“Ano bang sinasabi mo, Ada, ha? Walang kasalanan ang anak ko!” Galit na sigaw ni Rumulo.Umalingawngaw ang kaniyang boses sa hallway, dahilan para mapatingin sa kanila ang ilang mga nurse na dumadaan.Umiling si Ada, hindi na kayang itanggi ang katotohanan na may kasalanan sila at ngayon ay bumabalik na sa kanila ang karma.“Totoo ang sinabi no’ng babae, inutusan sila ni Natasha para bantayan si Ysabela at Greig sa isla—”“No.”“Pinakidnap ni Natasha si Ysabela. Ibinilin niya rin na patayin si Ysabela at sunugin ang katawan nito hanggang sa wala nang ebedinsya—”Pak!Natigilan si Ada nang dumapo sa kaniyang pisngi ang mabigat na kamay ni Rumulo Entrata.Hinawakan siya ng lalaki sa braso at kinaladkad siya hanggang sa isang sulok. Itinulak siya ni Rumulo habang nanlilisik ang mga mata nito.“Hindi kita pinakain, binihisan, at binuhay para lang sirain ang anak ko sa akin.” Mariin na turan ni Rumulo kay Ada, halos manggigil na saktan ang babae.Umurong naman si Ada dahil sa takot.“Alam
Hindi maalis ni Ysabela ang tingin sa kaniyang mga anak. Mahimbing na natutulog si Athalia at Niccolò.Mukhang napagod pareho dahil sa pangungulit ni Athalia sa kapatid ngayong maghapon. Alas onse y media na ng gabi pero hindi pa rin dinadalaw ng antok si Ysabela, gusto niya pa rin pagmasdan ng mabuti ang kaniyang mga anak.Hanggang ngayon sumisikip pa rin ang kaniyang dibdib sa tuwing naaalala ang mga pasang nakita niya kanina sa katawan ni Niccolò.Bilang isang ina, malaki ang kaniyang pagsisisi dahil sa kaniyang kapabayaan kay Niccolò. Para sa kaniya, kasalanan niya rin kung bakit nangyari ito sa kaniyang anak.Ang paghingi ng tawad ay kulang pa para mapawi ang lahat ng sakit na naramdaman ni Niccolò.“Ysa?”Nilingon niya kung saan galing ang boses at nakita si Greig sa may pinto.“Akala ko nagpapahinga ka na.” Sabi nito at dahan-dahan na lumapit sa kaniya.Nakapatay na ang ilaw sa kuwarto ng mga bata, tanging ang naghihikahos na liwanag na lamang mula sa lampara ang nagbibigay ng
“You survived the last five years without us.” Paalala niya. “I barely survived, Ysabela.” Marahang tugon ni Greig. Umawang ang labi ni Ysabela nang makita kung gaano kahina ang dipensa ngayon ni Greig. Para itong baso na isang tapik na lamang ay mababasag na. Naalala niya bigla ang mga sinabi sa kaniya ni Patrick nang minsang makapag-usap sila ng masinsinan. Nagdusa rin si Greig sa mga nagdaang taon. Halos mapariwara ang buhay nito dahil sa biglaan niyang pagkawala at ni Señor Gregory. Hindi niya alam ang buong nangyari kay Greig, pero naniniwala siyang hindi na niya kailangan na malaman pa ang buong pangyayari para lang malaman ang sakit na naramdaman nito. Dahan-dahan niyang iniangat ang mga kamay at marahan na hinaplos ang pisngi ni Greig. Agad na napapikit ang lalaki at dinama ang kaniyang haplos. Malungkot siyang ngumiti. Kung maaari lamang itanggi ang kaniyang nararamdaman ay ginawa na niya, pero hindi… dahil kahit anong galit at poot niya para kay Greig, hindi magbabago
