LOGINShare
ตอนที่ 2 สัญญามัดมือชก
Last Updated:
2025-01-28 12:57:26สัญญามัดมือชก
“เหลือถ่ายอีกกี่ชุด” เสียงของมิวนิคดังขึ้นถามทีมงานและตากล้อง “รีบถ่ายให้เสร็จ แล้วไปพบฉันที่ห้องทำงานคุณแม่” เขาหันไปพูดกับแฟร์รี่ที่ยืนตัวเปียก ทีมงานรีบจัดการพาแฟร์รี่ไปเปลี่ยนชุดแต่งหน้าทำผมใหม่ ถ่ายชุดที่เหลือ “พี่คะ คนเมื่อกี้คือใครเหรอคะ” แฟร์รี่ถามทีมงานที่เหมือนจะเป็นนักศึกษาฝึกงานด้วยความสงสัย “คุณมิวนิคค่ะ นั่นแหละค่ะคุณมิวนิค” เสียงของเชอรี่ดังขึ้น “พี่เชอรี่..” “ใจพี่นี่ร่วงไปอยู่ตาตุ่มเลยนะ ที่อยู่ๆ คุณมิวนิคก็เดินเข้าไปช่วยน้องแฟร์รี่ ปกติเขาหวงตัวมากค่ะ ถึงคุณมิวนิคจะทรงเจ้าชู้ก็จริง แต่เขาหวงตัวมากเลยนะ” เชอรี่เริ่มเม้าส์มอยในขณะที่กำลังแต่งหน้าเป่าผมให้นางแบบสาว “หวงตัวเหรอคะ” แฟร์รี่ทวนคำพูดของเชอรี่เบาๆ จะหวงตัวได้ยังไงในเมื่อเขาดึงรั้งเธอไว้ไม่ให้ออกจากอกเขาด้วยซ้ำ “ใช่ค่ะ หวงตัว ไม่ให้ผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้เท่าเหตุการณ์เมื่อกี้เลยนะคะ พี่จะเล่าอย่างวันนั้นนะ มีนางแบบโนเนมคนหนึ่ง รับงานมาถ่าย ถ่ายสักพักเริ่มอ่อยคุณมิวนิค นอกจากคุณมิวนิคจะไม่สนใจแล้ว เลิกจ้างนางแบบคนนี้ไปเลย” เชอรี่เล่ายาว “ห๊ะ! ตกงานเลยเหรอคะ แล้วนี่แฟร์จะตกงานไหมคะเนี่ย” แฟร์รี่รู้สึกหวั่นๆ เล็กน้อย “คงไม่เป็นไรหรอกค่ะ เราไม่ใช่คนเข้าหาเขานี่คะ เขาเต็มใจเดินเข้าไปช่วยเอง” เชอรี่ลอยหน้าลอยตาพูด เหมือนเป็นคนโดนช่วยซะเอง “เขาอาจจะไล่แฟร์ออก หลังจากถ่ายชุดนี้เสร็จก็ได้นะคะ เพราะเขาเรียกแฟร์ไปพบด้วยหลังจากถ่ายเสร็จ” แฟร์รี่มีสีหน้ากังวลเล็กน้อย “พี่ว่าไม่นะ พี่ว่าคุณมิวนิคต้องโดนน้องแฟร์ตกแน่ๆ” เชอรี่ยิ้มอย่างมีเลศนัย “น่าจะเป็นแบบนั้นค่ะ ก็เมื่อกี้แฟร์ตกจริงๆ แต่ไม่ได้ตกเขานะคะ เป็นตกสระแทน” แฟร์รี่พูดด้วยสีหน้าใสซื่อ ทำเอาเชอรี่หัวเราะลั่นกับคำพูดไร้เดียงสาของผู้หญิงตัวเล็กกว่าเธอตรงหน้านี้จริงๆ เธอคิดว่าความน่ารักไร้เดียงสาตรงนี้แหละที่กำลังจะตกลูกชายเจ้านายของเธอ แฟร์รี่ถ่ายแบบจนครบจบทุกชุดตามตารางงานของวันนี้แล้วก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดธรรมดา เสื้อยืดรัดรูปสีขาว ทับด้วยกางเกงยีนส์รัดรูป สวมรองเท้าส้นสูงสีครีมอวดรูปร่างหุ่นเพรียวสมกับเป็นนางแบบจริงๆ แฟร์รี่เดินตรงไปยังห้องทำงานของผู้บริหาร ตามคำแนะนำของเชอรี่ เมื่อก้าวเข้ามาในห้องที่เงียบสนิท มีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศที่กำลังทำงานอย่างเย็นฉ่ำ “แฟร์มาแล้วค่ะ ขอโทษนะคะที่เข้ามาก่อนจะได้รับอนุญาต พอดีเคาะหลายครั้งแล้วไม่มีเสียงตอบ” หญิงสาวพูดอธิบายยาว กลัวว่าเขาจะว่าเธอไม่มีมารยาท เก้าอี้ทำงานค่อยๆ หมุนกลับมาเหมือนอย่างในละครตอนเปิดฉากพระเอกในห้องทำงานเปี๊ยบ “ไม่ได้ยิน ประตูห้องอยู่ไกลตั้งเกือบร้อยเมตร” เขาเอ่ยขึ้นตอบ ก็จริงของเขา ห้องนี้กว้าง ภายในตกแต่งสีขาวมีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครัน ขาดก็แค่เพียงเครื่องซักผ้า ถ้ามีสิ่งนี้ก็บ้านๆ ดีๆ หลังหนึ่งเลยแหละ “คุณ...เอ้ย เรียกแฟร์มามีอะไรหรือเปล่าคะ หรือจะเลิกจ้างแฟร์ แฟร์ได้หมดนะคะ เพราะเราไม่ได้ทำสัญญากันไว้ตั้งแต่แรก ถ้าหากว่าร่วมงานกันแล้ววันนี้คุณไม่พอใจ คิดว่าแฟร์อ่อยคุณ พยายามใกล้ชิดกับคุณ เราเลิกจ้างกันได้ค่ะ สัญญายังไม่ได้เซ็นแฟร์ไม่ซีเรียสอะไรค่ะ” แฟร์รี่พูดยาวพยายามจะอธิบายให้เขาเข้าใจว่า ถ้าจะเลิกจ้างเธอ เธอก็ไม่ว่าอะไร “พูดเยอะจริง” “อ้าววว ไม่ใช่เรื่องนี้เหรอคะ” “ฉันเรียกเธอมา เพื่อจะทำสัญญา เพราะรู้ว่าเธอยังไม่ได้เซ็น ยังไม่ได้ตกลงเรื่องราคาค่าตัวเธอ...” “ค่าตัว? มันฟังดูแปลกๆ นะคะ” “เอ้า! เขาก็เรียกค่าตัวกันไม่ใช่เหรอ” มิวนิคถามกลับ “ก็ใช่ค่ะ แต่มันฟังแล้วรู้สึกเหมือนผู้หญิงขายตัวยังไงก็ไม่รู้” “ค่าถ่ายแบบก็ได้อ่ะ” เขาเสนอคำพูดใหม่ “โอเคค่ะ ค่อยฟังดีขึ้นมาหน่อย” “เป็นลูกครึ่งแต่รู้สึกกับภาษาไทยดีนักนะ” “ในครึ่งลูกนี้ ก็มีไทยตั้งครึ่งหนึ่งเลยนะคะ ทำไมจะไม่รู้สึก” “คุยกับเธอ ฉันจะพูดเพี๊ยนตามเธอแล้วเนี่ย” “งั้นเราอย่าคุยกันดีกว่าค่ะ มาเลย เอาสัญญามาเซ็นเลยค่ะ จะได้กลับ แฟร์ต้องไปเช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรมอีก” แฟร์รี่เร่งเร้า “เช็คออกทำไม” เขาถามกลับพร้อมกับยื่นใบเอกสารให้เธอเซ็น แฟร์รี่รับมาพร้อมกับจรดปากกาเซ็นไปโดยที่ไม่อ่านสักนิด แล้วยื่นคืนให้เขาไป “จะไม่อ่านสักนิดเลยหรือไง” “ไม่ค่ะ ค่าจ้างเท่าไรก็เท่านั้นแฟร์ไม่เรียกร้อง ไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงิน ทำเพราะชอบแต่งตัวค่ะ” แฟร์รี่เอ่ยหน้าตาย “เธอยังไม่ได้บอกเลยว่าจะเช็คเอาท์ออกทำไม” “แฟร์จองไว้แค่วันเดียวค่ะ และจะไปอยู่บ้านคุณตา เลยต้องเช็คเอ้าท์ออก แต่ดูเหมือนว่าบ้านคุณตาจะอยู่ไม่ได้ เพราะมันพังมาก เลยต้องไปหาโรงแรมใหม่ ห้องเก่ามีคนจองต่อแล้ว” “อ่านสัญญาก่อน จะได้ทำงานถูก” เขายื่นเอกสารคืนเธอไป แฟร์รี่รับมาอ่านออกเสียงให้เขาได้ยินเหมือนจะประชดเขา “ดิฉัน นางสาว คัง ฟารีดา ได้เซ็นสัญญารับจ้างงานการถ่ายแบบให้กับบริษัท MN jelwelly เป็นเวลา 1 ปี ค่าตอบแทนการถ่ายแบบ เดือนละ 1 ล้านบาท หากดิฉันได้ทำการผิดสัญญา ผิดไปจากเงื่อนไขดังกล่าวข้างต้นนั้น ดิฉันยินยอมให้ เจ้าของบริษัทปรับเงินเป็นราคา 100 ล้านบาทถ้วน ลงชื่อ คัง ฟารีดา” อ่านจบ แฟร์รี่แทบล้มทั้งยืน “อะไรกันเนี่ย สัญญาอะไร ไม่ใช่สัญญาจ้างงานนี่คะ” แฟร์รี่เริ่มโวยวาย “สัญญาจ้างงาน อ่านตรงไหนที่ไม่ใช่สัญญาจ้างงานกัน” เขาตอบด้วยท่าทางยียวน “สัญญาฉบับนี้ ไม่ใช่แบบที่คุยกันไว้ และก็ไม่ใช่บริษัทที่ถ่ายวันนี้ด้วยนี่คะ” “ที่นี่ที่เธอถ่ายวันนี้เป็นบริษัทของแม่ฉัน เธอจะได้ค่าจ้างในส่วนของวันนี้ และต่อจากวันนี้ก็ไม่ต้องถ่ายชุดว่ายน้ำให้แม่ฉันแล้ว เธอเซ็นสัญญากับบริษัทฉันแล้ว เพราะฉะนั้นไปทำงานกับฉันตามสัญญา ถ้าไม่ไปก็ผิดสัญญา จ่ายเงินมา ร้อยล้าน ไม่ขัดสนเรื่องเงินไม่ใช่หรือไง” “ก็ใช่ แต่นี่มันก็มากเกินไป” “ไม่รู้ล่ะ เธอเซ็นแล้ว อีกอย่างฉันถามเธอแล้วนะว่าอ่านก่อนดีไหม” ก็จริงของเขา เขาถามเธอแล้ว แต่ผิดที่เธอเองที่เซ็นสัญญาแต่ไม่อ่านรายละเอียดก่อน แฟร์รี่ทำหน้าหนักใจ ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงดี นี่เธอต้องอยู่ทำงานกับเขาในฐานะนางแบบประจำบริษัทเขาไปตลอด 1 ปีเลยเหรอเนี่ย “นี่คุณ...” แฟร์รี่เอ่ยขึ้นหลังจากนิ่งเงียบคิดอยู่พักใหญ่ เขาก็นั่งเงียบมองรอเธอ “หืม?” “ปีหนึ่ง คุณไม่คิดจะเปลี่ยนนางแบบเลยเรอะ จะใช้ฉันคนเดียวทั้งปีเลยหรือไง” แฟร์รี่พูดกระแทกกระทั้นด้วยความหงุดหงิด เหมือนเด็กน้อย เรียกรอยยิ้มเล็กๆ มุมปากให้กับมิวนิคได้ไม่น้อย นึกเอ็นดูท่าทางน่ารักของเธอ เขาทำสัญญาฉบับนี้ขึ้นเมื่อกี้หลังจากที่ช่วยเธอขึ้นจากสระ ความจริงแล้วเขาติดต่อเธอให้กับบริษัทเสื้อผ้าของแม่เธอ แต่พอเห็นความสดใส ความน่ารักของเธอตอนทำงาน เขาก็รู้สึกชอบ คิดว่าถ้าเอาเธอเป็นนางแบบถ่าย เครื่องเพชรให้เขาคงสวยไม่น้อย และยิ่งเขาเห็นเธอใส่ชุดว่ายน้ำโชว์เนื้อหนังมังสา ความไม่ชอบใจก็เกิดขึ้นมาเฉยเลย ทั้งๆ ที่เขาก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะอะไรRelated chapters
Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 3 หลงตัวเอง
