Chapter 41

Leo's POV

Tahimik lang kaming dalawa habang nakupo sa bench, hindi siya nagsasalita- gusto ko na siyang yakapin pero pinigilan ko ang aking sarili dahil alam kong hindi kami pareho nang gusto sa mga oras na ito. "Kumusta ka?" gusto kong malaman kung okay ba siya sa mga nagdaang mga araw "Hindi ko masasabing ayos ako pero kinakaya ko naman" turan niya "Galit ka ba sakin?" alam ko naman ang sagot sa tanong na yun pero gusto ko paring marinig sa kanya mismo "Oo, galit na galit ako sayo" parang dinurog ang puso ko nang marinig ko yun- kahit alam ko na, hindi parin pala ako handa "Hindi ko pipilitin na patawarin mo ko, deserve kong kamuhian mo" napansin kong napahigpit ang hawak niya sa kanyang panyo "Ayos ka lang?" tanong ko sa kanya. Napayuko siya tsaka huminga ng malalim. "May sakit ako" saad niya sa akin.

Para akong kinapos ng hininga pagka rinig ko sa sinabi niya "M-malala ba?" nauutal kong sabi "Hindi ko pa masabi" lumuhod ako sa harap niya para makita ko ang mukha niya- hindi naman