Hindi umiwas si Shayne at hindi rin siya nagsalita. Hinayaan lang niyang guluhin ni Eldreed ang kanyang buhok. Pagkauwi nila, wala siyang masyadong sinabi.Binuksan ni Eldreed nang bahagya ang lampshade sa tabi ng kama, saka tiningnan si Shayne na nakatalikod sa kanya. Sa malalim na tinig, sinabi niya, "Bukas, punta tayo sa amusement park, gusto mo ba?"Matagal bago sumagot si Shayne, at nang magsalita siya, halatang pigil ang emosyon. "Sige."May bahagyang pagkalungkot sa kanyang boses—parang umiiyak?Pinilit pigilan ni Eldreed ang pagnanais na yakapin siya at tanungin kung ano ang problema. Sa halip, nagpatuloy siya sa pagbabasa ng libro sa kanyang kamay. Naisip niya ay siguro, masama lang ang pakiramdam ni Shayne ngayon. Baka pagkatapos nilang pumunta sa amusement park bukas, gumaan na ang loob niya.Kinabukasan, sa Amusement Park. Bumili ng ticket si Eldreed at hinawakan ang kamay ni Shayne. Sa may entrance, may mascot na namimigay ng lobo sa mga bisita.Dahil hindi weekend, hindi
Ngayon, pinili niyang manatili sa tabi niya.Kahit gustuhin mang magpakatatag ni Shayne, hindi na niya napigilan ang kanyang luha at tuluyan siyang humagulgol sa mga bisig ni Eldreed.“From now on, nandito lang ako sa tabi mo. Huwag ka nang malungkot,” mahinahong sabi ni Eldreed. “Sa isang negosyo, may mga bagay na hindi maiiwasan. Gusto mong nandiyan ang ama mo para sa’yo, pero gusto naman ng lolo mo na mas pagtuunan niya ng pansin ang trabaho upang maging karapat-dapat sa pundasyong itinayo nila.”Bagamat madalas silang magtalo at magkasagutan, sa sandaling ito, nagpakita si Eldreed ng pagiging isang tunay na ginoo. Hinayaan lang niyang umiyak si Shayne sa kanyang bisig, patuloy na pinapatahan ito. At nang sa wakas ay mapagod sa pag-iyak si Shayne, dahan-dahan siyang napahilig sa dibdib ni Eldreed at tuluyang nakatulog…Habang pinakikinggan ang mahinang paghinga ni Shayne, napabuntong-hininga si Eldreed. Maingat niyang inilagay ito sa upuan ng kotse, saka bumaba upang buksan ang pin
Matapos ang isa na namang almusal—tinapay na may palaman at gatas na inihanda ni Eldreed—hindi maiwasan ni Shayne na magkaroon ng kakaibang ekspresyon.Hindi niya talaga maintindihan ang iniisip ni Eldreed. Ilang araw lang ang nakalipas, halos hindi sila magkasundo, pero nitong mga nakaraang araw, biglang naging napakaalagain at malambing niya.Habang nag-iisip nang kung anu-ano si Shayne, biglang tumunog ang kanyang cellphone. Pagtingin niya, nakita niyang si Andeline ang tumatawag.“Ano?” sagot niya, halatang naiinis.“Bakit ang sungit mo? May nang-asar ba sa kapatid kong mabait? Sabihin mo lang, babanatan ko siya!” biro ni Andeline, na agad napansin ang tono ni Shayne.Pumihit ang mga mata ni Shayne. “Ikaw lang naman palagi ang nang-aasar sa akin.” Pagkatapos, idinugtong niya, “Sige, magkita tayo sa dati nating tagpuan sa loob ng sampung minuto.” At agad niyang binaba ang tawag.Nang makarating siya sa Wantai Club, sa parehong pribadong kwarto na palagi nilang ginagamit, naabutan n
