Nararamdaman ni Eldreed ang mga titig ng lahat, kaya ngumiti siya. Ngunit sa hindi malamang dahilan, biglang sumagi sa isip niya ang ilang alaala ng gabing iyon kasama si Shayne, dahilan para bahagyang manginig ang kanyang puso. Gayunpaman, hindi niya ito pinahalata at tahimik na tumingin kay Shayne bago mahinahong magsalita. “Kung ganun, pag-uwi natin mamaya, mag-test tayo. Baka nga may nangyari.”Napangisi si Shayne. Naisip niya ulit dalawang buwan na ang lumipas sa nangyari sa kanilang dalawa ni Eldreed. Kahit pa may nangyari nung gabing ‘yon dahil sa kapabayaan ko, matagal na rin ang lumipas. Imposible namang may mangyari.Pero sa harap ng lahat, nagpanggap siyang medyo nahihiya at mahinahong tumango.Ngumiti si Eldreed, kumuha ng piraso ng braised pork, at inilagay sa plato ni Shayne. “Kumain ka pa ng karne,” aniya na may lambing.Ngumiti si Shayne at dahan-dahang kumain ng karne habang ngumunguya nang mabagal.Dahil sa ka-sweetan nilang dalawa, nagbiro ang ilan na gusto na rin n
Sa isang eleganteng silid, abala si Shayne sa pag-compute ng mga komplikadong problema sa harapan niya. Kahit nag-iisa siya sa malawak na lugar, hindi siya nakakaramdam ng inip dahil nakatutok ang isip niya sa pagresolba ng problema.Isa siyang college student, na nasa 3rd year. Sa edad niyang kasing-ganda ng bulaklak, pinipilit siya ng lolo at ama niya na mag-blind date. Hindi naman siya nawalan ng market o hindi kaaya-aya, kaya hindi niya maintindihan kung bakit sila nagmamadali.Napabuntong-hininga siya at itinapon ang lapis na hawak sa gilid. Madalas sabihin ng pamilya niya na nerd daw siya at wala siyang alam kundi mag-aral. Alam naman niya ang ibig nilang sabihin. Bilang anak ng pamilya Morsel, kailangan niyang mag-ambag sa pamilya kapag nasa adulting stage na siya.Halimbawa, isang kasal na may kaugnayan sa negosyo. Katulad na lang ng pangalawa niyang kapatid na babae na ipinasal sa isang kalbong matandang lalaki ilang taon na ang nakalipas. Ngayon, mukhang siya naman ang sunod
"May hindi magandang nangyari sa akin kalahating buwan na ang nakalipas." Ang madilim na mga mata ni Eldreed ay nakatuon kay Shayne. Iniunat niya ang mahahaba niyang binti at unti-unting lumapit sa kanya. Mas matangkad siya ng higit sa kalahating ulo kay Shayne, at tumingin siya pababa sa halatang kinakabahang mukha nito. Isang hinala ang pumasok sa isip niya, kaya isa-isang binigkas ang mga salita, "Noong gabing iyon, ikaw ba iyon?!""Hindi!" Agad na sagot ni Shayne."Ayon sa psychology, ang taong mabilis sumagot sa tanong ay kadalasang may itinatago." Ang malamig na tingin ni Eldreed ay dumaan sa mukha niya, parang isang kutsilyong tumatagos."Ngayon ko lang nalaman na ang sikat na si Eldreed Sandronal pala ay isang psychologist din." Nahuli ni Eldreed ang iniisip niya, kaya hindi na nakatiis si Shayne at sumagot na rin nang patutsada."Si Shayne, na nerd daw ayon sa kanyang mga kaklase, ay may matataas na grado, may mahinahon na ugali, hindi kailanman nagagalit, at isang mabuting a
