ตอนที่ 4 คนขี้หวง

คนขี้หวง

“น้องแฟร์รี่มาแล้ววว” เสียงของเชอรี่ ดังขึ้นเมื่อแฟร์รี่ก้าวเข้ามาในห้องแต่งตัว เพื่อเตรียมแต่งหน้าทำผมใส่ชุดถ่ายงานเซ็ตสุดท้าย

“ขอตารางงานวันนี้หน่อยค่ะพี่เชอรี่” แฟร์รี่เอ่ยขึ้น ก่อนจะนั่งลงเพื่อรอช่างแต่งหน้า

“ตารางวันนี้ เป็นเซ็ตสุดท้ายของน้องแฟร์รี่นะคะ คุณมิวนิคแจ้งมา เราไปทำอะไรให้คุณมิวนิคไม่พอใจหรือเปล่า ทำไมสั่งพักงานไม่ให้ถ่ายชุดอื่นๆ” เชอรี่ถามด้วยความสงสัย

“ไม่ได้ทำอะไรนะพี่ ตั้งแต่วันนั้นที่ตกสระ แล้วชุดอื่นเป็นแบบไหนคะ น่ารักไหม แฟร์เสียดายจัง” คนตัวเล็กรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายชุดของบริษัทนี้ เพราะเธอรับงานมาก็เพราะชอบสไตล์การออกแบบ

“ที่เหลือที่คุณมิวนิคไม่ให้ถ่ายก็คือชุดว่ายน้ำวาบหวิว ที่ไม่ใช่แบบน่ารักๆ เหมือนวันนั้น” เชอรี่อธิบาย แล้วมองมาที่แฟร์รี่ ดวงตาของเชอรี่เริ่มเปล่งประกาย ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเครื่องสำอางค์เริ่มอมยิ้มเมื่อคิดอะไรบางอย่างได้

“พี่มองหน้าแฟร์แล้วยิ้มทำไม” แฟร์รี่ถาม เมื่อเห็นว่าคู่สนทนาเริ่มยิ้มกรุ้มกริ่มมีเลศนัย

“พี่ว่าคุณมิวนิคต้องหวงน้องแฟร์แน่ๆ เพราะชุดที่เหลือเป็นชุดเซ็กซี่นุ่งน้อยห่มน้อยทั้งนั้นเลย” เชอรี่พูดพร้อมกับเอามือปิดปากหัวเราะเบาๆ

“ไม่หรอกพี่ เขาจะมาหวงแฟร์ทำไม มีแต่เขาจะให้แฟร์ไปถ่ายงานให้บริษัทเขาอ่ะดิ”

“ห๊ะ? อะไรนะ นี่ถึงขั้นดึงตัวน้องแฟร์ไปเลยเหรอ หนักแล้วววววพี่ว่า” เชอรี่ลากเสียงยาว

“ใครหวงใคร?!?” เสียงเล็กแหลมของใครคนหนึ่งดังขึ้นขัดการสนทนาของทั้งสอง

แฟร์รี่และเชอรี่หันไปตามเสียงพร้อมกัน แล้วก็ต้องทำหน้าตกใจเมื่อเห็นว่าผู้เข้ามาใหม่คือใคร

“คุณรัญดา คุณมาร์กี้!” เชอรี่อุทานเรียกชื่อผู้มาใหม่ ซึ่งเธอรู้ว่าทั้งสองเป็นใคร

รัญดาคือแม่ของมิวนิค หญิงวัยกลางคนที่แต่งตัวดูทันยุคทันสมัย หน้าตาสวย ดูสง่า ยังไม่มีเค้าโครงหน้าที่ดูแก่ตามอายุเลยด้วยซ้ำ รัญดาเป็นเจ้าของบริษัท เจ้าของแบรนด์เสื้อผ้าที่แฟร์รี่มาถ่ายงานให้ และเป็นคนออกแบบเสื้อผ้าที่แฟร์รี่ชอบด้วย วันนี้เธอมาดูการถ่ายงานเพราะว่า วันนี้คนที่จะถ่ายงานคู่กับนางแบบใหม่อย่างแฟร์รี่ก็คือ มาร์กี้

