“Heto, inumin mo muna ng lumuwag-luwag ang pakiramdam mo,Lois,” sabi ni Ciara na awang-awa sa kaibigan. Habang humahagulhol kasi ito ng iyak kanina ay dali-dali na rin siyang kumuha ng isang basong tubig para dito. At ng tumahan na nga ito ay iniabot niya na rin ang baso. Tinanggap naman din ‘yon ni Loisa. “Kamusta ng pakiramdam mo?” sabi ni Ciara sa nag-aalalang boses. “Okay na,” tipid na sagot ni Loisa. “’Yong totoo?” seryosong tanong ni Ciara. Tanging iyak lamang ang sukli ni Loisa. Makalipas ang kalahating oras. “Ano bang problema alam mo namang mag baby diyan sa sinapupunan mo,” alalang sabi ni Ciara. “Kasi, Ciara sobrang sakit,” naiiyak na naman niyang sabi. “Bago ako pumasok dito may tiningnan akong isang article, ang sabi ay i-ika-ika,” hindi maituloy-tuloy ni Loisa ang sasabihin bagkus ay pumapatak na naman ang kanyang mga luha. Pakiramdam niya may nagbabara sa kanyang lalamunan sa tuwing bibigkasin niya ang mga katagang ikakasal na sa ibang babae ang lalaking in
“Nasabihan mo na ba?” Tanong ng babae sa kabilang-linya.“Opo, ma’am malamang magang-maga na ang mga mata ni Loisa sa kakaiyak po,” sagot naman ni Kimberly sa kausap.“Good, nice to hear that,” sabi ng babae.“Ipapadala ko ang bayad later sa account mo,” dagdag pa nito.“Maraming salamat po ma’am,” natutuwang sabi ni Kimberly.“O siya, tatawagan na lang kita ulit,” sabi ng malaarteng boses.Hindi na narinig pa ni Crystal kung ano ang sagot ni Kimberly sapagkat bigla na niyang pinutol ang kanyang linya.“Kulang pa ‘yang sakit na nararamdaman mo ngayon Loisa,” galit na sabi ni Crystal.“Huwag kang mag-alala dudurugin kita ng paunti-unti pangako ‘yan,” dagdag pa nitong sabi.Natigil si Crystal sa kakamuni ng biglang tumunog ang kanyang telepono.Si Mrs. Monteclaro.“Good morning po, tita kamusta po?” nakangiti niyang bati sa ina ni Steve.“Good morning din sa iyo iha,” panimula ng ginang.“Naku iha dapat masanay ka ng tawagin akong mama, dahil ilang buwan na lang din ay ikakasal na kayo
“Tita, I’m so sorry po kung gumawa na naman kami ng eksena sa mansion kanina ni Steve, “nakayokong sabi ni Crystal kay Mrs. Monteclaro. Nasa hardin sila ng mansion at magkasamahang nanananghalian. Hindi natuloy ang kanilang usapang pag-alis matapos ang nangyaring komosyon kanina sa loob ng mansion ng mga Monteclaro. Kahit ilang patong pa siguro ng concealer at maging ng foundation cream ang ilalagay sa mukha ni Crystal ay tiyak na mahahalata pa rin ang pamamaga ng kanyang mga mata at ang pasang nag-marka sa kanyang leeg gawa ng pagsakal ni Steve. “Naku, iha ako ang dapat humingi ng tawad sa iyo sa inasal ng anak ko,” nalulungkot na sabi ng ginang. “Hindi ko napalaki ng tama si Steve,” dagdag pa niya. “Huwag kang mag-alala kakausapin ko si Steve na humingi ng tawad sa iyo,” pangako pa ng ginang kay Crystal. “Sa palagay ko po tita hindi na ako magawang mahalin ni Steve,” pagsusumbong ni Crystal. “Ayan ka na naman anak, sanayin mo na ang sarili mong tawagin akong mama at papa nama