Hindi mahilig si Shayne sa makeup, kaya kakaunti lang ang gamit niyang pampaganda. Bilang anak ng pamilya Morsel, hindi maiiwasan na kailangan niyang dumalo sa ilang mga party. Dahil dito, partikular na kumuha si Jessa ng isang propesyonal na stylist at makeup artist para alagaan ang itsura ni Shayne sa mga okasyon.Ang mga taong nasa harapan niya ngayon ay pawang mga miyembro ng kanyang styling at makeup team."A-Ano'ng ginagawa ninyo rito?" Itinuro ni Shayne ang mga ito, halatang naguguluhan. Wala siyang natatandaang okasyon na kailangang daluhan sa mga darating na araw. Bukod pa rito, simula nang ikasal siya kay Eldreed, hindi na siya dumadalo sa anumang party, maliit man o malaki. Si Eldreed na lang ang humaharap sa mga sosyal na pagtitipon, kaya wala na siyang pakialam sa mga ganitong bagay.Ngumiti si Eldreed at sinabing, "Maaari ka namang pumunta. Gusto kong makita kung paano ka magmukhang elegante sa isang evening dress.""Hindi ba nakita mo na? Nakita mo na noong suot ko ang
Habang lahat ay nakatingin kina Shayne at Eldreed nang may matinding inggit, alam ni Shayne sa sarili niya na kung ibang babae lang ang nasa kanyang lugar, sapat nang tanggapin ang bouquet ng rosas.Ang ingay sa paligid ay lumakas nang lumakas, tila nalunod na siya rito at hindi na makarinig ng iba pa. Tanging ang paulit-ulit na sigaw ng mga tao ang naririnig niya—“Kiss! Kiss!”Hindi na niya narinig ang mga reklamo ni Cassy, at habang ang iba ay tuwang-tuwa, may ilan ding hindi masaya.“Ang gusto ng karamihan, mahirap talagang hindi pagbigyan,” bulong ni Eldreed. Kasabay nito, niyakap na niya ang reyna ng gabing iyon—si Shayne.“Bakit bigla kang nagbigay ng rosas? Hindi naman ‘yan ang estilo mo.” Pabulong na tanong ni Shayne sa tainga ni Eldreed, ramdam niya ang mahigpit na pagkakayakap nito sa kanyang baywang.Hindi naman siya tatakbo, bakit parang hindi siya pakakawalan?Sa paligid, palakpakan at hiyawan ang maririnig. Kahit hindi siya komportable, nagawa pa rin ni Shayne na ipakita
Habang patuloy na nagpapakiramdaman sina Shayne at Cassy, nakangiti ngunit kapwa may itinatagong matatalas na kutsilyo sa kanilang mga titig, biglang lumingon si Eldreed mula sa hindi kalayuan. Abala ito sa pakikisalamuha, ngunit tila hindi sinasadyang napatingin sa direksyon ni Shayne. Nang makita niya ang peke nitong ngiti, may kung anong gumalaw sa kanyang puso.Sa nakalipas na mga araw, unti-unti na niyang nauunawaan ang mga nakasanayan ni Shayne. Alam niyang tuwing may pinagdadaanan ito o hindi masaya, lalo itong nagpapanggap na okay. Kapag mas malungkot ito, mas matamis ang kanyang ngiti—para bang iyon ang tanging sandata niya sa mundo."I’m sorry, please let me excuse myself. May pupuntahan lang ako," paalam ni Eldreed sa kanyang mga kasamang kausap bago siya naglakad papunta kay Shayne.Napansin ng mga kasama niyang negosyante ang direksyon ng kanyang tingin at agad silang nagtawanan. "Aba, kung mapapangasawa ko nga naman ang kagaya ni Miss Shayne Morsel, araw-araw din akong h
Medyo nagulat si Jessa nang makita ang dalawa na walang pag-aalinlangang nagpapakita ng pagiging malapit sa publiko, pero nang tumingin siya kay Eldreed, ngumiti lang siya nang bahagya at hindi na nagsalita pa.Sa pamilyang ito, ang paraan para mabuhay ay ang hindi magpakita ng kahit anong emosyon—kahit alam mo sa puso mo ang totoo, kahit gusto mo man o hindi. Kailangang panatilihin ang isang mahinahong ngiti, dahil sa pamilyang Morsel, ang isang ngiti ay parang susi na magbubukas ng pinto sa maayos na pakikitungo.Hindi lang si Shayne ang nakakaunawa ng katotohanang ito, alam din ito ni Jessa.Samantala, labis naman ang tuwa ni Benjamin at Samuel nang makita ang pagiging malapit nina Shayne at Eldreed."Eldreed, Shayne, natutuwa ako na kitang-kita ang pagiging malapit niyo sa isa't isa. Eldreed, bata pa si Shayne, marami pa siyang hindi naiintindihan. Kung sakali mang magkamali siya, pagsabihan mo lang siya. Ang pagdidisiplina—kahit pisikal o salita—ay para rin sa ikabubuti niya, kay
