Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
3rd Person's Point of View* Nakarating si Leo sa mansion at hindi na niya hinintay na pagbuksan siya ng pintuan at agad na siyang lumabas sa kotse at napayuko naman ang mga bodyguards at maids sa kanya pero di na niya iyon binigyan ng pansin. Ang nasa isipan niya ngayon ay hinihintay na siya ni Amara sa kwarto nila ngayon. "Damn, you make this really hard for me," mahinang ani niya habang naglakad siya papunta sa kwarto nila. Pagbukas niya ng pintuan ay nagulat si Amara na nakatingin sa kanya habang hawak nito ang phone nito. "E-Eh?" Agad nitong tinanggal ang necktie nito at ang tuxedo nito at agad nitong binuksan ang dalawang butones ng polo niya. "Uhmm, hubby, about sa pic---" Bigla na lang pumaibabaw ngayon si Leo na kinalaki ng mga mata ni Amara at isang iglap ay nagtama na ang mga labi nilang dalawa. At may panggigigil ito ngayon habang hinahalikan si Amara. At mahinang pagtulak ni Amara ay unti-unti siyang nalulunod sa halik ni Leo. Dahan-dahan namang binuksan ni Leo a
3rd Person's Point of View* Bumababa ang halik ni Leo papunta sa dibdib ni Amara at ramdam ni Amara ngayon ang kiliti at parang may kuryente ang nararamdaman niya ngayon. "L-Leo.. oh my God!" Dahan-dahan siyang napatingin kay Leo at nakatingin pala ito sa kanya habang kinagat kagat nito ang tuktok ng dibdib nito. Nararamdaman din niya na lumalakbay ang kamay ni Leo sa boung katawan niya at kagaya ng sinabi ni Leo ay gentle lang ang pagkakagawa nito sa katawan niya na kina-ungol niya at napatakip agad siya sa bibig niya. At agad naman iyong napansin ni Leo ang pagpigil ni Amara sa ungol nito. "Wife, let your moan out. Parang musika iyon sa tenga ko." Uminit naman ang mukha ni Amara dahil sa sinabi niya. "N-nakakahiya!" Napasigaw na din siya nung hawakan ni Leo ang hiyas niya na kinahawak niya ng mahigpit sa balikat nito. Dahan-dahang bumaba ang halik ni Leo papunta sa hiyas nito. Dinikit naman ni Amara ang dalawang tuhod niya dahil nahihiya pa din siya dito. "Wag kang mahiya,
Amara's Point of View* Dahan-dahan akong napatayo ngayon at napatingin ako kay Leo na mahimbing na natutulog ngayon sa tabi ko. Napatingin ako sa orasan at ito na ang oras para magsimula. Nakaramdam ako ng sakit sa baba ko at muscle pain sa boung katawan ko habang tumatayo. Napatingin ako kay Leo na natutulog pa din kaya dumiretso na ako sa loob ng dressing room at agad na akong naghilamos at nakikita ko talaga ang mga kiss at bite marks na iniwan ni Leo sa boung katawan ko. Nagmamadali na akong nagbihis matapos kong maligo at dahan-dahan akong lumabas at napatingin ako kay Leo na mahimbing pa ding natutulog. Actually nilagyan ko ng pampatulog ang tubig na ininom niya kagabi matapos kaming magt*lik kaya mamaya pa siya magigising. Ngayon ko pa kasi nasubukan yang sleeping pills baka kasi magising kaya dahan-dahan pa din ako gumagalaw. Umupo ako sa tabi niya at hinawakan ko ang pisngi ni Leo at biglang tumulo ang luha ko habang nakatingin doon. "Hubby, thank you for everything a
