Humugot ng malalim na hininga si Alhaj. Sobrang lalim ng sugat sa kaniyang puso na hindi siguro titigil ang pagdurugo no’n. Maybe we could love each other more than friends… but we’re not meant to be lovers. Nagtagis ang kaniyang bagang at marahas niyang pinunasan ang kaniyang mga luha. Ang hirap pa rin tanggapin, na kahit minahal siya ni Ysabela, hindi pa rin iyon umabot sa puntong higit sa pagkakaibigan. Ibinaba niya ang tawag at tinakpan ang kaniyang mukha. Umiyak siya hanggang sa pakiramdam niya’y wala na siya iiyak pa. Sobrang sakit. Mukhang wala na talaga. Hanggang dito lang; hanggang dito nalang. Tumayo siya, saka isinuot ang itim na sumbrebro. Nakaitim rin siyang t-shirt at itim na pantaloon. Kahit pa alam niyang wala na siyang pag-asa, susubukan niya pa rin na umalis ng bansang ito. Maaari siyang pumunta ng Guatemala. Pagkalabas niya ng kuwartong inuukupa, sinigurado niyang maayos ang kaniyang sumbrero at hindi makikita ng buo ang kaniyang mukha. Gamit ang taxing bin
“Niccolò is in the police station.” Imporma ni Archie pagkatapos ng tawag galing sa isang tauhan. Nasa likod sila ng sasakyan kasunod ng van na sinasakyan ni Alhaj. Halos hindi niya nilulubayan ng tingin ang sasakyan nito, ngunit dahil sa sinabi ni Archie ay agad na napukaw ang kaniyang atensyon. Nilingon niya ang kaibigan. Nabuhayan siya ng loob. “Saan?” Binanggit ni Archie ang lokasyon ng police station. Agad niyang inutusan ang driver na magtungo roon. It only means one thing, Niccolò’s safe! Kanina pa nagmamatigas si Jimenez, ayaw sabihin sa kanila kung saan nito dinala si Niccolò. Mabuti na lamang ay may nagbalita sa kanila na isa sa kanilang mga tauhan kung nasaan ito. Inimporma ni Archie ang driver ng van na dumiretso sa stasyon ng mga pulis kung saan nakita si Niccolò. Dahil doon sila magtutungo. Ilang minuto ang lumipas ay tumigil din sa wakas ang sasakyan. Dali-daling bumaba si Greig, sumunod si Archie, at ang ilang tauhan. Patakbo siyang umakyat sa ilang baitang sak
“Ako na, Ysabela.” Pinigilan ni Patrick si Ysabela na bumaba pa ng kama para pulutin ang basong nahulog.“Pasensya na, ‘di ko sinasadya.” Hinging-paumanhin ni Ysabela sa lalaki.Bigla na lamang siyang nakaramdam ng pagkahilo at nabitiwan niya ang hawak na baso kaya nabasag tuloy nang tumama sa sahig.Umuklo si Patrick para pulutin ang kalat, sakto naman na pumasok si Athalia sa kuwarto, matamlay at medyo namumutla ang mukha ng kaniyang anak.“Athy?” Tawag niya, nag-aalala.“I don’t feel well, Mom.” Malungkot na imporma ng kaniyang anak habang lumalakad palapit.“Come here, baby.”Dahan-dahan lumapit si Athalia at umakyat sa kama. Tumingin ito kay Patrick na ngayon ay namumulot ng mga basag na parte ng baso.“What happened?” Kuryuso nitong tanong.Inilapat niya ang kaniyang palad sa noo ng kaniyang anak at pinakiramdaman, hindi naman ito mainit.“The glass slipped in my hand.” Paliwanag niya.“Patrick?” Tawag niya sa lalaki na ngayon ay dahan-dahan nag-angat sa kaniya ng tingin.“P-pwe
