Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
Amara's Point of View* Nasa sasakyan na kami ngayon at nasundo ko na ang mga bata galing sa school nila. "Hay, salamat, hindi ko makikita ang mga kaklase ko na mahihina nag isipan ng isang buwan." Natigilana ako dahil sa sinabi ni Luna. "Luna, your mouth." Napapout naman si Luna dahil sa sinabi ko. "Sorry, Mom." Napabuntong hininga na lang ako at napabalik ang tingin sa daan. "Darling, be matured alam mo naman na advance kayong dalawa ng kambal mo. You're both gifted with knowledge so you need to adjust, okay?" "We understand, mommy. Narinig ko yun kailangan nating mag-adjust sa mga mahihina ang utak." Napapikit na na lang ako. Tama ba ang pagpapalaki ko sa babaeng anak ko? Bakit parang namana niya talaga ang genes ng Dad niya? "Twin, kasasabi lang ni Mom. Look at Mom ayaw niya sa pinagsasabi mo diyan. Mom hates you now." "Huh! Mommy, hate mo ko?" naiiyak na ani nito sa kanya. Di ako nagsalita na kinapanik nito. Alam naman nito once di na ako magsasalita ay ayoko sa sinasa
Amara's Point of View* A year ago... Sa family day ay si Dimitri ang naging parang substitute dad nila sa school nila at sobrang happy nila dahil nagampanan naman iyon ng maigi ni Dimitri. Sila naman kasi ang nag-imbita kay Dimitri na sumama sa kanila na hindi man lang sinasabi sa akin. Dahil si Dimitri lang ang nag-iisang close lang nila na naging malapit sa buhay nila. "The winner of this family day is Sol and Luna's family!" Nagtalunan naman sila at napangiti na lang ako habang nakatingin sa kanila at binuhat naman ni Dimitri ang dalawa. "Dahan-dahan baka mahulog sila." "No, I'm strong enough to lift these two cute babies." "We're not babies!" sabay ani nilang dalawa. Natawa na lang ako sa kanila. "Can you be our daddy, uncle?" Natigilan naman ako sa tanong ni Luna. Di nila ako nakikita dahil kakatapos ko lang mag-ayos sa picnic carpet namin dito sa garden ng school kasama ang ibang pamilya ng mga kaklase ng kambal. Lumabas ako sa pinagtataguan ko. "Gutom na kayo? Ta
Amara's Point of View* Ilang araw na lang bago kami pumunta sa Pilipinas at balak din ni Dimitri na sumunod doon at nag-book na din siya para makilala din niya ang nanay at tatay ko. Nandidito kami ngayon sa park kasama ang mga bata kasi gusto daw nilang mag-picnic dahil matagal tagal na daw simula nung huling bonding namin ng mga bata. "Kids, look at what I brought." Napatingin naman ang kambal sa kanya. "My favorite banana!" Natawa naman ako sa sigaw ni Luna. Mahal kasi dito ang banana kaya ganyan ka-special sa kanila ang prutas na iyan. "Thank you, uncle!" Niyakap niya si Dimitri at napatingin naman ako kay Sol na nakatingin lang sa banana at alam ko na gusto din niyang kumain nun. Pinat ko ang ulo ni Sol at nag-sign ako kay Dimitri na ilagay na dito at agad naman siyang lumapit at binigyan ko ng isang banana si Sol. "Thank you, mom." "No problem." Hinalikan ko ang noo niya at sumandal naman siya sa balikat ko. Kahit may pagka-cold ang Sol ko ay sweet pa din siya sa aki