“It’s okay, Kiddo. I can manage everything in the kitchen, don’t worry about me. You can go back to your room and rest for another hour.” Ngumiti siya kay Niccolò. Akala niya ay makikinig ito sa kaniya, pero nagtuloy-tuloy pa rin si Niccolò sa kusina. Nagdadabog naman si Athalia dahil hindi siya binalikan ng kapatid. Ikiniling bahagya ni Greig ang kaniyang ulo. So, this is what Ysabela's talking about? Napangiti siya muli, natatawa na halos. Okay, fine, this is just a normal day as a father of my twin. Bulong niya sa sarili. Umakyat siya sa hagdan at binuhat si Athalia na ngayon ay mangiyak-ngiyak na. “I still want to sleep, Papa!” Malakas nitong sabi. Tumango siya. “How about I bring you to your room?” “But I want Niccolò to sleep with me!” Hinanap ng kaniyang mga mata si Niccolò ngunit nasa loob na ito ng kusina. Itinikom niya ang bibig at nag-isip kung ano ang pwedeng gawin para parehong mapagbigyan si Athalia at Niccolò. “How about we make a healthy and delicious panc
Nakangiti si Ysabela habang tinatanaw mula sa ikalawang palapag ang kaniyang mag-aama na naglalaro sa sala.Naka-blindfold si Greig at pilit hinuhuli ang kambal na nagtatatakbo naman para hindi mahuli ng lalaki. Malakas ang tawa ni Athalia na tila ba kinikiliti, habang si Niccolò naman ay panay ang hila sa kapatid para hindi madakip ni Greig.Maybe this is already the definition of contentment. Bulong ng kaniyang isip.Bawat araw na lumilipas, nahahanap na ni Ysabela ang bawat parte ng nabasag niyang pagkatao. May kapayapaan na sa kaniyang puso. Nahanap na rin niya sa wakas ang pagpapatawad para sa kaniyang sarili at para na rin kay Greig.Greig is very patient. Hindi niya kailanman nakita ang ganitong side ng lalaki, kahit noong magkasama pa sila sa Pilipinas.Ngayon, palaging kalmado ang postura ng lalaki. Palagi itong masuyo kung magsalita, maingat ang bawat kilos, at palaging masaya ang ekspresyon ng mga mata.Isang bagay na nagugustuhan niya ngayon kay Greig.Narinig niya ang pag
Simula nang bumalik si Greig at Niccolò, hindi kailanman nagsabi sa kaniya si Niccolò tungkol sa bagay na ito. Hindi rin nagtanong ang bata sa kaniya.Buong akala niya, wala pang alam si Niccolò.“I thought… I thought he still didn't know.” Mababa ang boses na sabi niya.“H-how did he react? Nagalit ba si Niccolò?” Nag-aalala niyang tanong.Hindi niya ma-imagine ang naging reaksyon ni Niccolò nang magtapat si Greig.“At first, he doesn't want to believe me. Aksidente niyang narinig ang pag-uusap namin ni Patrick. Noong una, tinatawag niya akong sinungaling dahil sinabi kong anak ko siya, pero kalaunan… wala na siyang ibang sinabi. Tahimik lamang si Niccolò, wala masyadong ekspresyon ang kaniyang mukha. But after that, he didn't question me again. Until now.” Sagot ni Greig.Noong mga nakaraang araw niya pa napapansin na Papa na rin ang tawag ni Niccolò kay Greig. Akala niya ay gumagaya lamang ang kaniyang anak sa kapatid nito na ang tawag din kay Greig ay Papa.Iyon pala…It only mean
Hindi lingid sa kaniya na gustong-gusto nang umuwi ni Patrick para makita ang dati nitong asawa at ang anak. Kahit siya ay nabigla nang malaman na may anak pala si Patrick. Buong akala niya, wala itong nabuong pamilya pagkatapos hiwalayan ang asawa. Iyon pala, buntis na ang babae nang umalis ito ng Pilipinas para takasan si Patrick. Kaya nga nitong mga nagdaang araw, madalas si Patrick na nasa kuwarto lamang dahil naghahanap ng mga impormasyon sa dating asawa. Hinahayaan nalang nila dahil wala naman silang maitulong, lalo pa’t hindi nila lubos na kilala ang dating pinakasalan nito. “He doesn't have a choice.” Kibit-balikat na sabi ni Greig. “Isa pa, hindi siya sigurado kung nasa Pilipinas ba talaga si Suzzane.” “Have you seen her ex-wife?” Kuryuso niyang tanong. Nakita niya ang larawan ni Suzzane at ang batang lalaki na kamukha ni Patrick. “Dalawang beses lang. Hindi naman ako imbitado sa kasal nila, kaya no’ng nasa Cebu ko lang siya nakita. Then after that, she vanished.” “A