“How’s Niccolò?” Agad na tanong ni Archie nang harapin niya si Greig. “Stable na ang anak ko.” Mababa ang boses na sagot ni Greig. “T*ng*n*. Buti nalang hindi gaanong malala ang nangyari kay Niccolò, kung hindi, babalatan ko ng buhay ang g*g*ng Jimenez na ‘yan!” “Ililipit na ba sa ward si Niccolò?” Tumango si Greig bilang tugon. Bakas sa kaniyang mukha ang pagod at pag-aalala. Hindi siya umalis sa pintuan ng emergency room hangga’t hindi lumabas ang doktor at sinabi sa kaniyang maayos naman kahit paano ang naging examination kay Niccoló. Walang major injury at wala rin internal bleeding. Iyon nga lang, dahil hindi pa kaya ng kaniyang katawan ang nangyari sa kaniya, nagcollapse ito nang hindi na kayang indahin ng bata. Pinipilit lang pala ni Niccolò na tiisin ang lahat ng kaniyang mga pasa at sakit ng katawan. Kanina pa nagdidilim ang kaniyang paningin, at ilang beses na niyang naisip na b*r*l*n si Jimenez. Paulanan ito ng bala sa katawan hanggang sa makuntento siya, pero hindi ni
“Mommy.” Nakangiting bati ni Niccolò kay Ysabela nang mag-video call sila.Nangilid agad ang mga luha ni Ysabela nang makita ang kaniyang anak. Maputla si Niccolò, mukhang nanghihina pa, may pasa sa mukha, at tila may galos sa gilid ng noo.Pinilit ni Ysabela na ngumiti kahit na ang totoo ay sobra-sobra ang sakit na nanunuot sa kaniyang puso dahil sa kaniyang nakikitang kalagayan ng kaniyang anak.“N-nics,” nanginig ang kaniyang boses. “How are you my baby?”Ngumiti si Niccolò saka nilingon saglit si Greig. Nakita niyang masuyong ngumiti si Greig, tila sinasabi kay Niccolò na sabihin ang kahit na anong gusto niyang sabihin.Humarap sa kaniya si Niccolò, may kislap ng pag-asa ang mga mata.“I’m feeling better now, Mommy. Tito Greig promised me that after the doctor’s examination to me tomorrow, we can already go back to Sicily. I miss you a lot, Mom. I miss Athy so much.” Malambing nitong sabi.Oh. The heaven knows how much I miss you, my little boy. Puno ng sakit na bulong ng isip ni
Naalala bigla ni Greig si Athalia. Papa na ang tawag nito sa kaniya dahil sa impluwensya ni Patrick. Sa tuwing umuuwi siya, sinisigurado niyang may dala siyang bagong laruan o mga pagkain para kay Athalia. Iyon ang mga panahon na madalas siyang umalis dahil hinahanap nila si Niccolò, samantalang naiiwan lagi si Patrick, Athalia at Ysabela sa bahay. Noong una, Tito Greig lamang ang tawag sa kaniya ni Athalia. Hanggang sa maging papa, iyon ay dahil napapansin ni Athalia ang pagkakahawig nila ni Niccolò at mas lalong nangungulila sa kakambal. Kapag nakikita siya ni Athy, mas lalo itong nangungulila kay Niccolò. Kaya nang minsan na magtanong ito kung bakit magkamukha sila ni Niccolò, sinubukan niyang ipaliwanag ang bagay na iyon sa abot ng kaniyang makakaya na hindi inaamin na anak niya ang dalawa. Mahirap. Hanggang sa bigla itong magtanong kung okay lang ba na tawagin siya nitong papa. “Tito Patrick told me that I can call you Papa Greig. You’re so nice to me. And also to Mommy. M-ma