Biglang nanigas ang maliit na mukha ni Shayne, tumayo siya at walang alinlangang sinampal si Eldreed, "Gago ka! Walanghiya ka!”Madaling nasalo ni Eldreed ang kanyang kamay, at ang malamig niyang boses ay tila yelo sa tuktok ng bundok na hindi natutunaw kahit libu-libong taon na, "Sino sa atin ang walang hiya? Shayne, bago ang araw na ito, hindi kita kilala sa buong buhay ko, pero sinadya mo akong pagplanuhan?"Bahagyang nag-iba ang mukha ni Shayne, ngunit agad niya itong naitago at nagbalik sa normal. Ang kanyang mga mata ay kumikislap sa panunukso. Sa halip na kumawala sa pagkakahawak ni Eldreed, lalo pa niyang idinikit ang kanyang kamay sa kanya, at ngumiti nang kakaiba, "Hmm, hindi ba nawalan ka ng malay noon? Paano mo natatandaan?"Ang ngiti sa mga mata ni Eldreed ay napalitan ng lamig, at ang tingin niya ay matalim na parang isang lobo na naghahanap ng biktima sa kapatagan. Ang kanyang mga labi ay mahigpit na nakatikom, nagpapakita ng malamig na disposisyon. Si Shayne naman, hin
Matapos tanggapin ang kasunduan, tiningnan ni Eldreed si Shayne, pinaikot ang papel ng agreemnt gamit ang kanyang mga daliri, at ngumisi. "Masaya akong makikipagtulungan."Naibenta ang sarili nang wala sa oras, masama ang loob ni Shayne, at pakiramdam niya ay gusto niyang manakit ng tao dahil sa pagkainis.Tumayo si Eldreed nang matagal, at bago lumabas sa pinto, tumigil siya. Sa malamig na tono at hindi lumingon ay nagsalita siya, "Sa totoo lang, wala akong maalala tungkol sa gabing iyon sa loob ng kalahating buwan. Ikaw ang unang nagbanggit ng kalahating buwan, at pagkatapos ay nagsinungaling ako nang basta-basta. Sinabi mo na ang lahat, Shayne, naglakas-loob kang paglaruan ako? Hindi pwedeng walang kapalit ang ginawa mo."Pagkatapos noon, binuksan niya ang pinto at umalis.Ilang segundo bago nakapag-react si Shayne na naiwan sa loob ng silid. Hindi niya napigilan ang pagtataas ng kanyang boses, "Eldreed! Hayop ka! Nagbabago-bago ka ng salita, lalaki ka pa ba talaga?!"Napahagikhik
Pagkababa ng cellphone, agad na sumakay si Shayne ng taxi papunta sa Wanten.Ang lugar na ito ay isang Taiwanese hall na itinayo ng kanyang panganay na kapatid tuwing wala itong magawa. May espesyal na kwarto dito para sa pamilyang Morsel, at ilang beses na rin siyang nakapunta rito. Walang waiter na naghatid sa kanya, kaya’t pumasok siya sa kwarto nang pamilyar. Tiningnan niya ang oras sa relo at nakita niyang may dalawang minuto pa bago ang takdang oras na kalahating oras.Kumuha siya ng cue stick at nagsimulang maglaro ng billiards, maganda ang kanyang postura at malinis ang mga galaw."Shayne, hindi ako tagapaglingkod mo, ha?" sabi ni Andeline nang dumating ito sakto sa oras. Binuksan nito ang pinto habang dala ang kanyang schoolbag. Nasa ikatlong taon na siya ng high school sa edad na 16-years old. Kung hindi lamang siya takot makaagaw ng atensyon, dahil sa talino niya, malamang nasa kolehiyo na siya ngayon."Maglaro tayo. Kung sino ang matalo, kailangang magsabi ng totoo. Game?
