Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
Amara's Point of View* Napangiti na lang ako habang nakatingin kay nanay. 'Sana isama mo ang mga anak mo. Matagal na naming gustong makita ang mga apo namin.' Napangiti naman ako. Malaki ang utang na loob ko sa kanila at isa din sila na may nakaka-alam na may anak ako. "Okay, nay, pupunta kami ng mga anak ko diyan po." 'Talaga? Salamat naman kung ganun. Excited na kaming makita ang mga apo namin.' Nagka-usap na sila ng mga anak ko noon pero hindi pa nila ito nakikita sa personal. "Kagaya ng dati po ay mag-iingat ka din kayo at yung mga bawal kainin po ha." Natawa naman ito. 'Oo naman hindi namin kakalimutan.' Wala naman kasi silang anak noon pa man at namatay pa ang ka-isa isahan nilang anak noon pa man na ka-edad ko na sana ngayon. Kaya ako ang tinuring nila na parang anak at isa din sila tumulong sa akin na makatapos ng college noon hanggang sa makapatayo na ako ng negosyo. 'Sige, hindi ka na namin eestorbohin. Ihahanda ko ang kwarto ninyo dito para okay ang pagbisita ng
3rd Person's Point of View* "Boss?" Napatingin naman si Leo sa kanang kamay niya na si Watt. "What?" "About kay Ma'am Trisha po." "Anong meron sa kanya?" "Nagpa-appoint po siya na ngayong dinner po ay sa may R2 restaurant daw po kayo. Dinner date po daw." "I'm busy." "Yun din po ang sinabi ko kay Ma'am Trisha nun pero hindi pa din po siya nakikinig." "Pabayaan mo siya." "Pero..." Kinuha niya ang tablet niya at tiningnan niya ang tablet niya kung may kaganapan ba sa pastry ng Asawa niya noon. Nung Asawa pa niya si Amara ay kahit isa man lang ay hindi niya ito sinamahan sa pastry o hindi man lang siya pumasok doon pero simula nung umalis na ito ay doon na niya inaalala ang mga bagay na dapat ginawa niya noon bilang asawa nito. "Let's go sa pastry." "Po?" Napatingin naman si Leo kay Watt. "Ah oo nga po. Tara sa pastry." Agad namang umikot ang sasakyan. Amara's Point of View* Nandidito ako ngayon sa pastry shop ko dito pa din sa America at marami rami din ang kumakain d
Amara's Point of View* Nasa sasakyan kami ngayon ay sinamahan nila ako ngayong mag lunch sa isang magandang restaurant. Di pa din ako makapaniwala na makita ko ang may-ari ng business na tinitingala ko noon pa man. Pero mas magaan ang loob ko sa kanila kesa sa mga magulang ko. "By the way ano nga ang whole name mo? Alam mo kasi nung huling kita namin ay hindi pa buntis ang kapatid ko na si Marites nun kaya wala akong alam na may maganda pala siyang anak na kagaya mo." "Ah ako nga po pala si Amara Zuri Bennette, 27 years old na po ako." Natigilan naman sila sa sinabi ko. "27? Hindi ko alam na ka-edad lang pala kayo ng anak namin. Buntis na pala si Marites nung huling kita natin sa kanya, hon?" "Mukhang ganun na siguro. Pero hindi naman halata sa katawan niya nun na buntis siya. By the way, Ilan na ba ang anak ni Marites?" tanong ni Uncle. "Lima po." Natigilan naman sila ulit. "Naka-isa lang kami pero siya ay naka-lima na agad." "Kaya po mas lalo akong naghirap at umalis na