หลงตัวเองแฟร์รี่พร้อมกระเป๋าเดินทางหยุดยืนอยู่หน้าบ้านไม้เก่าหลังหนึ่ง ที่สภาพเบื้องหน้าเสื่อมทรุดโทรมลงไปมาก ตัวบ้านพุพัง ไม่เหลือเค้าโครงที่จะสามารถอาศัยอยู่ได้เลย“เห้อออ บ้านคุณตาก็อยู่ไม่ได้เลย ต้องไปอยู่โรงแรมก่อนแล้วช่วงนี้” แฟร์รี่คิดในใจแล้วก็ลากกระเป๋าเดินออกไปเรียกรถเพื่อไปโรงแรมครืดดด ครืดดด“ฮัลโหลค่ะ คุณแม่” แฟร์รี่ รับสายโทรเข้าของผู้เป็นแม่ เมื่อเธอเข้าพักในโรงแรมใกล้ๆ บริษัท MN jelwelly ที่ทำงานแห่งใหม่ที่เธอหลงกลถูกหลอกให้เซ็นสัญญา แต่เธอก็โทษใครไม่ได้ เพราะผิดที่เธอเอง ที่ไม่อ่านให้ดีก่อนที่จะเซ็นลงไป‘กลับวันไหนลูกสาว’ วีณาถามขึ้น แฟร์รี่อ้ำอึ้งไม่รู้จะต้องตอบแบบไหนดี“เอ่ออ..”‘มีอะไรหรือเปล่า บอกแม่ได้นะ เรามีกันอยู่แค่นี้ ห้ามมีความลับต่อกัน’ วีณาพูดออกมา เธอรู้ว่าลูกสาวของเธอเป็นคนอย่างไร“แฟร์เซ็นสัญญาทำงานให้บริษัทไปแล้วค่ะ” แฟร์รี่เริ่มบอก แต่ยังคงบอกไม่ทั้งหมด‘ดีเลย ลูกชอบใช่ไหม โอเคหรือเปล่า ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม’ วีณารัวคำถาม เธอรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างที่ลูกสาวไม่กล้าบอก“แฟร์โอเค แต่ระยะเวลาในสัญญาปีหนึ่งเลยค่ะ แฟร์ต้องอยู่ไทยอีก1ปี” ในที่สุดแฟร์รี่ก็ต
Last Updated : 2025-01-28Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 4 คนขี้หวง
คนขี้หวง“น้องแฟร์รี่มาแล้ววว” เสียงของเชอรี่ ดังขึ้นเมื่อแฟร์รี่ก้าวเข้ามาในห้องแต่งตัว เพื่อเตรียมแต่งหน้าทำผมใส่ชุดถ่ายงานเซ็ตสุดท้าย“ขอตารางงานวันนี้หน่อยค่ะพี่เชอรี่” แฟร์รี่เอ่ยขึ้น ก่อนจะนั่งลงเพื่อรอช่างแต่งหน้า“ตารางวันนี้ เป็นเซ็ตสุดท้ายของน้องแฟร์รี่นะคะ คุณมิวนิคแจ้งมา เราไปทำอะไรให้คุณมิวนิคไม่พอใจหรือเปล่า ทำไมสั่งพักงานไม่ให้ถ่ายชุดอื่นๆ” เชอรี่ถามด้วยความสงสัย“ไม่ได้ทำอะไรนะพี่ ตั้งแต่วันนั้นที่ตกสระ แล้วชุดอื่นเป็นแบบไหนคะ น่ารักไหม แฟร์เสียดายจัง” คนตัวเล็กรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายชุดของบริษัทนี้ เพราะเธอรับงานมาก็เพราะชอบสไตล์การออกแบบ“ที่เหลือที่คุณมิวนิคไม่ให้ถ่ายก็คือชุดว่ายน้ำวาบหวิว ที่ไม่ใช่แบบน่ารักๆ เหมือนวันนั้น” เชอรี่อธิบาย แล้วมองมาที่แฟร์รี่ ดวงตาของเชอรี่เริ่มเปล่งประกาย ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเครื่องสำอางค์เริ่มอมยิ้มเมื่อคิดอะไรบางอย่างได้“พี่มองหน้าแฟร์แล้วยิ้มทำไม” แฟร์รี่ถาม เมื่อเห็นว่าคู่สนทนาเริ่มยิ้มกรุ้มกริ่มมีเลศนัย“พี่ว่าคุณมิวนิคต้องหวงน้องแฟร์แน่ๆ เพราะชุดที่เหลือเป็นชุดเซ็กซี่นุ่งน้อยห่มน้อยทั้งนั้นเลย” เชอรี่พูดพร้อมกับเอามือปิดปากหั
Last Updated : 2025-01-28Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 5 พาไปบ้าน
พาไปบ้าน“ตามิว!” เสียงของรัญดาเรียกสติ ให้มิวนิคกลับมา เมื่อเขากำลังมองไปทางห้องแต่งตัวของนางแบบ เพื่อรอคนตัวเล็กที่เขาสั่งให้ไปเปลี่ยนชุดออกมา เขาจะพาไปดูบ้านที่จะให้เธอเข้าพักมิวนิคดึงสติตัวเองกลับมาตามเสียงเรียก พบว่าเป็นแม่ของเขา ใบหน้านิ่งเฉย สายตาคมดุมองไปที่คนเป็นแม่“ผมไม่ชอบการกระทำของแม่ที่ขัดใจผม” เขาเอ่ยขึ้นก่อนที่แม่ของเขาจะได้พูดอะไร“แม่ทำอะไร แม่ไม่ได้ทำอะไรน้องกี้เลย แม่แค่อยากให้น้องสวยๆ ใส่ชุดแม่แล้วสวยมากแกก็เห็น” รัญดาอธิบายให้ลูกฟัง“กี้สวย ใส่แล้วสวย...” มิวนิคพูดทวนคำพูดของแม่“ใช่ไหม เห็นไหมล่ะ น้องสวยแล้วแกจะมาโมโหอะไร ไม่ชอบเหรอที่คนอื่นมองน้องสวย” รัญดาเข้าใจผิดเข้าไปอีก“จะใส่สวยหรือไม่สวยก็ไม่เกี่ยวกับผม ที่ผมไม่โอเค ก็เพราะผมสั่งนางแบบของผมไว้แล้วว่าห้ามใส่ชุดนี้ แต่แม่ขัดคำสั่งของผม” มิวนิคบอกออกไปตรงๆ แม่ของเขาจะได้หายเข้าใจผิด คิดไปเองเสียทีว่า เขาหวง เขาชอบมาร์กี้คนที่แม่หามาให้ สำหรับมาร์กี้เขารู้สึกได้แค่น้องสาวเท่านั้น“อ้าว แล้วที่แกโมโห หงุดหงิดให้แม่เมื่อกี้ มันเพราะอะไร เพราะใครถ้าไม่ใช่หนูกี้” รัญดาเอ่ยถาม“นางแบบของผม!” เขาตอบห้วนๆ แล้วเดิ