มาร์กี้ คือนางแบบที่กำลังฮอตฮิตที่สุดในวงการนางแบบในช่วงนี้ เธอรับงานให้กับรัญดาเพราะว่า ความจริงแล้วเธอชอบมิวนิค พยายามจะเข้าทางรัญดา และดูเหมือนว่ารัญดาเองจะชอบและถูกใจมาร์กี้เป็นอย่างมาก ถึงขั้นติดต่อจองตัวจะให้เป็นคู่หมั้นของมิวนิคเลยก็ว่าได้ แต่มิวนิคปฏิเสธมาตลอด เพราะว่าเขารู้จักมาร์กี้ตั้งแต่เด็ก มาร์กี้เป็นน้องของมังกร เพื่อนของเขา เขาจึงรักมาร์กี้แบบน้องสาวเท่านั้น แต่ดูเหมือนแม่และมาร์กี้จะไม่ได้คิดแบบเดียวกับเขาเลย

“เม้าส์อะไรกันอยู่หัวเราะดังลั่นเชียว แล้วนี่น่ะเหรอนางแบบคนใหม่ที่ตามิวหามาให้ฉัน” รัญดาปลายตามองไปยังแฟร์รี่ที่กำลังแต่งหน้า แล้วเอ่ยถามขึ้น

“สวัสดีค่ะ คุณรัญดา หนูชื่อแฟร์รี่ค่ะ” แฟร์รี่ลุกขึ้นสวัสดีและแนะนำตัวเอง

รัญดา มองหญิงสาวตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า พินิจพิจารณา ใบหน้าของเด็กคนนี้ทำให้เธอรู้สึกคุ้นตา เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนแต่นึกไม่ออก ความรู้สึกตอนที่มองหน้าเด็กคนนี้เธอกลับรู้สึกไม่ชอบ ไม่ถูกชะตาเอาเสียเลย แต่ไม่รู้ว่าไม่ชอบเพราะเหตุผลอะไร

“ใช่ค่ะ คุณรัญดา นี่น้องแฟร์รี่ที่จะถ่ายคู่กับน้องมาร์กี้วันนี้” เชอรี่รายงาน รัญดาได้แต่พยักหน้ารับรู้ และหันไปเลือกชุดที่จะถ่ายวันนี้

รัญดาหยิบ ชุดว่ายน้ำชิ้นน้อยออกมาสองชุด เธอจะให้ถ่ายชุดว่ายน้ำวันนี้ เพราะเธอรู้ว่าวันนี้มิวนิคจะมาดูการถ่ายงานด้วย เธออยากให้ลูกชายของเธอเห็นความสวยเซ็กซี่ของมาร์กี้ เขาจะต้องถูกใจแน่ๆ เธอเลือกชุดที่เธอคิดว่าสวยที่สุดให้กับมาร์กี้ และยื่นชุดที่ดูจะธรรมดาให้กับเชอรี่เพื่อให้แฟร์รี่เป็นคนใส่ จะได้ไม่ดูโดดเด่นไปกว่ามาร์กี้ว่าที่ลูกสะใภ้ของเธอ

“เอ่อ ชุดนี้เหรอคะคุณรัญดา” เชอรี่ถามอึกอัก

“ใช่น่ะสิ ฉันจะให้ถ่ายชุดนี้ เธอมีปัญหาอะไรหรือเปล่า” รัญดาหันไปทางเชอรี่แล้วทำหน้าตาดุใส่

