Mag-log inShare
CHAPTER 33.1
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Friend
Mabilis na lumipas ang araw. During Club Day, we had so much fun. Ang damit naming ginawa. Naging busy sa booth at sumali sa mga palaro ng ibang booth. I had so much fun together with my friends. Basta ang alam ko lang masaya ako sa araw-araw na lumipas. Lagi kaming magkasama ni Blake. We've spent every time that we're together.It was good. Sa sobrang bilis ng panahon, hindi ko na namalayan na halos mag-iisang buwan na siyang wala. Nasa Singapore na siya para mag-aral.Of course, I was sad when he left but I have nothing to do with it. It's his dream. Siya ang gusto ng School namin na i-exchange students para makapag-aral sa Singapore."I'll be back after three months," aniya noong nasa airport kami. Kasama ako sa paghatid sa kanya.Tumango ako. "Mabilis lang naman ang panahon," saad ko. "Saka may gadgets naman. We can communicate with each other everyday."Ngumiti siya. "Yep! I'll call you everyday, okay?""Okay."Araw-araw lagi kamingKaugnay na kabanata
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 33.2
Saktong paglabas ko ay nakita ko si Lucas na naghihintay sa labas ng gate namin. He's wearing a simple black v-neck t-shirt and maong short."Maglalakad lang tayo since malapit lang dito ang Grill," saad niya nang makalapit ako."Okay lang naman. Walking is an exercise too." nakangiti na sagot ko."Ako na ang maghahatid sa'yo mamaya," sabi niya. Nagsimula na kaming maglakad."Yep and I hope we can go home before nine since since I have my curfew." usal ko bago natawa."Nice! Hindi na seven?"Ngumuso ako. "Seven pa rin kaso iba ngayon since seven ang kitaan. You know my Dad." nagkibit ako ng balikat.He chuckled. "Don't worry, we'll go home before nine as your Dad told you.""So, nagkakamabutihan na kayo ni April." pag-iiba ko ng topic.This time, siya naman ang natawa. Nasa labas na kami ng subdivision namin. Mga tatlong kanto yata ang layo ng Grill sa amin, pero kaya namang lakadin."Hindi naman," he said. "but she already confessed her feeli
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 34.1
UnderstandingTwo weeks had passed since that happened at the Grill. Every time that I've think about it, I always got scared. It scares me to the point naiiyak ako pag naalala 'yon. Hindi ko naisip na magagawa ni Lucas ang bagay na 'yon.Kaibigan ko siya pero ngayon, pumapasok sa isip ko kung pagpapatuloy ko pa ba ang pakikipag-kaibigan ko sa kanya. Takot ang nararamdaman ko tuwing nagkikita kami sa school. I've been avoiding him. Wala rin akong nakakausap tungkol sa nangyari. Ayoko rin kasing pag nagsalita ako, mag-iba ang pakikitungo sa kanya ng mga kaibigan namin. He is still my friend after what happened.I want to talk to him, but I don't think I'm ready for now. Natakot pa rin talaga ako."May problema ba, Pandak?" tanong ni Blake sa akin noong isang araw na tumawag siya."W-wala naman." sinubukan kong na huwag mautal, pero nabigo ako. Natahimik siya sandali. Tila ba nakikiramdam.After a very long silence, I heard him sighed. "You sure? Wala kang tinatago sa'kin?" tanong niya
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 34.2
After kong bumili ng tatlong box ng doughnuts ay lumabas na ako. Tinawagan ko na si Mang Jose bago pumunta ng parking lot so I know where he parked our SUV. Agad ko siyang nakita at pumasok sa loob ng kotse."Mang Jose, anong oras po dating ni Carlos sa bahay? I brought him some snacks!" nakangiti na sambit ko sa kanya."Naku! Nag-abala ka pa, Ava. Bungi na ang ngipin ng batang 'yon kakain ng matamis. Mamayang alas-otso ng gabi siya susunduin. Kasama niya si Nanay Selda." humalakhak na kumento niya. Si Nanay Selda ang Nanay ni Mang Jose. Ang alam ko eighty years old na ito ngayon."Okay lang po! Minsan lang naman ito," usal ko.Nang makarating sa bahay ay nilagay ko ang biniling doughnuts sa ref at umakyat sa kwarto ko. I took a quick shower before I do my assignments. May assignment kami na mag-do-drawing, kanya ito ako ngayon nahihirapan gumihit.Sa Friday pa naman ang deadline nito kaso ayokong matambakan ng mga gawain especially that we have a thesis now. Mas duguan ang mangyayari
