niya at hindi Atty. “O siya, salamat Miguel ikaw naman di ka mabiro,” sabi pa ni Loisa. “Oy, sana all may pa-bouquet,” nakangiting pansin ni Nancy sa dalawa ng makita ang mga ito sa may lobby. “Hayaan mo sa birthday mo bibigyan kita,”biro naman ng abogado kay Nancy. “Naku, kahit gustohin ko pa atty huwag na lang alam n’yo na po matampohin si mahal ko e,” sagot naman ni Nancy. Hindi na rin nagtagal at nauna ng lumabas ng hotel si Nancy. “O paano ‘yan s
“Bakit parang naririnig ko ang boses ni Loisa sa katauhan ng kaibigan ni Miguel?” Nagtatakang tanong ni Steve sa sarili. “Hay naku nababaliw na yata ako?” Ipinilig na lamang ni Steve ang kanyang ulo. Pilit niyang iwinaksi sa isipan ang duda na si Loisa nga ang kausap ni Miguel. Kasalukuyan siyang nasa silid ng kanyang mama ngayon, inatake na naman kasi ito ng alta presyon nito. “Sino kausap mo son,” tanong naman ng kanyang ama ng maabutang tila may kausap ang anak. “Nothing papa,”sabi naman ni Steve. “I see, akala ko nababaliw ka na diyan at kinakausap mo ang iyong sarili,”biro pa ng ama nito. Natawa lamang si Steve, mabuti nga naman at okay na silang mag-ama. Makalipas din naman ang ilang buwan ay unti-unti na siyang napatawad ng kanyang Papa. Ngunit kabaligtaran pa rin sa kanyang ina na maging hanggang ngayon ay hindi pa rin siya pinapansin. “Pasensiya ka na at ipinatawag ulit kita dito,” sabi ng kanyang Papa. “Alama mo kasi sobrang kaba ko noong inatake ulit ang Mama
Alas singko na ng hapon ng matapos ng makapag-ayos sina Loisa at mga bata, maging si Aling Marie ay handa na rin.“Nasaan na po ba si Miguel, anong oras raw po tayo susunduin nanay Marie?” Tanong ni Loisa sa matanda.Sa pagkaka-alam kasi ni Loisa ay iniimbitahan sila ni Miguel na kumain sa mamahaling restaurant sa siyudad. Hindi niya na to nakausap kanina dahil inasikaso niya muna ang mga kambal. Kahit ayaw niya munang umalis ng bahay ng dahil sa nangyari ay napilitan pa rin siya ng mga kasama sa bahay.“Nariyan na raw sa labas, halina na kayo at medyo mahaba pa raw ang biyahe natin,” sabi naman ni Aling Marie. “Sabi ko naman po kasi Nanay, pwede naman po sa makalawa o sa susunod na linggo na lang po, kasi hindi pa po tayo nakakarecover sa nangyari kahapon,” sabi ni Loisa.“Naku, ano ka ba pagbigyan na natin si Miguel, alam mo namang bilang lang ang bakasyon nong tao,” sabi pa ng matanda.“Segi na nga po,” tanging nasabi na lamang ni Loisa.Hindi na nagtagal dumating na rin sila sa v
“Salamat sa Diyos at ligtas kayong lahat lalo na ang mga bata,” maluha-luha bati ni Aling Marie.“Nanay Marie,” masayang salubong ng kambal sa kanilang lola.“Mga apo ko, kamusta kayo siguro nagugutom ang mga bata hali kayo may pagkaing inihanda ang lola,” masayang bati ng matanda sa mga bata.Bumaba na rin si Steve sa kanyang sasakyan at tahimik lamang na nakatayo sa likod nina Loisa.“Daddy Steve,” sigaw ni Loyd.Mabilis na lumapit ang bata sa lalaki ng mapagkilanlan ang kinilalang pangalawang ama.Masayang nagyakap ang dalawa. Saglit pa tumulo ang kanyang luha ng mahigpit siyang niyakap ni Loyd, sobrang miss na miss niya na ang kanyang mag-ina.Maging sina Loisa ay naluha din sa nakita kahit siya rin naman ay sobra niyang na mi-miss ang lalaking kanyang minahal. Ngunit ng dahil sa nangyari kilangan niya munang pag-ukulan ng atensiyon ang kanyang mga kambal.“Kamusta ka na anak?” Masayang sabi ni Steve kay Loyd.“Okay lang po ako daddy Steve,” nakangiting sabi ni Loyd.“Kayo po kamu