Last Updated : 2025-01-28Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 6 มาเฟียเขิน
มาเฟียเขิน TW Club สาวสวยหุ่นดี ในชุดมินิเดรสรัดรูป สีขาวมุกเลื่อมทำให้ผิวขาวอมชมพูดูมีออร่ามากขึ้น ผมยาวดัดลอนสีน้ำตาลอ่อนเหมือนสาวเกาหลี ดวงตากลมใสสีน้ำตาลอ่อนระยิบระยับเมื่อต้องแสงไฟ สวมส้นสูงสีขาว เดินเข้ามาในคลับคนเดียว ความสวยสไตล์เกาหลีเรียกสายตาเกือบทุกคู่จ้องมาที่เธอเป็นจุดเดียว แฟร์รี่เดินไปนั่งที่เก้าอี้บาร์ ที่มีบาร์เทนเดอร์คอยชงเหล้าเสิร์ฟอยู่ “วิสกี้...” แฟร์รี่สั่งสั้นๆ “เอ่อ...ขอผมนั่งด้วยได้ไหมครับ” เสียงชายหนุ่มดังขึ้นด้านหลังเธอ ทำให้เธอหันไปตามเสียง แต่ไม่ได้ตอบกลับอะไรออกไป ชายหนุ่มไม่รอให้เธออนุญาต เขานั่งบนเก้าอี้ข้างเธออย่างถือวิสาสะ “ไม่ทราบว่าคุณคนสวยชื่ออะไรครับ” เขาเอ่ยถามในขณะที่แฟร์รี่ยกวิสกี้ขึ้นดื่ม “เอ่อ แฟร์รี่ค่ะ” เธอตอบด้วยน้ำเสียบเรียบ แล้วหันกลับไปสนใจวิสกี้ต่อ “แฟร์รี่ ที่แปลว่า นางฟ้าเหรอครับ ชื่อนางฟ้า เหมาะกับหน้าตามากเลย” ชายหนุ่มยังคงพยายามชวนคุยต่อ “เอ่อ คุณมาคนเดียวเหรอคะ” แฟร์รี่ถาม ไม่ใช่ว่าเธอเกิดสนใจคนที่มานั่งด้วย แต่เธอถามเพราะอยากรู้ เผื่อว่าถ้ามีคนที่เขามาด้วย จะได้ให้เขารีบกลับไปหาคนนั้นเสียทีดีกว่าที่จะมานั่งถ
Last Updated : 2025-01-28Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 7 จูบแรก
จูบแรก “พี่แฟร์คะ เราไปดื่มกันต่อเถอะ ปล่อยหนุ่มๆ ไว้นี่แหละ เราไปฉลองที่เราได้รู้จักกันสองคนตามประสาสาวๆ ดีกว่า” มูนเอ่ยชวนแฟร์รี่ “ก็ดีนะ เมื่อกี้พี่ยังไม่ทันได้ดื่มอะไรเลย” แฟร์รี่บอกแล้วลุกขึ้นยื่นมือไปจูงน้องสาวตัวเล็กเตรียมเดินออกไป “อย่าพากันดื้อ” เสียงของมิวนิคดังขึ้นตามหลังสาวๆ “รู้แล้วค่าา” มูนลากเสียงยาวตอบกลับเหมือนประชดเพื่อนพี่ชายที่ดุเบาๆ เธอรู้ว่าเขาไม่ได้ห่วงเธอ แต่ห่วงแฟร์รี่ผู้หญิงข้างๆ เธอ แฟร์รี่และมูนลงมานั่งฟังเพลง ดื่มเหล้าเบาๆ ที่โต๊ะชั้นล่างโซนข้างเวที ซึ่งเป็นที่ไม่ค่อยมีผู้คนพลุกพล่านมากนัก ดื่มเริ่มได้ที่แฟร์รี่เริ่มหน้าแดง ก็มีชายหนุ่มโต๊ะข้างๆ เข้ามาคุยด้วย “สวัสดีครับ ขอชนแก้วได้ไหมเอ่ย” เสียงทุ้มนุ่มดังขึ้นด้านหลังโต๊ะของสองสาว แฟร์รี่หันไปมองเห็นเป็นชายแปลกหน้าที่หน้าตาพอใช้ได้ แฟร์รี่ก้มลงมองแก้วเหล้าที่ยื่นมาตรงหน้าของแฟร์รี่ หญิงสาวไม่ได้ตอบอะไรยกแก้วตัวเองชนนิดหน่อยแล้วดื่ม ไม่ใช่ครั้งเดียวแต่ชายหนุ่มยื่นมาบ่อย จนทั้งสองสาวรู้สึกเริ่มมึนขึ้นมา “ชื่ออะไรกันบ้างครับเนี่ย สาวๆ” ชายหนุ่มคนหนึ่งในโต๊ะข้างๆ เริ่มบทสนทนา “ชื่อมูนค่ะ ส่ว
Last Updated : 2025-01-28Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 8 พี่ขอนะ(nc)(1)
พี่ขอนะ(nc) “คุณตามแฟร์ขึ้นมาทำไมคะ” แฟร์รี่หันไปแว้ดใส่ชายหนุ่มที่เดินตามขึ้นบันไดมาชั้นสอง “ตามเธอที่ไหนกัน ฉันก็จะเข้าห้องของฉัน” เขาไม่พูดเปล่า ชี้นิ้วไปทางประตูห้องด้านหนึ่งที่อยู่ตรงข้ามกับห้องของเธอ “คุณคิดอะไรกับฉันหรือเปล่าเนี่ย รู้สึกเหมือนคุณจะตามฉันตลอดเลย” แฟร์รี่ถามเขา เดินเซถลาสะดุดกับพื้นต่างระดับหน้าประตูห้องนอน จนเกือบจะล้มลงแต่วงแขนแกร่งของเขาคว้ารอบเอวเธอไว้ได้ทันเสียก่อน “เธอนี่ก็ยังหลงตัวเอง คิดไปเองได้ตลอดเลยนะ” เขาพูดขึ้นในขณะที่ยังโอบรอบเอวเขาไว้ “เอ๊ะ! คุณนี่!” แฟร์รี่หันมาตั้งใจจะขอบคุณเขา แต่กลับต้องทำน้ำเสียงหงุดหงิดใส่เขาแทน ที่เขาต่อว่าเธอ “หรือไม่จริง” มิวนิคยังถามกลับ “ไม่จริงค่ะ ปล่อย!” แฟร์รี่สะบัดตัวออกจากการเกาะกุมของเขา เขาจึงจงใจปล่อยวงแขนทำให้ร่างบางร่วงพื้นจนก้นจ้ำเบ้า “โอ้ย! เจ็บ~” คนตัวเล็กบ่น พร้อมกับส่งสายตาค้อนๆ มาทางเขาที่ยืนยิ้มกริ่มแกล้งเธอได้สำเร็จ “เมาแล้วยังจะอวดเก่งอีก แสดงว่ายังเมาไม่มากสินะ” เขาบอก พร้อมกับเดินเข้าห้องของตัวเองไป ปล่อยเธอทิ้งไว้ตรงนั้นให้คนเก่งลุกเดินเข้าห้องตัวเองไปเอง “คนบ้า” แฟร์รี่บ่นออดแ