Amara's Point of View* Nandidito na kami ngayon sa airport at hinatid kami ngayon ni Dimitri dito. Susunod naman kasi siya kinabukasan. Pinakamabilis na ruta naman kasi ang travel sa amin mga 15 hours lang bago makarating sa Pinas kung walang delayed flights. Los Angeles papunta sa Pinas. Binuhat ni Dimitri si Luna habang si Sol naman ay hawak-hawak ko ang kamay niya. "Mukhang dito na ako banda. See you na lang sa Pinas, Amara and also you kidos." Pinat ni Dimitri ang mga ulo nilang dalawa at niyakap naman ni Luna si Dimitri. "Punta ka agad doon, uncle. Hihintayin ka namin ni Sol." "Of course, I will go." Napangiti naman kami sa sinabi nila. "Okay, kailangan na naming umalis." Lumapit ako kay Dimitri at niyakap ko siya at niyakap din niya ako pabalik. "Mag-iingat kayo doon. Sana hindi mo makita ang lalaking iyon." Napatingin ako sa kanya at pinat ko ang ulo niya. Kagaya ko ay nag-aalala din siya baka magkita kami ni Leo doon. "Wala nang connection sa aming dalawa kaya wag
Amara's Point of View Matapos kong makuha ang order ng mga anak ko ay agad na akong bumalik sa pwesto nila at nakikita ko na parang seryosong nakatingin ang mga mukha nila habang nag-uusap. Hindi ko din maintindihan minsan ang dalawang ito parang may kasama talaga akong mga matatanda ngayon pag kasama ko silang dalawa. Lumapit ako sa kanila at inilahad ko sa kanila ang mga inumin nila at tiningnan ko sila. "Ang seryoso ng mga mukha ninyo." "Mommy, abo---" Hinawakan ni Sol ang kamay ni Luna para pahintuin ang sasabihin nito sa akin. "Mom, she's tired, she needs rest." Napatingin naman ako kay Luna na napatingin sa kapatid niya at sa akin at tumango siya. "You want me to carry you, baby?" "Kaya ko pa po ang sarili ko, mom. Alam naman namin na tired ka din sa byahe." Ngumiti ako at hinalikan ko ang noo ni Luna at binigay sa kanya ang paborito niyang boba at ganun na din sa kapatid niya. "You know my favorite, mom?" Gulat na ani ni Sol habang nakatingin sa akin at ngumiti ako
3rd Person's Point of View* Sa opisina ni Leo at busy siya sa pagsusulat at naramdaman niya na nagbu-blurry na paningin nito kaya napahinto siya sa ginagawa at tinanggal niya ang reading glasses niya at hinilot at gilid ng noo niya kasi sumabay na din ang pagsakit ng ulo nito. Napasandal siya sa upuan niya at napatingin sa labas at palulubog na ang araw doon. Biglang bumukas ang pintuan at nakita niya si Trisha na may dala na namang mga binili sa mall na mga damit kahit kakabili lang nito kahapon gamit ang black card niya. Nakikita nito ang pinagkaiba ni Trisha at Amara. Si Trisha ay puro gastos lang ang ginagawa habang si Amara naman ay nagpaparami ng pera at diskarte lang ito parati at hindi sanay sa mamahaling gamit. Ang gusto lang niya ay normal na damit lang kesa sa may brand. "Baby, I'm here na!" Binalik niya ang pagsout ng reading glasses niya at hindi pinansin si Trisha at napapout naman ito at lumapit sa kanya at tiningnan ang mga ginagawa niya. Anak mayaman nga itong
Amara's Point of View* Napangiti ako habang nakatingin sa bahay nila tatay at nanay ngayon. "Ito na ang tumulong mo sa amin, anak. Maraming salamat talaga sa pabahay mo." "Nako po wala po yun. Gusto ko lang pong suklian ang mga naitulong niyo po sa akin noon pa man." "Hindi mo naman yun kailangan gawin, iha. Pero dahil binigay mo ay tatanggapin namin ng boung puso." Napangiti naman ako habang nakatingin sa kanila at napatingin ako sa mga anak ko na nakaupo sa sofa at inaantok na si Luna habang nakaupo sa upuan. Habang inanalayan naman siya ni Sol na baka matumba ito. "Mom." "Teka lang po," ani ko kina tatay at nanay at tumango naman sila. "Nina, turo mo sa kanila ang kwarto nila para makapagpahinga na ng maayos ang mga bata." "Okay po, Lola." "Dito tayo, Tita Amara." Binuhat ko na si Luna at niyakap naman niya ako at inilibot niya ang binti niya sa bewang ko. "Mommy, matutulog na ako ha." "Go ahead, darling." Hinalikan ko ang noo nito at sinandal niya ang ulo niya sa bal