“Hi, Tito Archie!” Kumaway si Athalia sa screen.May dala itong malaking teddy bear, sa likod naman ni Athalia ay nakasunod si Niccolò na may dalang mga unan. Lumingon ito sa screen, pero saglit lamang.“Athy, sa kuwarto lang kayo.” Nilingon ni Ysabela ang mga anak.“Greig, pagsabihan mo. Ang tigas na ng ulo ni Athy,” siko nito sa lalaki.Kumunot ang noo ni Archie nang mapansin ang ginawa ng babae.It feels weird to see them doing the elbow-thing. Bulong ng isip ni Archie.Pinunasan niya ang basang buhok habang tinitingnan ang dalawa sa screen ng kaniyang cellphone. Katatapos niya palang maligo nang makatanggap ng video call mula kay Greig.“Athy! Stay on your room, magagalit ang nanay niyo!” Sigaw ni Greig.Hinampas ni Ysabela ang braso ni Greig. Natawa lang ang kaniyang kaibigan.“Kaya hindi na ako seniseryoso ng mga anak ko dahil sa'yo!” Inis na sabi ni Ysabela.“So, mag-aaway nalang kayo sa harap ko?” Tanong niya sa dalawa.Sabay na bumaling sa kaniya si Ysabela at Greig. Umikot a
“Hi, Tito Archie!” Kumaway si Athalia sa screen.May dala itong malaking teddy bear, sa likod naman ni Athalia ay nakasunod si Niccolò na may dalang mga unan. Lumingon ito sa screen, pero saglit lamang.“Athy, sa kuwarto lang kayo.” Nilingon ni Ysabela ang mga anak.“Greig, pagsabihan mo. Ang tigas na ng ulo ni Athy,” siko nito sa lalaki.Kumunot ang noo ni Archie nang mapansin ang ginawa ng babae.It feels weird to see them doing the elbow-thing. Bulong ng isip ni Archie.Pinunasan niya ang basang buhok habang tinitingnan ang dalawa sa screen ng kaniyang cellphone. Katatapos niya palang maligo nang makatanggap ng video call mula kay Greig.“Athy! Stay on your room, magagalit ang nanay niyo!” Sigaw ni Greig.Hinampas ni Ysabela ang braso ni Greig. Natawa lang ang kaniyang kaibigan.“Kaya hindi na ako seniseryoso ng mga anak ko dahil sa'yo!” Inis na sabi ni Ysabela.“So, mag-aaway nalang kayo sa harap ko?” Tanong niya sa dalawa.Sabay na bumaling sa kaniya si Ysabela at Greig. Umikot a
Hindi lingid sa kaniya na gustong-gusto nang umuwi ni Patrick para makita ang dati nitong asawa at ang anak. Kahit siya ay nabigla nang malaman na may anak pala si Patrick. Buong akala niya, wala itong nabuong pamilya pagkatapos hiwalayan ang asawa. Iyon pala, buntis na ang babae nang umalis ito ng Pilipinas para takasan si Patrick. Kaya nga nitong mga nagdaang araw, madalas si Patrick na nasa kuwarto lamang dahil naghahanap ng mga impormasyon sa dating asawa. Hinahayaan nalang nila dahil wala naman silang maitulong, lalo pa’t hindi nila lubos na kilala ang dating pinakasalan nito. “He doesn't have a choice.” Kibit-balikat na sabi ni Greig. “Isa pa, hindi siya sigurado kung nasa Pilipinas ba talaga si Suzzane.” “Have you seen her ex-wife?” Kuryuso niyang tanong. Nakita niya ang larawan ni Suzzane at ang batang lalaki na kamukha ni Patrick. “Dalawang beses lang. Hindi naman ako imbitado sa kasal nila, kaya no’ng nasa Cebu ko lang siya nakita. Then after that, she vanished.” “A