Tiningnan ni Shayne si Michael, bakas sa mukha niya ang gulat na parang tinamaan ng kidlat. Ang seryoso niyang ekspresyon, matatag na tingin, at sunog sa araw niyang balat ay lalong nagbigay ng pagka-maskulado sa kanyang dating. Ang tuwid niyang tindig ay nagpapakita ng dugong-sundalo at integridad. "Kuya Michael, tumayo ka na," mabilis niyang inalis ang tingin mula sa diamond ring sa loob ng kahon at sinubukang alalayan ito patayo. Ngunit matigas ang loob ni Michael. Nanatili siyang nakaluhod habang seryosong tumingin kay Shayne. "Shayne, hindi mo ba nararamdaman ang nararamdaman ko para sa’yo? Trust me, aalagaan kita habangbuhay." "Kuya Michael, pasensya ka na, pero hindi ko maibibigay ang sagot na gusto mo." Bukod pa sa may kasunduan na siyang pinirmahan, kahit wala pa iyon, hindi niya magawang sagutin si Michael. "Shayne, mas pipiliin mo bang magpakasal sa isang estranghero na minsan mo lang nakilala kaysa sa tanggapin ang proposal ko?" Dahan-dahang nawala ang liwanag sa mga ma
Hindi gumalaw ang mga tao sa loob ng sasakyan. “Hoy, Eldreed! Papasukin mo ako agad! Malaking iskandalo ito at ikaw rin ang mapapahiya!” muling sigaw ni Shayne habang kumakatok sa bintana.Sa mga sandaling iyon, papalapit na ang mga reporter na humahabol sa kanya. Biglang bumukas ang likurang pinto ng Rolls-Royce, at isang maputing kamay ang inilahad mula sa loob. Nagulat si Shayne ngunit agad niyang hinawakan ang kamay na iyon at dali-daling pumasok sa sasakyan.Hindi pinalampas ng mga reporter ang pagkakataong ito. Nang bumukas ang pinto ng sasakyan, mabilis na kinuhanan ng litrato ng camera ang gilid ng mukha ni Eldreed.Ang babaeng reporter mula sa Capital TV ay biglang hinawakan ang kabilang kamay ni Shayne, pilit siyang pinipigilang makapasok sa sasakyan. Pilit na nagpumiglas si Shayne, ngunit malakas ang kapit ng reporter. Sa lakas ng paghatak, napunit ang ilang butones ng puting blouse ni Shayne, at tumambad ang kanyang makinis na leeg at bilugang balikat.Kasabay nito, nakita
Nararamdaman ni Eldreed ang mga titig ng lahat, kaya ngumiti siya. Ngunit sa hindi malamang dahilan, biglang sumagi sa isip niya ang ilang alaala ng gabing iyon kasama si Shayne, dahilan para bahagyang manginig ang kanyang puso. Gayunpaman, hindi niya ito pinahalata at tahimik na tumingin kay Shayne bago mahinahong magsalita. “Kung ganun, pag-uwi natin mamaya, mag-test tayo. Baka nga may nangyari.”Napangisi si Shayne. Naisip niya ulit dalawang buwan na ang lumipas sa nangyari sa kanilang dalawa ni Eldreed. Kahit pa may nangyari nung gabing ‘yon dahil sa kapabayaan ko, matagal na rin ang lumipas. Imposible namang may mangyari.Pero sa harap ng lahat, nagpanggap siyang medyo nahihiya at mahinahong tumango.Ngumiti si Eldreed, kumuha ng piraso ng braised pork, at inilagay sa plato ni Shayne. “Kumain ka pa ng karne,” aniya na may lambing.Ngumiti si Shayne at dahan-dahang kumain ng karne habang ngumunguya nang mabagal.Dahil sa ka-sweetan nilang dalawa, nagbiro ang ilan na gusto na rin n