“Ano ba ang kasalanan ko sa iyo, Kimberly at pati mga anak ko ay ipinagkanulo mo kay Crystal?” Galit na tanong ni Loisa kay Kimberly.Matapos maipakilala ni Loisa ang kambal sa kanilang Tita Abegail ay nauna na ang mga ito na lumabas ng bahay. Samantalang nagpa-iwan si Steve at Loisa upang kausapin ng masinsinan sina Arnel at Kimberly.“Patawarin mo ako Loisa masyado akong nasilaw sa perang ibinigay ni Crystal,” sabi ni Kimberly.“Noong nalaman ni Crystal na merong karelasyon si Sir Steve sa opisina ay hindi niya matanggap,”kwento pa nito.“Kinausap niya ako at sinabi niyang babayaran niya ako sa tuwing meron akong magandang balita na ibibigay sa kanya,” sabi pa ni Kimberly.“Nong una masaya ako kasi sino ba naman ang ayaw sa pera, Loisa pero kalaunan nong nalaman kung tatangayin niya ang mga kambal at ituturing niya na parang sariling anak niya, doon na ako umalma,” naluluhang sabi pa niya.“Hindi mo ba naisip na masakit sa isang tulad ko ang mawalay sa mga anak kahit segundo lang, K
Nakagapos ng inilabas si Crystal sa lumang bahay na pinagdalhan sa mga bata. Hindi pa man siya nakapasok sa sasakyan ng mga awtoridad ay sinalubong agad siya ni Loisa ng mag-asawang sampal.Samantalang sabunot naman ang inabot niya kay Abegail.Dali-daling namagitan sina Steve at Miguel sa pagitan ni Crystal at ng dalawang babae.“Nanahimik ako Crystal nagpakalayo-layo kami ng mga anak ko, pero bakit mo kami ginulo,” galit na tanong ni Loisa kay Crystal.“Ano ang kasalanan ko sa ‘yong babae ka bakit pati ang mga anak ko dinamay mo sa galit mo sa akin,”umiiyak pero pilit na inaabot ang babae.“Tama na po misis kami na po ang bahala sa kanya,” awat naman ng isang pulis.“Segi na boss pakidala na sa presento ang babaeng ‘yan,” sabi naman ni Steve.“Tahan na sweetie, maaayos din ang lahat,” sabi naman ni Steve sabay yakap kay Loisa.“Ang mga anak ko, nasaan ang mga anak ko?” Tarantang tanong ni Loisa kay Steve ng hindi makita ang mga bata.“Kumalma ka nasa loob sila kasama ng mga tauhan k
Pagkatanggap ni Steve ng lokasyon kung saan dinala ang kanyang mga anak ay wala na silang sinayang na oras. Nagunit napagtanto nila na hindi ganon kadaling lusubin ang grupo ng mga taong dumukot sa mga bata. Kahit marami sila, nariyan ang mga grupo ng sarhento, mga pulis at ang kanyang mga tauhan.Sanay siya sa bakbakan pero hindi niya pwedeng isa-alang alang ang buhay ng kanyang mga kambal. “Anong sitwasyon dito?” Derestsahang tanong ng lalaki sa sarhento.Matapos malaman ni Steve ang buong detalye ay maingat na ibinato sa mga tauhan kung ano ang kinakailangan nilang gawin.“Ayaw ko ng bulilyaso kung ayaw n’yong pati kayo ay ibaon ko sa hukay,” galit na sabi pa ni Steve.“Copy, sir,” sagot naman ng mga tauhan. Kusa ng naghanda ang mga lalaki na tila animoy sanay sa ganitong gawain.Tantiyado ang bawat kilos.Nakahanda na ang lahat, tanging ang hudyat na lamang mula kay Steve ang hinihintay ng lahat para lusubin ang kinapupwestuhan ng mga taong dumukot sa kambal nila ni Loisa.Nan
Nang dahil sa ilang araw na pagod at puyat upang maisakatuparan ang plano ay medyo napahimbing ang kanilang mga tulog.Nagulat na lamang si Arnel nang pagbuka ng kanyang mga mata ay nasa harapan na ng kama si Crystal at kampanteng nakaupo habang nakatoon sa kanila ang paningin.“Ma’am Crystal, kanina pa po ba kayo diyan?” Gulat na tanong ni Arnel.“Mukha yatang napagod ka sa party kahapon at hindi mo napansin ang pagdating ko, Arnel,”nakangising sabi ni Crystal.Saka naman naalimpungatan si Kimberly para lang magulat sa presensiya ni Crystal.“Ma’am Crystal,” gulat na sabi ni Kimberly.“Good morning, Kimberly how’s your sleep,” nakangising bati ni Crystal sa babae.Wala sa loob na niyakap ni Kimberly ang mga bata, halata sa kanyang pagkatao ang panginginig ng kanyang buong katawan ng dahil sa takot.Kinakabahan kasi siya sa posibleng mangyari matapos makuha ni Crystal ang kambal. Duda niya narinig ng mga ito ang pinag-usapan at plano ni Arnel.Paano na lang ang mga bata kapag malayo n