3rd Person's Point of View* Habang natutulog ngayon si Amara at si Luna, gising na gising pa din si Sol habang kaharap niya ang laptop niya. Hindi niya malilimutan ang tinuro ng kapatid niya kanina sa airport na kamukhang kamukha niya na lalaki na nasa tv. Agad pumasok sa kanya ang pangalan ng lalaking nasa tv na binasa din niya sa screen. "Leo Conrad Rossi... wait Rossi?" Napa-isip naman siya kasi sa pangalan nila ay wala ang apelyedo ng ama nila at apelyedo iyon ng ina ang gamit nila. Luna Lea Bennette at Sol Leo Bennette. Natigilan naman siya nang may narealize siya sa pangalan niya. "Leo... My second name is Leo and that man is also named Leo." Agad niyang ni-research ang pangalan nung lalaki at agad bumungad sa kanya ang kamukha niya sa screen at bumilis ang tibok ng puso niya habang nakatingin doon sa litrato nito sa internet. Napakagat siya sa labi niya habang nakatingin kay Leo. "Kung ikaw ang ama namin eh bakit hindi ikaw ang kasama namin? Kailangan kong malaman an
Amara's Point of View* Napalunok ako habang nakatingin kay Leo. "Anak, hindi mo na dapat 'yun tinanong." "Why naman, mom?" "Because past is past. Hindi mo na kailangan pang balikan." "Wala namang mawawala kung sasabihin ang bagay na 'yun, mom. Gusto rin naming malaman lalo na't lumaki kami na walang daddy at mahirap rin sa part namin noon na ipagtanggol ang sarili namin sa mga taong nagtatanong kung bakit wala ang Dad namin at bakit magkahiwalay sila kayo." "W-What? Are they bullying you two? Bakit hindi niyo sinasabi sa akin at ang parating naririnig ko ay kayo ang nangangaway." "We only protect ourselves, mom. Gusto rin naming protektahan ka, mom, lalo na't sinasabi nila na kabit ka raw o ano. At hindi namin sinabi dahil ayaw naming dumagdag pa yun sa mga problema mo." Nanlalaki ang mga mata ko sa sinabi nila. "I'm sorry, baby, nadamay pa kayo." Niyakap ko sila. Hindi ko aakalain na ganun na pala kahirap ang nangyayari sa kanila noon pa man. "I'm really sorry, babies." "
Amara's Point of View* Nakatingin ako ngayon kay Leo habang papunta kami ngayon sa primary school. Kasi dito na rin naman kami titira at napagdesisyonan namin na dito na rin sila mag-aaral. Wala namang problema sa apelyedo at father's name nila sa birth certificate dahil nakalagay na ang apelyedo ni Leo doon at pati pangalan niya. Nasa backseat kami ngayong apat at nasa binti ni Leo si Luna na panay kwento sa mga napagdaanan nito sa America habang si Sol naman ay nakikinig lang. Sanay na sanay na siya sa boses ng kapatid niya na sobrang ingay lalo na pagnangangaway. Nasa binti rin nito ang hawak na libro dahil sinabihan ko naman siya na wag magbasa lalo na pag nasa sasakyan siya dahil baka sasakit ang ulo niya. "At yun nga puro trabaho na lang si mom at kahit kami na ang nagsasabi sa kanya na mag-asawa na siya ay ayaw pa rin niya." Napatingin naman si Leo sa akin at mukhang proud pa siya habang nakatingin sa akin na parang sinasabi na mahal na mahal ko pa rin siya kaya wala akon