Nararamdaman ni Eldreed ang tensyon sa pagitan nila, kaya ngumiti siya, ngunit may bahid ng matigas na pananalita sa kanyang tinig. “Masaya ba ang dinner ninyong dalawa, Mr. Valencia, at ng aking asawa?”Biglang nanigas ang ngiti sa mukha ni Eason. Agad namang tumayo si Shayne at nagmadaling nagpaliwanag. “Ako ang nag-imbita sa kanya. Noong nakaraang beses, tinulungan niya ako nang inaapi ako sa skwelahan. Dapat lang na pasalamatan ko siya.”“Natural lang naman iyon. Pero bakit hindi mo sinabi sa akin?” sagot ni Eldreed na may nakapintang ngiti sa labi. Yumuko siya at bumulong kay Shayne, tila napaka-intimate ng kilos niya sa paningin ng iba."Kung ayaw mong mapahiya tayo pareho, sumunod ka na lang. Hindi ko iniintindi kung sino ang kasama mong kumain ngayon, pero hindi ko rin gugustuhing makita ito ng aking mga kasosyo at empleyado. Ayaw mo namang magkaroon ng problema, hindi ba?"Sa narinig niyang iyon, parang biglang nanlamig ang pakiramdam ni Shayne. Marahan siyang tumango, tila h
"Ayan na!" Matapos bigyan ng gamot ang sugat ni Eason, maingat na binalutan ito ni Shayne ng benda. Maganda ang pagkakabalot, kaya't bahagyang namangha si Eason habang tinitingnan ang kanyang sugat. "Shayne, hindi ko inakala na ang galing mo pala rito!""Wala lang ‘yon," sagot ni Shayne na may ngiti bago muling bumalik sa kanyang upuan. "Naisip ko lang na kung sakaling ako o ang mga taong mahalaga sa akin ay masaktan balang araw, kailangan kong may sapat na kaalaman para matulungan sila. Kaya nagbasa ako ng ilang libro tungkol sa first aid at natuto ng kaunti."Habang nagsasalita, uminom siya ng kaunting tsaa. "Ikaw naman, bakit may dala-dala kang first aid kit kahit saan ka magpunta? Ang sipag mo namang maghanda!"Bahagyang napahiya si Eason at ngumiti. "Pareho lang tayo. Gusto ko ring makasigurado na kung sakali mang may mangyari sa akin o sa mga nasa paligid ko, may magagawa ako agad."Nagkatinginan sila at sabay na natawa. Pareho nilang naisip na tila huli na ang kanilang pagkaka
Pumunta sila sa isang high-end na restaurant. Kung ang coffee shop kanina ay may simple at preskong ambiance, ang restaurant na ito naman ay lantad na lantad ang pagiging mayaman ni Eason.Gaya ng dati, maginoong hinila ni Eason ang upuan para kay Shayne. Nang makaupo na siya, saka lamang ito naupo at tinawag ang waiter para umorder. Kitang-kita sa kilos niya ang pagiging edukado at kagalang-galang. Ngunit hindi naman nagpapahuli si Shayne, dahil alam niyang hindi siya magpapatalo kahit sa mga anak-mayaman pagdating sa mabuting asal at tamang pag-uugali.Matapos mag-order ng ilang putahe, ipinagpatuloy nila ang naunang usapan."Shayne, kailan mo unang natutunan ang photography? At bakit mo ito iniwan? Ngayon, business ang pinag-aaralan mo, pero pakiramdam ko hindi ito bagay sa personalidad mo," tanong ni Eason habang inaabutan siya ng isang baso ng tubig."Oh?" Bahagyang ngumiti si Shayne at uminom ng kaunti mula sa kanyang baso. Napansin niyang tila hindi maalis ni Eason ang tingin s
Namula agad si Shayne nang marinig niya iyon. Maging si Eason ay napatingin din sa kanya, at bahagyang nag-init ang kanyang mukha. Agad niyang kinawayan ang clerk at nagmadaling nagpalinawag."Hindi... Hindi, magkaibigan lang kami."Pagkasabi nito, parang bigla siyang kinabahan. Magkaibigan na ba talaga sila ni Shayne? Sa pagkakaalam niya, ngayon pa lang dapat sila nagkita sa unang pagkakataon.Hindi pa nga sila lubos na magkakilala, pero napaka-kumpiyansa niyang sinabi ito. Bigla siyang nakaramdam ng pag-aalinlangan kaya lihim niyang sinulyapan si Shayne.Ngunit ngumiti lang ito nang magaan at tumango sa mga clerk."Oo, magkaibigan lang kami ni Eason. Saan naman ako makakahanap ng swerte para magkaroon ng boyfriend na kasing-gwapo niya, hehe."Nang marinig ito ng mga clerk, napatingin silang lahat kay Eason at kinantiyawan siya."Eason, kita mo? Ang dami mong puntos ngayon! Mabait ang dalaga, huwag mong pakakawalan."Kahit biro lang iyon, hindi pa rin napigilan ni Eason na mapahiya.
