“Oo na, ikaw na ang pinaka-payat, parang kawayan. Wala kang kahit anong taba.” Nagngitngit si Shayne at bumaling patalikod, hinila ang kumot, at hindi na siya pinansin.Kung tutuusin, maganda naman talaga ang pangangatawan ni Eldreed. Isa siyang tipong mukhang payat kapag may damit pero toned kapag wala. Pero para manalo sa diskusyon, kailangan niyang sabihin ang ganoon.Si Eldreed naman ay tumawa nang malamig. “Malalaman mo kung susubukan mo.” Habang sinasabi ito, gumapang siya papunta kay Shayne. Pero bago pa man siya makalapit, mabilis siyang itinulak ni Shayne.Kahit matagal nang hindi nagpa-practice ng martial arts si Shayne, nandoon pa rin ang kanyang likas na reaksyon. Nang naramdaman niyang papalapit si Eldreed, bigla siyang bumangon at malakas na itinulak ito. Tumilapon si Eldreed sa sahig.“Pfft!” Turo ni Shayne kay Eldreed habang tumatawa nang malakas, puno ng kayabangan.Ang reaksyong iyon ay nagpa-init ng ulo ni Eldreed. Hindi na niya napigilan ang galit niya. Bago pa mak
‘Pero alam kong nag-aalangan siya. Kung ako lang ang masusunod, ayoko sanang pakasalan niya iyon.’ Sa isip ni Michale. Muling napabuntong-hininga siya at ramdam ang kaba sa kanyang dibdib.Napansin ni Jerome ang hindi maayos na pag-uugali ng nakababatang kapatid kaya't napailing ito at malamig na sinabi, "Sinabi mo na, kung 'iyan na, wala na tayong magagawa. Sa ganitong sitwasyon, mas mabuti pang magbigay ka na lang ng basbas nang bukal sa loob."Hindi lang alam ng iba kung gaano kasakit para kay Jerome ang sabihin iyon. Ang sakit na iyon ang nagpapainit sa ulo niya.Sa pamilya Sandronal naman, tahimik na kumakain ng agahan habang nanonood ng balita sa umaga. Pagkatapos kumain, umalis na si Eldreed papuntang opisina, at si Arellano naman ay lumabas upang makipagkita sa ilang matagal nang kaibigan. Naiwan si Shayne, nag-iisa sa napakalaking villa, nagmumuni-muni.Habang tahimik ang paligid, naririnig niya ang tik-tok ng orasan. Hawak niya ang remote control at panay ang lipat ng mga ch
Tapos na ang hapunan. Bumalik si Eldreed sa study upang magpatuloy sa kanyang trabaho. Samantala, si Shayne ay naghahanda ng kape para sa kanya.Matapos magtimpla ng kape, kinuha niya ang lalagyan ng asin, sumalok ng isang malaking kutsara nito, hinalo sa kape, at umakyat sa itaas.Kumatok siya ng dalawang beses sa pinto, at sumagot si Eldreed nang hindi man lang tumingin. "Pasok."Binuksan ni Shayne ang pinto, bitbit ang kape at may ngiti sa kanyang mukha. "Ang sipag mo, magpahinga ka muna at uminom ng kape."Nagulat si Eldreed sa magandang pakikitungo ni Shayne ngunit nanatili siyang maingat. "Oh? Ano’ng nakain mo ngayon? Mukhang naisipan mong maging mabait sa asawa mo.""Wala lang, naaawa lang ako sa’yo kasi ang dami mong ginagawa. Ayaw mo ba?" Malambing na sagot ni Shayne, ngunit sa loob-loob niya, tuwang-tuwa siya.Bahagyang kinabahan si Eldreed sa kakaibang kilos ni Shayne pero uminom pa rin siya ng isang malaking lagok. Ngunit agad niya itong idinura. "Ano ba ang nilagay mo dit
