“Paano nga pala nasaktan ang paa mo?” tanong ni Ricky Hermosa nang papauwi na sila.Naalala ni Avigail kung bakit siya nasaktan, kaya’t medyo naguluhan ang kanyang puso. Pero nang magsalita siya, tahimik at kalmado ang tono, “Wala lang, lumabas lang ako dalawang araw na ang nakalipas at aksidenteng nasugatan ng isang kabibe.”Hindi alam ni Ricky Hermosa ang buong kwento, at nang marinig ito, hindi siya nakapagpigil na ngumiti, “Hindi ko akalain na ganito ka-kayod sa trabaho, pero ganun pala sa personal, nakasugat ka pa ng kabibe.”Ngumiti si Avigail at nagsalita, “Ako rin, nagulat din.”Nagpatuloy sila sa pag-uusap at pagtawa habang bumabagtas ang daan.Dahan-dahang huminto ang sasakyan sa harap ng bahay ni Avigail, at nagbukas si Ricky Hermosa ng pinto upang tulungan siyang bumaba.Patuloy silang nag-uusap tungkol sa mga nakakatawang karanasan sa medisina, at pareho silang nakangiti.Habang nakangiti pa si Avigail, biglang narinig niya ang malamig na boses ni Dominic mula sa pintuan
Chapter 1- Triplets Third Person’s Point of View "Dominic! Hindi ba pangarap mong makasama na si Lera? Pwede naman iyong mangyari kung ipapaubaya mo sa akin ang gabing ito. Ibibigay ko ang kalayaan na gusto mo ngunit magiging akin ka. Isipin mo na lang na kabayaran ito sa lahat ng nagawa ko sa iyo, sa pagmamahal ko. Ngayong gabi hinihingi ko na maging asawa kita, gawin natin ang bagay na tatlong taon mong pinagkait sa akin. Iyon lang sana Dominic.” mabilis na hinalikan ni Avigail ang lalaking nasa harapan niya. Despirado siyang hinalikan ito ng puno ng pananabik. Alam niyang hindi tama ang ginagawa niya ngayon sa kaniyang asawa. Sa mata ng lalaki ay nakakababa bilang isang babae. Ngunit matagal na niyang minamahal si Dominic, tatlong taon na din silang kasal kaya anong masama kung gustuhin niyang gawin nilang dalawa ang ginagawa dapat ng dalawang taong pinagtibay ng isang kasal. “Avigail!! Lasing ka ba? Ang lakas ng loob mo ah.” Nag-gagalaiti sa galit si Dominic. Hindi maipinta
Mabilis na pumasok si Avigail sa opisina ni Miguel Tan.Pagpasok niya, nakita niya ang kanyang dalawang anak na nakaupo sa sopa sa opisina ng professor, nakade-kwatro pa.Nang makita nila siyang pumasok, lumiwanag ang kanilang mga mata, at agad silang tumayo mula sa sopa at tumakbo papunta sa kanya, "Mommy, finally, nakalabas ka na sa isolation! Akala ko'y balak mong manatili sa research room na lang tumira!"“Pagod k aba Mom? Halika dito, maupo ka muna at hilutin ko ang iyong likod.”Sabi ng dalawang kambal at inalalayan pa ang kaniyang ina pa-upo sa sopa. Tumingin lang ang kanilang ina sa dalawang nagmamalasakit na bata at biglang naramdaman ang inis sa nabalitaan niyang ginawa ng dalawa.“Ang ganda ng acting ninyo ngayon. Bakit hindi ko nakita ang ganyang mukha habang hina-hack niyo ang computer ko?” bakas sa mukha ng professor na galit na galit ito dahil sa ginawa ng dalawa.“You can’t blame us! Ang dami niyong pinapagawa sa mommy ko, tingnan mo halos hindi na siya nakakain kaka-ov
Palabas na ng airport si Avigail. Sobrang kaba at taranta ang kaniyang nararamdaman, panay lingon siya upang iwasan ang lalaking ayaw niyang makita at laking pasalamat na lang niya na hindi na niya ito nakita pa. Huminga siya ng malalim habang hawak ang kamay ng dalawang anak, napapansin ng dalawang bata ang kakaibang kilos ng kanilang ina ngunit hinayaan na lang niya at sabay silang nanahimik dalawa."Avi!! Avigail! Dane at Dale!"Isang pamilyar na boses ng babae ang narinig mula sa malayo.Nang itaas nilang tatlo ang kanilang mga mata, nakita nila ang isang babaeng bihis na bihis at kumakaway habang papalapit sa kanila nang may ngiti.Nang makita si Angel, ang puso ni Avigail ay unti-unting gumaan, at isang ngiti ang lumitaw sa kanyang mukha, “Angel! I miss you!"Si Angel ay ang matalik niyang kaibigan mula sa kolehiyo at isa na ring doktor. Ngayon, siya na rin ang may-ari ng sariling ospital.Lumapit si Angel sa mag-iina, niyakap si Avi, at ngumiti, "Ang tagal kong hinintay kayo!