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 35.1
ApologiesMalakas ang ihip ng hangin habang nasa lumang rooftop kami ng building. From here, I can see all the students of St. Willford National High School. Kita rin ang lawak ng buong school.Parehas kaming tahimik ni Lucas habang may distandya sa isa't-isa. I know he's looking at me while I'm looking downstairs. Kanina pa siya walang sinasabi at iyon ang hinihintay ko."A-Ava, I know my apologies can't underestimate what I've have done to you but I'm really sorry for doing that." malumanay na sambit niya. Finally he talked now! Akala ko tatagal pa kami rito nang siyam-siyam bago siya mag-umpisa."I'm really sorry, Ava. Hindi ko lang din maintindihan ang sarili ko nang gabing 'yon. I'm drunk and everything is a mess to me. I know you love me as a friend and I accepted that a long time ago dahil alam ko kung gaano niyo kamahal ni Blake ang isa't-isa. Ayokong sirain ang relasyon niyo ni Blake. Dahil para sa'kin, kung saan ka masaya masaya din ako dahil nga mahal
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 35.2
"Uh-oh! Look who's here!"Palabas na kami ng gate ng school nang makita namin si Simon. He's leaning on his car while crossing his arms around his chest. Naka-blue t-shirt, denim shorts at nakatali ang mahaba niyang buhok. He always wear his casual look."The boyfriend is here," April said while giving Kath a devilishly smile."Hello, Ladies!" bati sa amin ni Simon nang makalapit kami sa kanya."Hi, Simon! Looks like you're in a good mood," biro ni April. "I mean, parang hindi stress sa pagiging engineer, ah? Dami niyo daw ginagawa sa company." Simon shrugged his shoulders. "I have my inspiration," sagot niya bago pinulupot ang braso sa beywang ni Kath.Si Kath naman humagikhik kaya hinalikan siya ni Simon sa noo. Ang rupok talaga ng babaeng 'to! Napailing ako at palihim na umikot ang mga mata.I don't really like him for my best friend. He's a playboy for godsake! Baka lokohin pa niya si Kath!"Wala kang ginagawa ngayon?" Kath asked him."I have
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 36
DebutThe fight of the spotlight turned to me as a walk wearing my violet tube ball gown. Today is my eighteen birthday. I am happy but something is missing in my heart. I saw all my guests are smiling at me. I smiled too.Everything is perfect for tonight. But there's something missing. Wala siya. Hindi siya dumating. Ang isa sa mga importanteng tao sa buhay ko'y wala sa mismong katawan ko. I looked round for the nth time, thinking that maybe, just maybe, Blake will be here. Baka pina-prank lang ako. Hindi makakapunta si Blake sa debut ko dahil nagkaroon ng problema doon sa school nila.Excited pa ako last week dahil dapat 'yon ang araw ng uwi niya. Pero nakatanggap ako nang tawag mula sa kanya na hindi na siya matutuloy at mai-extend pa siya sa Singapore. Baka daw sa January 4 pa siya umuwi. Three days before going back to school."I'm so, so, so sorry, baby. Medyo nagkaroon ng conflict doon sa thesis na pinasa namin at two days lang a
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 37.1