Amara's Point of View* Nasa sasakyan na kami ngayon at nasundo ko na ang mga bata galing sa school nila. "Hay, salamat, hindi ko makikita ang mga kaklase ko na mahihina nag isipan ng isang buwan." Natigilana ako dahil sa sinabi ni Luna. "Luna, your mouth." Napapout naman si Luna dahil sa sinabi ko. "Sorry, Mom." Napabuntong hininga na lang ako at napabalik ang tingin sa daan. "Darling, be matured alam mo naman na advance kayong dalawa ng kambal mo. You're both gifted with knowledge so you need to adjust, okay?" "We understand, mommy. Narinig ko yun kailangan nating mag-adjust sa mga mahihina ang utak." Napapikit na na lang ako. Tama ba ang pagpapalaki ko sa babaeng anak ko? Bakit parang namana niya talaga ang genes ng Dad niya? "Twin, kasasabi lang ni Mom. Look at Mom ayaw niya sa pinagsasabi mo diyan. Mom hates you now." "Huh! Mommy, hate mo ko?" naiiyak na ani nito sa kanya. Di ako nagsalita na kinapanik nito. Alam naman nito once di na ako magsasalita ay ayoko sa sinasa
Amara's Point of View* A year ago... Sa family day ay si Dimitri ang naging parang substitute dad nila sa school nila at sobrang happy nila dahil nagampanan naman iyon ng maigi ni Dimitri. Sila naman kasi ang nag-imbita kay Dimitri na sumama sa kanila na hindi man lang sinasabi sa akin. Dahil si Dimitri lang ang nag-iisang close lang nila na naging malapit sa buhay nila. "The winner of this family day is Sol and Luna's family!" Nagtalunan naman sila at napangiti na lang ako habang nakatingin sa kanila at binuhat naman ni Dimitri ang dalawa. "Dahan-dahan baka mahulog sila." "No, I'm strong enough to lift these two cute babies." "We're not babies!" sabay ani nilang dalawa. Natawa na lang ako sa kanila. "Can you be our daddy, uncle?" Natigilan naman ako sa tanong ni Luna. Di nila ako nakikita dahil kakatapos ko lang mag-ayos sa picnic carpet namin dito sa garden ng school kasama ang ibang pamilya ng mga kaklase ng kambal. Lumabas ako sa pinagtataguan ko. "Gutom na kayo? Ta
Amara's Point of View* Ilang araw na lang bago kami pumunta sa Pilipinas at balak din ni Dimitri na sumunod doon at nag-book na din siya para makilala din niya ang nanay at tatay ko. Nandidito kami ngayon sa park kasama ang mga bata kasi gusto daw nilang mag-picnic dahil matagal tagal na daw simula nung huling bonding namin ng mga bata. "Kids, look at what I brought." Napatingin naman ang kambal sa kanya. "My favorite banana!" Natawa naman ako sa sigaw ni Luna. Mahal kasi dito ang banana kaya ganyan ka-special sa kanila ang prutas na iyan. "Thank you, uncle!" Niyakap niya si Dimitri at napatingin naman ako kay Sol na nakatingin lang sa banana at alam ko na gusto din niyang kumain nun. Pinat ko ang ulo ni Sol at nag-sign ako kay Dimitri na ilagay na dito at agad naman siyang lumapit at binigyan ko ng isang banana si Sol. "Thank you, mom." "No problem." Hinalikan ko ang noo niya at sumandal naman siya sa balikat ko. Kahit may pagka-cold ang Sol ko ay sweet pa din siya sa aki
Amara's Point of View* Nandidito na kami ngayon sa airport at hinatid kami ngayon ni Dimitri dito. Susunod naman kasi siya kinabukasan. Pinakamabilis na ruta naman kasi ang travel sa amin mga 15 hours lang bago makarating sa Pinas kung walang delayed flights. Los Angeles papunta sa Pinas. Binuhat ni Dimitri si Luna habang si Sol naman ay hawak-hawak ko ang kamay niya. "Mukhang dito na ako banda. See you na lang sa Pinas, Amara and also you kidos." Pinat ni Dimitri ang mga ulo nilang dalawa at niyakap naman ni Luna si Dimitri. "Punta ka agad doon, uncle. Hihintayin ka namin ni Sol." "Of course, I will go." Napangiti naman kami sa sinabi nila. "Okay, kailangan na naming umalis." Lumapit ako kay Dimitri at niyakap ko siya at niyakap din niya ako pabalik. "Mag-iingat kayo doon. Sana hindi mo makita ang lalaking iyon." Napatingin ako sa kanya at pinat ko ang ulo niya. Kagaya ko ay nag-aalala din siya baka magkita kami ni Leo doon. "Wala nang connection sa aming dalawa kaya wag