Dalawang araw ang lumipas, nakabalik din sa wakas sa Sicily ng ligtas si Niccolò at Greig. Sinalubong sila ni Patrick sa airport samantalang naiwan si Ysabela at Athalia sa bahay kasama ang ilang tauhan.“How’s your flight?” Tanong ni Patrick.Natutulog pa rin si Niccolò sa bisig ni Greig at mukhang antok na antok pa rin.“How’s Niccolò?” Tanong niya nang mapansin na hindi man lang nagising si Niccolò kahit na nasa airport na sila.“He’s fine. Hindi nakatulog ng maayos sa flight dahil sa sobrang excited na makauwi, ngayon tuloy pagod at hindi na malabanan ang antok.” May kaonting ngiti sa labi ni Greig nang sabihin iyon.Iginiya niya sa dalang sasakyan si Greig. Sa likod naupo ang lalaki at inayos nito ng mabuti si Niccolò para makahiga pa rin sa upuan nang hindi na kailangan na gisingin pa.Pumasok siya sa sasakyan at naupo sa driver's seat. Tiningnan niya si Greig sa rearview mirror habang inaayos nito ang higaan ni Niccolò.Parang kinukurot ang kaniyang dibdib ng maliliit na kamay
Samantala, sa Pilipinas ay pumutok agad ang balita nang pagkakahuli kay Alhaj Jimenez. Ito ang naging headline ng mga pahayagan at naging malaking balita ng media.Maging si Natasha na nasa ospital ay nasagap ang impormasyon ng pagkakahuli kay Alhaj, dahilan para maging hysterical ang babae.“Kasalanan ni Ysabela! Kasalanan ng babaeng iyon! Inagaw niya sa akin si Greig! Inagaw niya ang lahat ng dapat ay sa akin!” Sigaw nito sa loob ng ward habang itinatapon niya ang mga gamit.Inalis niya rin ang IV fluids, dumudugo na ang kaniyang mga sugat kaya kailangan siyang e-restrain ng mga nurse, ngunit nanlalaban lamang siya.Para siyang baliw na hindi malapitan ninuman at nagsisisigaw. Kung may lumapit na nurse ay agad niyang binabato o sinasaktan. Pumasok na ang doktor sa ward, dala na nito ang tranquilizer ngunit hindi pa rin makahanap ng tyempo para turukan ang babae.“Nat, please. Calm down.” Pagmamakaawa ni Ada sa babae nang makitang duguan na ang hospital gown na suot nito dahil sa pwe
There was confusion. Then fear.Ngunit mabilis na kumurap ang babae kaya nawala iyon. Ang pagkalito at takot na saglit niyang nasulyapan ay napalitan ng lungkot at pagsisisi.Humakbang ito palapit kaya naman nahigit ni Archie ang kaniyang hininga.She's definitely the woman I've been dreaming of. Bulong niya sa sarili.Sigurado siya na ang babaeng ito ay si Yvonne. Dahil kung hindi si Yvonne ang nasa harap niya, bakit bumibilis ang tibok ng kaniyang puso?Bakit nabubuhol ang kaniyang dila?Bakit nagiging mababaw ang kaniyang paghinga?"Hon." Mahina nitong sambit.Umawang ang kaniyang labi at tuluyang nawalan ng hangin ang kaniyang baga.Isang hakbang pa'y inaasahan na niyang titigil ito sa harap niya ngunit nabasag lamang ang kaniyang pagpapantasya nang humakbang pa ito at nilagpasan siya nang tuluyan na para lamang siyang isang hangin."Hon." Tawag muli ng babae.Nang lingunin niya ito para sundan ng tingin, nakita niyang sinalubong ng babae si Rizzo Galvez na nagmamadaling lumapit.