Hindi na maipaliwanag ang saya ni Shayne, sa sobrang tuwa ay gumulong-gulong pa siya sa sofa. Kung wala lang sigurong mga tao sa labas, baka napasigaw na siya sa sobrang tuwa. "Ang sarap sa pakiramdam! Sa wakas, natalo rin kita, Eldreed!"Habang abala siya sa pagdiriwang ng kanyang tagumpay, biglang bumukas ang pinto. Nagulat siya at dali-daling tumayo mula sa sofa, mabilis na inayos ang buhok, hinagod ang palda, at agad na nagpanggap na parang isang mabait at kagalang-galang na dalaga. Isang pormal na ngiti ang lumitaw sa kanyang mukha, handa nang bumati sa bisita—Pero nang makita niya kung sino ang pumasok, nanginginig sa kakatawa si Andeline."Shayne, sa wakas nahuli rin kita sa ganitong ayos! Ang laki ng pinagkaiba ng itsura mo kanina at ngayon!"Bago pa matapos ang tawa ni Andeline, mabilis na dinampot ni Shayne ang unan sa sofa at ibinato ito sa kanya.Dahil si Andeline naman pala ang pumasok, wala na siyang kailangang itago. Umupo siya pabalik sa sofa, nagdekwatro, at nakasim
Pagkadial ng tawag, agad itong sinagot, at bumungad kay Shayne ang malambing na boses ni Jessa."Shayne, hindi ka ba sobrang busy nitong mga nakaraan? Bakit hindi ka man lang tumawag? Miss na miss ka na ni Tita."Nang makita ni Jessa sa caller ID na si Shayne ang tumatawag, agad niya itong sinagot at nagsalita sa mikropono. Kahit hindi niya tunay na anak si Shayne, sa araw-araw nilang pagsasama, hindi niya maiwasang magkaroon ng totoong pagmamahal dito.Sa sama ng loob na nararamdaman ni Shayne, lalo siyang nadurog nang marinig ang malambing na boses ni Jessa. Napangiwi siya, at hindi na napigilan ang pamumuo ng luha sa kanyang mga mata. Ayaw niyang maramdaman ng Tita niya ang lungkot niya, kaya tinakpan niya ang kanyang bibig at pilit pinigil ang iyak bago sumagot nang mahina."Tita, sorry po, hindi ako nakatawag kay Daddy at sa inyo nitong mga nakaraan. Kasalanan ko po, at pasensya na kung nag-alala kayo."Kahit pinilit ni Shayne itago ang emosyon, agad namang napansin ni Jessa ang
Kahit hindi tuwirang binanggit ni Shayne ang pangalan ni Divina, alam ni Divina na siya ang pinatatamaan—lalo na nang banggitin nitong "mukhang may sakit pa rin." Napuno agad si Divina at hindi na nakapagpigil."Shayne, kung may galit ka sa akin, diretsuhin mo na lang! FYI, si Eldreed ang nagdala sa akin dito! Kung may problema ka, sa kanya ka magreklamo, hindi ako ang kalaban mo!"Ngumiti si Shayne, malamig ang tono. "Miss Divina, I think you're misunderstanding. Wala akong balak makipagtalo sa’yo. Actually, andito ako para lang ipaalam na—starting today, this house is yours. I'm moving out after I get my things."Napakurap si Divina, hindi agad naintindihan ang sinabi. "Ano? Aalis ka na rito? Tuluyan na?"Tumango si Shayne. "Yes. I just came to get my luggage. So please, future lady of the house, paalisin mo naman ako nang maayos."Masaya sana si Divina sa balitang iyon, pero napaisip siya kay Eldreed. Kaya muling nagtanong, "Alam ba ni Eldreed na aalis ka?""Well, it's my life. We’