Amara's Point of View Matapos kong makuha ang order ng mga anak ko ay agad na akong bumalik sa pwesto nila at nakikita ko na parang seryosong nakatingin ang mga mukha nila habang nag-uusap. Hindi ko din maintindihan minsan ang dalawang ito parang may kasama talaga akong mga matatanda ngayon pag kasama ko silang dalawa. Lumapit ako sa kanila at inilahad ko sa kanila ang mga inumin nila at tiningnan ko sila. "Ang seryoso ng mga mukha ninyo." "Mommy, abo---" Hinawakan ni Sol ang kamay ni Luna para pahintuin ang sasabihin nito sa akin. "Mom, she's tired, she needs rest." Napatingin naman ako kay Luna na napatingin sa kapatid niya at sa akin at tumango siya. "You want me to carry you, baby?" "Kaya ko pa po ang sarili ko, mom. Alam naman namin na tired ka din sa byahe." Ngumiti ako at hinalikan ko ang noo ni Luna at binigay sa kanya ang paborito niyang boba at ganun na din sa kapatid niya. "You know my favorite, mom?" Gulat na ani ni Sol habang nakatingin sa akin at ngumiti ako
Amara's Point of View* Nagtataka ako habang naglalakad dahil hindi naman kami papunta sa ward kung saan ko ni-rent. Napatingin ako kay Leo na mukhang may pakana ng lahat at pumunta kami sa isang pintuan at doon pinasok si Luna. Napanganga ako dahil ang ganda ng room na nilagyan ni Luna. "Leo, ano ito? Okay naman ang kwartong nilalagyan ni Luna?" "Oh, she's Luna. What a nice name, honey." "Hindi yan ang pinupunto ko. Bakit tayo nandidito sa suite room na ito? Ang mahal kaya nito." "Don't worry, ako na ang bahala." Nanlalaki ang mga mata ko. "No!" Nagulat naman siya sa pagsigaw ko. "Yes, sayo ako ngayon pero sa mga anak ko ako ang bahala sa kanya or sa kanila. Wala ka ng karapatan sa bagay na yun. Wag mong bayaran ang hospital bills ng anak ko dahil hindi mo yun responsibilidad. Sana maintindihan mo ang bagay na yun, Leo." Nagulat naman si Leo sa sinabi ko. Ayokong magkaresponsibilidad siya sa mga anak ko. Ayokong sa huli ay kukunin niya ang mga anak ko. "I'm just helping yo
Amara's Point of View* Nanlalaki ang mga mata ko at tinago si Sol sa likuran ko. "He's my son." Nagulat naman si Watt sa narinig mula sa akin. Pero alam naman niya na may anak ako pero hindi niya alam na anak ito ni Leo "Nice to meet you kiddo." "Don't call me kiddo. I'm not a kid." Nagulat naman si Watt habang nakatingin sa kanya. "Hala, I'm sorry young man. You're Sol, right?" Tumango naman ito. "He's matured, madame." "Watt, sabi ko naman sayo na wag mo na akong tawaging madame." "Ah oo nga pala. Nasanay lang." Naalala ko ulit yung sinabi niya na binayaran na ni Leo ang bill ng hospital ni Luna. "Watt, sabihin mo na lang sa akin kung magkano ang napabayaran niya sa hospital bills para mabalik ko." "No need to do that. Sinunod ko lang ang inuutos ni master." "Mom? Siya ang nagbayad sa hospital bills ni Luna?" "Ah yung master ko, not me, young man at siya din ang nagbigay ng dugo sa kapatid mo." Dahan-dahan namang napatango si Sol at humarap siya at