Maraming tao sa loob ng ospital. Maliban sa mayroong pila ng check-up para sa mga buntis sa may entrance ay kapansin-pansin din na paroo't parito ang mga pasyente, nurse at mga doktor sa koridor.Hindi makapagtanong si Mexan sa hospital staff dahil abalang-abala ang lahat. Kaya naman dumiretso ang kaniyang assistant sa nurse station para ipagtanong kung saan ang pediatric ward."Sa kaliwa, Sir." Sagot ng attending nurse sabay turo sa pasilyo."Mayroong elevator sa dulo, sa second floor sa kanan na koridor ang pediatric ward. Pinakadulo naman ng koridor ang private pediatric ward." Imporma nito.Nang marinig niya ang sinabi ng nurse, hindi na niya hinintay na ulitin pa ni Mexan ang impormasyon. Naglakad na siya patungo sa direksyon na itinuro nito.Nakahabol naman agad sa kaniya ang assitant nang nasa elevator na siya.Nang sumarado na ang elevator ay saka naman niya tiningnan ang oras sa suot na relo.It's already 9:45 in the morning. Bulong ng kaniyang isip.Alas dyes ay may meeting
Naiwan siyang nakatulala nang umalis si Lindsy.Ang sugat na matagal nang nakakubli ay tila inalisan ng harang. Nalantad iyon ay humapdi dahil sa mga matatalim na salita ng babae. Ngayon niya napagtanto na mas malalim pala ang sugat kumpara sa kaniyang iniisip. O baka mas lumalim iyon dahil hinayaan niyang nakakubli?Maybe she was right. Bulong niya.Maybe I've been so guilty for the past years that I no longer care about money. It means nothing to me. Humugot siya ng malalim na hininga at nang mapuno ng hangin ang kaniyang baga ay sumikip naman ang kaniyang dibdib.Noon pa man, alam na niya na nagkakaroon lamang ng halaga ang pera kapag nagagamit niya iyon sa may kabuluhang bagay.Kagaya na lamang nang magpagawa siya ng mausoleum.Milyones ang inilabas niyang pera para lamang maging maganda ang libingan ni Yvonne. Binayaran niya rin ang ilang pulitiko at mambabatas para lamang mabigyan siya ng legal na permiso na hukayin ang labi ng babae at ilipat iyon sa mausoleum na kaniyang pina
The hurt was visible in Lindsy's eyes, but Archie didn't show regret at all.Nang malaman niya ang ginawa ni Lindsy kay Yves, tuluyan niyang napagdesisyunan na tapusin na lamang ang relasyon nilang dalawa ni Lindsy.It's not like we're still in a relationship, but I was considering the idea to offer her friendship. But after what she did, I don't think I want to stay friends with her. Bulong ng kaniyang isip.Sa naunang tatlong taon ay lihim niya pa rin na tinutulungan ang mga Alcazar sa abot ng kaniyang makakaya. Hindi niya nakalimutan na may utang na loob siya kay Fernando Alcazar, ngunit hindi niya rin hinayaan na dahil sa utang na loob na iyon ay itutuloy niya pa rin ang pagpapakasal kay Lindsy.Simula nang malaman ng mga kakompetinsya nila sa industriya na hindi niya itinuloy ang kasal, naging easy target na lamang ng mga malalaking kompanya ang mga Alcazar at pilit na pinabagsak ang mga negosyo nito dahil nagiging banta sa pag-angat ng ibang negosyo't korporasyon.Noong mga pana
"It was photoshopped!" Sigaw niya dahil sa takot. Napaahon siya sa kaniyang upuan at dahan-dahan na umiling. Tumitig naman sa kaniya si Archie, hindi kumbinsido sa kaniyang sinabi. Mas lalo siyang natakot na baka may alam si Archie sa mga ginagawa niya noong nakaraang mga taon. "A-archie." "Dr. Asuzion was a former psychiatric doctor in the mental institution where Mrs. Santiago was entrusted, right?" Mas lalong lumamig ang tingin ni Archie sa babae. Napaatras muli si Lindsy, kinakabahan ng husto sa madilim na mga mata ng binata. "You had an affair with him despite the fact that he's already married and had two children, right? In return with your sexual services, you asked him for information about Mrs. Santiago. You even asked him to slowly take away her mental capacity to recover from the trauma." He said firmly. Muling napaatras si Lindsy. Gusto na niyang tumakbo palayo ngunit hindi niya magawa. Natatakot siya ng husto. "N-no, that's not true!" Mariin niyang tanggi. Sh*t!
