Mag-log inShare
CHAPTER 35.1
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Apologies
Malakas ang ihip ng hangin habang nasa lumang rooftop kami ng building. From here, I can see all the students of St. Willford National High School. Kita rin ang lawak ng buong school.Parehas kaming tahimik ni Lucas habang may distandya sa isa't-isa. I know he's looking at me while I'm looking downstairs. Kanina pa siya walang sinasabi at iyon ang hinihintay ko."A-Ava, I know my apologies can't underestimate what I've have done to you but I'm really sorry for doing that." malumanay na sambit niya. Finally he talked now! Akala ko tatagal pa kami rito nang siyam-siyam bago siya mag-umpisa."I'm really sorry, Ava. Hindi ko lang din maintindihan ang sarili ko nang gabing 'yon. I'm drunk and everything is a mess to me. I know you love me as a friend and I accepted that a long time ago dahil alam ko kung gaano niyo kamahal ni Blake ang isa't-isa. Ayokong sirain ang relasyon niyo ni Blake. Dahil para sa'kin, kung saan ka masaya masaya din ako dahil nga mahalKaugnay na kabanata
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 35.2
"Uh-oh! Look who's here!"Palabas na kami ng gate ng school nang makita namin si Simon. He's leaning on his car while crossing his arms around his chest. Naka-blue t-shirt, denim shorts at nakatali ang mahaba niyang buhok. He always wear his casual look."The boyfriend is here," April said while giving Kath a devilishly smile."Hello, Ladies!" bati sa amin ni Simon nang makalapit kami sa kanya."Hi, Simon! Looks like you're in a good mood," biro ni April. "I mean, parang hindi stress sa pagiging engineer, ah? Dami niyo daw ginagawa sa company." Simon shrugged his shoulders. "I have my inspiration," sagot niya bago pinulupot ang braso sa beywang ni Kath.Si Kath naman humagikhik kaya hinalikan siya ni Simon sa noo. Ang rupok talaga ng babaeng 'to! Napailing ako at palihim na umikot ang mga mata.I don't really like him for my best friend. He's a playboy for godsake! Baka lokohin pa niya si Kath!"Wala kang ginagawa ngayon?" Kath asked him."I have
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 36
DebutThe fight of the spotlight turned to me as a walk wearing my violet tube ball gown. Today is my eighteen birthday. I am happy but something is missing in my heart. I saw all my guests are smiling at me. I smiled too.Everything is perfect for tonight. But there's something missing. Wala siya. Hindi siya dumating. Ang isa sa mga importanteng tao sa buhay ko'y wala sa mismong katawan ko. I looked round for the nth time, thinking that maybe, just maybe, Blake will be here. Baka pina-prank lang ako. Hindi makakapunta si Blake sa debut ko dahil nagkaroon ng problema doon sa school nila.Excited pa ako last week dahil dapat 'yon ang araw ng uwi niya. Pero nakatanggap ako nang tawag mula sa kanya na hindi na siya matutuloy at mai-extend pa siya sa Singapore. Baka daw sa January 4 pa siya umuwi. Three days before going back to school."I'm so, so, so sorry, baby. Medyo nagkaroon ng conflict doon sa thesis na pinasa namin at two days lang a
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 37.1
BrokedownI almost broke my cellphone as I kept pressing the call button. And for the nth time, it connected me to the operation. Umikot ang mata ko dahil sa inis na nararamdaman."The number you have dial is not available. Please try again later.""Ugh!" I groaned because of frustration.bNabato ko ang cellphone ko sa kama pagkatapos ay inis na lumabas ng kwarto ko. Naka-krus ang mga braso ko sa aking dibdib nang makita sila Ate Emerald kasama si Kuya Ian sa living room namin.We are all wearing red t-shirts because it's New Year Eve and red is the lucky color that's why. Agad na nagtaas ng tingin si ate Emerald sa'kin nang makita akong pababa ng hagdan namin.Ate Emerald looks flawless in her red t-shirt and paired it with denim pantalon. Her hair is in a messy bun while I'm wearing my red v-neck t-shirt and high waist shorts. Ti-nucked in ko pa 'yon para mabigyan ng style."Ava, tulungan mo kami para sa barbeque!" masayang sabi ni a