Isang hinala ang pumasok din sa isipan ni Avigail... Maari kayang pipi ang batang babae?Dahil dito, lalong nadagdagan ang awa niya sa bata, at malumanay na bumulong, "Ibigay mo ang kamay mo kay Tita, okay lang ba?"Inilapit niya ang kamay niya sa bata.Tumingin ang bata sa kanya nang may pag-aalinlangan, ngunit lumambot ang ekspresyon nito nang marinig ang malumanay niyang boses.Hindi nagmadali si Avigail; hinintay niya itong unti-unting magtiwala sa kanya.Nag-alinlangan ang batang babae nang matagal bago iniabot nang dahan-dahan ang kanyang kamay kay Avi.Nang mahawakan na niya, mahigpit na hinawakan ni Avi ang bata, ngumiti, at marahan itong itinayo. Sinamantala niya ang pagkakataong iyon para muli itong suriin.Dahil dito, mas naging malapit sila sa isa't isa.Malambot ang katawan ng bata at amoy gatas.Lumalambot ang puso ni Avi, hindi niya maiwasang maalala ang anak niyang nawala noon.Kung nabuhay lang ito, baka kasing-edad na ito ng batang kasama niya ngayon.Habang iniisip
Malamig na tumingin si Dominic kay Lera ng ilang sandali.Si Lera ay kalmado na pinipisil ang kanyang palad, natatakot na baka may masabi siyang mali."Siguraduhin mong totoo iyang sinasabi mong wala kang ginawa sa batang iyon o sinabi man lang!"Pagkalipas ng ilang sandali, umiwas ng tingin si Dominic at tumingin kay Henry, na nakatayo sa tabi. "May balita na ba mula sa pulis?"Ang tono ni Henry ay seryoso, "Wala pa."Pagkasabi nito, tiningnan niya si Dominic nang may kaba at nagtanong ng may pag-aalala: "Posible bang na-kidnap si Sky Sir?"Ang batang si Skylei ay paborito ng kanyang ama at may mataas na katayuan sa pamilya Villafuerte. Sa mga nakaraang taon, ilang beses na ring may nagtangkang manmanan siya. Minsan nga ay muntik na siyang ma-kidnap.Ngayon, hindi nila makita ang bata kahit saan, at wala pang balita mula sa pulisya, kaya't napilitan si Henry na isipin ang posibilidad ng pag-kidnap.Nang marinig ito, biglang dumilim ang mata ni Dominic at seryosong sinabi, "Magpadala
Ang max's sa ayala mall ang isa sa mga pinakasikat na restaurant sa manila. Naghahain sila ng mga masasarap na pagkain, maasikaso ang mga crew. Hindi sila tumatanggap ng walk in costumer dahil ito lang ang restaurant na nagpappa-reserve muna bago pumunta, minsan nga umaabot pa ng isang buwan dahil fully-book. Ang mga negosyante at matataas na uri ng tao ang madalas nagpapabook dito dahil sa pagkaing masasarap. Si Angel ang nag-book at nakahanap ng makakainang ito. Ang dekorasyon sa restaurant ay napaka-elegante rin. Ang bawat upuan ay may screen na naghihiwalay. May maliit na pintong kahoy sa harapan na walang kisame. Sa gabi, ang chandelier sa itaas ay nagbibigay ng napakagandang ambiance, na tila parang mga sinaunang tao na umiinom sa ilalim ng buwan.Binuksan ng ilang tao ang pinto at umupo sa isang bilog na mesa.Di nagtagal, dumating ang waiter dala ang mga pagkain.Si Avegail ay nag-aalala na baka hindi makakain nang maayos ang batang babae sa tabi niya, kaya't nakatuon siya sa
