“You f*ck*ng b*tch!” Halos magwala si Natasha. Sinubukan nitong abutin siya, ngunit nakita niyang may posas ang kanan nitong kamay kaya hindi makaalis sa higaan. Gigil na gigil ang babae. Kahit na namumula na ang kamay nito sa paghila sa posas ay pinipilit pa rin nitong abutin siya. “H*y*p ka! H*y*p ka!” Histerikal nitong sigaw. “Ang kapal ng mukha mo! Sinira mo ang buhay ko! Sinira mo kami ni Greig! Dapat namatay ka nalang!” Sigaw nito, pilit siyang inaabot ng isang kamay. Tinitigan niya ng mariin si Natasha. Namumutla ang mukha nito. Malalim ang mga mata at halos maitim na ang mga malabi. Malaki rin ang ipinayat ng babae. Sa malayo, halos iisipin mo na hindi ito si Natasha Entrata. Magulo ang buhok ng babae at parang ilang linggo nang hindi nagsusuklay. Namumula ang pisngi at ilong nito dahil sa pag-iyak at kapansin-pansin ang tuyong labi. Kung sa iba itong pagkakataon, baka maawa pa siya sa kalagayan ng babae. Nilingon niya saglit ang television screen at nakitang tapos na a
Dahil sa pagtestigo ni Ada, Alhaj, at Teresa laban kay Natasha ay naging mabilis ang pag-usad ng kaso. Hindi rin nagamit ng abogado nito ang tungkol sa mental health issue ni Natasha. Gusto sana ipagpaliban ng abogado ng mga Entrata ang trials dahil hinihintay pa ang resulta ng schizophrenia test ni Natasha. Ngunit ayon sa husgado, hindi pa rin matatakasan ni Natasha ang bigat ng kaniyang kaso kahit pa may problema ito sa pag-iisip, dahil maayos ito noong panahon ng pagsasagawa ng krimen. “Ysabela.” Ililipat ng correctional si Ada kasama si Tere ngayong araw, dahil tapos na ang kaso ni Natasha. Kasama ng mga pulis si Ysabela, Greig, at Atty. Reinella. Tumigil sa kanilang tapat si Ada, samantalang tumuloy si Teresa sa van na sasakyan nila. “Alam kong malaki ang kasalanan ni Natasha sa inyo. Ganoon din ako… pero nakikiusap ako, sana matingnan niyo ang kalagayan niya. She’s barely hanging on there. Wala nang ibang mag-aalaga sa kaniya kung hindi ang sarili na lamang niya.” N
Kagaya ng kanilang plano, maagang nagsara ang restaurant ni Archie sa downtown para sa selebrasyon mamayang gabi. Alas tres pa lang ng hapon ay pinasara na niya ang restaurant upang paghandaan ng mga empleyado ang selebrasyon na gaganapin mamayang gabi.Ilan lamang silang pupunta, kaya naisip ni Archie na sa likod na lamang sila ng restaurant pupupwesto para maganda ang ambiance. Pinaayos ni Archie ang likod ng restaurant sa isang professional decorator upang makasigurado na maganda ang lugar. Gusto niyang gawing intimate ang gabing ito para sa mag-asawang Greig at Ysabela.Nangako siyang ilang bisita lamang ang papasukin niya para kasama nilang magdiwang sa pagkapanalo ng kaso.Kaya inihanda niya rin ang loob ng restaurant para sa ilang bisita na makakasama nila.Alas sais ng palitan ni Ysabela si Athalia ng damit. Tapos na si Niccolò kaya bumaba na ito para sumunod kay Greig at sa Lolo Rene nito.“Mom…” marahan nitong tawag.Naayos na niya ang huling butones sa likod ng dress nito k