Amara's Point of View* Nakarating kami sa isang cafe at lumakad ako papunta sa loob ng cafe at nakita ko si Trisha doon na nakaupo at naghihintay sa akin habang nakangiti. "Mabuti naman at nandidito ka na--" "Here. Ikaw na ang bahala sa bagay na yan." Inilahad ko sa kanya ang envelope at kinuha naman niya at tiningnan niya iyon. "Wow, napaperma mo talaga siya ha. Don't worry, process ko na ito mamaya para makasal na ako sa kanya." Tiningnan ko si Trisha sa mga mata nito at tanging pera lang ang habol niya kay Leo. "Mahal mo ba siya?" Natigilan naman si Trisha sa tanong ko. "Yes, I love him, bakit mo ba ako tinatanong ha?" "Nakikita ko na hindi yun ang dahilan kung bakit mo siya papakasalan at isa pa." Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. "Masyado kang halata sa bagay na yun." Nanlaki ang mga mata niya dahil sa sinabi ko. "Alam ni Leo kung paano bumasa ng tao kaya wag kang magpahalata. Kailangan ko ng umalis. Goodluck sa pagiging Asawa niya and make him happy." Nakan
Amara's Point of View* 5 years later... "And that's for all, thank you." Dahan-dahan naman akong napatango sa sinabi ng presentor sa harapan. "Okay, you may now go now." "Thank you, Ms. Bennette." Ngumiti naman ako at umalis na sila sa opisina at napatingin naman ako sa labas ng bintana kung saan makikita ang magandang tanawin sa boung america. Yes, maayos na ang buhay ko dito sa america kasama ang mga taong importante sa akin. Nagmamay-ari na ako sa isa sa mga malalaking pastry sa boung mundo. At yung nagpresenta kanina ay para yun sa bagong branch sa Japan. Napabuntong hininga na lang ako at napatingin ako sa relo ko at nakita ko na oras na para sunduin ang mga anak ko. Kinuha ko ang phone ko nung biglang nakita ko ang tatlong miscalls ng teacher ng mga anak ko. "Hello, Ms. Bennette." "Hi, Mrs. Smith, did something happen to my kids?" "About that, there was just a minor fight. I hope you can come over here." "Ah, alright, I’ll head there now." Binaba ko na ang tawag
Amara's Point of View* Pumasok na kami sa loob ng room nila at agad kong nakita ang walang emosyong mukha ni Sol habang si Luna naman ay nagbabasa ng encyclopedia. "Twin, everything I told the three of them was correct, right? It says here that what we see in space is actually how it looked in the past." Pinakita pa ni Luna ang encyclopedia kay Sol. Alam ko naman na alam na din ni Sol ang tungkol sa bagay na yan. Mahilig kasi silang magbasa basa ng kahit ganun kaya alam na nila ang nangyayari sa mundong ito. "Yes, you're right. But you didn’t have to argue with them. You know they still don’t know much about those things," Sol calmly said to Luna. "No, they need to learn about these things early on so they don’t grow up ignorant. My goodness, and they even had the nerve to cry. Tsk." Mahinang natawa si Dimitri sa gilid ko at nung tingnan ko siya ay napaubo na lang siya ng mahina. "Ehem, about that kids." Napatingin naman sila kay Dimitri at agad namang napatayo si Luna
3rd Person's Point of View*Binuhat ni Dimitri si Amara papasok sa bahay nito at tinulungan naman siya ng dalawang anak ni Amara sa pagbukas sa pintuan at pagpasok sa mga gamit nito."Thank you, babies.""We're not babies," sabay ani nilang dalawa."Shh, okay, hindi na. Let your mommy sleep, okay?"Dahan-dahan naman silang tumango at inihiga ni Dimitri sa malaking sofa si Amara at dahan-dahan ding tinanggal nito ang sapatos nito. Kinuha naman ng dalawa ang kumot at unan para maayos ang pagkakahiga ni Amara."Okay, good. Magbihis na kayo sa kwarto ninyo para makahanda na ako ng pagkain doon sa kitchen."Tumango naman sila at lumakad na sila papasok sa mga kwarto nila at lumakad na din siya papunta sa kusina at agad niyang inilabas ang mga ingredients na kakainin nila ngayon. "Okay, sisimulan ko."Agad na siyang naghiwa ng mga ingredients sa pagluluto dito. Nakita niya ang mga bata na tapos ng magbihis at dahan-dahan itong lumakad para di magising ang Mom nila.Nasasanay na din si Di