Kinabukasan ng maaga, naka-upo na si Arellano sa hapag-kainan habang nagbabasa ng financial newspaper. Nang makita niyang sabay na bumababa sina Eldreed at Shayne, agad niyang ibinaba ang dyaryo, tinitigan si Eldreed na naupo na, at nagtanong, “Kailan mo balak bitawan ang trabaho mo para makapag-honeymoon kayo ng asawa mo?”Honeymoon? Sabay silang napatingin sa isa’t isa, pero mabilis na iniwas ni Shayne ang kanyang tingin. Ang alaala ng nangyari kagabi ay sariwa pa sa kanyang isipan, at ayaw niyang mapahiya sa harap ni Arellano.Sa mga nakalipas na araw, abala si Eldreed sa trabaho, kaya halos hindi nila napag-usapan ni Shayne ang tungkol dito. Halos makalimutan na rin ni Shayne ang honeymoon na iyon.Diyos ko, ano kaya ang mangyayari kung mag-honeymoon kami ni Eldreed? Naiisip niya ang posibilidad na iwan siya nito sa ibang bansa nang mag-isa, o kaya ay bumalik ito sa hotel at hindi na siya papasukin, dahilan para magpalaboy siya. Baka rin inisin siya nito sa mga kilalang tourist s
"Napakapalad talaga ng batang si Sandronal. Ang makapag-asawa ng isang maunawaing manugang na tulad mo ay isang biyaya mula sa ating mga ninuno. Huwag kang mag-alala, habang naririto si lolo, hindi maglalakas-loob ang batang iyon na saktan ka." Nagustuhan ni Arellano si Shayne nang lubos, at gamit ang kanyang bahagyang kulubot na mga kamay, hinaplos niya ang ulo ni Shayne na puno ng pagmamahal at kabaitan."Salamat po, lolo." Malalim ang pagkalugod ni Shayne. Mula pagkabata, para mabigyan ng mas maginhawang buhay sa pamilya Morsel, kinailangan niyang gampanan ang papel ng isang mabait at masunuring bata. Halos lahat ng utos ng mahigpit na si Don Benjamin ay kanyang sinunod, kahit pa labag ito sa kanyang kalooban.Sa kabila nito, ni minsan ay hindi siya nakarinig ng papuri mula kay Don Benjamin.Mahalaga kay Shayne ang relasyon sa mga tao, ngunit tila hindi maayos ang kanyang paraan ng pakikitungo. Kaunti lamang ang malalapit na kaibigan niya, at maging si Cassy, ang tanging taong kaya
Paikot-ikot si Shayne sa kama, naiinis sa kanyang iniisip. Ang mga nangyari dati sa pamilyang Morsel ay hindi na niya maalala, ngunit malinaw sa kanya na laging pinapanigan ni Lolo Benjamin si Eldreed. Para bang ang apelyido niya ay hindi Morsel, at wala siyang ibang halaga kundi ang kasal niya sa pamilyang Sandronal.Ito ang kalungkutan ng pagiging isang babaeng bahagi ng pamilya... Tinitigan ni Shayne ang kisame sa itaas ng kanyang ulo hanggang sa unti-unti siyang nakatulog.Kinaumagahan, maaga nang nagising si Eldreed. Nakapamewang ito habang nakatingin sa natutulog pa ring si Shayne, bahagyang nakakunot ang noo. Kapag natutulog si Shayne, parang batang tahimik. Pero kapag gising na, para itong leon na puno ng enerhiya at laging handang makipagdiskusyon."Bangon na," sabi ni Eldreed na nakatayo sa gilid ng kama. Halos kalahating oras na niyang pinapanood si Shayne, ngunit hindi pa rin ito nagigising o man lang gumagalaw.Naubos na ang pasensya niya. Napatingin siya kay Shayne at me
"Nasa itaas, kausap ang mama niyo," ani Eldreed na nakangiti.Kumunot ang noo ni Benjamin at nagsabi, "Pagkarating ko pa lang, agad na ang tanong mo tungkol sa ate mo. Hindi mo man lang ako binati.""Binati naman kita," mabilis na sagot ni Andeline na halatang may pagtatanggol sa sarili. Nirerespeto niya si Benjamin, pero minsan, ang sobrang higpit nito ay mahirap tanggapin.Alam naman ni Benjamin ang ugali ni Adeline, kaya hindi na siya nagsalita pa. Iwinasiwas na lang nito ang kamay bilang