Unconditional loveKinabukasan, lahat ulit ng estudyante ay tahimik na nagte-take ng exam. This is the last day of exam and after this magiging busy ang iba dahil sa Club Day. Right after the Club Day, Blake and Alison will to go Singapore. I am still practicing for my performance. Last practice namin ni Blake ay next week. Doon kami ulit sa malaking lupain nila. That place has become our favorite place. Tahimik kasi at maganda ang tanawin. Nakaka-relaxed din pagnandoon kaming dalawa. Kahit wala kaming ginawa kundi ang kumain, kumanta at magharutan sa ilalim ng puno ng Mahogany."We'll see you guys at Victorian Falls!" paalam nila Althea. Uwian na at pauwi na kami para magdala ng dadalhin sa Victorian Falls. Hindi pa ako nakakapunta roon pero maganda raw ang rock formation at waterfalls."Ang ma-late siya ang ihuhulog sa falls!" biro ni Lucas habang palabas kami ng school. Natawa kaming lahat. Kasama namin sila Kath, April, David, Lucas, Alison, Kyra, Alys
My mouth formed an O shape when I finally saw the Victorian Falls.Napapaligiran ito ng mga maraming puno habang ang waterfalls ay nasa unahan tapos sa gilid ay mga maliit na cottage. May rock formation na nakapaligid sa mismong binabagsakan ng falls. Malinis at malinaw ang tubig. I can't imagine that this kind of place exists here in Isle Esme. Grabe! Ang daming magagandang lugar sa Islang 'to!"You'll like it here, Ava!" masayang sabi nila Kath.Ngumiti ako. "Grabe ang ganda rito!" "Isle Esme has a many wonderful and beautiful places. This Island is rich with that!" may yabang ang tono nila. Lahat sila ay rito na pinanganak at lumaki. Tama lang na ipagmayabang nila ang pinaggisnan nila. The smile and amusement in my face didn't leave. Nilibot ko ang buong paningin sa lugar. Ang ganda talaga! You can relax here. May ibang tao rin na nandito ngayon. May isang pamilya sa katabi ng cottage at sa dulo ay may mga magkaibigan din. The girls are wearing two pieces an
ContactsWearing my favorite baby blue dress, bumaba ako sa unang palapag ng bahay namin. Nakalugay ang straight kong buhok habang nakasukbit sa likod ang gitara ko. This is the last time I'm going to practice for my stage performance this Friday.This week is probably the last I'm going to see Blake too. Dahil sa Sunday ang alis nila papuntang Singapore. Three months siya roon kaya hindi siya makakapunta sa debut ko sa December 23. Okay lang naman sa'kin since pag-aaral naman ang dahilan bakit siya pupunta roon. Of course, study is more important than anything for us right now!Ayokong maging hadlang sa mga pangarap niya, kaya kung saan siya masaya ay doon ako.He's got a potential. Matalino siya at running for valedictorian for this school year. Maraming nagsasabi na siya talaga ang magiging valedictorian at alam kong tama ang iba. I saw Kuya Ian and Ate Emerald talking to Mrs. Salmez about their upcoming wedding pagbaba ko. Si Mrs. Salmez ay isa sa mga m
Club DayHabang nasa biyahe ay tahimik lang kami dalawa. He's holding my hand. Nakapatong ang kamay ko sa gear shifter habang nasa taas ang kanya. Kaya sa bawat paghatak niya rito ay nakakasama ang kamay ko.Napansin ko na nasa bayan na kami. Halos thirty minutes ang biyahe kung pupunta sa bayan. Lumiko ang kotse sa isang convenient store at hindi kalayuan ay huminto ito.I went outside his car when it stopped in front of a small house. Medyo kalumaan na ang bahay at mukhang walang tao pero maganda ang tingkad ng pagkakatayo nito. Kulay puti ang pintura ng bahay at isang palapag lang. There's a gray gate and it has a small garage. Isang kotse lang ang magkakasya doon."Whose house is this?" I asked him without looking at him."Dito nakatira dati sila Mama at Papa," simpleng sagot niya.My gaze turned to him. "Really? They lived together before?" manghang tanong ko."This house is the evidence of their love story. Sa amin na 'to ngayon," tugon niya bago hinawakan ang kamay ko. "let's go