Dumating sila sa restaurant ni Archie nang alas syete y media. Marami na rin ang tao at ang ilan ay bumati sa kanila nang makita sila.“Congratulations, Greig.”“Congratulations, Ysabela.”Ngiti at pasasalamat na lamang ang ginagawad nila sa mga taong bumabati.May ilan na hindi talaga kilala ni Ysabela, pero nginingitian na lamang niya para matapos na.Sinalubong sila ni Archie at iginiya sa likod ng restaurant. Naiwan ang mga bisita sa loob, ngunit tila walang problema sa bagay na iyon.“Good evening, Tita Gret. Good evening, Tito Rene.” Bati ni Patrick sa mag-asawa.Pagkatapos na humalik sa pisngi ni Gretchen at makipagkamay kay Rene. Bumaling naman sa kaniya si Patrick at ngumiti.“Hey.” Bati ni Patrick saka nito hinalikan ang kaniyang pisngi.Nakipagkamay naman si Patrick kay Greig.“I hope we’re not yet late?” Natatawa niyang tanong sa dalawa.Tumawa si Patrick at umiling.“Sakto lang.” Sagot nito.“Hey, beautiful.” Nagbaba naman ito ng tingin kay Athalia.“Did you miss, Tito Pa
The night ended peacefully. Nakatulog na si Athalia at Niccolò sa likod. Panay ang sulyap ni Ysabela sa rearview mirror para tingnan ang kanilang mga anak. Nakasunod ang sasakyan ng mga magulang ni Greig sa kanilang sasakyan. Nakainom sila, pero kaonti lang, kaya ligtas pa rin na nakakapag-drive si Rene. Nauuna nga lang sila upang makasigurado na hindi ito maaaksidente. Kahit paano, may hindi maipaliwanag na kapayapaan at saya sa puso ni Ysabela. Siguro tapos na lahat. Ito na iyon, natupad na ang pangarap niya… ang umuwi sa isang tahanan kasama si Greig at ang kanilang mga anak. Sinulyapan siya ni Greig, nakita nito ang kaniyang pinipigil na ngiti. “Napagod ka ba?” Tanong nito. Umiling siya. Nakakatuwa na may ilan silang kasama sa pagdiriwang ng kanilang pagkapanalo, ngunit hindi sila ginulo sa likod ng restaurant. Bagkus, binigyan sila ng pribadong oras kasama ang matatalik na kaibigan at pamilya. “Ilang araw din na hindi tayo pinatahimik ng press.” Saad niya. “Akala ko hind
Isang matamis na ngiti ang gumuhit sa labi ni Greig nang makita ang kaniyang mag-iina sa top deck ng yate. Nakaupo si Ysabela sa gitna ng mahabang sofa, sa tabi nito ay ang kambal na naglalambing at nag-aasaran.Sobrang gaan sa pakiramdam na sila araw-araw ang kaniyang kasama.Noon, akala niya hanggang sa panaginip na lang ang lahat. Akala niya imposible nang makasama muli si Ysabela.Akala niya, habang buhay na siyang magiging miserable at hindi na kailanman makakahanap ng kapayapaan sa buhay.“Sigurado ka ba sa plano mo, Greig?!” Sumunod sa kaniya ang kaniyang ina nang bumaba siya sa hagdan.“Greig, I’m talking to you!”“What else could I do, Mom?” Humarap siya sa babae.Blangko ang ekspresyon ng kaniyang mukha, ayaw niya nang makipagdiskurso pa dahil buo na ang kaniyang pasya.Tatlong taon nang wala si Ysabela. Tatlong taon nang madilim ang kaniyang mundo, ano pa ba ang magiging mas malala sa bagay na iyon?“We could just give her money! We could help their company without you havi