“เอ่อ ชุดนี้คุณมิวนิคสั่งห้ามน้องแฟร์รี่ใส่ถ่ายค่ะ” เชอรี่บอกรัญดาตามความจริง

“ทำไม!?!” รัญดาถามเสียงดัง ทำไมลูกชายของเธอถึงห้ามนางแบบคนนี้ใส่ชุดว่ายน้ำ

“ไม่ทราบค่ะ แต่คุณมิวนิคแค่สั่งห้ามไว้” เชอรี่อธิบายแบบละล่ำละลัก

รัญดาคิดสงสัยอยู่ในใจ แต่แล้วเธอก็คิดได้ว่า มิวนิคอาจจะไม่ชอบผู้หญิงคนนี้เช่นเดียวกับเธอถึงปลดนางแบบคนนี้ออกจากชุดว่ายน้ำ คงคิดว่าไม่มีใครใส่สวยเหมาะสมเท่ามาร์กี้อีกแล้ว แต่ถึงสั่งห้ามยังไง เธอก็จะให้ใส่อยู่ดี พอเมื่อมีข้อเปรียบเทียบมาร์กี้จะได้ดูสวยเด่นขึ้นไปอีก

“เอาไปใส่ ฉันสั่ง ตามิวไม่ว่าอะไรหรอก” รัญดาหันไปบอกเชอรี่ที่ทำท่าไม่อยากขัดคำสั่งมิวนิคเพราะกลัว เธอจึงรับประกันความปลอดภัยให้หล่อนเอง

“ก็ได้ค่ะ” เชอรี่รับชุดว่ายน้ำมายื่นให้กับแฟร์รี่ แล้วพยักหน้าให้เป็นเชิงบอกว่า ใส่เถอะ ถ่ายๆ จะได้จบๆ แฟร์รี่จึงรับชุดมาและเข้าไปเปลี่ยนออกมาถ่าย

ตรีมสถานที่ถ่ายในวันนี้ คือ สระว่ายน้ำ สระเดิมที่เธอตกในวันนั้น หวังว่าวันนี้คงไม่ตกซ้ำรอยเดิมเหมือนเมื่อวานหรอกนะ

แฟร์รี่ในชุดบิกินี่ผูกหลัง ผูกคอ กางเกงก็เป็นแบบผูกเอวทั้งสองข้าง พอแฟร์รี่ได้ใส่ หน้าอกหน้าใจที่ดูใหญ่โตตามธรรมชาติทำให้ชุดว่ายน้ำดูเล็กลงไปทันที ชุดธรรมดาเมื่อมาอยู่บนเรือนร่างอันสมส่วนและสวยงามส่งผลให้ชุดดูสวยและเรียบหรูราคาแพงขึ้นมาในทันใดเมื่ออยู่บนร่างของเธอ สร้างความหงุดหงิดใจให้กับรัญดาเป็นอย่างมากเมื่อมองมาที่แฟร์รี่และมาร์กี้ดูเหมือนว่าคนที่เธอไม่ชอบจะสวยโดดเด่นมากกว่าคนที่เธอหมายตาไว้ไปซะแล้ว

“ใครใช้ให้เอาชุดนี้มาใส่!!” เสียงตวาดกร้าวดังขึ้น เมื่อตากล้องเริ่มถ่าย ทุกสายตาหันไปทางผู้เข้ามาใหม่ รวมถึงมาร์กี้และรัญดาด้วย ใบหน้าหล่อเหลาตอนนี้ถมึงทึงด้วยความโกรธ ที่โดนขัดคำสั่ง โกรธที่เห็นชุดว่ายน้ำโชว์เนื้อหนังมังสาไปอยู่บนเรือนร่างคนตัวเล็กของเขา!

ใบหน้าของทุกคนแสดงอาการหวาดวิตก กลัวโดนดุที่ขัดคำสั่งเจ้านาย แต่ใบหน้าของรัญดากับมาร์กี้กลับมีรอยยิ้มเกิดขึ้นเล็กน้อย รัญดานึกดีใจที่ลูกชายโกรธ และหวงมาร์กี้ มาร์กี้เองก็ดีใจคิดว่าชายหนุ่มที่ตัวเองหมายปองแอบหวงเธอจนโมโห

“คือ...กี้ไม่รู้ค่ะว่าพี่มิวหวงกี้ อย่าโมโหเลยนะคะ ทีมงานไม่รู้จริงๆ” มาร์กี้พูดขึ้น อย่างเข้าข้างตัวเอง

