“Oo na, ikaw na ang pinaka-payat, parang kawayan. Wala kang kahit anong taba.” Nagngitngit si Shayne at bumaling patalikod, hinila ang kumot, at hindi na siya pinansin.Kung tutuusin, maganda naman talaga ang pangangatawan ni Eldreed. Isa siyang tipong mukhang payat kapag may damit pero toned kapag wala. Pero para manalo sa diskusyon, kailangan niyang sabihin ang ganoon.Si Eldreed naman ay tumawa nang malamig. “Malalaman mo kung susubukan mo.” Habang sinasabi ito, gumapang siya papunta kay Shayne. Pero bago pa man siya makalapit, mabilis siyang itinulak ni Shayne.Kahit matagal nang hindi nagpa-practice ng martial arts si Shayne, nandoon pa rin ang kanyang likas na reaksyon. Nang naramdaman niyang papalapit si Eldreed, bigla siyang bumangon at malakas na itinulak ito. Tumilapon si Eldreed sa sahig.“Pfft!” Turo ni Shayne kay Eldreed habang tumatawa nang malakas, puno ng kayabangan.Ang reaksyong iyon ay nagpa-init ng ulo ni Eldreed. Hindi na niya napigilan ang galit niya. Bago pa mak
‘Pero alam kong nag-aalangan siya. Kung ako lang ang masusunod, ayoko sanang pakasalan niya iyon.’ Sa isip ni Michale. Muling napabuntong-hininga siya at ramdam ang kaba sa kanyang dibdib.Napansin ni Jerome ang hindi maayos na pag-uugali ng nakababatang kapatid kaya't napailing ito at malamig na sinabi, "Sinabi mo na, kung 'iyan na, wala na tayong magagawa. Sa ganitong sitwasyon, mas mabuti pang magbigay ka na lang ng basbas nang bukal sa loob."Hindi lang alam ng iba kung gaano kasakit para kay Jerome ang sabihin iyon. Ang sakit na iyon ang nagpapainit sa ulo niya.Sa pamilya Sandronal naman, tahimik na kumakain ng agahan habang nanonood ng balita sa umaga. Pagkatapos kumain, umalis na si Eldreed papuntang opisina, at si Arellano naman ay lumabas upang makipagkita sa ilang matagal nang kaibigan. Naiwan si Shayne, nag-iisa sa napakalaking villa, nagmumuni-muni.Habang tahimik ang paligid, naririnig niya ang tik-tok ng orasan. Hawak niya ang remote control at panay ang lipat ng mga ch
Tapos na ang hapunan. Bumalik si Eldreed sa study upang magpatuloy sa kanyang trabaho. Samantala, si Shayne ay naghahanda ng kape para sa kanya.Matapos magtimpla ng kape, kinuha niya ang lalagyan ng asin, sumalok ng isang malaking kutsara nito, hinalo sa kape, at umakyat sa itaas.Kumatok siya ng dalawang beses sa pinto, at sumagot si Eldreed nang hindi man lang tumingin. "Pasok."Binuksan ni Shayne ang pinto, bitbit ang kape at may ngiti sa kanyang mukha. "Ang sipag mo, magpahinga ka muna at uminom ng kape."Nagulat si Eldreed sa magandang pakikitungo ni Shayne ngunit nanatili siyang maingat. "Oh? Ano’ng nakain mo ngayon? Mukhang naisipan mong maging mabait sa asawa mo.""Wala lang, naaawa lang ako sa’yo kasi ang dami mong ginagawa. Ayaw mo ba?" Malambing na sagot ni Shayne, ngunit sa loob-loob niya, tuwang-tuwa siya.Bahagyang kinabahan si Eldreed sa kakaibang kilos ni Shayne pero uminom pa rin siya ng isang malaking lagok. Ngunit agad niya itong idinura. "Ano ba ang nilagay mo dit