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 37.2
That's why I couldn't contact him for the whole day because he's with Alison. Yes I should trust him but I can't control my feelings! Si Alison ang kasama niya. Sobra-sobrang insecurities ang nararamdaman ko kay Alison.Bago ako dumating, si Alison ang nauna. Anong laban ko sa babaeng una niyang minahal? Wala! Ang sakit! Sobra! Tama na ang mga marinig ko. Lagi silang magkasama pati sa kwarto niya magkasama sila! Ano nga naman ang ginagawa nila roon sa loob? Nagbabahay-bahayan? Kalokohan!I couldn't breathe properly because my tears didn't stop. My heart is aching and I hate this feeling! Palakas ng palakas ang hikbi ko habang nakahiga sa kama ko. I couldn't stop sobbing. Nakatulugan ko ang kakaiyak. Kinabukasan, alas dies na 'ko nagising. Sobrang sakit nang mga mata ko at ulo. I quickly grabbed my phone to call him again.Maybe I was just wrong. Baka panaginip lang 'yong nangyari kagabi. Kung totoo man, I should give him a chance to explain himself. Baka maayos namin agad. Inayos ko
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 38.1
RageI couldn't control my emotions anymore. Habang papalapit kami sa bar, mas lalo ako nagagalit. Nagyuyupos ako ng galit!"Ava, calm down," ani Althea habang nasa kotse niya kami. Gino is the one who's driving while we're both in back of the car. She's holding my hand, trying to calm me down."I can't, Althea! I didn't do anything for him to become like this! Wala kaming pinag-awayan tapos ganito ang mangyayari!? He didn't even tell me that he's already here!" tumulo na naman ang luha ko."Just talk to him when we get there, okay?" She caressed my hair.As soon as we arrived at the bar, I quickly unblocked my seat belt. Mabilis akong tumingin ang entrance ng bar. This is the first time that I will enter a bar in my whole life.I'm legal now. I can do anything.Lumabas ako ng kotse ni Althea at pumasok agad sa loob ng bar. Naubo pa ako nang makapasok ng tuluyang dahil sa usok ng sigarilyo at ingay mula sa DJ sa stage. From where I stand, I roamed my
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 38.2
Nagpatinaod ako sa kanya. He carried me and we both went outside the bar. Nahihilo ako habang nakakapit sa leeg niya kaya pinikit ko ang mga mata. The next thing I knew, I am already inside his car. He put my seat belt on, silently at mabilis na umikot sa kabilang side ng sasakyan para sumakay. Sa pagod at pagkahilo ay pumikit na lang ako ulit. I was fell asleep, when I opened my eyes, nakahinto na ang kotse sa isang bahay. Sa bahay kung saan siya titira pag-grumaduate siya ng high school. Gabi na rin at wala nang tao sa labas pero maliwanag ang daan dahil sa ilaw na galing sa mga poste."Now talk," mahinang na sabi ko. Hindi siya tinitingnan."Okay," nagbuga siya ng hangin. "I didn't know why you were angry but because of what happened at the bar. Nagka-idea na ako," umpisa niya. "I saw Alison holding my cellphone early in the morning of January 1st. You called and she's the one who answered it, but I swear to God, Ava! Kung ano man ang sinabi niya sa'yo para hindi sag
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 39