Amara's Point of View* Hinanapan ko ng damit si Leo dahil naliligo siya ngayon sa banyo. Mabuti naunahan ko siyang liguan kanina dahil alam ko na makikisabay na naman ito sa pagligo sa banyo. Lumabas naman si Leo at napalunok ako habang nakatingin sa abs niya dahil naka-half naked lang siya ngayon. Heto na siya ngayon sa harapan ko at basa pa ang buhok niya at may ilang patak ng tubig sa dibdib, at naka-boxer lang. At proud pa talaga, parang walang kasalanan. Napakagat ako sa labi ko habang nakatingin doon. "You like the view, my wife? You want to touch it?"\ Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya. "H-Hubby, tumigil ka nga. Pilit kong tinatakpan ang mukha ko ng unan. Pero naririnig ko lang ang mahinang pagtawa niya. Yung tipng malamig pero may halong panunukso. "A-Anong ginagawa mo riyan, ha? Ayusin mo nga ang sarili mo baka sipunin ka." Dinaan ko sa pangingialam, pero ang totoo, hindi ko alam kung saan ko ididikit ang mga mata ko. "Nag-aalala ka pala sa aki
Amara's Point of View* Nakarating na kami sa mansion at inanalayan naman akong lumabas ni Leo at nakikita ko ang lahat na umiiyak nang makita ako. At hindi ko rin napigilan na maiyak habang nakatingin sa kanila. "M-Madame, welcome home po," ani nilang lahat. Kahit umalis na ako dito at ilang taon na hindi nagpapakita ay mainit pa rin ang pagtanggap nila sa akin dito. "Thank you po..." Napatingin ako kay Mike na inilabas nito ang dalawang anghel namin at natutulog ito sa bisig niya. Nanlalaki naman ang mga mata ng mga taong nandodoon dahil sa nakita nila. Hindi sila makapaniwala na nagkaanak ako kay Leo. "M-Madame..." "Yes, anak namin silang dalawa ni Leo." Dahan-dahan namang nagmulat si Sol at napatingin sa akin. "Mommy, nasaan na tayo?" Lumapit ako at hinawakan niya ang kamay ko. "Nandidito na tayo sa mansion ng dad mo, baby..." "Wife, natin. Mansion natin ito at hindi lang sa akin." Napangiti na lang ako at napatingin sa mga katulong dahil nagsalita sila. "Kamukha n
3rd Person's Point of View* Kakalapag lang ng eroplanong sinasakyan ni Henry at napangiti siya dahil nakatapak ulit siya sa Pinas at kasama rin niya si Bianca na nakahawak sa braso niya. Isa na ngayong model si Bianca sa america at malalaki ang mga kumukuha sa kanya kaya mas lalo itong nagiging mahangin habang tumatagal. Si Henry naman ay mataas na rin ang kanyang katayuan sa company sa America. "It's so very hot here in the Philippines? What's so good in going back here?" Napakunot naman ang noo ni Henry sa sinabi ng Asawa niya. Malaki ang pagsisisi niya na ito ang nakatuluyan niya at hindi si Amara. Amara is a gentle person not like her bestfriend at gastador. Di kasi marunong mag-ipon. Napabuntong hininga siya habang nakatingin kay Bianca. "By the way, did I tell you na sumama ka sa akin pauwi dito?" Napapout naman si Bianca. In the first place ay siya naman ang namilit na sumama na umuwi. May gaganapin kasing reunion ang pamilya ni Henry at dadalo siya sa bagay na 'yun
Amara's Point of View* Nasa sasakyan kami ngayon papauwi na kasi kami sa main mansion ni Leo kung saan ako nakatira noon at ang dalawang bata naman ay nasa likuran at mahimbing na natutulog. Chill lamang ang takbo ng sasakyan lalo na't may nakasunod rin sa amin na mga sasakyan ng mga bodyguards niya kaya panatag ako sa travel namin. Napatingin ako sa kamay ko na hawak-hawak ngayon ni Leo habang nagmamaneho siya. "Gusto mo ako na ngayon ang magmamaneho, hubby?" Napatingin naman siya sa akin at ngumiti siya at dahan-dahan na umiling. "It's fine. Kaya ko naman ang bagay na ito." "You sure? Pwede naman tayong magpalit. Kanina ka pa kasi nagmamaneho at baka kailangan mo ring umidlip." "I can handle it. Kagaya rin ng sinabi ko ay this week ay wala akong trabaho dahil gusto ko munang maayos nag pamilya natin. I want to be a perfect husband to you." "Hindi mo naman kailangan na maging perfect husband sa akin para na lang sa mga anak natin at ayos na ako sa bagay na yun." Biglang may