Sa Lamesa, pagpasok ng ni Dominic sa Restaurant ay nakita niya agad ang dalawang magkaharap. Ang isang bata at si Angel. Nagpalipat-lipat ng tingin si Dominic at sa huli ay tinutok ang paningin sa bata, sinuri niya ito gamit ang kaniyang mata. Nang makita siya ni Skylei ay napairap na lang ito, tatalikod ng bahagya na para bang nagtatampo. Naningkit ang mata ni Dominic dahil sa inasta ng kaniyang anak at tumingin ng masama. Napansin naman ito ng assistant ni Dominic na si Henry.“Princess Sky? Ayos ka lang ba? Wala bang masakit sa iyo?”Sa puntong ito, naging kapaki-pakinabang si Henry, ang kanyang assistant, dahil parehong tahimik ang mag-ama. Tiningnan siya ng maliit na bata, pagkatapos ay talikod muli na may tampo at hindi siya pinansin. Nagtatampo talaga ang bata. Napabuntong-hininga ng bahagya si Henry nang makita niyang maayos naman ang bata. Tumingin siya kay Dominic. Tumango lang naman ito at muling sinilip ang babaeng katabi ng kanyang anak.Nagkatinginan sila ni Angel. Bigla
“Paano nga pala nasaktan ang paa mo?” tanong ni Ricky Hermosa nang papauwi na sila.Naalala ni Avigail kung bakit siya nasaktan, kaya’t medyo naguluhan ang kanyang puso. Pero nang magsalita siya, tahimik at kalmado ang tono, “Wala lang, lumabas lang ako dalawang araw na ang nakalipas at aksidenteng nasugatan ng isang kabibe.”Hindi alam ni Ricky Hermosa ang buong kwento, at nang marinig ito, hindi siya nakapagpigil na ngumiti, “Hindi ko akalain na ganito ka-kayod sa trabaho, pero ganun pala sa personal, nakasugat ka pa ng kabibe.”Ngumiti si Avigail at nagsalita, “Ako rin, nagulat din.”Nagpatuloy sila sa pag-uusap at pagtawa habang bumabagtas ang daan.Dahan-dahang huminto ang sasakyan sa harap ng bahay ni Avigail, at nagbukas si Ricky Hermosa ng pinto upang tulungan siyang bumaba.Patuloy silang nag-uusap tungkol sa mga nakakatawang karanasan sa medisina, at pareho silang nakangiti.Habang nakangiti pa si Avigail, biglang narinig niya ang malamig na boses ni Dominic mula sa pintuan
Matapos magtanghalian, nag-ayos si Avigail at inutusan si Tita Kaye na samahan siya sa kanilang appointment.Pagdating nila, nakita nila si Ricky Hermosa na naghihintay sa tabi ng bintana.Pagkakita kay Avigail na tinutulungan, medyo nagkunot ang noo ni Ricky Hermosa, tumayo siya at mabilis na lumapit, "Nasaktan ka ba? Bakit hindi mo sinabi kanina umaga?"Ngumiti si Avigail at sumagot ng mahinahon, "Maliit lang ang pinsala, hindi naman makaka-apekto sa aking paggalaw."Nagkunot ang noo ni Ricky Hermosa at tiningnan ang paa niyang hindi matapak sa lupa, saka niya siya tinulungan papunta sa upuan.Si Tita Kaye ay naupo sa pintuan at naghintay.Pagkaupo ni Avigail, agad niyang napansin ang isang bukbok ng mga dokumento sa kabilang upuan, at nagseryoso ang kanyang mukha, "Mukhang marami kang gustong pag-usapan, huwag na nating sayangin ang oras, dumiretso na tayo sa punto."Nagustuhan ni Ricky Hermosa ang pagiging matatag ni Avigail at agad na sumang-ayon."Tungkol naman sa mga detalye n
Si Avigail ay nasaktan at hindi makagalaw nang maayos. Pagbalik mula sa hotel, siya ay nagpapagaling lamang sa bahay. Kadalasan, nakikipag-ugnayan siya kay Jake sa telepono ukol sa research institute.Ngayong umaga, tumawag si Ricky Hermosa.Pagkakita ni Avigail sa caller ID, bahagyang kumislap ang kanyang mga mata, at maaari niyang hulaan ang dahilan ng tawag ni Ricky Hermosa.Matapos ang libreng klinika, ang tanging komunikasyon nila ay tungkol sa kooperasyon sa research institute.Dahil ang