Napanguso ako habang gulong-gulo sa kung ano ang uunahin sa mga assignments ko. Geez! Being a college student is really hard. I am now a 1st year in college, taking business administration.Two years have passed and so many things that happened in the last two years. Blake and I are getting stronger. Akalain mo 'yon, sa loob ng dalawang taon kami pa rin.Walang perfect na relasyon, nag-aaway din kami sa dumaan na dalawang taon. May mga dumaang problema na nagpatibay pa lalo ng relasyon namin. Kailangan mo lang talaga nang tiwala sa partner mo para tumagal kayo. Dumaan na rin kami sa point na kailangan naming dalawa nang space. But at the end of the day we always found ourselves in each other's arms. You should just always trust and try to communicate when you have a problem with your partner. Doon mas lalong titibay ang relasyon niyong dalawa."Reporting dito, assignment doon! What a life!" bumuntong hininga si April sa tabi ko. Lucas, on the other hand, put his hand around April's s
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 40.1
Retractable roof"Baby Keifer, look! I have something for you!"mabilis kong nilabas ang mga toys mostly mga robots na binili namin ni Blake kanina. My two years old nephew started walking towards me with a big smile plastered on his face."Tata!" He hugged my knees, so I sat on their tatami mat to hug him properly. I kissed his chubby cheeks. "Ang cute-cute ng pamangkin ko manang-mana sa Tata!" I proudly say making my sister laugh."Nag-umpisa ka na naman," mahina niya akong binatukan at kinuha ang anak sa'kin.Ngumuso ako. "Sus! Ako naman talaga ang pinaglihian mo sa kanya, eh!" Napailing siya, hindi pinansin ang mga sinabi ko at bago tumingin kay Blake kasama si Kuya Ian sa pag-aayos ng pinamili namin kanina sa refrigerator."Kailan ang uwi niyong dalawa?" tanong niya."Sa makalawa pa, Ate," sagot ko at inalaru-laro si Kiefer gamit ang daliri ko.Kinalabit niya ang tagiliran ko kaya napatingin ako sa kanya. "Blake is the one who brought the penthouse in our Hotel?" Tumango ako. "
Pinakabagong kabanata
Faded Memories (Isle Esme Series #1) EPILOGUE
WakasI'm happy with life. I have a family who supported me through everything. My life was just simple before. To have a nice and meaningful teenage. To have a girlfriend who loves me because that's what we explored our teenage years. Kaya noong makilala ko si Alison, masaya ako.Minahal ko si Alison, alam 'yon ng lahat. Halos lahat kaya kong ibigay sa kanya mag-stay lang siya sa'kin. She's my first girlfriend, so my heart can't accept the truth when she cheated on me.My heart broke into pieces when she broke up with me. After two years, she just forget everything we've been through together. Hindi ko matanggap na may mahal na siyang iba. Halos mabaliw ako noong dahil doon.I keep telling to myself, that maybe this is my fault why she broke up with me. Maybe she find me boring. Dahil ang sabi sa'kin nila Mama at Papa, kung mahal ka ng tao, mag-i-stay siya sa tabi mo kahit anong mangyari.That's why I keep asking myself when I can found a woman who'll love me the way that I do. Kasi
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 60
EternallyI smiled widely as I hide my gift for him this New Year. Nilagay ko 'yon sa pinaka-ilalim sa loob ng maleta ko bago sinarado 'yon. Kinuha ko na ang damit na susuotin para mamaya. Lumabas ako nang kwarto namin at nakita siyang nagluluto ng hapunan namin. Lumingon diya sa kin bago ngumiti.He raised his thick eyebrows. "Today is New Year's Eve. Handa na ko sa regalo mo."Ngumiti lang ako. "Later, you're find out, blakey-baby," sambit ko. "bababa lang ako para sa reservation natin mamaya."Tumango lang siya at nagpatuloy sa ginagawa. I went outside our unit. Dumiretso ako sa sa staff ng hotel. "Is everything's okay for laters event?" tanong ko sa staff ng Hotel.She nodded her head. "Yes, Ms. Aragon. Everything is settled now. You can visit the place if you want to check."Ngumiti ako sa kanya. "Thank you!"Nagpa-reserve ako para sa labas kami ng Hotel magce-celebrate ng New Year. Sinamaan ako ng staff sa lugar para mamaya. Pumunta kami sa isang open place ng Hotel.Napaka-natu