Amara's Point of View* Nagising ako ngayon at nakita ko si Leo na nakayakap ngayon sa akin at nakadikit ang mukha niya sa leeg ko habang mahimbing na natutulog. Ramdam ko ngayon ang pagod sa aking katawan at pakiramdam ko mayroon anong body pain ngayon for sure talaga. Napatingin ako sa orasan at alas 11 na pala ng umaga. Hala, di ko namalayan ang oras. Natigilan ako nung biglang naramdaman ko na may nakapasok sa hiyas ko. Teka hindi niya tinanggal! Napatingin ako kay Leo na natutulog pa din. Biglang tumunog ang phone ko na kinatigil ko at dahan-dahan akong gumalaw at naramdaman ko na niyakap ako ng mahigpit ni Leo na kinagulat ko. "Where are you going?" "L-Leo, may sasagutin lang ako." Napamulat naman siya at napalunok naman ako. "Please, baka anak ko ang tumatawag." Napabuntong hininga na lang siya at tumango. Dahan-dahan naman niyang inilabas ang alaga niya sa loob ko at agad kong kinuha ang bag ko. Kinuha ko ang phone at nanlalaki ang mga mata ko dahil si Sol ang tumat
Amara's Point of View* Nanlalaki ang mga mata ko nung nagkadikit ang mga labi namin. Naramdaman ko din ang kamay niya sa katawan ko na inilalapit sa kanya. Hanggang ang halik ay naging yakap ng mahigpit sa akin. "I'm sorry, hindi ko napigilan," hinihingal na ani niya na kinatigil ko. "I really miss you, my wife." Napalunok ako at naramdaman ko na din ang init ng katawan dahil sa ginawa niya. I miss him too... Pero ayokong sabihin sa kanya. Niyakap ko siya ng mahigpit at dahan-dahan kong kinagat ang balikat niya na kina-ungol niya ng mahina. "Wife?" Napatingin siya sa akin at ganun din ako sa kanya. Tumingkayad ako at niyakap ko ang batok niya kasabay ng paghalik ko sa labi niya na kinagulat niya. At naramdaman ko na din na hinalikan niya ako pabalik. Binuhat niya ako at pinalibot niya ang binti niya sa bewang niya at sinandal ako sa kabinet. Nagpatuloy pa din kami sa ginagawa namin at natigil kami habang hinihingal kami parehas. "Are you sure we're gonna do it, wife?" D
Amara's Point of View* Nakatingin ako sa kanya at napalunok ako. “About sa ama nila…” Di ko alam pero parang naluluha ako habang nakatingin sa kanya at napabuntong hininga na lang siya at pinat ako sa ulo ko. “Hindi naman yung lalaking yun ang ama nila, right?” Natigilan naman ako. Si Dimitri ba ang mean niya? “Who?” “Yung kasama mo sa labas ng hotel nung gabing iyon.” Nakikita ko sa mukha niya na ayaw niyang pag-uusapan si Dimitri pero nagtatanong pa din siya. Pero bakit nagtatanong siya? Wala na siyang pakealam ngayon sa buhay ko. Bumalik ulit sa akin ang lahat ng nangyari sa amin noon. “Wag mo ng isipin ang bagay na yun. Sa akin na yun.” Napa-iwas ako ng tingin at narinig ko na napabuntong hininga siya. “Okay, I won't force you.” Tiningnan ko siya at ngumiti siya sa akin bago tumayo na kinasunod ng tingin ko sa kanya. “Come here, may mga damit ka dito at magbihis ka na.” Naalala ko ang mga damit ng mga babae niya yung nakita ko sa rest house niya. “Ayokong magsout
3rd Person's Point of View* Naging malalim ang halikan nilang dalawa at mas lalo ding nanggigigil si Leo habang hinahalikan si Amara at bumaba ang halik niya papunta sa mababangong leeg niya at nakita niya na nakapikit ito at nakita din niya ang luha sa pisngi nito. Natigilan naman siya sa ginagawa niya at natigilan din naman si Amara dahil sa nangyayari. "Bakit?" "Did I force you?" Natigilan naman si Amara dahil sa sinabi nito. "N-No..." "Ayokong sa bagay na may finu-force ako lalo na sa gagawin natin." Agad namang napailing-iling ito dahil sa sinabi nito. "You want my blood?" Dahan-dahan namang napatango si Amara sa sinabi nito. "How much do you want?" "Ibibigay mo sa akin?" Tiningnan ni Leo ang mga mata ni Amara. Nagtatanong na din sa sarili si Leo kung ibibigay niya agad ang kagustuhan nito ay pakiramdam niya na ito na din ang huling pagkikita nila. Ganun din pag nakama niya ito o may mangyari sa kanila ngayon. Parang mawawasak ang puso niya pag-iniisip niya na tuluy