Pagkabasa niya ng sulat, biglang nagbago ang ekspresyon ni Eldreed. Akala niya'y lasing lang siya kagabi at nakatulog hanggang umaga—hindi niya akalaing may mas malala pa palang nangyari.Una, si Divina pa lang ay sapat na para guluhin ang dati'y tahimik niyang buhay. Ngayon, pati si Cassy ay nakisali na rin. Ramdam niya ang galit at inis habang sinusubukang intindihin ang nangyari.Ang naaalala lang niya ay nalasing siya nang husto, at sa simula, inakalang si Shayne ang kaharap niya. Umabot ito sa puntong may hindi siya normal na ikinilos. Pero pagkatapos noon—wala na siyang maalala. Tanda niya lang ay uminom siya nang sobra, hanggang sa tuluyang mawalan ng malay.Sa kaba, agad niyang hinawi ang kumot. Laking gulat niya nang makita na tanging briefs lang ang suot niya—lahat ng damit ay wala na.Sa itsura ng paligid at sarili, posible ngang may nangyaring hindi kanais-nais. Pero dahil wala siyang maalala, pakiramdam niya'y parang may bumitag sa kanya.Wala si Cassy sa kwarto. Kaya kah
Habang nagpapadala si Cassy sa bawat kilos ni Eldreed, napansin ng lalaki ang pagiging bihasa nito. Dahil dito, nagsimulang magduda si Eldreed.Kanina lang, wala siyang pag-aatubiling pinuwersa si Cassy sa sofa at hinalikan ito sa labi, iniisip na si Shayne ang kaharap niya. Pero habang tumatagal ang halik, unti-unting luminaw ang kanyang isip—at doon niya naramdamang may mali.Sa pagkakaalala niya, hindi naman gano’n kagaling si Shayne sa kama. Kung bibigyan niya ng grado ang performance nito, bagsak talaga. Pero itong si Cassy—bawat galaw niya ay akma sa gusto ni Eldreed. Parang nababasa nito ang isip niya, laging alam kung anong gusto niyang maramdaman.Aminado siyang sarap na sarap siya, lalo na’t lasing siya. Pero may mumunting boses sa loob niya na paulit-ulit na sinasabi: Hindi ito si Shayne. Hindi ito ang gusto mo.Sa huli, pinilit niyang humiwalay. Nang dumilat siya, saka lang niya napagtantong hindi si Shayne ang kahalikan niya—kundi si Cassy.Pero kahit halatang wala na sa
Nagulat si Eldreed sa pagpasok ng babae. Matagal niya itong tinitigan, at bagama’t pamilyar ang mukha, hindi niya agad maaninag kung sino iyon.Napansin ni Cassy ang kalituhan sa mga mata ni Eldreed. Hindi pa man ito nakakabawi sa gulat, agad na siyang lumapit, halos dumikit na ang katawan sa binata.“Napadaan lang din ako dito. I’m drinking alone... gusto mo sabay na lang tayo? Masyado namang boring kung mag-isa lang, ‘di ba?” sabi ni Cassy, sabay lagay ng tray sa mesa.Hindi na hinintay ni Cassy ang sagot ni Eldreed. Kinuha niya agad ang isang bote ng brandy, binuksan iyon, at nagsalin ng dalawang baso. Iniabot niya ang isa kay Eldreed.“O, ano pang hinihintay mo? Don’t you want to drink?”Medyo natulala si Eldreed bago kinuha ang baso. Nang akmang iinumin na niya ito, pinigilan siya ni Cassy.“Wait, clink glasses muna tayo!” aniya, sabay tagay.Hindi na kumibo si Eldreed. Tinanggap na lang niya ang baso at sabay silang uminom.Alam ni Cassy na hindi ganoon kadali ang pagpapalapit k
Nanikip ang dibdib ni Shayne habang pinagmamasdan si Eldreed. Galit siya sa kung paano ito umasta ngayon—parang nawasak bigla ang magandang imahe ng lalaki na minsan ay iniukit niya sa kanyang puso.Sa tindi ng biglaang emosyon, itinaas niya ang kamay at biglaang sinampal si Eldreed sa pisngi. Napalakas ang tama, ramdam niya ang kirot sa palad.Wala naman siyang intensyong saktan ito. Gusto lang niya sana na matauhan ito, hindi siya talaga balak saktan. Oo, nasaktan siya sa mga sinabi nito tungkol kay Jerome, pero hindi sapat ang dahilan para saktan siya ng ganito.Napangiwi si Eldreed matapos siyang sampalin. Alam niyang galit na galit sa kanya si Shayne, pero hindi niya inasahan na sasampalin siya—lalo na sa harap ng ibang lalaki. Nakakahiya, nakakainsulto.Hinawakan niya ang braso ni Shayne, pero agad din iyong binitiwan. Napatingin siya sa kanya, malamig ang mga mata, pagkatapos ay tahimik na tumalikod at lumakad papunta sa pinto."Eldreed, wait—" tawag ni Shayne, pero hindi niya