Biglang nagliwanag ang mga mata ni Shayne. Eason? Agad niyang kinuha ang kanyang cellphone at muling binasa ang pangalawang text message na ipinadala ni Andeline. Tama nga! Siya nga! Eason Valencia, anak ng isang famous chief prosecutor . Isang iginagalang na pamilya! Matagal na niya itong kilala. Minsan na silang ipinakilala ng kanyang ama at lolo sa isang engrandeng pagtitipon. Noong panahong iyon, labing-apat o labing-limang taong gulang pa lamang sila. Bata pa lang si Eason, nangingibabaw na ito sa karamihan. Dahil sa kanyang pambihirang katalinuhan at talento, matindi ang naging impresyon ni Shayne sa kanya noon. Ngunit siya noon ay payat pa at hindi pa lubusang nagdadalaga, kaya malamang, hindi naman siya binigyang pansin ni Eason. Dahil ayaw niyang mapahiya ang kanilang pamilya, nagsumikap siyang mag-aral nang mabuti upang makapasok sa isang prestihiyosong paaralan. Unti-unti siyang lumayo sa mundo ng tsismis. Kahit na naging magka-eskwela sila ni Eason, hindi niya ito sinub
Si Manang Lorna ay mabilis na sumunod sa utos ni Eldreed at agad na umakyat sa itaas upang ayusin ang kwarto para kay Shayne. Samantala, nakaupo si Eldreed sa sofa sa sala, bahagyang nakakunot ang noo, at panay ang sulyap sa kwarto sa ikalawang palapag.Kahit naiinis siya sa inasal ni Shayne, hindi niya maitanggi na wala pang sinumang nangahas na kagatin siya—Pero ang mas nakakapagtaka, hindi siya naiinis. Sa halip, parang natutuwa pa siya na inaapi siya nito.Napailing si Eldreed. "Mukhang nahawa na rin ako sa pagkabaliw niya, ah."Habang walang gana siyang nanonood ng TV, napansin niyang panay ang paglitaw ng mga babaeng artista na makapal ang make-up. Sa hindi maipaliwanag na dahilan, naisip niyang mas maganda pa rin si Shayne kaysa sa kanila."Ano ‘tong iniisip ko?!" Napabalikwas siya at dali-daling pinatay ang TV. Pasimpleng tumingin siya sa taas, at saktong nakita niyang palabas na si Manang Lorna mula sa kwarto ni Shayne. Napabuntong-hininga siya at agad na umakyat.Pagpasok ni
Narinig ni Eldreed ang galabog ng pinto habang binubuksan niya ito, ngunit wala siyang nakitang bakas ni Shayne sa loob ng silid. Ang dating magaan niyang pakiramdam ay agad na naglaho. Kumunot ang kanyang noo, bumalik siya sa ibaba at agad na nagtanong."Nasaan si Shayne?" tanong niya nang malamig."Ah... hindi ko po alam... Umalis po si Madame bandang alas-tres o alas-kuwatro ng hapon, pero... hindi pa po siya bumabalik," sagot ng isa sa mga kasambahay nang may pag-aalinlangan.Biglang dumilim ang mukha ni Eldreed. Hindi na siya nagdalawang-isip at agad na lumabas ng bahay.‘Ano na namang kalokohan 'to? Gabi na pero hindi pa rin siya umuuwi! Paano kung may nangyari sa kanya? Hindi pa ba sapat ang mga delikadong sitwasyong napasukan niya? Kung hindi siya naiipit sa isang plano, may ibang taong nagtatangkang lokohin siya. Masyado ba siyang inosente o sadyang hindi niya iniisip ang mga maaaring mangyari?’ sunod-sunod na sabi niya sa isipan. Mabilis siyang sumakay sa sasakyan at tinawa
Si Eldreed ay naupo sa hapag-kainan at nagsimulang kumain, ngunit ang nasa isip lang niya ay ang ekspresyon ni Shayne na parang isang mabangis na pusa, kaya’t hindi niya napigilang mapangiti.Hindi niya namalayan na ang pang-aasar sa kanya ay naging isang hindi na maaaring mawala sa kanyang buhay.Napansin ng mga tagasilbi ang saya ni Eldreed at lihim silang nagkangitian. Mula nang dumating si Shayne, naging mas masayahin na si Eldreed. Dati, malamlam ang buong bahay—kahit umuuwi siya, hindi siya masyadong nagsasalita. Matapos kumain, diretso na siyang pumapasok sa kanyang silid-aklatan upang magtrabaho para sa kumpanya. Para bang sa trabaho lang umiikot ang kanyang mundo, at tila walang katapusan ito.Ngunit mula nang dumating si Shayne, halatang naging madaldal na siya at paminsan-minsan ay tumatawa pa. Kahit madalas silang nagtatalo ni Shayne, hindi na siya kasing subsob sa trabaho. Sa halip na agad na magkulong sa silid-aklatan, mas binibigyan na niya ng atensyon si Madame."Sir E