Narinig ni Avigail ang tunog ng kanyang cellphone habang papalabas siya mula sa experimental area, na nagtakda ng oras. Nang tingnan ang oras, nakaramdam siya ng isang hindi maipaliwanag na pakiramdam—parang may nakakalimutan siya.Bago pa siya mag-isip, tumunog ang telepono at si Tita Kaye ang tumawag.“Miss Avi, andiyan na ba kayo?” tanong ni Tita Kaye nang sumagot siya sa tawag.Doon lang naalala ni Avigail ang dalawang bata, kaya’t nagmadali siyang sumagot, “Nakalimutan ko! Pupuntahan ko sila ngayon!”Mabilis niyang tinapos ang tawag at agad na nagmadaling pumunta sa kindergarten.Pagdating niya sa pintuan ng kindergarten, nakita niyang nakasara ito. Malinaw na hindi na naroon ang mga bata.Nagkaroon siya ng matinding kaba. Pagkalipas ng ilang segundo, naalala niyang tawagan si Teacher Marga.“Na-pick up na sila ni President Villafuerte. Hindi ba sinabi sa inyo ni President Villafuerte?” tanong ni Teacher Marga.“Isinama sila ni Dominic...”Sa narinig na ito, nakahinga si Avigail
Ang mga ilaw sa likod-bahay ay maliwanag na nagliliwanag.Ang mga bata ay naglalaro ng bola sa labas. Si Little Sky, na hawak ang kanyang maliliit na palda, ay mabagal na sumusunod sa mga kuya niyang bata. Hindi niya tinadyakan ang bola, ngunit hindi maitatago ang kanyang saya at ngiti."Mommy!" Tinadyakan ni Dane ang bola papunta sa pinto, at tamang-tama, nakita niyang lumabas si Avigail. Hindi niya napigilan ang matakot.Paglabas ni Avigail, isang bola ang dumaan papunta sa kanya, at napahinto siya ng ilang segundo.Habang papalapit na ang bola, may isang kamay na humatak sa kanya mula sa likod.Dumaan lang ang bola sa kanyang tabi at tumama sa lupa.Si Dominic ay lumabas mula sa likod ni Avigail, tumingin sa mga batang nakatitig at naguguluhan sa bakuran, at nagsalita ng malalim na boses, "Pumasok na kayo, maghapunan na."Dahan-dahang nakabalik sa kanilang sarili ang mga bata at mabilis na tumakbo papunta kay Avigail gamit ang kanilang mga maikling paa."Mommy, pasensya na, natakot
Si Avigail ay bahagyang nagkibit-balikat at nang siya ay magbabalak magsalita, napansin ng bata na tila may naisip at agad na binago ang kanyang mga salita ng maingat, "Wag na po araw-araw, ang gusto ko lang po ay sunduin ninyo kami tuwing bago mag-celebrasyon ng anibersaryo."Nang makita ni Avigail na nagbigay daan ang bata, siya'y nagbunyi sa loob at ngumiti ng magaan, "Sige."Ang mga bata naman ay natuwa nang makita nilang pumayag siya, kaya't ang kanilang mga mukha ay puno ng saya.Sa gilid, si Dominic ay narinig ang sinabi ng bata at isang pakiramdam ng hindi pagkakasiya ang dumaan sa kanyang puso. Alam niya kung bakit nagbigay daan ang bata at kung bakit pumayag si Avigail.Wala nang iba kundi ang kanilang mga rehearsals na isinasagawa sa mga nakaraang araw. Alam ni Avigail na hindi niya na kayang iwasan ang mga ito, at hindi rin kailangan itago pa mula sa kanila.Kapag tapos na ang anibersaryo, Tiyak na lalayo na naman ang batang babae.Dahil dumating si Avigail ng huli, lampas
Nakita ni Avigail na tumalon ang maliit na bata kay Dominic, kaya't tumigil siya ng may kalituhan at pinigilan ang dalawang bata na tumatakbo papalapit."Daddy!" Hindi napansin ng maliit na bata ang kakaibang hitsura ni Avigail, at excited na hinila ang damit ng kanyang daddy, "Maglaro tayo ng tagu-taguan bago umuwi!"Tumingin si Dominic pababa sa bata, tapos ay tinignan si Avigail ng may malabo at hindi malinaw na tingin.Nang magtagpo ang kanilang mga mata, lalong naramdaman ni Avigail ang pagkakasala.Kasi nga, kanina lang sinabi niya na ang dalawang bata ay naglalaro sa kanilang maliit na kapatid, tapos biglang naging siya na ngayon.Matapos ang ilang sandaling katahimikan, nagsalita si Dominic ng malalim ang boses, "Malapit nang maghating gabi, uuwi na kami ni Sky."Pagkatapos, yumuko siya at sinabi sa maliit na bata, "Kailangan natin umuwi ngayon, babalik kami bukas."Nagpout ng labi ang maliit na bata, medyo ayaw pa niyang umuwi, pero saya pa rin siya sa mga ginawa nila sa buon
Narinig ni Avigail ang boses ni Dominic mula sa kabilang linya, at bago pa siya makasagot, nagpatuloy ang lalaki. "Kung hindi naman komportable, ipapadala ko na lang si Lu Qian."Napansin ni Avigail na hindi siya sumasagot, kaya't nagbalik siya sa kanyang sarili at mahinahong sinagot ito. "Wala pong kailangan alalahanin, nandito na po si Sky sa kotse ko. Gusto ko lang po sanang ipaalam sa inyo."Nang marinig ito, ang ekspresyon ni Dominic ay bahagyang lumuwag. "Salamat po. Mayroon pa po akong gagawin, mauna na ako."Pagkatapos sabihin iyon, hindi na naghintay pa si Dominic sa sagot ni Avigail at agad na pinatapos ang tawag.Bumalik ang tono ng busy na signal sa kanyang telepono. Nagtaka si Avigail sa mga nangyari. Ngunit kahit siya ay nagtataka, pakiramdam niya ay parang may naririnig pa siyang boses ng lalaki sa kanyang mga tainga.Hindi niya maiiwasan na isipin kung ang mas magaan at mabait na pakikitungo ni Dominic sa mga nakaraang araw ay dahil ba sa mga ensayo nila para sa dula.