Amara's Point of View* Natapos na kaming kumain at napatulog ko na din ang mga anak ko. Napatingin ako kay Dimitri na nakatingin sa akin ngayon at napangiti siya. "Nakatulog na ba ang mga bata?" Dahan-dahan naman akong napatango dahil sa sinabi niya. "Yes, tapos na. Salamat nga pala kanina. Baka kung di dahil sayo baka mapaano na ako kanina." Nawawala kasi ako sa sarili pag nasa ganung sitwasyon. Basta anak ko na ang pinag-uusapan. Parang umiitim agad ang paningin ko dahil sa nerbyos. Mahirap kasi ang pagbubuntis ko noon at muntik na din silang mawala sa buhay ko. Mabuti naagapan agad at mabuti naka-alalay lang si Dimitri sa akin at hindi ako iniwan sa ano mang sitwasyon. "Alam mo pakiramdam ko na parang benefactor mo ko ako noon kasi parati mo akong tinutulungan ngayon. Natulungan ba kita sa past life noon?" Natawa naman siya sa sinabi ko. "Hmm... Hindi ko din alam basta ang alam ko na magaan ang loob ko sayo. Meant to be atah tayo." Natawa ako at dahan-dahan na napa-iling
Amara's Point of View* Napalunok ako habang nakatingin kay Leo. "Anak, hindi mo na dapat 'yun tinanong." "Why naman, mom?" "Because past is past. Hindi mo na kailangan pang balikan." "Wala namang mawawala kung sasabihin ang bagay na 'yun, mom. Gusto rin naming malaman lalo na't lumaki kami na walang daddy at mahirap rin sa part namin noon na ipagtanggol ang sarili namin sa mga taong nagtatanong kung bakit wala ang Dad namin at bakit magkahiwalay sila kayo." "W-What? Are they bullying you two? Bakit hindi niyo sinasabi sa akin at ang parating naririnig ko ay kayo ang nangangaway." "We only protect ourselves, mom. Gusto rin naming protektahan ka, mom, lalo na't sinasabi nila na kabit ka raw o ano. At hindi namin sinabi dahil ayaw naming dumagdag pa yun sa mga problema mo." Nanlalaki ang mga mata ko sa sinabi nila. "I'm sorry, baby, nadamay pa kayo." Niyakap ko sila. Hindi ko aakalain na ganun na pala kahirap ang nangyayari sa kanila noon pa man. "I'm really sorry, babies." "
Amara's Point of View* Nakatingin ako ngayon kay Leo habang papunta kami ngayon sa primary school. Kasi dito na rin naman kami titira at napagdesisyonan namin na dito na rin sila mag-aaral. Wala namang problema sa apelyedo at father's name nila sa birth certificate dahil nakalagay na ang apelyedo ni Leo doon at pati pangalan niya. Nasa backseat kami ngayong apat at nasa binti ni Leo si Luna na panay kwento sa mga napagdaanan nito sa America habang si Sol naman ay nakikinig lang. Sanay na sanay na siya sa boses ng kapatid niya na sobrang ingay lalo na pagnangangaway. Nasa binti rin nito ang hawak na libro dahil sinabihan ko naman siya na wag magbasa lalo na pag nasa sasakyan siya dahil baka sasakit ang ulo niya. "At yun nga puro trabaho na lang si mom at kahit kami na ang nagsasabi sa kanya na mag-asawa na siya ay ayaw pa rin niya." Napatingin naman si Leo sa akin at mukhang proud pa siya habang nakatingin sa akin na parang sinasabi na mahal na mahal ko pa rin siya kaya wala akon