Simula nang bumalik si Greig at Niccolò, hindi kailanman nagsabi sa kaniya si Niccolò tungkol sa bagay na ito. Hindi rin nagtanong ang bata sa kaniya.Buong akala niya, wala pang alam si Niccolò.“I thought… I thought he still didn't know.” Mababa ang boses na sabi niya.“H-how did he react? Nagalit ba si Niccolò?” Nag-aalala niyang tanong.Hindi niya ma-imagine ang naging reaksyon ni Niccolò nang magtapat si Greig.“At first, he doesn't want to believe me. Aksidente niyang narinig ang pag-uusap namin ni Patrick. Noong una, tinatawag niya akong sinungaling dahil sinabi kong anak ko siya, pero kalaunan… wala na siyang ibang sinabi. Tahimik lamang si Niccolò, wala masyadong ekspresyon ang kaniyang mukha. But after that, he didn't question me again. Until now.” Sagot ni Greig.Noong mga nakaraang araw niya pa napapansin na Papa na rin ang tawag ni Niccolò kay Greig. Akala niya ay gumagaya lamang ang kaniyang anak sa kapatid nito na ang tawag din kay Greig ay Papa.Iyon pala…It only mean
Nakangiti si Ysabela habang tinatanaw mula sa ikalawang palapag ang kaniyang mag-aama na naglalaro sa sala.Naka-blindfold si Greig at pilit hinuhuli ang kambal na nagtatatakbo naman para hindi mahuli ng lalaki. Malakas ang tawa ni Athalia na tila ba kinikiliti, habang si Niccolò naman ay panay ang hila sa kapatid para hindi madakip ni Greig.Maybe this is already the definition of contentment. Bulong ng kaniyang isip.Bawat araw na lumilipas, nahahanap na ni Ysabela ang bawat parte ng nabasag niyang pagkatao. May kapayapaan na sa kaniyang puso. Nahanap na rin niya sa wakas ang pagpapatawad para sa kaniyang sarili at para na rin kay Greig.Greig is very patient. Hindi niya kailanman nakita ang ganitong side ng lalaki, kahit noong magkasama pa sila sa Pilipinas.Ngayon, palaging kalmado ang postura ng lalaki. Palagi itong masuyo kung magsalita, maingat ang bawat kilos, at palaging masaya ang ekspresyon ng mga mata.Isang bagay na nagugustuhan niya ngayon kay Greig.Narinig niya ang pag
“It’s okay, Kiddo. I can manage everything in the kitchen, don’t worry about me. You can go back to your room and rest for another hour.” Ngumiti siya kay Niccolò. Akala niya ay makikinig ito sa kaniya, pero nagtuloy-tuloy pa rin si Niccolò sa kusina. Nagdadabog naman si Athalia dahil hindi siya binalikan ng kapatid. Ikiniling bahagya ni Greig ang kaniyang ulo. So, this is what Ysabela's talking about? Napangiti siya muli, natatawa na halos. Okay, fine, this is just a normal day as a father of my twin. Bulong niya sa sarili. Umakyat siya sa hagdan at binuhat si Athalia na ngayon ay mangiyak-ngiyak na. “I still want to sleep, Papa!” Malakas nitong sabi. Tumango siya. “How about I bring you to your room?” “But I want Niccolò to sleep with me!” Hinanap ng kaniyang mga mata si Niccolò ngunit nasa loob na ito ng kusina. Itinikom niya ang bibig at nag-isip kung ano ang pwedeng gawin para parehong mapagbigyan si Athalia at Niccolò. “How about we make a healthy and delicious panc
“You survived the last five years without us.” Paalala niya. “I barely survived, Ysabela.” Marahang tugon ni Greig. Umawang ang labi ni Ysabela nang makita kung gaano kahina ang dipensa ngayon ni Greig. Para itong baso na isang tapik na lamang ay mababasag na. Naalala niya bigla ang mga sinabi sa kaniya ni Patrick nang minsang makapag-usap sila ng masinsinan. Nagdusa rin si Greig sa mga nagdaang taon. Halos mapariwara ang buhay nito dahil sa biglaan niyang pagkawala at ni Señor Gregory. Hindi niya alam ang buong nangyari kay Greig, pero naniniwala siyang hindi na niya kailangan na malaman pa ang buong pangyayari para lang malaman ang sakit na naramdaman nito. Dahan-dahan niyang iniangat ang mga kamay at marahan na hinaplos ang pisngi ni Greig. Agad na napapikit ang lalaki at dinama ang kaniyang haplos. Malungkot siyang ngumiti. Kung maaari lamang itanggi ang kaniyang nararamdaman ay ginawa na niya, pero hindi… dahil kahit anong galit at poot niya para kay Greig, hindi magbabago