Kinabukasan ng maaga, naka-upo na si Arellano sa hapag-kainan habang nagbabasa ng financial newspaper. Nang makita niyang sabay na bumababa sina Eldreed at Shayne, agad niyang ibinaba ang dyaryo, tinitigan si Eldreed na naupo na, at nagtanong, “Kailan mo balak bitawan ang trabaho mo para makapag-honeymoon kayo ng asawa mo?”Honeymoon? Sabay silang napatingin sa isa’t isa, pero mabilis na iniwas ni Shayne ang kanyang tingin. Ang alaala ng nangyari kagabi ay sariwa pa sa kanyang isipan, at ayaw niyang mapahiya sa harap ni Arellano.Sa mga nakalipas na araw, abala si Eldreed sa trabaho, kaya halos hindi nila napag-usapan ni Shayne ang tungkol dito. Halos makalimutan na rin ni Shayne ang honeymoon na iyon.Diyos ko, ano kaya ang mangyayari kung mag-honeymoon kami ni Eldreed? Naiisip niya ang posibilidad na iwan siya nito sa ibang bansa nang mag-isa, o kaya ay bumalik ito sa hotel at hindi na siya papasukin, dahilan para magpalaboy siya. Baka rin inisin siya nito sa mga kilalang tourist s
"Napakapalad talaga ng batang si Sandronal. Ang makapag-asawa ng isang maunawaing manugang na tulad mo ay isang biyaya mula sa ating mga ninuno. Huwag kang mag-alala, habang naririto si lolo, hindi maglalakas-loob ang batang iyon na saktan ka." Nagustuhan ni Arellano si Shayne nang lubos, at gamit ang kanyang bahagyang kulubot na mga kamay, hinaplos niya ang ulo ni Shayne na puno ng pagmamahal at kabaitan."Salamat po, lolo." Malalim ang pagkalugod ni Shayne. Mula pagkabata, para mabigyan ng mas maginhawang buhay sa pamilya Morsel, kinailangan niyang gampanan ang papel ng isang mabait at masunuring bata. Halos lahat ng utos ng mahigpit na si Don Benjamin ay kanyang sinunod, kahit pa labag ito sa kanyang kalooban.Sa kabila nito, ni minsan ay hindi siya nakarinig ng papuri mula kay Don Benjamin.Mahalaga kay Shayne ang relasyon sa mga tao, ngunit tila hindi maayos ang kanyang paraan ng pakikitungo. Kaunti lamang ang malalapit na kaibigan niya, at maging si Cassy, ang tanging taong kaya
Paikot-ikot si Shayne sa kama, naiinis sa kanyang iniisip. Ang mga nangyari dati sa pamilyang Morsel ay hindi na niya maalala, ngunit malinaw sa kanya na laging pinapanigan ni Lolo Benjamin si Eldreed. Para bang ang apelyido niya ay hindi Morsel, at wala siyang ibang halaga kundi ang kasal niya sa pamilyang Sandronal.Ito ang kalungkutan ng pagiging isang babaeng bahagi ng pamilya... Tinitigan ni Shayne ang kisame sa itaas ng kanyang ulo hanggang sa unti-unti siyang nakatulog.Kinaumagahan, maaga nang nagising si Eldreed. Nakapamewang ito habang nakatingin sa natutulog pa ring si Shayne, bahagyang nakakunot ang noo. Kapag natutulog si Shayne, parang batang tahimik. Pero kapag gising na, para itong leon na puno ng enerhiya at laging handang makipagdiskusyon."Bangon na," sabi ni Eldreed na nakatayo sa gilid ng kama. Halos kalahating oras na niyang pinapanood si Shayne, ngunit hindi pa rin ito nagigising o man lang gumagalaw.Naubos na ang pasensya niya. Napatingin siya kay Shayne at me
"Nasa itaas, kausap ang mama niyo," ani Eldreed na nakangiti.Kumunot ang noo ni Benjamin at nagsabi, "Pagkarating ko pa lang, agad na ang tanong mo tungkol sa ate mo. Hindi mo man lang ako binati.""Binati naman kita," mabilis na sagot ni Andeline na halatang may pagtatanggol sa sarili. Nirerespeto niya si Benjamin, pero minsan, ang sobrang higpit nito ay mahirap tanggapin.Alam naman ni Benjamin ang ugali ni Adeline, kaya hindi na siya nagsalita pa. Iwinasiwas na lang nito ang kamay bilang senyas na pwede na siyang umakyat.Biglang bumukas ang pinto, at dali-daling tumakbo si Andeline papunta kay Shayne. Mahigpit niyang niyakap ito. "Ate! Sa wakas, nakabalik ka rin! Miss na kita!"Si Shayne, na kasalukuyang kausap si Jessa, ay nabilaukan sa biglaang yakap ng kapatid. Nang makawala na siya sa pagkakayakap, napailing ito at sinabing, "Parang mababali na ang leeg ko.""Sorry! Miss lang talaga kita," sabi ni Andeline na tila batang tuwang-tuwa."Hay nako, bumalik ka na sa normal. Hindi