Amara's Point of View* Hinanapan ko ng damit si Leo dahil naliligo siya ngayon sa banyo. Mabuti naunahan ko siyang liguan kanina dahil alam ko na makikisabay na naman ito sa pagligo sa banyo. Lumabas naman si Leo at napalunok ako habang nakatingin sa abs niya dahil naka-half naked lang siya ngayon. Heto na siya ngayon sa harapan ko at basa pa ang buhok niya at may ilang patak ng tubig sa dibdib, at naka-boxer lang. At proud pa talaga, parang walang kasalanan. Napakagat ako sa labi ko habang nakatingin doon. "You like the view, my wife? You want to touch it?"\ Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya. "H-Hubby, tumigil ka nga. Pilit kong tinatakpan ang mukha ko ng unan. Pero naririnig ko lang ang mahinang pagtawa niya. Yung tipng malamig pero may halong panunukso. "A-Anong ginagawa mo riyan, ha? Ayusin mo nga ang sarili mo baka sipunin ka." Dinaan ko sa pangingialam, pero ang totoo, hindi ko alam kung saan ko ididikit ang mga mata ko. "Nag-aalala ka pala sa aki
Amara's Point of View* Nakarating na kami sa mansion at inanalayan naman akong lumabas ni Leo at nakikita ko ang lahat na umiiyak nang makita ako. At hindi ko rin napigilan na maiyak habang nakatingin sa kanila. "M-Madame, welcome home po," ani nilang lahat. Kahit umalis na ako dito at ilang taon na hindi nagpapakita ay mainit pa rin ang pagtanggap nila sa akin dito. "Thank you po..." Napatingin ako kay Mike na inilabas nito ang dalawang anghel namin at natutulog ito sa bisig niya. Nanlalaki naman ang mga mata ng mga taong nandodoon dahil sa nakita nila. Hindi sila makapaniwala na nagkaanak ako kay Leo. "M-Madame..." "Yes, anak namin silang dalawa ni Leo." Dahan-dahan namang nagmulat si Sol at napatingin sa akin. "Mommy, nasaan na tayo?" Lumapit ako at hinawakan niya ang kamay ko. "Nandidito na tayo sa mansion ng dad mo, baby..." "Wife, natin. Mansion natin ito at hindi lang sa akin." Napangiti na lang ako at napatingin sa mga katulong dahil nagsalita sila. "Kamukha n
3rd Person's Point of View* Kakalapag lang ng eroplanong sinasakyan ni Henry at napangiti siya dahil nakatapak ulit siya sa Pinas at kasama rin niya si Bianca na nakahawak sa braso niya. Isa na ngayong model si Bianca sa america at malalaki ang mga kumukuha sa kanya kaya mas lalo itong nagiging mahangin habang tumatagal. Si Henry naman ay mataas na rin ang kanyang katayuan sa company sa America. "It's so very hot here in the Philippines? What's so good in going back here?" Napakunot naman ang noo ni Henry sa sinabi ng Asawa niya. Malaki ang pagsisisi niya na ito ang nakatuluyan niya at hindi si Amara. Amara is a gentle person not like her bestfriend at gastador. Di kasi marunong mag-ipon. Napabuntong hininga siya habang nakatingin kay Bianca. "By the way, did I tell you na sumama ka sa akin pauwi dito?" Napapout naman si Bianca. In the first place ay siya naman ang namilit na sumama na umuwi. May gaganapin kasing reunion ang pamilya ni Henry at dadalo siya sa bagay na 'yun
Amara's Point of View* Nasa sasakyan kami ngayon papauwi na kasi kami sa main mansion ni Leo kung saan ako nakatira noon at ang dalawang bata naman ay nasa likuran at mahimbing na natutulog. Chill lamang ang takbo ng sasakyan lalo na't may nakasunod rin sa amin na mga sasakyan ng mga bodyguards niya kaya panatag ako sa travel namin. Napatingin ako sa kamay ko na hawak-hawak ngayon ni Leo habang nagmamaneho siya. "Gusto mo ako na ngayon ang magmamaneho, hubby?" Napatingin naman siya sa akin at ngumiti siya at dahan-dahan na umiling. "It's fine. Kaya ko naman ang bagay na ito." "You sure? Pwede naman tayong magpalit. Kanina ka pa kasi nagmamaneho at baka kailangan mo ring umidlip." "I can handle it. Kagaya rin ng sinabi ko ay this week ay wala akong trabaho dahil gusto ko munang maayos nag pamilya natin. I want to be a perfect husband to you." "Hindi mo naman kailangan na maging perfect husband sa akin para na lang sa mga anak natin at ayos na ako sa bagay na yun." Biglang may