FriendMabilis na lumipas ang araw. During Club Day, we had so much fun. Ang damit naming ginawa. Naging busy sa booth at sumali sa mga palaro ng ibang booth. I had so much fun together with my friends. Basta ang alam ko lang masaya ako sa araw-araw na lumipas. Lagi kaming magkasama ni Blake. We've spent every time that we're together. It was good. Sa sobrang bilis ng panahon, hindi ko na namalayan na halos mag-iisang buwan na siyang wala. Nasa Singapore na siya para mag-aral.Of course, I was sad when he left but I have nothing to do with it. It's his dream. Siya ang gusto ng School namin na i-exchange students para makapag-aral sa Singapore. "I'll be back after three months," aniya noong nasa airport kami. Kasama ako sa paghatid sa kanya.Tumango ako. "Mabilis lang naman ang panahon," saad ko. "Saka may gadgets naman. We can communicate with each other everyday."Ngumiti siya. "Yep! I'll call you everyday, okay?""Okay."Araw-araw lagi kaming
Saktong paglabas ko ay nakita ko si Lucas na naghihintay sa labas ng gate namin. He's wearing a simple black v-neck t-shirt and maong short."Maglalakad lang tayo since malapit lang dito ang Grill," saad niya nang makalapit ako."Okay lang naman. Walking is an exercise too." nakangiti na sagot ko."Ako na ang maghahatid sa'yo mamaya," sabi niya. Nagsimula na kaming maglakad."Yep and I hope we can go home before nine since since I have my curfew." usal ko bago natawa."Nice! Hindi na seven?"Ngumuso ako. "Seven pa rin kaso iba ngayon since seven ang kitaan. You know my Dad." nagkibit ako ng balikat.He chuckled. "Don't worry, we'll go home before nine as your Dad told you.""So, nagkakamabutihan na kayo ni April." pag-iiba ko ng topic.This time, siya naman ang natawa. Nasa labas na kami ng subdivision namin. Mga tatlong kanto yata ang layo ng Grill sa amin, pero kaya namang lakadin."Hindi naman," he said. "but she already confessed her feeli
UnderstandingTwo weeks had passed since that happened at the Grill. Every time that I've think about it, I always got scared. It scares me to the point naiiyak ako pag naalala 'yon. Hindi ko naisip na magagawa ni Lucas ang bagay na 'yon.Kaibigan ko siya pero ngayon, pumapasok sa isip ko kung pagpapatuloy ko pa ba ang pakikipag-kaibigan ko sa kanya. Takot ang nararamdaman ko tuwing nagkikita kami sa school. I've been avoiding him. Wala rin akong nakakausap tungkol sa nangyari. Ayoko rin kasing pag nagsalita ako, mag-iba ang pakikitungo sa kanya ng mga kaibigan namin. He is still my friend after what happened.I want to talk to him, but I don't think I'm ready for now. Natakot pa rin talaga ako."May problema ba, Pandak?" tanong ni Blake sa akin noong isang araw na tumawag siya."W-wala naman." sinubukan kong na huwag mautal, pero nabigo ako. Natahimik siya sandali. Tila ba nakikiramdam.After a very long silence, I heard him sighed. "You sure? Wala kang tinatago sa'kin?" tanong niya
After kong bumili ng tatlong box ng doughnuts ay lumabas na ako. Tinawagan ko na si Mang Jose bago pumunta ng parking lot so I know where he parked our SUV. Agad ko siyang nakita at pumasok sa loob ng kotse."Mang Jose, anong oras po dating ni Carlos sa bahay? I brought him some snacks!" nakangiti na sambit ko sa kanya."Naku! Nag-abala ka pa, Ava. Bungi na ang ngipin ng batang 'yon kakain ng matamis. Mamayang alas-otso ng gabi siya susunduin. Kasama niya si Nanay Selda." humalakhak na kumento niya. Si Nanay Selda ang Nanay ni Mang Jose. Ang alam ko eighty years old na ito ngayon."Okay lang po! Minsan lang naman ito," usal ko.Nang makarating sa bahay ay nilagay ko ang biniling doughnuts sa ref at umakyat sa kwarto ko. I took a quick shower before I do my assignments. May assignment kami na mag-do-drawing, kanya ito ako ngayon nahihirapan gumihit.Sa Friday pa naman ang deadline nito kaso ayokong matambakan ng mga gawain especially that we have a thesis now. Mas duguan ang mangyayari