Noong una, ayaw niyang umasa. Ayaw niyang isipin na si Ysabela ay buhay at nasa ibang bansa, dahil parang imposible.Ganunpaman, pinagbigyan niya ang kaniyang sarili. Upang matuldukan na ang kaniyang paghihirap at magkaroon na ng kapayapaan, sumunod na rin siya kay Archie para makita ng personal si Bella Jimenez.Thanks God, he made a right decision!Kaya ngayon, nasa harap na niya ulit si Ysabela… kasama ang dalawang anghel na siyang umayos sa kaniyang buhay.Hindi niya maisip kung saan pa siya pupulutin kung hindi niya nahanap ang kaniyang mag-iina. Sigurado na hanggang ngayon, madilim at malamig pa rin ang kaniyang mundo. Ramdam niya pa rin ang kawalan ng halaga sa kaniyang sarili.Patuloy pa rin niyang sinisisi ang sarili. Hindi niya pa siguro napatawad ang kaniyang sarili sa mga nangyari.“Papa, come here! Join us!” Nakangiting tawag ni Athalia sa kaniya nang makita siya sa may hagdan.Ngumiti siya. Sobrang gaan na ngayon ng kaniyang dibdib.Parang nakalaya na siya sa tanikala na
“But you know… I still feel so insecure.” Mababa ang boses na sabi niya. Kumunot ang noo ni Ysabela. Umayos ito ng upo para magkaharap sila ng tuluyan. Sinulyapan niya ang kambal at napansin na abala pa rin ang dalawa sa pagkain. Ngayon naman, ang cake ang pinagdidiskitahan. “Insecure of what?” Tanong ni Ysabela. Ibinalik niya ang tingin sa babae at tiningnan ito sa mga mata. Nakita niya ang pag-aalala sa maganda nitong mga mata. Pinilit niya ang sarili na huwag ngumiti. “I’m still insecure because… we got married in bizzare way.” Sagot niya. “What do you mean?” “What I mean is… kung hindi dahil kay Lolo, hindi mo sana ako pinakasalan.” Malungkot niyang saad. “What?” Nagtaas ng kilay si Ysabela. “Alam mo ba kaya hindi ako nagtrabaho sa isang design studio kahit na design naman ang kinuha kong kurso ay para makita ka araw-araw? Naging assistant mo pa ako para lang mapalapit ako sa’yo!” Ngumuso siya, pilit pa sinusupil ang kaniyang ngiti dahil sa tahasang pag-amin ni Ysabela.
There was confusion. Then fear.Ngunit mabilis na kumurap ang babae kaya nawala iyon. Ang pagkalito at takot na saglit niyang nasulyapan ay napalitan ng lungkot at pagsisisi.Humakbang ito palapit kaya naman nahigit ni Archie ang kaniyang hininga.She's definitely the woman I've been dreaming of. Bulong niya sa sarili.Sigurado siya na ang babaeng ito ay si Yvonne. Dahil kung hindi si Yvonne ang nasa harap niya, bakit bumibilis ang tibok ng kaniyang puso?Bakit nabubuhol ang kaniyang dila?Bakit nagiging mababaw ang kaniyang paghinga?"Hon." Mahina nitong sambit.Umawang ang kaniyang labi at tuluyang nawalan ng hangin ang kaniyang baga.Isang hakbang pa'y inaasahan na niyang titigil ito sa harap niya ngunit nabasag lamang ang kaniyang pagpapantasya nang humakbang pa ito at nilagpasan siya nang tuluyan na para lamang siyang isang hangin."Hon." Tawag muli ng babae.Nang lingunin niya ito para sundan ng tingin, nakita niyang sinalubong ng babae si Rizzo Galvez na nagmamadaling lumapit.