Pumasok si Lindsy sa kompanya. Nakataas ang noo at tinatanggap lahat ng pagbati ng mga empleyado."Good morning, Miss Alcazar." Bati ng mga empleyadong nasa cubicle nang mapadaan siya.Ginawaran niya lamang ng isang tingin ang mga empleyado at hindi na bumati pabalik.Okay, let's say that Archie is doing something behind our back. Maybe he already bought a big share of stocks, but we still have the forty-percent share. That means, we're still one of the major stock holder in the company.Habang naglalakad sa hallway ay pinanatag niya ang kaniyang loob sa kaisipan na kahit hindi na sila ang may pinakamalaking share ay isa pa rin sila sa major stock holder. Hindi siya maaaring alisin na lang ni Archie sa kompanya at hindi rin magbabago ang tingin sa kaniya ng mga empleyado.Nasa mataas na posisyon pa rin siya.Isa pa, kung pareho silang major stock holder, hindi ba't ibigsabihin lang nito ay pareho silang magtratrabaho sa kompanya para mas mapalago ito?She will finally have a chance to
It was harder than I thought. Bulong ni Lindsy sa kaniyang sarili. Ngayon na ang kaniyang ama na mismo ang nagsasabi sa kaniya na humingi ng tulong kay Archie ay nanghihina na agad ang kaniyang sistema. Sure, I want him back. I badly needed him. But I don't want to look like a hungry ex, begging for his mercy and compassion. Kontra ng kaniyang isip. Nagtagis ang kaniyang bagang. Nakita niyang sumusulyap sa kaniya ang driver ng sasakyan kaya sinamaan niya ito ng tingin sa repleksyon ng rearview mirror. "What are you staring at?" Galit niyang tanong. Agad naman nag-iwas ng tingin ang driver at kabadong sumagot. "S-sorry, Ma'am. K-kanina pa po kasi kayo tahimik. M-mukha pong hindi maganda ang umaga niyo. Nag-aalala lang po ako." Nagtaas siya ng kilay at mas lalo lamang nairita. This nosy driver is making an excuse pa ha? Nagtagis na naman ang kaniyang bagang. "Hindi ko kailangan ng pag-aalala mo. Kaya sa susunod, stop glancing at me over the mirror. Okay? Fucos on driving! Napak
Nang sumunod na umaga, nasa terrace silang dalawa ni Fernando para kumain nang almusal. Dahil magiging hassle pa kung bababa sa dining area ang matandang Alcazar, napagpasyahan niyang sa terrace ng kuwarto nito sila kumain.Ngayon ang unang umaga nila sa Pilipinas, kaya gusto nito na makasabay siyang kumain ng almusal. Magkatapat silang dalawa sa bilugang mesa na puno ng pagkain. Ang kaniyang mga mata ay nakapokus lamang sa pagkain Lindsy at ang kaniyang bibig ay hindi maibuka ng maayos.Wala siyang ganang kumain. Kung hindi lamang dahil sa request nito na sabay silang kumain ay baka umalis na lamang siya at dumiretso na sa kompanya.Hindi niya alam kung dahil ba iyon sa excited pa rin siyang makita si Archie o dahil sa gusto na niyang malaman kung ano ang mangyayari sa kompanya.Nag-angat siya ng tingin at nasulyapan ang kaniyang ama. Maingay itong kumain at madalas na murahin ang personal nurse nito na siyang nagsusubo ng pagkain nito.Simula nang atakehin sa puso si Fernando, kala
Nagsalubong ang kaniyang kilay at saglit siyang natahimik. Is that even a threat? Tanong niya sa sarili. Maybe. Maybe it is a threat. Napaayos siya ng upo at pinakatitigan si attorney Dela Paz. She felt threatened deep inside. Simula nang magkalabuan na sila ni Archie, natakot ang kaniyang Daddy na baka tumilawag ito sa organisasyon at bigla na lamang iwanan ang posisyon sa kompanya. Baka hindi na ito magtrabaho sa kanila at iwanan na lamang sila. Sure, they can still thrive without Archie. Kaya nilang pamahalaan ang mga negosyo na wala ito, pero alam nila sa kanilang sarili na malaking bagay pa rin kung mawawala si Archie. He has a good leadership skills. Magaling ito sa pamamahala ng kompanya at matalino sa paggamit ng pera. Dahil kay Archie, mas naging mabilis ang pasok ng pera sa kanilang bank account. Triple ang kanilang kinikita buwan-buwan, kaya hindi pa man nag-iisang taon ay may sapat na silang pera masunod ang kanilang mga luho. Ni-hindi na kailangan na magtrabaho ni F