Chapter 29

Chapter 29

MALAPAD na napangiti si Amara habang tinatahak nila ang daan patungong mansiyon ng mga Monterde. Malaki ang naging parte sa buhay ni Amara dahil halos nandito na siya lumaki. She really misses this place. Maging ang matandang Donya nasasabik na rin siyang makita ito. Noon pa man naging mabuti na ang pakikitungo nito sa kanya.

Mas lalo lumapad ang ngiti sa kanyang mga labi nang natanaw niya ang.malawak na hardin ng mansiyon. Pero kaagad din napalis ang ngiti sa kanyang mga labi at napalitan ng lungkot nang tuluyan na silang makapasok sa gate ng mansiyon. Dito siya madalas naglalagi noon.

Nakita ng matanda ang galing niya sa paghahalaman kaya nais ng Donya dati na siya ang mag-aalaga ng kanilang malawak na hardin dahil napakagaling niyang mag-alaga ng mga halaman. Noon napuno ang hardin ng iba't-ibang klase ng mga bulaklak. Pero ngayon nais niyang maiyak dahil iilan na lang ang mga naroroon. Wala na ang iba’t-ibang variety ng rose at orchids. Ang dating malinis at mala