Hermosa's research institute ay nasa preparatory stage pa lamang noon, hindi pa rin umuusad nang maayos ang kanilang kooperasyon.Ngayon, malamang ay tatawag si Ricky Hermosa upang talakayin ang mga detalye ng kooperasyon nila!Dahil dito, nagmamadaling tumayo si Avigail at pumasok sa study room, kahit na may sugat siya sa paa."Miss Avi, hindi ko ba kayo naistorbo sa inyong pagpapahinga?" tanong ni Ricky Hermosa nang mag-ring ang tawag.Ngumiti si Avigail at sumagot, "Hindi po. Mayroon po bang
"May kakaiba sa usaping ito," ani Henry nang dahan-dahan. "Ayon sa aming imbestigasyon, ang may sala ay isang tamad at walang kwentang tambay. Wala siyang koneksyon sa pamilya Villafuerte o sa Ferrer, at wala siyang dahilan para maghiganti kay Madam o kay Miss Lera."Bagamat matagal nang hinala ito ni Dominic, dumilim pa rin ang kanyang mukha nang marinig ang ulat. "Nasaan siya ngayon?" tanong niya.Sagot ni Henry, "Masyadong maingat ang taong iyon. Nagpapalipat-lipat siya sa mga entertainment venue sa timog na distrito. Mukhang nagtatago siya mula sa atin."Kumunot ang noo ni Dominic at mariing inutusan, "Kung nasa bansa pa rin siya, hanapin siya agad."Sa panahong ito, ginagamit ng kanyang ina ang aksidente sa sasakyan bilang dahilan para pilitin siyang manatili sa kasunduang ito. Ayaw na ni Dominic na magpasakop sa ganitong bagay.Kailangan niya ang katotohanan, at kailangan niya ito ngayon."Oo, magdadagdag ako ng tao at sisiguraduhing mahuhuli natin siya sa lalong madaling panaho
Habang pabalik sina Dominic at Skylei, kapwa silang tahimik at tila malalim ang iniisip. Walang maririnig sa loob ng sasakyan kundi ang ugong ng makina.Si Skylei, na nakaupo sa likuran, ay nakatingin sa bracelet na gawa sa kabibe na nakasuot sa kanyang pulso. Kita sa kanyang mukha ang pagkabalisa."Daddy, iiwas na naman ba si tita sa atin?" tanong ni Skylei matapos magtagal ng pag-aalangan.Kahit nangako si Avigail na maaari siyang bumisita ulit, hindi pa rin mapawi ang takot ng bata na baka iwasan sila nito muli.Ang tanong ng bata ay tila sumapul sa puso ni Dominic. Ilang segundo siyang nanahimik bago sumagot nang may komplikadong damdamin, "Hindi rin alam ni Daddy."Napatingin si Skylei sa kanyang ama, kita sa kanyang mga mata ang pagkadismaya. "Hindi po ba magaling si Sky?" tanong niya nang maingat.Naalala niya ang sinabi ng Daddy niya—na kung magiging mabait siya, hindi na sila iiwasan ng kaniyang tita.Pero nitong nakalipas na dalawang araw, ramdam niyang gusto siya ng kaniyan
Si Dominic ay tumingin kay Avigail na nakaupo sa sofa. Hindi siya masaya, pero wala na siyang sinabi pa. Nagpaalam siya nang maikli at lumakad palabas kasama ang bata.Hindi na tumayo si Avigail para magpaalam dahil sa kanyang pinsala.Nang maisara na ang pinto ng villa, bumuntong-hininga si Avigail at parang nawalan ng ulirat.Ang mga nangyari nitong nakaraang dalawang araw ay parang panaginip para sa kanya.Pagkatapos ng anim na taon, muling nagkasama sila ni Dominic sa iisang bubong. At higit pa roon, naibahagi niya ang kanyang damdamin mula anim na taon na ang nakalilipas.Ang kakaibang pakikitungo ni Dominic sa kanya nitong mga araw na ito ay nagbigay sa kanya ng pakiramdam na tila… gusto siya nito.Ngunit nang magising siya sa pag-iisip na iyon, napagtanto niyang katawa-tawa ang kanyang mga ilusyon."Mommy," mahinang sabi ni Dale habang hinila ang dulo ng kanyang damit.Napabalikwas si Avigail mula sa kanyang pag-iisip at tumingin sa anak na tila pagod.Kitang-kita sa maliit na