“แม่ให้หนูกี้ใส่เองแหละ ก็ไม่คิดว่าแกจะหวง นิดๆ หน่อยๆ ไม่เป็นไรหรอก แม่ให้ทีมงานเซฟให้น้องแล้ว ไม่เห็นมากกว่านี้แน่นอน” รัญดาพูดด้วยรอยยิ้ม

“ไปถอด!” เขาหันไปทางนางแบบทั้งสองแล้วออกคำสั่ง มาร์กี้คิดว่าเป็นตัวเองจึงรีบกระวีกระวาดไปเปลี่ยนชุดด้วยรอยยิ้ม

“ถ้าแม่ขัดความต้องการของผม ผมก็จะไม่ให้นางแบบของผมมาถ่ายให้แม่อีกต่อไป” มิวนิคหันไปพูดกับคนเป็นแม่ ความจริงเขาไม่ค่อยสนิทกับแม่สักเท่าไร เพราะแม่ของเขาชอบเที่ยวสังสรรค์ เอาแต่ใจ เมากลับมาก็ทะเลาะกับพ่อ หาว่าพ่อไม่รัก หาว่าพ่อรักคนอื่น หาว่าพ่อมีชู้บ้าง แม่ชอบจัดแจงชีวิตคนอื่นตลอด เขาจึงไม่กลับบ้านไปหาแม่บ่อยมากนัก

“ตามิว จะมาหวงน้อง จะมาโกรธแม่แบบไม่ลืมหูลืมตาแบบนี้ไม่ได้ แม่เอ็นดูน้อง อยากให้น้องสวยๆ ไม่คิดว่าแกจะหวง” รัญดาตอบกลับ แต่มิวนิคกลับไม่ฟังคำพูดของแม่เขาเลย

“ทำไมยังไม่ไปเปลี่ยนชุดอีก” ชายหนุ่มหันไปทางแฟร์รี่ที่ยังยืน งงๆ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แฟร์รี่ทำหน้างง แล้วชี้มาที่หน้าอกตัวเอง เป็นเชิงถามว่า หมายถึงเธอเหรอที่ให้ไปเปลี่ยนชุด ไม่ได้รับคำตอบจากเขาแต่ได้สายตาดุๆ กลับมาแทน

“คุณมาร์กี้ไปเปลี่ยนแล้วนี่คะ” แฟร์รี่เอ่ยขึ้น

“หมายถึงเธอ” เขาเดินเข้าไปใกล้ร่างบาง ก่อนจะถอดเสื้อคลุม เอาไปคลุมให้หญิงสาวท่ามกลางสายตาทุกคู่และรวมรัญดาผู้เป็นแม่ด้วย ที่กำลังยืนมองด้วยความแปลกใจ

“หมายถึงแฟร์เหรอ ที่ตวาดเมื่อกี้ ตวาดใส่แฟร์เหรอ” แฟร์รี่เงยหน้าขึ้นกระซิบถามคนตัวโตที่กำลังคลุมตัวให้

“ไม่ได้ดุเธอ ดุทีมงานที่ขัดคำสั่ง แต่ให้เธอไปเปลี่ยนชุดทำไมยังไม่ไป ยืนบื้ออยู่ทำไม”

“แฟร์คิดว่าหมายถึงคุณมาร์กี้ ทุกคนก็คิดแบบนั้น” แฟร์รี่มองหน้าเขา

“หมายถึงเธอ ไปเปลี่ยนชุด กลับบ้านพร้อมกัน สั่งไว้แล้วเชียวทำไมเป็นแบบนี้” เขาพูดไป มือหนาก็กระชับเสื้อคลุมให้เข้ามาปิดเนินออกที่ล้นออกมาจากบิกินี่ให้มิดขึ้น แฟร์รี่พยักหน้าก่อนจะเดินออกไปเพื่อเปลี่ยนชุด

รัญดายืนมองการกระทำของลูกชายด้วยใบหน้าสงสัยและหงุดหงิด เมื่อคิดได้ว่าคนที่ทำให้มิวนิคลูกชายของเธอโกรธขนาดนี้ไม่ใช่มาร์กี้ แต่ดันเด็กผู้หญิงคนนี้ที่เธอไม่ชอบ!