senyas na pwede na siyang umakyat.Biglang bumukas ang pinto, at dali-daling tumakbo si Andeline papunta kay Shayne. Mahigpit niyang niyakap ito. "Ate! Sa wakas, nakabalik ka rin! Miss na kita!"Si Shayne, na kasalukuyang kausap si Jessa, ay nabilaukan sa biglaang yakap ng kapatid. Nang makawala na siya sa pagkakayakap, napailing ito at sinabing, "Parang mababali na ang leeg ko.""Sorry! Miss lang talaga kita," sabi ni Andeline na tila batang tuwang-tuwa."Hay nako, bumalik ka na sa normal. Hindi
Alam ni Shayne na hindi siya tanga, kaya malinaw niyang naintindihan ang nakatagong kahulugan sa tono ni Eldreed."Eldreed, kontrata lang ang relasyon natin. Kapag natapos na ang dalawang taon, maghihiwalay din tayo. Kaya wala talagang bagay na 'natural.' sa ating dalawa. Pero salamat pa rin."Kalma at malinaw na ang pag-iisip ni Shayne. Alam niya kung saan siya nakatayo ngayon. Hindi na siya ang dating walang pakialam na estudyante sa kolehiyo. Ngayon, bilang isang babaeng kasal, kailangan niyang maging mas matured.Kailangan niyang protektahan ang sarili, nang hindi masaktan kahit paano.Kahit na parang laro ng galingan ang relasyon nila ngayon ni Eldreed, hindi naman sigurado kung anong mangyayari paglipas ng dalawang taon. Kaya dapat niyang siguraduhin na may malinaw na linya sa pagitan nilang dalawa upang maiwasan ang komplikasyon sa hinaharap.Hindi na nagsalita pa si Eldreed. Nagmaneho na lamang ito nang tahimik.Pagdating nila sa bahay, naghihintay na si Arellano sa sala. Nang
Nararamdaman ni Eldreed ang mga titig ng lahat, kaya ngumiti siya. Ngunit sa hindi malamang dahilan, biglang sumagi sa isip niya ang ilang alaala ng gabing iyon kasama si Shayne, dahilan para bahagyang manginig ang kanyang puso. Gayunpaman, hindi niya ito pinahalata at tahimik na tumingin kay Shayne bago mahinahong magsalita. “Kung ganun, pag-uwi natin mamaya, mag-test tayo. Baka nga may nangyari.”Napangisi si Shayne. Naisip niya ulit dalawang buwan na ang lumipas sa nangyari sa kanilang dalawa ni Eldreed. Kahit pa may nangyari nung gabing ‘yon dahil sa kapabayaan ko, matagal na rin ang lumipas. Imposible namang may mangyari.Pero sa harap ng lahat, nagpanggap siyang medyo nahihiya at mahinahong tumango.Ngumiti si Eldreed, kumuha ng piraso ng braised pork, at inilagay sa plato ni Shayne. “Kumain ka pa ng karne,” aniya na may lambing.Ngumiti si Shayne at dahan-dahang kumain ng karne habang ngumunguya nang mabagal.Dahil sa ka-sweetan nilang dalawa, nagbiro ang ilan na gusto na rin n
Nararamdaman ni Eldreed ang tensyon sa pagitan nila, kaya ngumiti siya, ngunit may bahid ng matigas na pananalita sa kanyang tinig. “Masaya ba ang dinner ninyong dalawa, Mr. Valencia, at ng aking asawa?”Biglang nanigas ang ngiti sa mukha ni Eason. Agad namang tumayo si Shayne at nagmadaling nagpaliwanag. “Ako ang nag-imbita sa kanya. Noong nakaraang beses, tinulungan niya ako nang inaapi ako sa skwelahan. Dapat lang na pasalamatan ko siya.”“Natural lang naman iyon. Pero bakit hindi mo sinabi sa akin?” sagot ni Eldreed na may nakapintang ngiti sa labi. Yumuko siya at bumulong kay Shayne, tila napaka-intimate ng kilos niya sa paningin ng iba."Kung ayaw mong mapahiya tayo pareho, sumunod ka na lang. Hindi ko iniintindi kung sino ang kasama mong kumain ngayon, pero hindi ko rin gugustuhing makita ito ng aking mga kasosyo at empleyado. Ayaw mo namang magkaroon ng problema, hindi ba?"Sa narinig niyang iyon, parang biglang nanlamig ang pakiramdam ni Shayne. Marahan siyang tumango, tila h