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 59
Right timeKinabukasan, nagising akong masakit ang katawan. I groaned when I feel so sore right now. I can't even moved my legs because it hurts a lot.Napabangon ako sa kama. Blake was still sleeping peacefully. Nakatagilid siya sa pwesto ko. I bit my lower lips, when I try to stand up. Dahan-dahan ay inangat ko ang sarili. Luckyly, I was able to stand up and walk. Kaya kong maglakad, kaya lumakad ako nang dahan-dahan papunta sa banyo. Masakit nga lang pero kaya ko namang i-handle. After I pee, bumalik ako sa kama namin.Nakita kong kakagising lang ni Blake. When he noticed I can't walk properly, he eventually went towards me."Are you okay?" He asked. Worried was written on his face while his he put his hand on my waist and other hand on my shoulder."M-masakit ng kaunti, pero kanya ko naman," sagot ko nang nakangiwi.Mabilis niya akong binuhat sa mga bisig niya at dinala sa kama. He carefully put me on our bed. Para akong babasagin na bagay at ingat na ingat siya sa paglagay sa'ki
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 58
GiftFrom Galway, we went to Cork to celebrate Christmas there. Mag-stay kami sa The River Lee Hotel. Soothing understated décor adorns these spacious and luxuriously appointed air-conditioned rooms, which feature complimentary Wi-Fi, 55’’ HD LED Television, super-comfortable king-sized bed and Single bed dressed in crisp white linen and sumptuous duck down duvets, a spacious bathroom with a separate shower and bath. Our rooms also have their own seating area, tea and coffee making facilities, 24-hour room service and a comfortable workspace. "Ang daya naman!" reklamo ko habang tinapon ang baraha sa lapag.Ngumisi siya. "Anong madaya? Malas ka lang talaga, Pandak!" humalakhak siya pagkatapos kinuha ang lipstick ko. "come here."Sumimangot ako bago tinukod ang dalawang kamay at nilapit ang mukha sa kanya. Mariin kong napikit ang mata dahil sa lipstick na dumikit sa balat ko. He drew a large circle on my cheeks.Malakas ko siyang hinampas sa braso. "Ang daya mo talaga! Isang guhit lang,
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 57
TogetherWalang humpay kong hinampas siya sa dibdib. "I-I thought you're not coming!"He quickly grabbed my hand, pulled me closer to him and hugged me. "I'm sorry," malumanay na wika. "stop crying, please?"Humikbi-hikbi ako habang umiiyak sa dibdib niya, hindi alintala ang lamig na nararamdaman dahil nasa pinto pa kami nang apartment. He carefully caressed my hair. "I am so sorry, baby," He whispered.I continue sobbing. Para na akong nabaliw sa isip na hindi siya makakapunta tapos kanina pa pala siya nandito. Dahan-dahan niya akong inalalayan sa loob ng apartment.Diretso kami sa kusina at nilapag niya ang cake kasama ang bouquet of tulips. Suminghut-singhot pa ako habang kinukusot ang mga mata na nakatingin sa kanya. He opened the box of cake and put it in front of me. Sinindihan niya rin ang kandila bago umupo sa tabi ko."I-I you're really not coming..." umiiyak pa rin ako na parang bata sa harapan niya. "sobra akong excited na magkita tayo ulit. I tried to understand you when y
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 56