Amara's Point of View* Nakatingin ngayon si Leo sa akin habang nilalagyan ko ng sun screen ang mga bata dahil mukhang matirik na ang init ngayon at baka magka-sun burn pa sila. "Mga babies, wag kayong masyadong magpainit. Hindi niyo pa nasusubukan na magka-sunburn." "Sabi nila ay masakit daw 'yun, mom." "Yes, masakit 'yun kaya maglalagay tayo nito sa katawan ninyo." Tumango naman sila dahil sa sinabi ko. "Mom." Napatingin naman ako kay Sol na seryoso na nakatingin sa akin. "Babalik pa ba tayo sa America?" Natigilan ako habang nakatingin kay Sol at napatingin rin ako kay Leo na mukhang nagulat din habang nakatingin sa akin ngayon. "Bakit mo naman natanong, Baby? Gusto mo na bang umuwi?" Hinawakan ko ang kamay ni Sol habang nakatingin pa rin siya sa akin. Napatingin naman si Sol sa dad niya at seryoso naman siyang napatingin doon. "Ayoko pa po. I want to test dad kung mahal ka ba talaga niya at totoo ang pinapakita niya sa atin at hindi pakitang tao lamang." "It's so good to
3rd Person's Point of View* Nakaupo ngayon si Trisha sa gilid ng kama niya at tiningnan niya ang phone niya kung nag-re-reply pa rin ba si Leo sa mga text niya at kahit isa ay wala. Hindi pa niya matawagan ang fiancee niya. Hindi pa rin siya makapaniwala na nangyari iyon sa kanya ngayon. Ang akala niya na nanahimik lang si Amara pero tahimik na pala siya nito na tinutuklaw patalikod. "That, b*tch! Hindi ko siya kailanman uurungan!" Biglang tumunog ang phone niya at nagdali-dali naman siyang napatingin roon dahil ang akala niya ay si Leo na ang sumagot sa tawag. Nanlumo siya nung hindi si Leo ang tumatawag sa kanya ngayon. kundi si Daniel. "Ano? Nagawa mo na ba ang pinagagawa ko sayo? Niligpit mo na ba ang b*tch na yun?" "Hmm... hindi eh. Protektado siya ng male lead mo." Tumawa pa ito sa kabilang linya na parang villain. Galit na galit naman si Trisha sa nangyayari. "What do you mean?" "Inatake ng mga tauhan ko silang dalawa sa hospital. Mukhang may pinupuntahan sila doon
Amara's Point of View* Nasa gilid kami ng dagat ngayon at nakaupo ako sa upuan habang katabi ko si Leo at ang mga anak ko naman ay gumagawa ng sand castle. Nakahawak ngayon si Leo sa kamay niya na parang kinakabahan na lumapit sa mga anak niya. "Bakit ayaw mong lumapit sa mga anak natin?" Napatingin siya sa akin at sa mga anak namin. "Natatakot ako baka magalit sila sa akin. Alam mo naman ang ugali ko at expression ko baka ma---" Hinalikan ko ang labi niya na kinatigil niya sa pagsasalita. "Advance mo atah mag-isip, hubby." Natahimik naman siya habang nakatingin sa akin. "Okay, gagawin ko ang lahat matanggap ako ng mga mini us natin." Napatawa ako at dahan-dahan na tumango. Tumayo naman siya at lumapit sa kanila. Mukhang malaki-laki talaga ang adjustments na gagawin niya lalo na't hindi siya nakaramdam ng pagmamahal. At nakikita ko talaga na sa simula pa lang simula nung hindi pa niya nalalaman na anak niya ang mga ito ay tinanggap pa rin niya ang mga anak ko. He needs a