Umalis ang grupo mula sa hotel nang gabing iyon at bumalik sa lungsod.Hindi tulad ng pagpunta nila, sa pag-uwi, inasikaso ng lahat na maging mas komportable si Avigail. Si Dale ay umupo sa harapan, habang sina Skylei at Dane ay sumama kay Avigail sa likod.Habang nasa biyahe, nakatingin ang mga bata sa kanyang nasugatang paa, na ikinatawa at ikinalito niya nang sabay.Nang makarating na sila sa tapat ng villa, dahan-dahang humawak si Avigail sa sandalan ng upuan upang maingat na bumaba sa kotse. Ngunit bago pa man siya tuluyang makalapit sa pintuan, isang pares ng malalaking kamay ang lumapit sa kanya. Hinawakan siya sa baywang at kinalong nang walang alinlangan.Natulala si Avigail ng ilang segundo. Naalala niyang ilang beses nang nakita ng mga bata ang ganitong eksena simula nang siya’y masaktan. Dahil dito, hindi na siya tumutol at hinayaang buhatin siya ni Dominic papasok ng villa.Pagkapasok nila sa loob, agad na lumapit si Tita Kaye. Namangha ito nang makita si Avigail na karga
Napansin ni Dominic na may kakaiba kay Avigail at pinigilan ang sarili, tinitigan siya at lalo pang pinagtibay ang pagkakayakap sa kanya.Sa likod nila, tatlong maliliit na bata ang hawak-hawak ang mga damit ni Dominic, at tatlong pares ng mata ang nakatutok kay Avigail sa kanyang mga bisig.Hanggang sa makarating sila sa malapit na klinika, dahan-dahang inilagay ni Dominic si Avigail sa isang upuan.Kitang-kita na hindi ito ang unang pagkakataon ng doktor sa klinika na mag-asikaso ng ganitong kaso. Habang nililinis ang sugat ni Avigail, pinaalalahanan siya ng doktor, "Talaga ngang masarap maglakad ng nakapaa sa buhangin, pero gabi na at mahirap makita ang paligid. Ingat na lang po."Bahagyang namula si Avigail at nahihiyang tumango bilang sagot."Hindi naman malubha ang sugat, pero kailangan pa ring mag-ingat. Iwasan ang mabigat na paglalakad at wag hayaang mabasa ang sugat," dagdag pa ng doktor.Matapos gamutin ang sugat, nagbigay ng mga huling paalala ang doktor.Si Avigail, pinipi
Saglit, ang atmospera ay parang natigil.Tinutok ni Avigail ang tingin sa mga bata na hindi pa rin gumagalaw, at nakaramdam siya ng hiya.Akala niya, si Dominic ay ibinalik si Sky sa hotel.Kahit na nagpunta si Dale upang maghanap ng tulong, sana'y humingi na lang siya ng tulong sa isang estranghero.Ngunit hindi niya inaasahan na si Dominic pa ang dadalhin niya dito.Nais sanang magpakitang-gilas ni Avigail, ngunit hindi siya binigyan ng pagkakataon ng mga bata at iniwan siya doon.Matagal bago may kumilos.Tinutukso ni Avigail ang kanyang mga ngipin, sumandal sa lupa gamit ang isang kamay, at sinubukang tumayo mag-isa.Parang napansin ito ni Dominic, kaya't inis siyang tumingin sa kanya.Nagtigil si Avigail.Sa isang iglap, gumalaw na ang lalaki.Nakatingin si Avigail habang nilapitan siya ng lalaki, yumuko at hinawakan ang bukung-bukong niya.Awtomatikong gustong umiwas ni Avigail, pero huli na. Hinawakan ng lalaki ang kanyang bukung-bukong at itinayo ang nasugatang paa. Naramdaman