Amara's Point of View* Nakatingin ngayon si Leo sa akin habang nilalagyan ko ng sun screen ang mga bata dahil mukhang matirik na ang init ngayon at baka magka-sun burn pa sila. "Mga babies, wag kayong masyadong magpainit. Hindi niyo pa nasusubukan na magka-sunburn." "Sabi nila ay masakit daw 'yun, mom." "Yes, masakit 'yun kaya maglalagay tayo nito sa katawan ninyo." Tumango naman sila dahil sa sinabi ko. "Mom." Napatingin naman ako kay Sol na seryoso na nakatingin sa akin. "Babalik pa ba tayo sa America?" Natigilan ako habang nakatingin kay Sol at napatingin rin ako kay Leo na mukhang nagulat din habang nakatingin sa akin ngayon. "Bakit mo naman natanong, Baby? Gusto mo na bang umuwi?" Hinawakan ko ang kamay ni Sol habang nakatingin pa rin siya sa akin. Napatingin naman si Sol sa dad niya at seryoso naman siyang napatingin doon. "Ayoko pa po. I want to test dad kung mahal ka ba talaga niya at totoo ang pinapakita niya sa atin at hindi pakitang tao lamang." "It's so good to
3rd Person's Point of View* Nakaupo ngayon si Trisha sa gilid ng kama niya at tiningnan niya ang phone niya kung nag-re-reply pa rin ba si Leo sa mga text niya at kahit isa ay wala. Hindi pa niya matawagan ang fiancee niya. Hindi pa rin siya makapaniwala na nangyari iyon sa kanya ngayon. Ang akala niya na nanahimik lang si Amara pero tahimik na pala siya nito na tinutuklaw patalikod. "That, b*tch! Hindi ko siya kailanman uurungan!" Biglang tumunog ang phone niya at nagdali-dali naman siyang napatingin roon dahil ang akala niya ay si Leo na ang sumagot sa tawag. Nanlumo siya nung hindi si Leo ang tumatawag sa kanya ngayon. kundi si Daniel. "Ano? Nagawa mo na ba ang pinagagawa ko sayo? Niligpit mo na ba ang b*tch na yun?" "Hmm... hindi eh. Protektado siya ng male lead mo." Tumawa pa ito sa kabilang linya na parang villain. Galit na galit naman si Trisha sa nangyayari. "What do you mean?" "Inatake ng mga tauhan ko silang dalawa sa hospital. Mukhang may pinupuntahan sila doon
Amara's Point of View* Nasa gilid kami ng dagat ngayon at nakaupo ako sa upuan habang katabi ko si Leo at ang mga anak ko naman ay gumagawa ng sand castle. Nakahawak ngayon si Leo sa kamay niya na parang kinakabahan na lumapit sa mga anak niya. "Bakit ayaw mong lumapit sa mga anak natin?" Napatingin siya sa akin at sa mga anak namin. "Natatakot ako baka magalit sila sa akin. Alam mo naman ang ugali ko at expression ko baka ma---" Hinalikan ko ang labi niya na kinatigil niya sa pagsasalita. "Advance mo atah mag-isip, hubby." Natahimik naman siya habang nakatingin sa akin. "Okay, gagawin ko ang lahat matanggap ako ng mga mini us natin." Napatawa ako at dahan-dahan na tumango. Tumayo naman siya at lumapit sa kanila. Mukhang malaki-laki talaga ang adjustments na gagawin niya lalo na't hindi siya nakaramdam ng pagmamahal. At nakikita ko talaga na sa simula pa lang simula nung hindi pa niya nalalaman na anak niya ang mga ito ay tinanggap pa rin niya ang mga anak ko. He needs a