Alam ni Shayne na hindi siya tanga, kaya malinaw niyang naintindihan ang nakatagong kahulugan sa tono ni Eldreed."Eldreed, kontrata lang ang relasyon natin. Kapag natapos na ang dalawang taon, maghihiwalay din tayo. Kaya wala talagang bagay na 'natural.' sa ating dalawa. Pero salamat pa rin."Kalma at malinaw na ang pag-iisip ni Shayne. Alam niya kung saan siya nakatayo ngayon. Hindi na siya ang dating walang pakialam na estudyante sa kolehiyo. Ngayon, bilang isang babaeng kasal, kailangan niyang maging mas matured.Kailangan niyang protektahan ang sarili, nang hindi masaktan kahit paano.Kahit na parang laro ng galingan ang relasyon nila ngayon ni Eldreed, hindi naman sigurado kung anong mangyayari paglipas ng dalawang taon. Kaya dapat niyang siguraduhin na may malinaw na linya sa pagitan nilang dalawa upang maiwasan ang komplikasyon sa hinaharap.Hindi na nagsalita pa si Eldreed. Nagmaneho na lamang ito nang tahimik.Pagdating nila sa bahay, naghihintay na si Arellano sa sala. Nang
"Dahil... masyadong mahal iyon. Baka may magnakaw kapag suot ko, at ayokong mangyari iyon," kaswal na palusot ni Shayne.Mukhang hindi alam ni Eldreed na hindi niya isinusuot ang wedding ring nila. Dahil hindi naman ito nahahalata, mas mabuting huwag na lang niyang sabihin para hindi siya magalit nang wala sa oras.Pagkarinig nito, hinila ni Eldreed si Shayne mula sa pagkakahiga sa kanyang dibdib at itinapat ang kanyang tingin."Simula bukas—hindi, mamaya pag-uwi natin—isuot mo na ang singsing mo. Wala namang mang-aagaw niyan dito. At kung sakali mang may magtangkang kunin, may paraan ako para mabawi ito."Napatungo si Shayne, ngunit nasulyapan niya ang singsing sa daliri ni Eldreed—ang singsing na siya mismo ang nagbigay. Biglang bumilis ang tibok ng puso niya, at tumango siya nang marahan. "O-okay, isusuot ko pag-uwi."Saka lamang lumuwag ang ekspresyon ni Eldreed at binitiwan ang kanyang kamay. Agad naman niyang iniatras ito."Sige na, bumalik ka na sa trabaho. Ubusin mo ang yogurt
Pagkatapos niyang sabihin 'yon, agad siyang lumipat sa sofa at humiga. Dahil maikli ang sofa, wala siyang mapaglagyan ng mga binti niya kaya nag-alinlangan siya ng sandali bago ipatong iyon sa kandungan ni Shayne.Nanlaki ang mata ni Shayne, "Hoy! Anong ginagawa mo?" bulong niya, pero nakita niyang nakapikit na si Eldreed at mukhang wala na talaga sa sarili."Hayop ka talaga," pabulong na bulong ni Shayne habang kinagat ang labi, pero hindi niya na rin inalis ang binti nito sa kanyang hita.Habang unti-unting nakatulog si Eldreed, ramdam niya ang amoy ni Shayne sa paligid — mabango, nakakarelax, at nagbibigay ng kakaibang kapayapaan sa kanya. Nakakatawa dahil hindi niya maintindihan kung bakit kapag si Shayne ang kasama niya, parang nawawala lahat ng bigat sa mundo niya.Walang kaingay-ingay ang buong opisina. Tahimik na pinagmamasdan ni Shayne si Eldreed — tahimik, mahimbing, at parang napakapayapa ng mukha nito habang natutulog. Habang tinitingnan niya ito, bigla siyang nakaramdam n