Araw ng pahinga ni Loisa at kasalukuyan silang nanonood ng telebisyon ni Loyd sa may sala ng tumunog ang kanyang telepono. Dinampot niya iyon, nagtataka man kung sinong ang nagmamay-ari ng numerong tumatawag sa kanya ay hindi na rin siya nagdadalawang-isip na sagutin ito. “Hello po, magandang umaga,” bati ni Loisa. Tahimik sa kabilang linya. “Hello po,” ulit na sabi ni Loisa. Wala pa ring sumasagot. “Sino po sila?” Tanong niya na nasa kabilang-linya. Hindi man ito nagsasalita pero batid niyang naririnig siya nito. “Sino po ang hinahanap nila?” Patuloy pa ring wika ni Loisa. Limang segundo siyang naghintay nagbabasakaling sasagot na ang kausap. Ngunit wala pa rin, nag-uumpisa na siyang mairita dito kaya medyo napataas na rin siya ng boses sa inis. “Kung sino man po kayo, hindi po maganda ang biro n’yo, tatawag kayo tapos hindi naman kayo magsasalita,” inis na sabi ni Loisa. Agad niya na ring pinindot ang end call botton. “Makapanood na nga ng tv,” padabog niya pang sabi. “
Kinabukasan habang abala si Loisa sa kakatipa sa kanyang computer ay nakatanggap siya ng text message galing sa parehong numero na tumawag sa kanya kahapon. “Magkita tayo mamayang alas dose ng tanghali sa karenderya sa kanto,” ang text para kay Loisa. Biglang binalot naman si Loisa ng takot ngunit hindi niya iyon ipinahalata kay Ciara. Ayaw niya rin namang mag-alala pa sa kanya ang kanyang kasamahan. “Sino ka? Anong kailangan mo?” sagot niya sa text message. “Malalaman mo mamaya,” sagot naman ng ka text niya. “Huwag kang mag-alala hindi ako mang-gugulo,” huling mensaheng natanggap niya. Kinakabahan man at natatakot ay naglakas-loob na rin si Loisa na harapin kung sino man ang taong gusto siyang makaharap. Pinagdududahan niyang si Roy ang lalaking tumawag kahapon at nagbabakasali siya ngayon baka nga naman totoo ang kanyang kutob. Nasa harapan na siya ngayon ng karenderyang sinabi ng kanyang ka text. Mag-aalas dose pa lang naman, sinigurado niyang hindi siya mahuhuli sa kanil
“Mahabaging langit kahit masama ang lalaking ‘yon hindi naman nakakatuwa ang sinapit niya ngayon, Loisa,” sabi ni Aling Marie. Napa krus tuloy ang matada nang marinig ang sinabi ni Loisa tungkol sa kalagayan ni Roy. “Ano ang plano mo ngayon, iha?” Tanong pa ng matanda. Isang linggo na ang lumipas at ngayon pa lamang nagkalakas-loob si Loisa na ipagtapat sa itinuturing niyang pangalawang ina ang nangyaring pagkikita nila ni Roy. “Hindi ko nga din po alam nanay Marie,” sabi ni Loisa. Nasa balkonahe sila noon at nagpapahinga dahil katatapos lang nilang mananghalian. Samantala si Loyd naman ay nasa sala at abala sa panonood ng paborito nitong palabas sa telebisyon. “Ang totoo, iha nakakaawa naman ang kalagayan ni Roy ngayon pero sa palagay mo kaya ay kaya mo siyang pagbigyan?” Tanong ng matandang babae. “Nalilito po talaga ako nanay, hindi ko po alam kung tama po ang magiging desisiyon ko kung sakaling pagbigyan ko po ang kanyang hiling,”sabi ni Loisa. “Hindi ko rin po kasi tiyak
Lingid sa kaalaman ni Loisa ay pinasusundan na pala siya ng ina ng kanyang lalaking iniibig. Halos mag-iisang buwan na ang ina ni Steve sa Pilipinas ngunit walang kaalam-alam ang anak nito sa kanyang plano. Buong akala kasi ni Steve at ni Mr. Ramon Monteclaro ay sa Europe pupunta ang kanilang ilaw ng tahanan kasama si Crystal. “Magandang umaga po madam,” bati ng isang lalaki kay Mrs. Monteclaro. Nasa loob sila ngayon ng isa sa mga pinatayong restaurant nilang mag-asawa kung saan pinalago naman ni Steve Monteclaro. “Dala mo ba ang lahat na mga ebidensiya?” Seryosohong tanong nitong sa lalaki. “Opo madam,” sagot naman ng lalaki. Sabay lapag ng isang brown envelop sa lamesa. Suminyas si Mrs. Monteclaro sa kanyang assistant na buksan ang naturang envelop. Matapos mabuksan kinuha ng kanyang assistant ang mga larawan at ibinigay sa matandang Monteclaro. Nagngingitngit sa gali ang awra ng ina ni Steve ng makita ang mga sweet moments ng larawan ni Loisa at ang kasama nitong lalak