Last Updated : 2025-01-28Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 9 พี่ขอนะ (nc)(2)
พี่ขอนะ (nc) ใบหน้าคมคายผละออกจากท้องน้อยขาวเนียนอย่างเสียดาย เขายันตัวลุกขึ้นยืนด้วยเข่า มือหนาทั้งสองรีบปลดตะขอกางเกง รูดซิปลงอย่างเร็ว กางเกงตัวบางถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว รวมทั้งกางเกงในสีดำด้วย เมื่อถอดออกแช้วส่งผลให้แก่นกายขนาดมหึมาใหญ่โตดีดตัวเด้งขึ้นตั้งชูชัน ร่างบางเม้มริมฝีปากแน่น สั่นสะท้านไปทั้งตัว คงามเสียวที่เธอได้รับ ไม่เคยได้สัมผัสจากที่ไหนมาก่อนทำให้ร่างกายบิดเร่าไปมาสร้างความเสียวซ่านจนแทบทนไม่ไหว ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรับรู้สัมผัสถึงมือหนาร้อนที่กำลังลูบไล้ไปตามโคนขาขาว มือหนาทั้งสองข้างจับข้อเท้าเล็กแยกขาทั้งสองข้างออกจากกัน “ดะ...เดี๋ยวค่ะ จะ...จะทำอะไรคะ” ศีรษะเล็กผงกขึ้น ดวงตาหวานหลุบมองใบหน้าเข้มที่กำลังก้มลงตรงกลางกายสาว แฟร์รี่แอบเผลอเม้มปากแน่นจนช้ำ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงเหมือนจะทะลุออกมาจากอก เมื่อมิวนิคค่อยๆ โน้มใบหน้าเข้มลงไปใกล้ใจกลางความสาว “คะ...คุณ...อื้ออ” ยังไม่ทันที่จะมีเสียงร้องห้ามเล็ดรอดออกมาจากปากหญิงสาว ริมฝีปากครอบครองลงมาที่กลีบกุหลาบอวบอูมที่ตอนนี้ฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำสวาทที่ออกมาจากร่างบาง “อ๋าาาา” ร่างบางเชิดหน้าแหงนขึ้น หลับตาพริ้ม ม
Last Updated : 2025-01-28Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 10 คุณหน้าไม่อาย
คุณหน้าไม่อาย จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ เสียงนกกระจิบตัวเล็กหลายตัวดังขึ้นด้านนอกกระจกหน้าต่างห้องนอนไม้ ที่ตกแต่งด้วยข้าวของเครื่องใช้โทนสีดำ ภายในห้องเงียบสนิทมีเพียงเสียงลมหายใจและเสียงการทำงานของเครื่องปรับอากาศที่ทำหน้าที่ของมันมาตลอดทั้งคืน เพราะความเงียบของห้องจึงทำให้ได้ยินเสียงนกตัวเล็กที่ร้องอยู่ด้านนอกได้อย่างชัดเจน ร่างบางบนที่นอนโทนสีดำเทาสวมเสื้อเชิ้ตตัวยาวตัวเดียวเริ่มขยับ และตื่นจากการหลับใหลด้วยเสียงของนก เปลือกตาบางที่มีแพขนตาหนาดำยาวเริ่มกระพือเล็กน้อยกะพริบถี่ๆ เพื่อปรับการรับแสงที่ส่องเข้าตา เมื่อปรับแสงได้เรียบร้อยแล้ว แฟร์รี่ลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วพยายามนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ใบหน้าหวานก็แดงแปร๊ด ร้อนฉ่าขึ้นมาทันที แฟร์รี่เริ่มขยับตัวลงจากเตียง เธอนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ต้องไปถ่ายแบบชุดว่ายน้ำเซ็ตสุดท้ายให้กับแม่ของมิวนิค แฟร์รี่รู้สึกตัวร้อนๆ หนาวๆ เหมือนจะมีไข้ เธอพยายามขยับตัวลงจากเตียงเพื่อเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัว แต่ก็ต้องไปอย่างยากลำบาก เพราะรู้สึกทั้งร้อนทั้งหนาว ทั้งเจ็บแปลบตรงส่วนนั้น ที่ผลมาจากเหตุการณ์เมื่อคืน ยิ่งเธอคิดถึงเมื่อไร หน้าเธอก็แดงเพราะความเขิน
Last Updated : 2025-01-28
Latest chapter
Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 31 ต้อนรับเข้าสู่ สมาคมพ่อบ้าน(จบ)