Amara's Point of View* Nandidito ako ngayon sa condo niya at hinihintay ko ngayon si Leo at napayakap ako sa sarili ko habang naghihintay sa kanya. Siya na ang nagbigay ng address sa condo na ito para walang makakakita sa amin at mukhang sa kanya naman ito. Binigay din niya ang code ng room na ito at nagulat ako dahil yung wedding day pa namin ang code ng kwarto ng ito na kinataka ko at hindi na lang ako nagtanong. Nung pumasok ako ay nakita ko na maganda at malinis dito sa loob. Isa na lang ang iniisip ko ngayon at yun ay ang siya lang ang lalaking nakakagalaw sa akin. Yun lang ang palagi kong iniisip para hindi na lang ako iiyak bigla. Sekreto lang ang nangyayari sa amin ngayon at walang kahit sino ang makakaalam sa bagay na yun. Napatingin ako sa wallpaper ng phone ko at yun ay ang dalawang anak ko ngayon. Biglang narinig ko ang pag-open ng passcode ng pintuan na kinalaki ng mga mata ko at bumilis ang tibok ng puso ko habang nakatingin doon. Doon na ulit bumilis ang tibok
3rd Person's Point of View* Matapos ma-send ni Watt ang personal number ni Leo ay napatingin siya kay Leo na busy sa pagtatrabaho pero palagi itong napapahinto at napahawak sa ulo nito. "Boss?" Napatingin naman si Leo sa kanya. "What?" "Hindi na naman po ba kayo nakakatulog?" "Ano pa ba?" Ganun na lang parati ang nangyayari kay Leo. Walang tulog at walang maayos na kain. Naging mabuti naman ito nung magkatabi sila ni Amara at nung sinubukan naman ni Leo na magkatabi kay Trisha kahit walang nangyari sa kanila ay hindi pa din siya nakakatulog ng maayos. Si Amara lang ang sagot sa lahat ng tanong niya. "Gusto niyo po bang tawagin ko po si Miss Amara?" "Galit siya sa akin. Mukhang na-misunderstanding atah siya sa nangyayari. Akala niya na sa ibang mga babae ang mga damit sa rest house. Hindi niya alam na sa kanya ang lahat ng iyon maging ang rest house." "Boss, hindi naman po kayo susuko kay madame noh? Kahit nalaman ninyo na may anak na siya." Natigilan naman si Leo dahil sa s
Amara's Point of View* Napagpasyahan ko na di muna kami uuwi sa America dahil hihingi pa ako ng dugo kay Leo. Di ko alam kung paano ko gagawin ang bagay na yun. Nag-aalala namang nakatingin sa akin si Dimitri na nagpasya din na di muna umuwi mamaya dahil gusto niya akong samahan. "Are you sure about that? Alam naman natin na sobrang busy mo parati." "Para sa kambal ay gagawin ko din ang lahat para makatulong sa kanila dahil para ko na din silang anak." Napangiti ako at dahan-dahan na napatango at hinawakan niya ang kamay ko. "Gagawa din ako ng paraan makahanap ng dugo na katulad ng kambal. Marami naman akong connections kagaya ng parati nating ginagawa." Napatingin ako kay Luna na wala pa ding malay at si Sol naman ay nakahiga sa tabi nito dahil gusto niyang bantayan ang kapatid niya. Bigla na lang tumulo ang luha ko dahil parang kumirot na naman ang puso ko habang nakatingin sa kanila. "Hindi mo naman kailangan gawin ang bagay na yan. Ako na ang gagawa ng paraan. Marami ka na