Bigla ay lumuwang ang pagkakahawak ni Loisa sa baywang ni Steve. Mabuti na lang ay maagap si Steve kung hindi malamang matutumba ang babae.Ang malapitang pagkabuwal ni Loisa ay epekto ng gamot na ibinigay sa kanya kanina ng nurse. Binuhat siya agad ni Steve at dinala sa bakanteng kwarto upang makapagpahinga.“Umamin ka nga, Miguel ginalaw mo ba si Loisa?” Seryosong tanong ni Abegail sa lalaki habang nasa labas sila ng kwarto ni Loisa.“Of course not, hindi si Loisa ang tipo ng babae na madaling ikama, Abe,” depensa naman ni Miguel.“Subukan mo nang paglamayan ka namin,” singit ni Steve.Nasa bungad na pala siya ng pinto ng marinig ang pag-uusap ng kaibigan at pinsan.“Bro, I’m sorry hindi ko talaga alam na si Loisa ang hinahanap mo,” hinging-paumanhin ni Miguel kay Steve.“Kaya pala caz, nong kausap ko si Miguel ay naulinigan ko ang boses na para bang boses ni Loisa iyon pala siya nga ang babaeng mahal mo,” sabi ni Abegail.“Kasi naman ikaw Miguel ilang beses kong sinabi sa’yo na gu
“Talaga bang nasundan mo ang address na nandito sa mensahe, caz?” Inis na sabi ni Abegail sa pinsan.Kanina pa sila paikot-ikot at pabalik-balik sa kanilang mga dinaanan. Dahil gabi na medyo nahirapan si Steve na malocate ang saktong daan base sa address na ibinigay. “Hindi ko nga maintindihan, caz kung bakit hindi ko matumbok ang exact location,” nakasimangot ang mukha na sagot ni Steve sa pinsan.“Tawagan mo nga ‘yang kilala mo baka mamaya pinaglalaruan tayo, sabihin mo sa kanya umayos siya kung ayaw niyang paglamayan siya bukas,” inis pa niyang sabi.“Heto na, kumalma ka na diyan,” sabi naman ni Abegail.Dahil sa kasalukuyang nangyayari batid niyang kayang tutuhanin ng pinsan ang mga pinagsasabi nito. Kaya dali-dali niya na ring tinawagan ang sarhento upang makakuha ng tamang guide kung nasaan ang kinaroroonan ni Loisa.Ilang minuto pa ay natunton na nina Steve ang kinaroroonan ng babae.Hindi pa nga naiparada ng maayos ni Steve ang sasakyan ay dali-dali na siyang bumaba ng makita
“Loise, how’s the kids?” Natatarantang sabi ni Miguel pagkababa ng kotse. “Miguel tulungan mo kami, ang mga anak ko,” walang patid ang luha ng babae mula pa kaninang natangay ang mga anak nito.“Huwag kang mag-alala tinawagan na namin ang mga pulis, papunta na sila rito,” sabi naman ni Miguel.“Huwag, Miguel sinabihan ako ng kidnapper kapag tatawag ako ng pulis papatayin nila ang kambal ko,”lumuluha pa ring sumbong ni Loisa.“Miguel, hindi pa nila nakikita ang kanilang ama ikamamatay ko kung merong masamang mangyari sa kanila,” dagdag pa niyang sabi.Nagtaka si Miguel, tama ba ang narinig niya na hindi pa nakikita ng mga kambal ang kanilang ama? Ibig bang sabihin ay buhay pa ang ama ng dalawang bata? Bakit kaya inilihim ito ni Loisa? Mga katanungan gustong sabihin ni Miguel sa babae ngunit naisip niya ng hindi pa nanapanahong pag-usapan ang mga bagay na iyon.“Miguel, may balita na ba ang mga pulis kung nakita na nila ang mga apo ko?” Mangiyak-ngiyak rin tanong ni Aling Marie sa atto