Habang iniisip pa ni Shayne ang lahat ng ito, biglang tumingala si Eldreed. Nagtagpo ang kanilang mga mata, at sa isang iglap, parang natulala si Shayne sa lalim ng tingin niya—seryoso, puno ng determinasyon, at may kakaibang aura bilang isang abala at responsableng tao.Pero agad ding bumalik si Shayne sa katinuan. Ang kabog ng puso niya ay sandali lang, mabilis na naglaho na parang wala siyang naramdaman. Napangiti siya ng bahagya at matamis na ngumiti kay Eldreed. Gumanti rin ito ng ngiti, saka tumayo mula sa kanyang mesa at lumapit sa kanya."Anong ginagawa mo?" tanong nito."Ah, nagluto ako ng paborito mong pork ribs, may isda rin, at ilang gulay."Matapos magsalita, kinuha ni Shayne ang isang bote ng yogurt mula sa kanyang bag. "Dinalhan din kita nito. Masarap 'to, marerelax ka."Tinapunan lang ni Eldreed ng tingin ang yogurt at malamig na sinabing, "Hindi ako kumakain ng ganyan."Agad na bumagsak ang mukha ni Shayne. "Wala kang choice! Kainin mo 'yan! Gusto kong makita kitang k
Matapos ang lahat ng paghahanda, maingat niyang binalot ang ginawa niyang bento, hinawakan ito nang mahigpit sa kanyang dibdib, at lumakad patungo sa kumpanya ni Eldreed.Samantala, kahit kulang sa tulog si Eldreed—dahil halos dalawa o tatlong oras lang ang tulog niya kagabi—hindi ito naging hadlang sa kanyang sigasig sa trabaho. Pagkagaling sa bahay ni Mayor Vasquez, agad siyang nagsimula sa trabaho at hindi na nag-aksaya ng oras.Napatingin lang siya sa relo nang pumasok ang kanyang sekretarya para tanungin kung ano ang gusto niyang kainin ngayong tanghali.Doon lang niya naalala ang usapan nila ni Shayne kaninang umaga. Napangiti siya ng bahagya, at biglang gumaan ang pakiramdam niya kahit saglit."Hindi na kailangan, kumain na kayo," sagot niya."Ha? Hindi po kayo kakain, Sir? Kung magpapatuloy kayong magtrabaho nang walang kain, baka masira ang inyong tiyan..." nag-aalalang sagot ng sekretarya. Bilang mga empleyado, hinahangaan nila ang sipag ng kanilang boss, pero naaawa rin sil
“Anong kalokohan ‘yang sinasabi mo?”Biglang nagbago ang ekspresyon ni Mayor Vasquez. Ang dating elegante at mahinahong mukha niya ay biglang nagmistulang madilim at baluktot, lalo pang nadagdagan ng kakaibang kaseryosohan.“Matagal mo na akong kasama, halos buong buhay mo. Kailan mo akong nakita na may ginawa nang kusang-loob?”"A-Anong ibig mong sabihin…?" Nagdududang tinignan siya ng kanyang ina, ngunit ang sagot lang na nakuha niya ay isang hindi mabasang ekspresyon, nakatago sa malalim at malamlam nitong tingin.“Huwag mo nang alamin. Tungkol sa nangyayari kina Eldreed at Shayne, pansamantala kayong umatras ni Cassy. Sabi nga nila, ‘paitalin ang espada sa loob ng sampung taon.’ Masyado kayong nagmadali, kaya ako na ang magpaplano ng natitirang hakbang. Lahat ng hinanakit na naranasan n’yo ni Cassy, babawiin ko.”Ang dating sunud-sunuran at mahina ang loob na si Mayor Vasquez ay biglang nagpakita ng matigas at determinadong ugali. Nagkatinginan sina Carla at Cassy, ngunit sa huli,
Nanginginig pa rin ang katawan ni Mayor Vasquez sa matinding galit. Ang mga mata niya'y nanlilisik habang matalim na nakatitig sa dalawa.Hindi makasagot si Carla at Cassy. Alam nilang may punto si Mayor Vasquez — naging pabaya sila. Dapat ay naging maingat sila para hindi sila mahuli, ngunit dahil sa kagustuhan nilang agawin si Eldreed, naging palpak ang lahat.Si Cassy na duguan ang noo, na kadalasan ay nagrereklamo kahit simpleng sugat lang, ngayon ay tahimik na nakayakap kay Carla. Takot na takot siyang magsalita o humikbi man lang. Alam niyang galit na galit ang ama niya — at sa oras na ito, wala siyang karapatang magsumbong o umangal.Matapos ang ilang minutong katahimikan, naglakas-loob si Carla na magsalita habang patuloy na niyayakap si Cassy. "M-mahal... aminado kaming nagkamali. Pero wala kaming choice noong mga oras na 'yon. Kailangan naming kumilos agad, kung hindi, tuluyan nang magpapatuloy ang kasal nina Eldreed at Shayne."Nanatili lang na nakatitig si Mayor Vasquez, p