“Ano po ang ibig sabihin nito?” Takang tanong ni Loisa sa mayamang babae. “What do think asshole?” Galit na sabi ng matanda. “Huwag ka ng mag-maang-maangan pa, I heard that Steve is crazy about you but here you are hitting him on the head,” dagdag pa nitong sabi. “Anyway, let me tell this to you I can’t allow you to be part of our family,” sabi pa ni Mrs. Monteclaro na idiniin pa ang huling apat na salita. “Hindi ko po alam kung ano ang pinagsasabi ninyo ma’am,” nagtataka pa ring wika ni Loisa. Hindi maintindihan ni Loisa kung papaano napunta sa matanda ang mga larawan nila ni Roy. Ang ipinagtataka niya ay bakit kelangan siyang pasundan ng ginang. “Hindi kaya siya ang ina ni Steve?” Naguguluhang tanong ni sa sarili. Nang maalala ang sinabi ng matandang babae ang tungkol sa hindi nito gugustuhing maging parte siya ng kanilang pamilya ay agad na nagpaliwanag si Loisa tungkol sa larawan. “Ma’am pasensiya na po pero mali po ang iniisip ninyo tungkol sa mga larawang ito,” kinakabah
“Hello, Ciara si Kimberly ‘to,” bati ni Kimberly sa kasamahan.“Milagro anong nakain mo at tinawagan mo ako?” Masungit pa na sagot ni Ciara.“Pwede ka bang maka-usap saglit?” Tanong naman ng babae.“Anong meron at nakuha mong pag-aksayahan ako ngayon ng panahon?” Pagtataray pa rin ni Ciara.“Please, Ciara hindi ito ang tamang panahon para mag-asaran tayo,” sabi naman ni Kimberly. “Oh siya, bilisan mo ang sasabihin mo,”sabi ni Ciara.“Nasaan ka ba ngayon, Cia?” Tanong ni Kimberly.“Huwag mo ng alamin, sabihin mo na kung ano ang gusto mong sabihin,” irritable ng sabi ni Ciara.“Importante kasi itong sasabihin ko sa ’yo gusto kong malaman kung saan ang lokasyon mo?” Paliwanag pa ni Kimberly.“Kung hindi ka magsasalita puputulin ko itong tawag mo,” inis ng sabi ni Ciara kay Kim.“Magsasalita na ako, pero sana atin-atin lang ito, Ciara kasi,”nanginginig pang sabi ni Kimberly.“Ano bang kadramahan mo, napipikon na ‘ko sa ‘yo Kimberly ah,”galit na sabi ni Ciara.“Kalma ka lang kasi ganito
Dali-daling bumalik si Kimberly sa kanilang opisina upang kausapin sana ang kanyang among babae na si Abegail. Subalit hindi na pala ito pumasok nang araw na iyon.Sinubukan niyang tawagan ang babae sa telepono ngunit hindi nya na rin ito matawagan.Umupo siya sa kaniyang cubicle at binuksan ang computer, sa isang ticketing website nagmamadali siyang makapag-book ng ticket papuntang Negros.Ngayon niya lang napagtanto na hindi pala kakayanin ng kanyang konsensiya ang masamang balak ni Crystal para sa mag-ina ng kanyang among lalaki na si Steve Monteclaro.“Buti na lang nakahabol pa ako, salamat naman at hindi matraffic,” masayang bulong ni Kimberly sa sarili.Nakalimutan niya palang itanong kay Arnel kung saang barangay sa nayon ng Negros ang bahay nina Loisa.“Arnel,” banggit niya sa pangalan ng lalaki na nasa kabilang-linya.“Napatawag ka ah, di ba bago lang tayong nag-usap na miss mo ko agad?” Nakangiting biro pa ni Arnel.“Tumigil ka nga, may nakalimutan lang akong itanong,” sabi