BrokedownI almost broke my cellphone as I kept pressing the call button. And for the nth time, it connected me to the operation. Umikot ang mata ko dahil sa inis na nararamdaman."The number you have dial is not available. Please try again later.""Ugh!" I groaned because of frustration.bNabato ko ang cellphone ko sa kama pagkatapos ay inis na lumabas ng kwarto ko. Naka-krus ang mga braso ko sa aking dibdib nang makita sila Ate Emerald kasama si Kuya Ian sa living room namin.We are all wearing red t-shirts because it's New Year Eve and red is the lucky color that's why. Agad na nagtaas ng tingin si ate Emerald sa'kin nang makita akong pababa ng hagdan namin.Ate Emerald looks flawless in her red t-shirt and paired it with denim pantalon. Her hair is in a messy bun while I'm wearing my red v-neck t-shirt and high waist shorts. Ti-nucked in ko pa 'yon para mabigyan ng style."Ava, tulungan mo kami para sa barbeque!" masayang sabi ni a
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 37.2
That's why I couldn't contact him for the whole day because he's with Alison. Yes I should trust him but I can't control my feelings! Si Alison ang kasama niya. Sobra-sobrang insecurities ang nararamdaman ko kay Alison.Bago ako dumating, si Alison ang nauna. Anong laban ko sa babaeng una niyang minahal? Wala! Ang sakit! Sobra! Tama na ang mga marinig ko. Lagi silang magkasama pati sa kwarto niya magkasama sila! Ano nga naman ang ginagawa nila roon sa loob? Nagbabahay-bahayan? Kalokohan!I couldn't breathe properly because my tears didn't stop. My heart is aching and I hate this feeling! Palakas ng palakas ang hikbi ko habang nakahiga sa kama ko. I couldn't stop sobbing. Nakatulugan ko ang kakaiyak. Kinabukasan, alas dies na 'ko nagising. Sobrang sakit nang mga mata ko at ulo. I quickly grabbed my phone to call him again.Maybe I was just wrong. Baka panaginip lang 'yong nangyari kagabi. Kung totoo man, I should give him a chance to explain himself. Baka maayos namin agad. Inayos ko
Pinakabagong kabanata
Faded Memories (Isle Esme Series #1) EPILOGUE
WakasI'm happy with life. I have a family who supported me through everything. My life was just simple before. To have a nice and meaningful teenage. To have a girlfriend who loves me because that's what we explored our teenage years. Kaya noong makilala ko si Alison, masaya ako.Minahal ko si Alison, alam 'yon ng lahat. Halos lahat kaya kong ibigay sa kanya mag-stay lang siya sa'kin. She's my first girlfriend, so my heart can't accept the truth when she cheated on me.My heart broke into pieces when she broke up with me. After two years, she just forget everything we've been through together. Hindi ko matanggap na may mahal na siyang iba. Halos mabaliw ako noong dahil doon.I keep telling to myself, that maybe this is my fault why she broke up with me. Maybe she find me boring. Dahil ang sabi sa'kin nila Mama at Papa, kung mahal ka ng tao, mag-i-stay siya sa tabi mo kahit anong mangyari.That's why I keep asking myself when I can found a woman who'll love me the way that I do. Kasi
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 60
EternallyI smiled widely as I hide my gift for him this New Year. Nilagay ko 'yon sa pinaka-ilalim sa loob ng maleta ko bago sinarado 'yon. Kinuha ko na ang damit na susuotin para mamaya. Lumabas ako nang kwarto namin at nakita siyang nagluluto ng hapunan namin. Lumingon diya sa kin bago ngumiti.He raised his thick eyebrows. "Today is New Year's Eve. Handa na ko sa regalo mo."Ngumiti lang ako. "Later, you're find out, blakey-baby," sambit ko. "bababa lang ako para sa reservation natin mamaya."Tumango lang siya at nagpatuloy sa ginagawa. I went outside our unit. Dumiretso ako sa sa staff ng hotel. "Is everything's okay for laters event?" tanong ko sa staff ng Hotel.She nodded her head. "Yes, Ms. Aragon. Everything is settled now. You can visit the place if you want to check."Ngumiti ako sa kanya. "Thank you!"Nagpa-reserve ako para sa labas kami ng Hotel magce-celebrate ng New Year. Sinamaan ako ng staff sa lugar para mamaya. Pumunta kami sa isang open place ng Hotel.Napaka-natu