"Ayan na!" Matapos bigyan ng gamot ang sugat ni Eason, maingat na binalutan ito ni Shayne ng benda. Maganda ang pagkakabalot, kaya't bahagyang namangha si Eason habang tinitingnan ang kanyang sugat. "Shayne, hindi ko inakala na ang galing mo pala rito!""Wala lang ‘yon," sagot ni Shayne na may ngiti bago muling bumalik sa kanyang upuan. "Naisip ko lang na kung sakaling ako o ang mga taong mahalaga sa akin ay masaktan balang araw, kailangan kong may sapat na kaalaman para matulungan sila. Kaya nagbasa ako ng ilang libro tungkol sa first aid at natuto ng kaunti."Habang nagsasalita, uminom siya ng kaunting tsaa. "Ikaw naman, bakit may dala-dala kang first aid kit kahit saan ka magpunta? Ang sipag mo namang maghanda!"Bahagyang napahiya si Eason at ngumiti. "Pareho lang tayo. Gusto ko ring makasigurado na kung sakali mang may mangyari sa akin o sa mga nasa paligid ko, may magagawa ako agad."Nagkatinginan sila at sabay na natawa. Pareho nilang naisip na tila huli na ang kanilang pagkaka
Pumunta sila sa isang high-end na restaurant. Kung ang coffee shop kanina ay may simple at preskong ambiance, ang restaurant na ito naman ay lantad na lantad ang pagiging mayaman ni Eason.Gaya ng dati, maginoong hinila ni Eason ang upuan para kay Shayne. Nang makaupo na siya, saka lamang ito naupo at tinawag ang waiter para umorder. Kitang-kita sa kilos niya ang pagiging edukado at kagalang-galang. Ngunit hindi naman nagpapahuli si Shayne, dahil alam niyang hindi siya magpapatalo kahit sa mga anak-mayaman pagdating sa mabuting asal at tamang pag-uugali.Matapos mag-order ng ilang putahe, ipinagpatuloy nila ang naunang usapan."Shayne, kailan mo unang natutunan ang photography? At bakit mo ito iniwan? Ngayon, business ang pinag-aaralan mo, pero pakiramdam ko hindi ito bagay sa personalidad mo," tanong ni Eason habang inaabutan siya ng isang baso ng tubig."Oh?" Bahagyang ngumiti si Shayne at uminom ng kaunti mula sa kanyang baso. Napansin niyang tila hindi maalis ni Eason ang tingin s
Namula agad si Shayne nang marinig niya iyon. Maging si Eason ay napatingin din sa kanya, at bahagyang nag-init ang kanyang mukha. Agad niyang kinawayan ang clerk at nagmadaling nagpalinawag."Hindi... Hindi, magkaibigan lang kami."Pagkasabi nito, parang bigla siyang kinabahan. Magkaibigan na ba talaga sila ni Shayne? Sa pagkakaalam niya, ngayon pa lang dapat sila nagkita sa unang pagkakataon.Hindi pa nga sila lubos na magkakilala, pero napaka-kumpiyansa niyang sinabi ito. Bigla siyang nakaramdam ng pag-aalinlangan kaya lihim niyang sinulyapan si Shayne.Ngunit ngumiti lang ito nang magaan at tumango sa mga clerk."Oo, magkaibigan lang kami ni Eason. Saan naman ako makakahanap ng swerte para magkaroon ng boyfriend na kasing-gwapo niya, hehe."Nang marinig ito ng mga clerk, napatingin silang lahat kay Eason at kinantiyawan siya."Eason, kita mo? Ang dami mong puntos ngayon! Mabait ang dalaga, huwag mong pakakawalan."Kahit biro lang iyon, hindi pa rin napigilan ni Eason na mapahiya.