ต้อนรับเข้าสู่ สมาคมพ่อบ้าน หลังจากที่วินเซ่และแบล็คเกอร์ได้แต่งงานกันไปแล้ว 3 เดือน “ห้ามใส่ชุดที่โป๊เกินไป ชุดว่ายน้ำก็ห้ามใส่ บิกินี่ ทูพีช วันพีช อะไรก็ห้ามทั้งนั้นเข้าใจไหม” เสียงของมิวนิคสั่งกำชับแฟนสาว น้ำเสียงจริงจัง สั่งไว้เมื่อแฟร์รี่กำลังจะลงจากรถไปถ่ายแบบให้กับแบรนด์เสื้อผ้าของรัญดาในวันนี้ ความจริงแล้ววันนี้ไม่มีถ่ายงาน แต่เขาขอร้องให้แม่บอกแฟร์รี่ว่าให้มาถ่ายงานให้แม่หน่อย เป็นตรีมชุดแต่งงานแบบริมทะเลที่แม่ออกแบบ เพราะเขาตั้งใจจะขอแฟร์รี่แต่งงาน “แต่...แบรนด์ของคุณน้าเป็นชุดว่ายน้ำนะคะ” แฟร์รี่ตอบเขา ชุดของรัญดาส่วนมากเป็นชุดว่ายน้ำ และที่แฟร์รี่ถ่ายๆ มาก็ชุดว่ายน้ำมีทั้งแบบน่ารัก ทั้งเซ็กซี่ และทั้งวาบหวิว “เออจริงว่ะ ไม่รู้แหละ เลือกชุดที่ไม่โป๊ เดี๋ยวเฮียบอกเชอรี่ไว้อีกที ว่าถ้าโป๊ห้ามให้หนูใส่” มิวนิคบอก เขากดต่อสายหาเชอรี่ ที่ตอนนี้มาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้กับแฟร์รี่แล้ว สั่งงานเรียบร้อยเขาก็ส่งคนตัวเล็กขึ้นไปชั้นบนของบริษัทแม่เขา “โอเคค่ะ แฟร์ไปทำงานก่อนนะ” “เสร็จแล้วรออยู่นี่กับแม่ เดี๋ยวเฮียมารับ ห้ามกลับก่อน ห้ามหนีเที่ยวที่ไหนเด็ดขาด” เขากำชับ “
Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 30 ของเขาคนเดียว คนเดียวเท่านั้น
ของเขาคนเดียว คนเดียวเท่านั้น มิวนิคอาบน้ำแต่งตัว ด้วยชุดสบายๆ เสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนส์ขาเดฟสีดำ วันนี้เขาตั้งใจจะไปเช็คของที่โกดัง เพื่่อรับสินค้าล็อตใหม่ที่เพิ่งส่งมาถึงกับพวกมังกรและซันที่ไปรออยู่ที่โกดังแล้ว ก่อนออกจากห้องเขาหันไปหาคนตัวเล็กที่นอนหลับใหลอยู่บนที่นอนนุ่ม จึงอดใจไม่ไหว เดินไปก้มกดริมฝีปากหนาลงบนหน้าผากนวล ไล่ลงจมูก เปลือกตาบางและจุมพิตที่ปากบางอมชมพูอ่อนอย่างนุ่มนวล แต่แม้จะนุ่มนวลแค่ไหนการกระทำนั้นก็ยังปลุกให้หญิงสาวบนที่นอนตื่นได้อยู่ดี “อื้อออ” แฟร์รี่งัวเงียลืมตาตื่นมองใบหน้าคมที่กำลังก้มมาใกล้ใบหน้าหวาน “ตื่นแล้วเหรอ ไอดื้อ” “ตื่นแล้ว เฮียจะไปไหนอ่ะ” คนตัวเล็กถามชายหนุ่ม ก่อนจะยกแขนเรียวขึ้นโอบรอบคอหนาไว้ “เฮียจะไปเช็คของที่โกดังกับพวกไอ้ซันกับไอ้มังกร” “จะกลับตอนไหน” “ยังไม่รู้เลย หนูไม่ต้องรอนะ สั่งอะไรมาทานเลย เฮียอาจจะกลับดึกหน่อย” ชายหนุ่มบอกเธอ แกมสั่งไว้ “ได้ค่ะ รีบกลับมานะ แฟร์เหงา” “ห้ามหนีเที่ยวรู้ไหม ห้ามดื้อ บ้านแม่ บริษัทแม่ก็ไม่ต้องไป รอเฮียกลับมาก่อนค่อยไป” เขาสั่ง “ถ้าพี่เชอรี่มารับก็ไปไม่ได้เหรอ” “ไม่ได้ อันตราย รอไปพร้
Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 29 ขอเอาแลกเบอร์โทร(nc)
ขอเอาแลกเบอร์โทร มิวนิคพาแฟร์รี่มายืนหยุดที่หน้าตึกแห่งหนึ่งใกล้กับบริษัทของเขา ตึกหรูหรา10 ชั้นกลางเมือง ภายในตึกเงียบเหมือนกับว่าไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ มีเพียงลูกน้องของมิวนิคหลายสิบคนเท่านั้นที่ยืนอยู่โดยรอบ “บริษัทของเฮียเหรอคะ ทำไมเงียบจัง ไม่เห็นมีพนักงานเลย” แฟร์รี่เอ่ยถามอย่างสงสัย “ไม่ใช่บริษัท ที่นี่เป็นบ้าน” เขาตอบ พร้อมกับดันหญิงสาวให้เดินเข้าไปด้านใน “บ้านเหรอคะ บ้านใคร แล้วเฮียพาแฟร์มาที่นี่ทำไม” “บ้านของเรา เฮียซื้อไว้ให้หนูอยู่ จะได้อยู่ใกล้ๆ บริษัท” “ค่ะ แล้วอยู่ชั้นไหนคะ เฮียซื้อห้องชั้นไหน ไม่เห็นจะมีคนอยู่เลย” แฟร์รี่ถามพร้อมกับมองเข้าไปด้านในตึก “ทุกชั้น!” มิวนิคพูดหน้าตาย “ห๊ะ? เมื่อกี้เฮียว่าอะไรนะ” “ก็ทุกชั้น บ้านเราอ่ะทุกชั้น” “อย่าบอกนะ ว่าเฮียซื้อทั้งตึกเลยอ่ะ” “ตามนั้นแหละ” มิวนิคพูดแบบไม่รู้สีกรู้สาเดือดร้อนอะไร แล้วเดินนำเข้าตึกไปสำรวจความเรียบร้อย “เฮียบ้าไปแล้วใช่ไหมเนี่ย ซื้อทั้งตึก เงินเยอะเหรอคะ” ร่างบางวิ่งตามพร้อมกับพูดบ่นอุบอิบไปด้วย “อือ เงินเยอะ เหลือใช้ อยู่กับเฮียช่วยเฮียใช้ด้วยนะ” ชายหนุ่มหันมาพูดและส่งยิ้มเท่ๆ ให้กับ
Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 28 แต่งงานกับเฮียไหม?