“Talaga nga namang kagwa-gwapo nitong mga anak ni Steve,” bulong ni Crystal sa sarili.Halos isang linggo na siyang nasa Pilipinas at kasalukuyan niyang pinagmamasdan ang larawan ng mga munting anghel nina Steve at Loisa.Mag-lilimang taon na ang mga kambal at mahabang panahon na rin na nangungulila si Steve sa mga anak nito.“Sa palagay ko Loisa sapat na ang limang taon upang makasama mo ang mga anak ni Steve,” nakangiting sabi ni Crystal habang pinagmamasdan ang larawan ng mag-ina.“Napapanahon na na ako na naman ang mga-aalga sa mga bata upang tuluyan ng mapapasa-akin si Steve,” dagdag pa nitong sabi.Dinampot niya ang teleponong nasa ibabaw ng lamesa.Si Arnel ang tumatawag na nasa kabiling-linya.“Siguraduhin mong maganda ang ibabalita mo sa akin,” mataray na sabi ni Crystal sa taong inutusan niya upang maigawa nila ang masamang balak para sa kambal.“Magandang araw po, Ma’am Crystal huwag po kayong mag-alala plantsado na po ang lahat,” nakangising sabi ng kausap.“Mabuti naman k
“Ok seryoso, kamusta ka na at ang mga bata?” Tanong ni Miguel kay Loisa.“Okay lang kami, Miguel huwag kang mag-alala,” sabi naman ng babae.“Hindi ka ba nahihirapan sa preparasyon, ang mga kambal hindi ba pasaway sa’yo?” Nag-aalalang wika ni Miguel.Natawa tuloy si Loisa sa mga pinagsasabi ng kaibigan.“Ano ka ba Miguel, kung makapag-alala ka parang ikaw ang ama ng mga anak ko,” sabi pa ni Loisa.“Pwede naman ‘yong ganon di ba, ang maging ama ng mga anak mo,”seryosong wika ng binata.“Naku, Miguel alam kung abala ka diyan sa trabaho mo, pag pasensiyahan mo na ang panganay ko kung na-istorbo ka niya,” iwas ni Loisa sa kanilang usapan.Noong umpisa pa silang magkakilala ni Miguel ay hindi na lingid sa binata kung ano ang totoong nararamdaman niya dito. At alam ‘yon ng binata na hanggang pakikipag-kaibigan lang talaga ang kayang ialay sa kanya ni Loisa.“Wala ‘yon alam mo naman na kahit anong oras ay handa akong pag-alayan kayo ng panahon,” sabi ng attorney kay Loisa.“Alam namin ‘yon a
“Sa palagay mo may kinalaman ba sa babaeng mahal ko ang biglaang pag-uwi ni Crystal diyan sa Pinas?” Seryosong tanong ni Steve kay Miguel.“Hindi natin masabi ‘yon bro kasi di ba artista ang kasintahan mo, malamang marami siyang inaasikasong mahahalagang transaksiyon din dito,” sagot naman ng attorney.“Hindi ko siya totoong kasintahan, alam mo ‘yan Miguel,”inis sa boses ang namutawi mula kay Steve.“Kalma bro biro ko lang ‘yon,” natawa pang sabi ni Miguel.“Puwes hindi nakakatawa,”sabi naman ni Steve.“Okay, sorry na,” hinging paumanhin ni Miguel.“Anyways, mabalik tayo sa usapan gusto mo bang sabihan ko na ang grupo na pasundan si Crystal?”Tanong ni Miguel sa kaibigan.“Gawin mo ang nararapat,”simpleng sagot naman ni Steve.“Okay ako na ang bahala,”sabi ni Miguel.“Kapag totoo nga ang hinala ko sa ikinikilos ni Crystal at kung meron ka ng maibigay sa akin na magandang solusyon saka lamang ako papayag sa hiling mo,” sabi naman ni Steve.“Bro, naman parang unfair ‘yata ‘yon,” birong-r
“Abegail, papunta ng Pilipinas si Crystal today sabi ng mama,” balita ni Steve sa pinsan pagkarating niya ng opisina.Mula ng malaman niya sa ina ang pagluwas ng babae sa Pilipinas ay hindi na siya napakali kung kaya agad niyang tinawagan ang pinsan.“Oh, really akala ko ba two weeks from now pa ‘yong byahe ninyo papunta dito?”Nagtataka namang tanong ni Abegail.“’That’s as far as I know, ewan ko ba kung ano ang nakain ng babaeng ‘yon at iniba niya ang plano,” nalilitong sabi ni Steve sa pinsan.“Hindi ko nga maintindihan kung bakit biglang sabihin niya kay mama na luluwas siya ng Pinas today?” Dagdag niya pang sabi.“Hindi ba kayo nag-usap lately?”Usisa ni Abegail sa pinsan.“Nope,” maikling sagot naman ni Steve.“O di tawagan mo at itanong kung anong napasok sa kukuti nya at biglang uuwi siya dito,” bigla naiiritang sbai ni Abegail sa pinsan.“Alam mo kung hindi lang dahil sa pinaki-usapan mo akong manahimik, naku Steve sinasabi ko sa ‘yo noon pa binugbog ko na ‘yang babaeng ‘yan,”