DisappointedKumain ako ng breakfast at nang sumapit ang ala-una ng hapon ay magpalit ako ng damit para mag-shopping. Since we're going to celebrate Christmas and New Year here, I'll just buy a gift for him.Malamig sa labas dahil sa snow kaya nagsuot ako ng makapal na damit. I grabbed a taxi to go to the mall. Nang makarating sa Mall mabilis akong nagikot-ikot. I also buy clothes and gift souvenirs to my family and Blake's family. Syempre, nabili rin ako ng mga regalo ko para sa mga kaibigan at ina-anak ko sa kanila.Malawak ang ngiti sa labi ko habang dala-dala ang mga pinamili ko nang tumunog ang cellphone ko. Mula sa bulsa ay sinagot ko ang tawag ni Blake."Hey," masiglang sambit ko. "just call me when you're already here.""Pandak, 'yon ang dahilan kaya ako tumawag," Mahinang wika niya.Kumunot ang noo ko habang naglalakad sa mall. "Bakit?"Natigilan siya sandali sa kabilang linya. Tila ba may gustong sabihin sa'kin. "Eh, kasi...""Kasi?"He sighed. "I can't go there today."Ako
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 55
IrelandHuminga ako nang malalim bago sumandal sa swivel chair ko sa office. Nihilot ko ang sintido bago ko narinig na may pumasok sa loob ng office ko. Then, I saw my secretary, Mich, walking inside my office with a glass of pineapple juice on her hand."Here's your juice, Ma'am Ava," She said, smiling.She put down my juice on my table and leave my office immediately. Uminom ko ang pineapple juice bago pinagpatuloy ang ginagawa. Nang matapos ako sa lahat ginawa ay ngayon ko lang naramdaman ang pagod. It's already dark outside but I can still see how beautiful the one of the most beautiful cities in Ireland, Dublin.Mula sa kinauupuan ko, kitang-kita ko kung gaano maganda ang Samuel Beckett Bridge. I can see how the lights of this city looks more beautiful tuwing sasapit ang gabi. Cobblestone streets abound, adding to the city's charm, it made me calm.Tamang-tama na lang na dito natayo ang Hotel namin. It's one of best spots here in Ireland. Where you
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 54.2
Nagising ako kinabukasan dahil sa sikat ng araw na tumama sa mukha ko. Bumangon ako para hanapin si Blake at nakita ko siya na papasok nang kwarto namin. He's wearing a maong pants and blue polo shirt. Kitang-kita ko tuloy ang muscles niya na naiipit dahil sa polo na suot.Magulo pa ang buhok niya at may hawak siyang tray na may laman na gatas at toasted bread. I also noticed that I'm now wearing my black lace panty and his long sleeve that he wore last night. Wala akong bra kaya alam kong kita ang dibdib ko dahil sa manipis niyang long sleeve."Good morning," He said as he sat down beside me. "kain ka muna nito tapos baba na tayo sa buffet dahil nandoon sila Papa."Inom ko ang gatas. "Okay," sagot ko bago kinagatan ang toasted bread. Napangiwi ako dahil kulang sa'kin 'to. Humalakhak siya nang mapansin ako. "Kulang?" He asked, laughing."Wala na bang mas masarap pa dito?" sumimangot ako. "hindi naman nakakabusog 'to, Blake!"Tumaas ang gilid ng labi niya. Tila ba may iniisip na kakaib
Faded Memories (Isle Esme Series #1) CHAPTER 54.1
ContentedAs soon as we entered our room, his lips crashed into mine. My body was pressing against the door as his kissed became aggressive. Naging malikot ang mga kamay niya at agad na sumapo 'yon sa dibdib ko.Kahit na nakasuot pa ako ng dress ay ramdam na ramdam ko ang init ng palad niyang marahan na humahaplos sa dalawang dibdib ko. I felt his tongue started penetrating my mouth, so I opened it widely for him.A moan escaped from my mouth when I felt his tongue sucking and biting my lips. Para siyang nangigigil sa bawat halik at haplos niya. He lips went down to my neck. Impit akong napahiyaw ng maramdaman na marahan niyang kinagat-kagat ang balay ko doon."F*ck this dress!" He cursed when he couldn't touch me there.Marahan ko siyang tinulak nang mapansin ko na parang gusto niyang punitin ang dress ko. "Don't rip it!""Ayaw natanggap, eh!"Napa-irap na lang ako dahil sa pagmamadali Niya. "E 'di, tanggalin mo nang maayos. Hindi 'yong sisirain mo!