Maraming tao sa loob ng ospital. Maliban sa mayroong pila ng check-up para sa mga buntis sa may entrance ay kapansin-pansin din na paroo't parito ang mga pasyente, nurse at mga doktor sa koridor.Hindi makapagtanong si Mexan sa hospital staff dahil abalang-abala ang lahat. Kaya naman dumiretso ang kaniyang assistant sa nurse station para ipagtanong kung saan ang pediatric ward."Sa kaliwa, Sir." Sagot ng attending nurse sabay turo sa pasilyo."Mayroong elevator sa dulo, sa second floor sa kanan na koridor ang pediatric ward. Pinakadulo naman ng koridor ang private pediatric ward." Imporma nito.Nang marinig niya ang sinabi ng nurse, hindi na niya hinintay na ulitin pa ni Mexan ang impormasyon. Naglakad na siya patungo sa direksyon na itinuro nito.Nakahabol naman agad sa kaniya ang assitant nang nasa elevator na siya.Nang sumarado na ang elevator ay saka naman niya tiningnan ang oras sa suot na relo.It's already 9:45 in the morning. Bulong ng kaniyang isip.Alas dyes ay may meeting
Naiwan siyang nakatulala nang umalis si Lindsy.Ang sugat na matagal nang nakakubli ay tila inalisan ng harang. Nalantad iyon ay humapdi dahil sa mga matatalim na salita ng babae. Ngayon niya napagtanto na mas malalim pala ang sugat kumpara sa kaniyang iniisip. O baka mas lumalim iyon dahil hinayaan niyang nakakubli?Maybe she was right. Bulong niya.Maybe I've been so guilty for the past years that I no longer care about money. It means nothing to me. Humugot siya ng malalim na hininga at nang mapuno ng hangin ang kaniyang baga ay sumikip naman ang kaniyang dibdib.Noon pa man, alam na niya na nagkakaroon lamang ng halaga ang pera kapag nagagamit niya iyon sa may kabuluhang bagay.Kagaya na lamang nang magpagawa siya ng mausoleum.Milyones ang inilabas niyang pera para lamang maging maganda ang libingan ni Yvonne. Binayaran niya rin ang ilang pulitiko at mambabatas para lamang mabigyan siya ng legal na permiso na hukayin ang labi ng babae at ilipat iyon sa mausoleum na kaniyang pina
The hurt was visible in Lindsy's eyes, but Archie didn't show regret at all.Nang malaman niya ang ginawa ni Lindsy kay Yves, tuluyan niyang napagdesisyunan na tapusin na lamang ang relasyon nilang dalawa ni Lindsy.It's not like we're still in a relationship, but I was considering the idea to offer her friendship. But after what she did, I don't think I want to stay friends with her. Bulong ng kaniyang isip.Sa naunang tatlong taon ay lihim niya pa rin na tinutulungan ang mga Alcazar sa abot ng kaniyang makakaya. Hindi niya nakalimutan na may utang na loob siya kay Fernando Alcazar, ngunit hindi niya rin hinayaan na dahil sa utang na loob na iyon ay itutuloy niya pa rin ang pagpapakasal kay Lindsy.Simula nang malaman ng mga kakompetinsya nila sa industriya na hindi niya itinuloy ang kasal, naging easy target na lamang ng mga malalaking kompanya ang mga Alcazar at pilit na pinabagsak ang mga negosyo nito dahil nagiging banta sa pag-angat ng ibang negosyo't korporasyon.Noong mga pana
"It was photoshopped!" Sigaw niya dahil sa takot. Napaahon siya sa kaniyang upuan at dahan-dahan na umiling. Tumitig naman sa kaniya si Archie, hindi kumbinsido sa kaniyang sinabi. Mas lalo siyang natakot na baka may alam si Archie sa mga ginagawa niya noong nakaraang mga taon. "A-archie." "Dr. Asuzion was a former psychiatric doctor in the mental institution where Mrs. Santiago was entrusted, right?" Mas lalong lumamig ang tingin ni Archie sa babae. Napaatras muli si Lindsy, kinakabahan ng husto sa madilim na mga mata ng binata. "You had an affair with him despite the fact that he's already married and had two children, right? In return with your sexual services, you asked him for information about Mrs. Santiago. You even asked him to slowly take away her mental capacity to recover from the trauma." He said firmly. Muling napaatras si Lindsy. Gusto na niyang tumakbo palayo ngunit hindi niya magawa. Natatakot siya ng husto. "N-no, that's not true!" Mariin niyang tanggi. Sh*t!