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 59
Right timeKinabukasan, nagising akong masakit ang katawan. I groaned when I feel so sore right now. I can't even moved my legs because it hurts a lot.Napabangon ako sa kama. Blake was still sleeping peacefully. Nakatagilid siya sa pwesto ko. I bit my lower lips, when I try to stand up. Dahan-dahan ay inangat ko ang sarili. Luckyly, I was able to stand up and walk. Kaya kong maglakad, kaya lumakad ako nang dahan-dahan papunta sa banyo. Masakit nga lang pero kaya ko namang i-handle. After I pee, bumalik ako sa kama namin.Nakita kong kakagising lang ni Blake. When he noticed I can't walk properly, he eventually went towards me."Are you okay?" He asked. Worried was written on his face while his he put his hand on my waist and other hand on my shoulder."M-masakit ng kaunti, pero kanya ko naman," sagot ko nang nakangiwi.Mabilis niya akong binuhat sa mga bisig niya at dinala sa kama. He carefully put me on our bed. Para akong babasagin na bagay at ingat na ingat siya sa paglagay sa'ki
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 58
GiftFrom Galway, we went to Cork to celebrate Christmas there. Mag-stay kami sa The River Lee Hotel. Soothing understated décor adorns these spacious and luxuriously appointed air-conditioned rooms, which feature complimentary Wi-Fi, 55’’ HD LED Television, super-comfortable king-sized bed and Single bed dressed in crisp white linen and sumptuous duck down duvets, a spacious bathroom with a separate shower and bath. Our rooms also have their own seating area, tea and coffee making facilities, 24-hour room service and a comfortable workspace. "Ang daya naman!" reklamo ko habang tinapon ang baraha sa lapag.Ngumisi siya. "Anong madaya? Malas ka lang talaga, Pandak!" humalakhak siya pagkatapos kinuha ang lipstick ko. "come here."Sumimangot ako bago tinukod ang dalawang kamay at nilapit ang mukha sa kanya. Mariin kong napikit ang mata dahil sa lipstick na dumikit sa balat ko. He drew a large circle on my cheeks.Malakas ko siyang hinampas sa braso. "Ang daya mo talaga! Isang guhit lang,
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 57
TogetherWalang humpay kong hinampas siya sa dibdib. "I-I thought you're not coming!"He quickly grabbed my hand, pulled me closer to him and hugged me. "I'm sorry," malumanay na wika. "stop crying, please?"Humikbi-hikbi ako habang umiiyak sa dibdib niya, hindi alintala ang lamig na nararamdaman dahil nasa pinto pa kami nang apartment. He carefully caressed my hair. "I am so sorry, baby," He whispered.I continue sobbing. Para na akong nabaliw sa isip na hindi siya makakapunta tapos kanina pa pala siya nandito. Dahan-dahan niya akong inalalayan sa loob ng apartment.Diretso kami sa kusina at nilapag niya ang cake kasama ang bouquet of tulips. Suminghut-singhot pa ako habang kinukusot ang mga mata na nakatingin sa kanya. He opened the box of cake and put it in front of me. Sinindihan niya rin ang kandila bago umupo sa tabi ko."I-I you're really not coming..." umiiyak pa rin ako na parang bata sa harapan niya. "sobra akong excited na magkita tayo ulit. I tried to understand you when y
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 56
