“Miss, nandito na po tayo.” Dahan-dahan siyang nagmulat ng mga mata. Ngunit kaagad din siyang napaayos ng upo nang nabungaran niyang ang mukha ng kondoktor. Hindi niya namalayan na nakatulog pala siya sa biyahi.Mabilis niyang ikinabit sa kanyang likuran ang kanyang bag at nagmamadali ng lumabas.Pagkatapos ng mahabang biyahi ng bus kailangan pa niyang sumakay ng bangkang de motor para makarating sa Isla ng Bantayan. Umarkila na siya na maghahatid sa kanya hindi dapat siya matagalan dito dahil baka mamaya nakarating na ang mga tauhan ni Zach. Ilang minuto lang ang itinakbo ng sinasakyan niyang bangka nakarating kaagad siya sa Isla. Balewala kung mabasa man siya ng dagat tinakbo na niya ang kanyang anak na naghihintay na pala sa kanya kasama nito ang kanyang lola Olivia. “Mommy!” matinis na boses ng anak ang sumalubong sa kanya. Bakas sa mukha nito ang matinding saya. Tumakbo rin ito patungo sa kanya. Mabilis siyang lumuhod at niyakap ng mahigpit ang anak. Napaluha siya dahil sa waka
CHAPTER 19“What the fuck!” galit na asik ni Zach sa kung sino man ang sumuntok sa kanya. Hindi niya nakita ang pagmumukha sa kung sino man ang sumuntok sa kanya dahil bigla na lamang itong sumulpot kung saan. Pinahid niya gamit ang kanyang braso ang dugo galing sa kanyang pumutok na labi at pagkatapos bumangon mula sa pagkabulagta."Baby, are you okay?” rinig niyang tanong ng lalaki kay Amara. Hindi pa rin makita ni Zach ang mukha nito dahil nakatalikod na ito sa kanya. Namumula ang kanyang buong mukha pati na ang tainga dahil namumuong galit niya sa lalaki na inaakala niyang asawa ni Amara. Wala siyang pakialam kung sino ang mas may karapatan sa kanila dahil para sa kanya unang naging kanya ang dalaga.“Asshole! How dare you to touch my Amara!” galit niyang saad sabay hila sa suot na puting t-shirt ng lalaki. Akmang paundayan niya ito ng suntok nang makilala niya ang ito. Nanlilisik ang mga matang nakatingin siya rito. Hindi siya makapaniwala na sa lahat na taong ta-traydor pa sa kan
“Mommy, I don't like him. I'm scared his a bad guy!” nahintatakutang saad ni Athara sa kanyang ina. Hindi alam ni Amara kung paano ipapaintindi sa kanyang anak na ang tinutukoy nitong bad guy ay ang kanyang tunay na ama.Samantalang mas dumoble ang sakit na nararamdaman ni Zach. Dahil pati sarili niyang anak hindi siya nito nakilala and worst natatakot pa ito sa kanya. Tila na umid ang dila ni Zach hindi niya alam kung paano niya ito lalapitan. Natatakot siya na baka kapag ipipilit niya ang kanyang sarili mas lalo pa itong matatakot at lumalayo sa kanya. Tumingala si Zach kay Amara. Puno ng pagmamakaawang tiningnan niya ito. Gustong-gusto niyang yakapin, kargahin at halikan ang kanyang anak.Laking pasasalamat ni Zach na tila nauunawaan ni Amara ang kanyang nais iparating.“Baby, listen to Mommy. Don't be afraid to hi—” hindi natuloy ang nais sabihin ng ina dahil tumakbo na ito at yumakap sa binti ni Japeth. Mabilis naman din na tumalima ang binata at kaagad itong kinarga. “Ay-ayaw
BITBIT ang malaking payong sinuong ni Amara ang malakas na buhos ng ulan patungong gazebo na nasa gitna ng kanilang hardin. Sinabayan pa ito ng malakas na pagkulog at pagkidlat na ikinaigtad naman niya. ‘Sobrang init naman kanina ang panahon. Bakit bigla na lamag bumuhos ang malakas na ulan ngayon? Tila ba dinadamayan siya sa lahat ng paghihirap ng kanyang kalooban. Hapon pa lang pero tila gumagabi na dahil sa madilim na ang paligid dahil sa masamang panahon. Mas lalong binilisan ni Amara ang kanyang mga hakbang para makarating agad sa gazebo. Ngunit kabang nararamdaman ay nahaluan na ng takot dahil wala man lang siyang natanaw na tao sa gazebo. Nagpalinga-linga siya sa paligid pero hindi pa rin niya nakita ang binata.Halos magkasing lakas na ng kulog ang malakas na kabog sa kanyang dibdib. Kahit malamig ang panahon pero ramdam pa rin niya ang pag-iinit sa bawat sulok ng kanyang mga mata dahil sa nagbabadya niyang mga luha. Nag-aalala na siya sa binata. “Ikaw dapat ang sisihin kung