Nakahanda na ang lahat ng gamit ni Crsytal pabalik ng Pilipinas, kinuha niya ang telepono sa bag upang tawagan ang ina ni Steve.“Hello po mama, good morning po,” bati ni Crystal kay Mrs. Monteclaro.Kahit nasusuka na siyang makipag-mabutihan sa ginang ay nagkukunwari pa rin siya sa pakikitungo dito para meron siyang kakampi upang mapasakanya si Steve.“Oh, iha magandang umaga rin sa ‘yo,”masayang bati rin ng ginang.“Kamusta ka na iha halos isang linggo ka nang hindi nagagawi rito sa mansiyon, nag-away ba kayo ni Steve?”Nag-aalalang tanong pa niya.“Alam n’yo naman po si Steve mama daig pa po ang babae dahil sa pabago-bago ng pagtrato niya po sa akin,” sabi ni Crystal sa ginang.“Pero huwag po kayong mag-alala ma, sanay na po ako sa ugali ng anak ninyo,” dagdag pa niyang sabi.“Pagpasensiyahan mo na muna si Steve iha, hayaan mo kakausapin ko siya ulit na maging mabait sa iyo,” sabi ng matanda.“Huwag na po kayong mag-alala mama, okay lang po sa akin na ganon si Steve,” sagot naman ni
“Nanay Marie, sa palagay n’yo po ay kumpleto na itong lahat na gagamitin natin para po sa kaarawan ng kambal?” Kinakabahang tanong ni Loisa sa kanyang nanay-nayan.“Naku iha meron pa tayong dalawang linggo para mailagay sa ayos ang lahat kaya huwag ka ng kabahan diyan,” nakangiting sabi ni Aling Marie.“Dahil pati ako ay natataranta sa ‘yo,” dagdag pa nitong sabi.“Hindi ko din po alam Nanay kung bakit po ako natataranta at kinakabahan hindi naman po ako ganito nong dati,” sabi ni Loisa. “Naku normal lang ‘yan iha kasi di ba nga lumalaki na ang kambal at marunong ng magtanong at maghanap,” sabi naman ni Aling Marie.“At natural lang ang nararamdaman mong kaba kasi maging hanggang ngayon ay hindi pa kayo nagkikita ni Steve,” dagdag pang sabi ng matanda.“Ilang taon na din ang lumipas iha, hindi kaya panahon na para makita at makilala ni Steve ang mga anak n’yo?” Masinsinang tanong pa ni Aling Marie kay Loisa.“Para saan pa po, Nanay ayoko pong makagulo sa pagsasama nila ng kaibigan ko
“Finally nahanap na rin kita, Loisa,” masayang wika ni Crystal.Matapos ibinalita ni Kimberly kay Crystal na nasa kabilang-linya ang matagumpay na paghahanap ni Arnel sa kinaroroonan ni Loisa at ng mga anak nito.“Ah, Ma’am Crystal ngayong alam n’yo na po kung nasaan si Loisa pupuntahan n’yo na po ba?” Nakangiting tanong ni Kimberly sa babae.“Nag-iisip ka ba, Kimberly saksakan ka talaga ng kabobohan, sa palagay mo ano ang gagawin ko matapos kung ipahanap sa inyo ang malanding babaeng ‘yan?!” Biglang singhal naman ni Crystal.Subrang naiinis siya sa katangahan ni Kimberly, hindi niya alam kung bakit hindi nito nagagawang pag-isipan muna ang bawat tanong na ibinabato sa kanya.“Sorry po Ma’am Crystal,” hinging paumanhin naman ng babae.“Alam mo bago ka mag-tanong sa akin kung pwede lang sana, Kimberly pag-isipan mo munang mabuti kung dapat mo bang itanong sa akin o hindi,” inis na sabi ni Crytsal sa babae.“Do you understand me, sa palagay mo bakit gumasta ako ng malaking pera para lan