Pumasok si Lindsy sa kompanya. Nakataas ang noo at tinatanggap lahat ng pagbati ng mga empleyado."Good morning, Miss Alcazar." Bati ng mga empleyadong nasa cubicle nang mapadaan siya.Ginawaran niya lamang ng isang tingin ang mga empleyado at hindi na bumati pabalik.Okay, let's say that Archie is doing something behind our back. Maybe he already bought a big share of stocks, but we still have the forty-percent share. That means, we're still one of the major stock holder in the company.Habang naglalakad sa hallway ay pinanatag niya ang kaniyang loob sa kaisipan na kahit hindi na sila ang may pinakamalaking share ay isa pa rin sila sa major stock holder. Hindi siya maaaring alisin na lang ni Archie sa kompanya at hindi rin magbabago ang tingin sa kaniya ng mga empleyado.Nasa mataas na posisyon pa rin siya.Isa pa, kung pareho silang major stock holder, hindi ba't ibigsabihin lang nito ay pareho silang magtratrabaho sa kompanya para mas mapalago ito?She will finally have a chance to
It was harder than I thought. Bulong ni Lindsy sa kaniyang sarili. Ngayon na ang kaniyang ama na mismo ang nagsasabi sa kaniya na humingi ng tulong kay Archie ay nanghihina na agad ang kaniyang sistema. Sure, I want him back. I badly needed him. But I don't want to look like a hungry ex, begging for his mercy and compassion. Kontra ng kaniyang isip. Nagtagis ang kaniyang bagang. Nakita niyang sumusulyap sa kaniya ang driver ng sasakyan kaya sinamaan niya ito ng tingin sa repleksyon ng rearview mirror. "What are you staring at?" Galit niyang tanong. Agad naman nag-iwas ng tingin ang driver at kabadong sumagot. "S-sorry, Ma'am. K-kanina pa po kasi kayo tahimik. M-mukha pong hindi maganda ang umaga niyo. Nag-aalala lang po ako." Nagtaas siya ng kilay at mas lalo lamang nairita. This nosy driver is making an excuse pa ha? Nagtagis na naman ang kaniyang bagang. "Hindi ko kailangan ng pag-aalala mo. Kaya sa susunod, stop glancing at me over the mirror. Okay? Fucos on driving! Napak
Nang sumunod na umaga, nasa terrace silang dalawa ni Fernando para kumain nang almusal. Dahil magiging hassle pa kung bababa sa dining area ang matandang Alcazar, napagpasyahan niyang sa terrace ng kuwarto nito sila kumain.Ngayon ang unang umaga nila sa Pilipinas, kaya gusto nito na makasabay siyang kumain ng almusal. Magkatapat silang dalawa sa bilugang mesa na puno ng pagkain. Ang kaniyang mga mata ay nakapokus lamang sa pagkain Lindsy at ang kaniyang bibig ay hindi maibuka ng maayos.Wala siyang ganang kumain. Kung hindi lamang dahil sa request nito na sabay silang kumain ay baka umalis na lamang siya at dumiretso na sa kompanya.Hindi niya alam kung dahil ba iyon sa excited pa rin siyang makita si Archie o dahil sa gusto na niyang malaman kung ano ang mangyayari sa kompanya.Nag-angat siya ng tingin at nasulyapan ang kaniyang ama. Maingay itong kumain at madalas na murahin ang personal nurse nito na siyang nagsusubo ng pagkain nito.Simula nang atakehin sa puso si Fernando, kala
Nagsalubong ang kaniyang kilay at saglit siyang natahimik. Is that even a threat? Tanong niya sa sarili. Maybe. Maybe it is a threat. Napaayos siya ng upo at pinakatitigan si attorney Dela Paz. She felt threatened deep inside. Simula nang magkalabuan na sila ni Archie, natakot ang kaniyang Daddy na baka tumilawag ito sa organisasyon at bigla na lamang iwanan ang posisyon sa kompanya. Baka hindi na ito magtrabaho sa kanila at iwanan na lamang sila. Sure, they can still thrive without Archie. Kaya nilang pamahalaan ang mga negosyo na wala ito, pero alam nila sa kanilang sarili na malaking bagay pa rin kung mawawala si Archie. He has a good leadership skills. Magaling ito sa pamamahala ng kompanya at matalino sa paggamit ng pera. Dahil kay Archie, mas naging mabilis ang pasok ng pera sa kanilang bank account. Triple ang kanilang kinikita buwan-buwan, kaya hindi pa man nag-iisang taon ay may sapat na silang pera masunod ang kanilang mga luho. Ni-hindi na kailangan na magtrabaho ni F