Matulin ang takbo nila Amara at Zach habang sinuong ang malakas na ulan para makarating kaagad sa bahay dahil may natamaan na ang kidlat ang malaking puno ng mangga na nasa bakuran nila Amara. Malakas na bumagsak ang pintuan. Pareho silang hinihingal at nanginginig sa lamig dahil sa basang-basa na ang kanilang mga suot. “Diyos ko! Ano’ng nangyari sa inyong bata kayo? Bakit nabasa kayo ng ulan? Naku, alam naman ninyong napakadelikado sa labas bakit ang tagal ninyong pumasok?” Sinalubong sila ni Lola Olivia. Inilalayan ni Amara sa papasok ng bahay dahil nanghihina na ito sa kanyang lagnat.“Pasensiya po, Lola. Ito kasing alaga mo napakatigas ng ulo,” saad ni Amara. Hindi naman nagsalita si Zach nanatili lamang nakayuko ang kanyang ulo.“Letecia! Leticia!” “Ma’am, bakit po?” “Kumuha ka ng dalawang towel doon at ihanda mo ang guest room natin,” utos ni Amara sa kasambahay. Patuloy naman ang panginginig ng binata dahil sobrang lamig tapos dumagdag pa ang lagnat ni Zach. Labis na nag-aa
PAGKATAPOS pinakain ng arozcaldo na luto ni Lola Olivia si Zach. Pinainom na rin ni Amara ito ng gamot dahil mataas pa rin ang lagnat nito. Ilang beses na rin niyang itong pinahiran ng basang bimpo hindi pa rin humupa ang init ng binata.Marahan niyang pinakatitigan ang guwapong mukha ng lalakong kanya g minahal habang mahimbing itong natutulog. Marahan siyang napabuntong hininga dahil bumigat ang kanyang dibdib habang hindi pa rin inihiwalay nito ang paningin kay Zach. Kahit natutulog ito bakas pa rin ang pagod sa kanyang mukha.Malalim ang buntonghiningang kanyang pinakawalan. Sa oras na ito na-realized niya ang malaking kasalan an sa binata. Pero may oras pa para bumawi rito. Hindi pa huli ang lahat dahil alam niyang hindi pa rin sumusuko sa kanya ito kahit ilang beses na niya itong itinaboy. “Sweety, please, don’t leave me. I'm begging you.” Napabalikwas ng bangon. Hindi niya namalayan na nakaidlip na pala siya habang nakaupo sa may reclining chair. Mabilis niyang nilapitan si Zac
PATULOY na nagpupumiglas si Amara. Ngunit nahirapan siyang makawala dahil sa lakas ng lalaki kahit na sabihing lasing ito. Dumaloy ang masaganang luha sa kanyang mga mata. Hindi niya akalain na magagawa ito sa kanya ni Japeth. Kaibigan at bilang nakakatandang kapatid ang tingin niya sa lalaki. Pakiramdam niya nanamaga na kk kanyang mga labi dahil sa paraan ng paghalik ng lalaki sa kanya. Na tila ha uhaw na uhaw itong matikman ang sarap ng nito. Nalasahan na niya ang kanyang sariling dugo.“How dare you!” Buong lakas niyang pinadapo ang kanyang mga palad sa pisngi ng binata habang walang patid ang pagbuhos ng kanyang masaganang luha. Nang nagkahiwalay ang kanilang mga labi. Ngunit tila walang pagsisisi si Japeth sa kanyang ginawa. Dahil muli siya nitong kinabig at sapilitang hagkan muli ngunit isang malakas na suntok ang nakapagpatumba kay Japeth.“Fuck you! You are Jerk!” nang gagalaiting saad ni Zach. Medyo nanghihina pa siya pero hindi ’yon hadlang para hindi niya kayang laban
NAALIMPUNGATAN SI AMARA dahil sikat ng araw na tumama sa kanyang mukha dahil sa bahagyang lumihis ang kurtina. Napabalikwas siya ng bangon nang makapang wala na si Zach sa kanyang tabi. Nanlaki ang kanyang mata nang sumilip siya sa may bintana mataas na ang sikat ng araw. Wala na ang bagyo maaliwalas na ang kalangitan ngunit kitang-kita ang bakas ng matinding hagupit ng kalikasan dahil sa mga nagbabagsakang mga punong kahoy at poste ng kuryenti. Maging ang mga dibri ng mga bangkang pandagat na nawasak dahil sa malakas ng hangin umabot sa kanilang bahay. “Hay!” malungkot siyang na pabuntonghininga dahil paniguradong marami sa kanyang mga ka baryo ang nawalan ng hanapbuhay. Hindi man lang napaghandaan ang matinding pag-ulan at malakas na pagbayo ng hangin. Wala naman siyang nababalitaang na babala sa PAG-ASA na may paparating na bagyo. Pero wala nga ba baka masyado lang okupado ang kanyang isip kaya hindi lang niya binigyang pansin ang mga naririnig.Inabot niya ang kanyang cellphone na