Hindi maalis ni Ysabela ang tingin sa kaniyang mga anak. Mahimbing na natutulog si Athalia at Niccolò.Mukhang napagod pareho dahil sa pangungulit ni Athalia sa kapatid ngayong maghapon. Alas onse y media na ng gabi pero hindi pa rin dinadalaw ng antok si Ysabela, gusto niya pa rin pagmasdan ng mabuti ang kaniyang mga anak.Hanggang ngayon sumisikip pa rin ang kaniyang dibdib sa tuwing naaalala ang mga pasang nakita niya kanina sa katawan ni Niccolò.Bilang isang ina, malaki ang kaniyang pagsisisi dahil sa kaniyang kapabayaan kay Niccolò. Para sa kaniya, kasalanan niya rin kung bakit nangyari ito sa kaniyang anak.Ang paghingi ng tawad ay kulang pa para mapawi ang lahat ng sakit na naramdaman ni Niccolò.“Ysa?”Nilingon niya kung saan galing ang boses at nakita si Greig sa may pinto.“Akala ko nagpapahinga ka na.” Sabi nito at dahan-dahan na lumapit sa kaniya.Nakapatay na ang ilaw sa kuwarto ng mga bata, tanging ang naghihikahos na liwanag na lamang mula sa lampara ang nagbibigay ng
“Ano bang sinasabi mo, Ada, ha? Walang kasalanan ang anak ko!” Galit na sigaw ni Rumulo.Umalingawngaw ang kaniyang boses sa hallway, dahilan para mapatingin sa kanila ang ilang mga nurse na dumadaan.Umiling si Ada, hindi na kayang itanggi ang katotohanan na may kasalanan sila at ngayon ay bumabalik na sa kanila ang karma.“Totoo ang sinabi no’ng babae, inutusan sila ni Natasha para bantayan si Ysabela at Greig sa isla—”“No.”“Pinakidnap ni Natasha si Ysabela. Ibinilin niya rin na patayin si Ysabela at sunugin ang katawan nito hanggang sa wala nang ebedinsya—”Pak!Natigilan si Ada nang dumapo sa kaniyang pisngi ang mabigat na kamay ni Rumulo Entrata.Hinawakan siya ng lalaki sa braso at kinaladkad siya hanggang sa isang sulok. Itinulak siya ni Rumulo habang nanlilisik ang mga mata nito.“Hindi kita pinakain, binihisan, at binuhay para lang sirain ang anak ko sa akin.” Mariin na turan ni Rumulo kay Ada, halos manggigil na saktan ang babae.Umurong naman si Ada dahil sa takot.“Alam
Samantala, sa Pilipinas ay pumutok agad ang balita nang pagkakahuli kay Alhaj Jimenez. Ito ang naging headline ng mga pahayagan at naging malaking balita ng media.Maging si Natasha na nasa ospital ay nasagap ang impormasyon ng pagkakahuli kay Alhaj, dahilan para maging hysterical ang babae.“Kasalanan ni Ysabela! Kasalanan ng babaeng iyon! Inagaw niya sa akin si Greig! Inagaw niya ang lahat ng dapat ay sa akin!” Sigaw nito sa loob ng ward habang itinatapon niya ang mga gamit.Inalis niya rin ang IV fluids, dumudugo na ang kaniyang mga sugat kaya kailangan siyang e-restrain ng mga nurse, ngunit nanlalaban lamang siya.Para siyang baliw na hindi malapitan ninuman at nagsisisigaw. Kung may lumapit na nurse ay agad niyang binabato o sinasaktan. Pumasok na ang doktor sa ward, dala na nito ang tranquilizer ngunit hindi pa rin makahanap ng tyempo para turukan ang babae.“Nat, please. Calm down.” Pagmamakaawa ni Ada sa babae nang makitang duguan na ang hospital gown na suot nito dahil sa pwe