DisappointedKumain ako ng breakfast at nang sumapit ang ala-una ng hapon ay magpalit ako ng damit para mag-shopping. Since we're going to celebrate Christmas and New Year here, I'll just buy a gift for him.Malamig sa labas dahil sa snow kaya nagsuot ako ng makapal na damit. I grabbed a taxi to go to the mall. Nang makarating sa Mall mabilis akong nagikot-ikot. I also buy clothes and gift souvenirs to my family and Blake's family. Syempre, nabili rin ako ng mga regalo ko para sa mga kaibigan at ina-anak ko sa kanila.Malawak ang ngiti sa labi ko habang dala-dala ang mga pinamili ko nang tumunog ang cellphone ko. Mula sa bulsa ay sinagot ko ang tawag ni Blake."Hey," masiglang sambit ko. "just call me when you're already here.""Pandak, 'yon ang dahilan kaya ako tumawag," Mahinang wika niya.Kumunot ang noo ko habang naglalakad sa mall. "Bakit?"Natigilan siya sandali sa kabilang linya. Tila ba may gustong sabihin sa'kin. "Eh, kasi...""Kasi?"He sighed. "I can't go there today."Ako
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 55
IrelandHuminga ako nang malalim bago sumandal sa swivel chair ko sa office. Nihilot ko ang sintido bago ko narinig na may pumasok sa loob ng office ko. Then, I saw my secretary, Mich, walking inside my office with a glass of pineapple juice on her hand."Here's your juice, Ma'am Ava," She said, smiling.She put down my juice on my table and leave my office immediately. Uminom ko ang pineapple juice bago pinagpatuloy ang ginagawa. Nang matapos ako sa lahat ginawa ay ngayon ko lang naramdaman ang pagod. It's already dark outside but I can still see how beautiful the one of the most beautiful cities in Ireland, Dublin.Mula sa kinauupuan ko, kitang-kita ko kung gaano maganda ang Samuel Beckett Bridge. I can see how the lights of this city looks more beautiful tuwing sasapit ang gabi. Cobblestone streets abound, adding to the city's charm, it made me calm.Tamang-tama na lang na dito natayo ang Hotel namin. It's one of best spots here in Ireland. Where you
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 54.2
Nagising ako kinabukasan dahil sa sikat ng araw na tumama sa mukha ko. Bumangon ako para hanapin si Blake at nakita ko siya na papasok nang kwarto namin. He's wearing a maong pants and blue polo shirt. Kitang-kita ko tuloy ang muscles niya na naiipit dahil sa polo na suot.Magulo pa ang buhok niya at may hawak siyang tray na may laman na gatas at toasted bread. I also noticed that I'm now wearing my black lace panty and his long sleeve that he wore last night. Wala akong bra kaya alam kong kita ang dibdib ko dahil sa manipis niyang long sleeve."Good morning," He said as he sat down beside me. "kain ka muna nito tapos baba na tayo sa buffet dahil nandoon sila Papa."Inom ko ang gatas. "Okay," sagot ko bago kinagatan ang toasted bread. Napangiwi ako dahil kulang sa'kin 'to. Humalakhak siya nang mapansin ako. "Kulang?" He asked, laughing."Wala na bang mas masarap pa dito?" sumimangot ako. "hindi naman nakakabusog 'to, Blake!"Tumaas ang gilid ng labi niya. Tila ba may iniisip na kakaib
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 54.1
ContentedAs soon as we entered our room, his lips crashed into mine. My body was pressing against the door as his kissed became aggressive. Naging malikot ang mga kamay niya at agad na sumapo 'yon sa dibdib ko.Kahit na nakasuot pa ako ng dress ay ramdam na ramdam ko ang init ng palad niyang marahan na humahaplos sa dalawang dibdib ko. I felt his tongue started penetrating my mouth, so I opened it widely for him.A moan escaped from my mouth when I felt his tongue sucking and biting my lips. Para siyang nangigigil sa bawat halik at haplos niya. He lips went down to my neck. Impit akong napahiyaw ng maramdaman na marahan niyang kinagat-kagat ang balay ko doon."F*ck this dress!" He cursed when he couldn't touch me there.Marahan ko siyang tinulak nang mapansin ko na parang gusto niyang punitin ang dress ko. "Don't rip it!""Ayaw natanggap, eh!"Napa-irap na lang ako dahil sa pagmamadali Niya. "E 'di, tanggalin mo nang maayos. Hindi 'yong sisirain mo!