แต่งงานกับเฮียไหม? รถสีขาวปรอทแล่นออกจากโกดัง พุ่งทะยานไปบนถนนโล่งด้วยความเร็ว ภายในรถเงียบสนิทไม่มีแม้แต่ใครพูดสักคำ แฟร์รี่เงียบเพราะยังรู้สึกไม่ดีกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่มิวนิคเงียบเพราะเขากำลังคิดอะไรบางอย่าง หลายครั้งหลายหนที่แฟร์รี่อยู่ห่างเขาแล้วเขาไม่สามารถดูแลเธอได้ ขนาดเขาให้เธออยู่บ้านอย่างเดียวก็ยังไม่วายที่จะโดนลอบทำร้าย เขาจะทำอย่างไรให้เธออยู่กับเขาตลอดเวลา และจะทำยังไงให้เธอได้ปลอดภัย “แฟร์...” มิวนิคเรียกชื่อคนข้างๆ เบาๆ “คะ?” “แต่งงานกันไหม?” มิวนิคถามเอาดื้อๆ ทำเอาคนฟังและคนได้ยินอย่างองศาที่ขับรถอยู่ชะงักกึกไปพักหนึ่ง เจ้านายเขาจะสุดโต่งอะไรขนาดนั้น ขอแต่งงานกับสาวง่ายๆ แบบนี้เลยหรือ “อะ...เอ่อ” แฟร์รี่ตกใจเล็กน้อย อ้ำๆ อึ้งๆ แบบ งงๆ กับสิ่งที่ได้ยิน เธอไม่เคยถูกขอแต่งงาน และการขอแต่งงานที่เธอเคยเห็น เคยรู้จักมันไม่เหมือนแบบนี้ เขาต้องขอแบบโรแมนติกไม่ใช่หรือ เลยทำให้เธอไม่รู้จะต้องตอบเขายังไง “ไม่แต่งกับเฮียเหรอ” มิวนิคถามย้ำ เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กไม่ยอมตอบ องศาลอบมองทั้งคู่ผ่านกระจกแวบหนึ่ง ‘จะตอบได้ยังไงก่อนครับเจ้านาย ใครเขาสอนให้ถามผู้หญิงแบบน
Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 27 บทลงโทษของเพื่อนใหม่
บทลงโทษของเพื่อนใหม่ “ใช่ ฉันเอง” รัญดาเปลี่ยนสรรพนามที่เคยใช้แทนตัวเธอกับหญิงสาวตรงหน้าที่เธอเคยเอ็นดูเหมือนลูก เหมือนหลานคนหนึ่ง แต่มาวันนี้เด็กคนนี้กลับกำลังจะทำร้ายคนในครอบครัวเธอ “คุณน้ามาได้ยังไง...” มาร์กี้ยังคงตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่ารัญดาจะอยู่และมาที่นี่ “ทำไม? แปลกใจมากเหรอที่เห็นฉันอยู่ที่นี่” “กี้...” มาร์กี้ไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไรดีให้ฟังขึ้น จะบอกว่ามาช่วยแฟร์รี่ก็คงไม่ทัน สถานการณ์ที่แฟร์รี่ถูกจับมัดและมีเธอกับลูกน้องยืนล้อมเต็มไปหมดมันบ่งบอกว่าเธอคือ คนสั่งการ “ไม่ต้องหาคำแก้ตัวหรอก เพราะฉันได้ยินหมดแล้ว ตอนแรกก็กะว่าจะรอตามิวมาจัดการเอง แต่ได้ยินเสียงปืนเมื่อกี้ กับรอยเลือดที่ปากน้องแฟร์ ฉันคงไม่ต้องถามอะไรแล้วมั้งว่าใครเป็นคนทำ ฉันคงต้องถามว่า เธออยากจะตายแบบไหน ที่กล้ามาทำร้ายคนในครอบครัวฉัน!” รัญดาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นเยือกพร้อมกับรอยยิ้มมุมปาก ทำเอาคนฟังขนลุกไปทั่วทั้งตัว “คนในครอบครัว?” มาร์กี้ถามออกมาเบาๆ เหมือนยังไม่เชื่อหูตัวเอง “ก็คงไม่ต้องบอกว่าเป็นอะไรกับลูกชายฉัน ถึงเข้ามาเป็นคนในครอบครัวฉันได้!” “ไม่! ไม่จริงอ่ะ ไหนค
Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 26 ไม่เลือกเธอ
ไม่เลือกเธอ “อะไรนะคะคุณน้า คุณน้าเซ็นสัญญา กับ ยัยฟะ...เอ้ย นางแบบชื่อแฟร์รี่ ให้เป็นพรีเซนเตอร์แบรนด์ RD เหรอคะ” เสียงแหลมเล็กของมาร์กี้ถามรัญดา เมื่อรู้เรื่องว่ารัญดาเปลี่ยนนางแบบเซ็นสัญญาพรีเซนเตอร์แบรนด์เสื้อผ้าที่รัญดาออกแบบเป็นแฟร์รี่คู่แข่งแทนที่จะเป็นตัวเธอ “ใช่จ้ะ หนูมาร์กี้มีปัญหาอะไรไหมจ๊ะ” รัญดาถามมาร์กี้กลับเมื่อเห็นอีกฝ่ายตกใจ คงมั่นใจว่าต้องเป็นตัวเอง ก่อนหน้านี้เธอเอ็นดูอยากได้มาเป็นลูกสะใภ้แทนแฟร์รี่ที่เธอไม่ชอบ แต่ตอนนี้เธอรู้พฤติกรรมหลายๆ อย่างของเธอจากองศา ลูกน้องคนสนิทของมิวนิคแล้ว จึงเห็นสมควรว่าเธอคนนี้ยังเด็กเกินไป ยังไม่เหมาะที่จะเป็นภรรยาของมิวนิค อีกอย่างตอนนี้เธอเองเข้าใจอะไรในตัวแฟร์รี่หมดแล้ว “เอ่อ กี้คิดว่า...” “อ่อ สำหรับหนูกี้ใช่ไหมจ๊ะ น้าให้หนูกี้ไปถ่ายให้อีกแบรนด์หนึ่ง เป็นแบรนด์ของเพื่อนน้าเอง” รัญดาบอกมาร์กี้ แล้วเตรียมจะเดินออกไป แต่มาร์กี้ไม่ต้องการแบบนั้น เธออยากถ่ายของแม่มิวนิค อยากสนิท อยากให้แม่ของเขาเชียร์เธอให้ได้ใกล้ชิดกับมิวนิค เพื่อนของพี่ชายที่เธอแอบชอบมาตั้งแต่เด็กๆ “คะ...ค่ะ” มาร์กี้รับคำอย่างจำใจ ในใจแอบโกรธและเสียดายที่
Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 25 ไม่ถึงบ้าน(nc)
ไม่ถึงบ้าน คลับ TW เสียงเพลงเปิดกระหึ่มดังทั่วทั้งคลับ ผู้คนมากมายทั้งนั่งดื่มสบายๆ ทั้งยืนเต้นโยกย้ายส่ายสะโพกเบาๆ ไปกับเสียงเพลง ท่ามกลางผู้คนมากมายไม่ว่าคนจะเยอะแค่ไหน แต่มิวนิคที่นั่งอยู่มุมหนึ่งของโต๊ะเพื่อดูแลหญิงสาวคนสำคัญทั้งสอง แม่และเมียของเขาอยู่ห่างๆ ท่ามกลางวงล้อมของคนมากมาย สาวในชุดมินิเดรสเกาะอกเกือบหลุด ชุดรัดรูปสีขาวไข่มุกเลื่อม สะท้อนแสง ผมสั้นประบ่า ลอนสวยสีน้ำตาลอ่อน รับกับใบหน้ารูปไข่ ปากนิดจมูกหน่อย แบบฉบับสาวเกาหลี แต่งตัวค่อนข้างน้อยกว่าผู้หญิงคนอื่น กลับดูเด่นมีออร่าที่สุดในคลับ หรืออาจจะเป็นเพราะเธอคือเมียเขา ตั้งแต่ได้เธอเป็นเมีย ผู้หญิงคนไหนก็ไม่เคยสวยในสายตาเขาอีกเลย “น้องแฟร์ๆ มาเต้นๆๆ ลูก” รัญดาตะโกนชวนแฟร์รี่เต้นแข่งกับเสียงเพลงที่ดังมาก “คุณน้าเต้นก่อนเลยค่ะ แฟร์ยังไม่กล้า น้องคะพี่ขอเหล้าเพิ่ม” แฟร์รี่ตอบรัญดา ก่อนหันไปสั่งเหล้าอีก เธอยังรู้สึกเขินอายที่จะเต้นเพราะคลับที่นี่ไม่เหมือนที่เกาหลี เธอจึงต้องใช้ความเมาเป็นที่เสริมความกล้าและความมั่นใจให้ตัวเอง เมื่อเริ่มมึนเมาได้ที่แล้ว แฟร์รี่ลุกขึ้นจากโต๊ะ เดินไปหารัญดาที่เต้นโยกย้ายอยู่กลางคล
Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 24 คำขอโทษที่จริงใจ
คำขอโทษที่จริงใจ “ทำไมปฏิเสธเฮีย ไม่รักเฮียบ้างเหรอ ไม่สงสารกันเลยเหรอหือ?” มิวนิคเอ่ยถามพร้อมกับยกมือสองข้างกุมแก้มป่องๆ ไว้ “ยังไม่ไป ไม่ได้บอกว่าจะไม่ไปนี่คะ” แฟร์รี่พูดพร้อมกับส่งยิ้มทั้งน้ำตาให้กับเขา “ยังไม่ไป แปลว่าไม่ไปวันนี้ ไปวันอื่นเหรอ รออะไรครับ” เขาถามเสียงเพราะ ทำเอาแฟร์รี่ที่ไม่ค่อยได้ยินเกิดขนลุกขนพองทันที “แฟร์เป็นห่วงแม่” “ไม่ต้องห่วงแม่หรอกแฟร์ แม่อยู่ได้ แม่ชอบความสงบร่มเย็นที่นี่ และกำลังสนุกกับการรีโนเวทบ้านของตาทีละเล็ก ทีละน้อย” เสียงของวีณาดังขึ้นด้านหลังของคนตัวเล็ก “แต่แม่ต้องอยู่คนเดียว” แฟร์รี่พูดด้วยความเป็นห่วง “คนเดียวที่ไหน ป้าจีก็อยู่ข้างๆ บ้าน ก้อยลูกสาวป้าจีก็อยู่ด้วย ไม่ต้องห่วง” วีณาอธิบายให้ลูกสาวฟัง จะได้ไม่ต้องห่วงว่าเธอจะอยู่คนเดียว เธอมีเพื่อนบ้าน ที่เป็นเพื่อนบ้านเก่าแก่ตั้งแต่รุ่นของชัยยศ ที่เป็นพ่อของวีณา ต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด “อยู่ได้จริงๆ นะแม่” แฟร์รี่ลุกขึ้นจากเปลเดินไปจับมือทั้งสองของแม่อย่างเป็นห่วง “แม่อยู่ได้ กลับไปกับพี่เขา ไปทำหน้าที่ตัวเองให้เสร็จ ให้จบสัญญา อย่าเป็นคนที่ชอบผิดสัญญาไม่ว่าจะสัญญาเรื่องอะไรท
Fairyนางฟ้ามาเฟีย ตอนที่ 23 เด็กมีปัญหาขาดความอบอุ่น
เด็กมีปัญหาขาดความอบอุ่น ครืดดดดด ครืดดดดด เสียงมือถือเครื่องสีดำสั่นสะเทือนกับพื้นโต๊ะทำงาน มิวนิคละสายตาจะเอกสารมองมือถือที่สั่นไม่หยุดเพราะมีสายเรียกเข้าจาก แม่ของเขา ชายหนุ่มกดรับสายทันที เพราะแม่อาจจะแจ้งเรื่องที่อยู่ของแฟร์รี่ “ฮัลโหลครับคุณหญิง” ชายหนุ่มรับสายด้วยเสียงทะเล้นอย่างอารมณ์ดี คิดว่าจะได้รับข่าวดีวันนี้ ‘เรียกแบบนี้ ฉันวางสาย!’ รัญดาตอบกลับอย่างไวไม่สบอารมณ์ “โอ๋ๆๆ ล้อเล่น” ‘เรียกแบบนั้นมันดูแก่ ไม่ชอบ’ “ล้อเล่นน่าา” ชายหนุ่มรีบโอ๋แม่ ‘จะโทรมาแจ้งข่าว เล่นแบบนี้ไม่ต้องเอาละ’ “อย่าใจร้าย ถ้าใจร้าย ง้อแฟร์ได้จะไม่ให้ไปเป็นนางแบบชุดให้นะ” มิวนิคพูดขู่แม่ของเขา เพราะตอนนี้เขารู้ว่าแม่ของเขากำลังต้องการแฟร์รี่เป็นนางแบบมาก งานที่แฟร์ถ่ายไว้ให้ คอลเล็กชั่นนั้นขายดีที่สุดกว่าคอลเล็กชั่นอื่น ‘แกอย่ามาขู่ฉัน ไม่มีสิทธิ์ต่อรอง ชีวิตแกอยู่ในมือฉันนะ ถ้าฉันไม่บอกแกจะไม่มีทางได้เจอน้องแฟร์แน่นอน’ รัญดาขู่กลับ “เคๆ เราดีกันเถอะ บอกมาๆ” มิวนิครบเร้า ‘ก็ได้ จะยอมครั้งเดียว’ “คร้าบ บอกมาสักที” ‘แฟร์รี่และแม่ของเธอตอนนี้ อยู่ที่...’ รัญดาเว้นวรรคไว้แค่น