Tumayo si Eldreed, kinuha ang coat niya at dire-diretsong lumabas ng bahay, iniwang nanghihina ang pamilya Vasquez.Sa isip niya, wala na siyang ibang iniintindi. Dahil si Shayne lang ang babae na gusto niyang protektahan habambuhay.Ang narinig na iyon ni Mayor Vasquez ay nagpatibay lalo sa kanyang desisyon na magpaikot ng usapan na tila isang mabangis na tigre na nakangiti."Wala akong ganong balak." Ngunit laking gulat niya nang mariing sumagot si Eldreed, hindi man lang siya binigyan ng kahit anong pabor. "Pero sana, Mayor Vasquez, iparating n'yo sa anak n'yo na huwag na huwag na niyang gagambalain ang asawa ko. Kung may plano pa siyang manggulo, o kukuha pa siya ng tao para guluhin si Shayne, ipinapangako kong hindi ko siya patatawarin. Hindi ko na poprotektahan ang negosyo n'yo.”Habang sinasabi iyon ni Eldreed, nilingon niya ng malamig na tingin si Cassy — isang tinging nagpanginig sa katawan ng dalaga. Para bang kahit anong oras ay kayang-kaya siyang basagin ni Eldreed."Miss
Narinig ni Eldreed ang sinabi ni Mayor Vasquez, ngunit imbes na matuwa, bigla niyang naramdaman na parang lumubog ang puso niya. Napansin niya ang sariling kamay na kanina'y naglalaro sa kanyang singsing, ngunit ngayon ay bigla itong napahinto. Unti-unti niyang ibinalik ang sarili sa katinuan at may malamig na ngiti sa kanyang labi nang magtanong siya."Paano n'yo po nalaman na magbibusiness trip ako, Mayor Vasquez?"Bigla itong nagbigay ng tensyon sa paligid. Alam ni Eldreed na hindi pa niya ipinapahayag ang tungkol sa pagkasunog ng kanilang warehouse sa American branch, at kakaunti lamang sa Pilipinas ang may kaalaman tungkol dito. Kaya't ang tanong niya ngayon ay — paano nalaman ni Mayor Vasquez na aalis siya?Sa kabila ng malamig na tono ni Eldreed, tila hindi napansin ni Mayor Vasquez ang bigat ng kanyang salita. Ngumiti ito ng bahagya at mayabang na sumagot, "Ah, wala naman. Syempre, dahil malapit ako sa pamilya niyo at nagkataon lang na may narinig akong balita, naisip ko lang
Matapos inumin ni Eldreed ang tsaa, marahan niyang ibinaba ang tasa at ngumiti ng bahagya. "Masarap nga. Kaya pala napakamahal." Sandali siyang tumigil bago idinugtong ang mga salitang tila may tusok, "Nakakagulat lang na ang isang opisyal ng gobyerno tulad ni Mayor Vasquez ay nakakabili ng ganito kamahal na tsaa. Nakakatuwang malaman na may panggastos pala kayo para sa mga bagay na ito."Biglang nanigas ang ngiti ni Mayor Vasquez. Parang may mabigat na bagay na bumagsak sa balikat niya. Si Carla naman ay lalong naging alerto — pakiramdam niya'y may kakaibang pakay si Eldreed sa pagpunta rito.Samantalang si Cassy ay tila wala sa sarili, lubos na nahumaling pa rin kay Eldreed. Hindi niya man lang naintindihan ang ibig ipahiwatig ng sinabi nito.Kung ibang tao lang ang nasa pwesto ni Mayor Vasquez, tiyak na matitigilan siya sa matalim na salita ni Eldreed. Pero dahil sanay na si Mayor Vasquez sa politika, mabilis siyang nakaisip ng palusot. Ngumiti ito ng peke at pilit na inayos ang si