Dahil sa kondisyon ng katawan ni Divina, hindi na rin niya mabilang kung ilang doktor na mula sa iba't ibang ospital ang kanyang nadaanan. Kaya naman, may galit at pagkainis na siya tuwing nakakakita ng mga doktor na nakaputi at pormal ang suot.Tuwing may appointment sa doktor, agad na sumasama ang pakiramdam niya at lumalala ang ugali."Divina, si Dr. Sanchez ito. Mula ngayon, siya ang tutulong sa'yo sa kalagayan mo," pakilala ni Eldreed habang inilapit si Divina kay Dr. Sanchez.Ngunit imbes na matuwa, mas lalo pang nagpakita ng pagkainis si Divina. “Maayos na pakiramdam ko ngayon, bakit kailangan mo pa akong dalhin sa doktor?”Napansin ni Dr. Sanchez ang reaksyon ni Divina kaya agad siyang nagsalita. “Pasensya na po, Miss. Baka po may konting hindi pagkakaintindihan. Isa po akong psychiatrist, at ang tungkulin ko ay tumulong sa psychological well-being niyo. Iba po ako sa regular na doktor.”“Psychiatrist?” Halatang nainis pa lalo si Divina. Tumikom ang labi niya at matalim ang ti
Mapait ang ngiti ni Eldreed habang tahimik siyang nag-iisip. Puwede pa bang maging pareho ang lahat? Matagal na siyang nakalabas sa bangungot ng dating pag-ibig, at ngayon lang siya muling nagkaroon ng pagkakataon kasama si Shayne. Pero ngayon, hinihiling sa kanyang bitawan ito—paano niya magagawa?Sa puso niya, si Shayne lang ang babaeng mamahalin niya. Kahit kailan, hindi niya magagawang ibigin si Divina—kahit kailan."Eldreed, sabi ko gutom na 'ko. Gusto kong kumain, narinig mo ba ako?" reklamo ni Divina nang mapansing matagal na itong hindi sumasagot. Naiinis siya tuwing nahuhuli niyang malalim ang iniisip nito tungkol kay Shayne. Napapansin niya ito, at hindi niya maiwasang magselos.Napakunot ang noo ni Eldreed at saka bumalik sa ulirat. Napilitan siyang sumang-ayon sa gusto ni Divina. Napagpasyahan niyang dalhin muna ito sa labas para kumain.Dahil siya na rin ang nagdala pabalik kay Divina, kailangan na rin niyang panagutan ito, kahit pa hindi ito ang gusto ng puso niya.Sakt
Habang tinitingnan ni Shayne ang matinding paghihirap ni Jerome, hindi na niya nagawang pilitin pa ito sa bagong treatment. Hindi ibig sabihin nito na sumuko na siya—gusto lang niyang magpahinga muna sila, para makabawi si Jerome sa pisikal at emosyonal na pagod. Kapag handa na ulit ang katawan at loob nito, saka siya muling lalaban para sa paggaling nito."Okay na, Jerome," mahina niyang sabi. "From now on, I’ll stay by your side. As long as you’re happy, that’s enough for me. Pero mangako ka lang, please—stop saying those hopeless things."Napatingin si Jerome, mabigat ang mga mata."Shayne, the truth is... reality is cruel. Hindi na ako 'yung dati. Noon, kaya kitang protektahan. Ngayon, ni hindi na kita kayang yakapin. Sayang lang oras mo sa ’kin. Basta masaya ka, sapat na sa akin 'yon."Umiling si Shayne. "No, I won’t allow that kind of thinking. Kahit anong mangyari sa ’yo, kahit hindi ka na makabangon, sa paningin ko, mahalaga ka pa rin. Hindi kita iiwan. Hindi kita kailanman it