Biglang nagliwanag ang mga mata ni Shayne. Eason? Agad niyang kinuha ang kanyang cellphone at muling binasa ang pangalawang text message na ipinadala ni Andeline. Tama nga! Siya nga! Eason Valencia, anak ng isang famous chief prosecutor . Isang iginagalang na pamilya! Matagal na niya itong kilala. Minsan na silang ipinakilala ng kanyang ama at lolo sa isang engrandeng pagtitipon. Noong panahong iyon, labing-apat o labing-limang taong gulang pa lamang sila. Bata pa lang si Eason, nangingibabaw na ito sa karamihan. Dahil sa kanyang pambihirang katalinuhan at talento, matindi ang naging impresyon ni Shayne sa kanya noon. Ngunit siya noon ay payat pa at hindi pa lubusang nagdadalaga, kaya malamang, hindi naman siya binigyang pansin ni Eason. Dahil ayaw niyang mapahiya ang kanilang pamilya, nagsumikap siyang mag-aral nang mabuti upang makapasok sa isang prestihiyosong paaralan. Unti-unti siyang lumayo sa mundo ng tsismis. Kahit na naging magka-eskwela sila ni Eason, hindi niya ito sinub
Si Manang Lorna ay mabilis na sumunod sa utos ni Eldreed at agad na umakyat sa itaas upang ayusin ang kwarto para kay Shayne. Samantala, nakaupo si Eldreed sa sofa sa sala, bahagyang nakakunot ang noo, at panay ang sulyap sa kwarto sa ikalawang palapag.Kahit naiinis siya sa inasal ni Shayne, hindi niya maitanggi na wala pang sinumang nangahas na kagatin siya—Pero ang mas nakakapagtaka, hindi siya naiinis. Sa halip, parang natutuwa pa siya na inaapi siya nito.Napailing si Eldreed. "Mukhang nahawa na rin ako sa pagkabaliw niya, ah."Habang walang gana siyang nanonood ng TV, napansin niyang panay ang paglitaw ng mga babaeng artista na makapal ang make-up. Sa hindi maipaliwanag na dahilan, naisip niyang mas maganda pa rin si Shayne kaysa sa kanila."Ano ‘tong iniisip ko?!" Napabalikwas siya at dali-daling pinatay ang TV. Pasimpleng tumingin siya sa taas, at saktong nakita niyang palabas na si Manang Lorna mula sa kwarto ni Shayne. Napabuntong-hininga siya at agad na umakyat.Pagpasok ni
Narinig ni Eldreed ang galabog ng pinto habang binubuksan niya ito, ngunit wala siyang nakitang bakas ni Shayne sa loob ng silid. Ang dating magaan niyang pakiramdam ay agad na naglaho. Kumunot ang kanyang noo, bumalik siya sa ibaba at agad na nagtanong."Nasaan si Shayne?" tanong niya nang malamig."Ah... hindi ko po alam... Umalis po si Madame bandang alas-tres o alas-kuwatro ng hapon, pero... hindi pa po siya bumabalik," sagot ng isa sa mga kasambahay nang may pag-aalinlangan.Biglang dumilim ang mukha ni Eldreed. Hindi na siya nagdalawang-isip at agad na lumabas ng bahay.‘Ano na namang kalokohan 'to? Gabi na pero hindi pa rin siya umuuwi! Paano kung may nangyari sa kanya? Hindi pa ba sapat ang mga delikadong sitwasyong napasukan niya? Kung hindi siya naiipit sa isang plano, may ibang taong nagtatangkang lokohin siya. Masyado ba siyang inosente o sadyang hindi niya iniisip ang mga maaaring mangyari?’ sunod-sunod na sabi niya sa isipan. Mabilis siyang sumakay sa sasakyan at tinawa
Si Eldreed ay naupo sa hapag-kainan at nagsimulang kumain, ngunit ang nasa isip lang niya ay ang ekspresyon ni Shayne na parang isang mabangis na pusa, kaya’t hindi niya napigilang mapangiti.Hindi niya namalayan na ang pang-aasar sa kanya ay naging isang hindi na maaaring mawala sa kanyang buhay.Napansin ng mga tagasilbi ang saya ni Eldreed at lihim silang nagkangitian. Mula nang dumating si Shayne, naging mas masayahin na si Eldreed. Dati, malamlam ang buong bahay—kahit umuuwi siya, hindi siya masyadong nagsasalita. Matapos kumain, diretso na siyang pumapasok sa kanyang silid-aklatan upang magtrabaho para sa kumpanya. Para bang sa trabaho lang umiikot ang kanyang mundo, at tila walang katapusan ito.Ngunit mula nang dumating si Shayne, halatang naging madaldal na siya at paminsan-minsan ay tumatawa pa. Kahit madalas silang nagtatalo ni Shayne, hindi na siya kasing subsob sa trabaho. Sa halip na agad na magkulong sa silid-aklatan, mas binibigyan na niya ng atensyon si Madame."Sir E