"Daddy!"Nang makita ni Skylei ang kanyang daddy, mabilis siyang tumakbo papunta kay Dominic at ituro ang hindi pa natutuwang pagkain sa mesa. "Nandiyan ka na, Sobrang gutom na namin!"Sumunod si Dominic sa tingin ng maliit na bata at nakita sina Dale at Dane na nakaupo pa rin sa mesa, nakatingin sa kanya ng may pagka-abala at may kaunting sumbat sa mga mata.Limang set ng mangkok at kubyertos ang nakalatag sa mesa, at hindi pa ito nahawakan.Malinaw na naghihintay sila para magsalo-salo.Nang mapansin ito, tumingin si Dominic kay Avigail na kasunod niyang pumasok.Nang magtagpo ang kanilang mga mata, napatigil si Avigail sandali at hindi naiwasang magpaliwanag. "Sabi ni Sky na gusto niyang maghintay na magsalo tayo."Itinaas ni Dominic ang kilay at tumingin kay Skylei na nakatabi sa kanya.Tumango si Skylei ng masunurin, at may ngiti sa kanyang maliit na mukha, na parang ipinagmamalaki ang kanyang ginawa.Nakita ito ni Dominic, pinatong ang kanyang kamay sa ulo ng bata at nagsalita s
Narinig ni Avigail ang mga salita ni Dominic at bahagyang kumunot ang noo niya, puno ng pagtutol sa kanyang puso.Muling nagsalita si Dominic, "Kung hindi tayo magre-rehearse, baka aksidente kitang halikan nang baluktot. Miss Avi, huwag mong akusahin akong nang-aabuso."Nang marinig ito, kumislap ang mga mata ni Avigail ng hindi makatarungang tingin. Ngunit nang maisip ang eksena na binanggit ng lalaki, tila may katotohanan nga..."At saka, hindi naman tayo mga propesyonal na aktor. Kung hindi tayo magre-rehearse, paano natin malalaman ang tamang posisyon para magmukhang totoo ang halik?" Habang nakikita ang pag-aalinlangan sa mata ni Avigail, ipinagpatuloy ni Dominic ang pagsasalita nang hindi nagbabago ang ekspresyon.Nag-aalangan si Avigail. Inamin niyang may katotohanan ang sinabi ni Dominic, pero ilang araw na lang at magaganap na ang anibersaryo. Kung magre-rehearse nga sila ng huling eksena, kailangan niyang makipag-ugnayan ng malapitan sa lalaking ito nang ilang araw...Habang
"Isara mo ang mga mata mo." Muling narinig ni Avigail ang boses ni Dominic.Dahil dito, kumibot ang mga mata ni Avigail at nagtakip siya ng mga mata bilang pakikiisa.Pagkatapos ng isang segundo, naramdaman niya ang malapit na hininga ng lalaki. Habang patuloy siyang kinakabahan, hindi na niya ito ipinakita. Tahimik niyang pinipiga ang kanyang palad.Ang mga maliliit na bata sa gilid ay nakatingin kay Dominic na palapit nang palapit kay Avigail. Nang halos maglapat na ang kanilang mga labi, bigla itong huminto at dahan-dahang lumingon. Sa kanilang pananaw, parang tunay na halik ito.Ramdam ni Avigail ang bawat hakbang ng lalaki, mula sa paghinto nito hanggang sa pag-ikot ng ulo. Pinipigilan niya ang kanyang paghinga at naghintay, ngunit hindi gumalaw si Dominic. Tahimik sa kanyang mga tenga, tanging ang hininga ng lalaki ang malinaw na naririnig.Sumimangot si Avigail, binuksan ang kanyang mga mata ng dahan-dahan, at nakita ang guwapong mukha ni Dominic na malapit na malapit sa kanya.
Nagulat muli si Avigail.Nang banggitin ng bata ang Sleeping Beauty, hindi maiwasang maisip ni Avigail ang biglaang halik sa dula."Tita?" Tinawag siya ng bata.Nagbalik-loob si Avigail sa kanyang mga iniisip, pilit na ngumiti sa bata at sinimulang ikwento ang kwento ni Sleeping Beauty.Nakikinig ng mabuti ang bata.Nang matapos si Avigail, nakatulog na ang bata sa kanyang pagkakahiga.Maingat na itinuck-in ni Avigail ang kumot sa bata at humiga sa tabi nito.Pagod na rin siya mula sa buong araw ng pagtakbo at laro, ngunit nang ipikit niya ang mga mata, puno pa rin ng mga pag-iisip ang kanyang isipan.Kahit na nahanap na niya si Dane, natatakot pa rin siya tungkol sa pagkawala nito.Dagdag pa, nang banggitin ni Skylei ang Sleeping Beauty, muling sumagi sa isip ni Avigail ang halik sa dula.Hindi niya alam kung gaano katagal siyang nakahiga sa kama, pero hindi pa rin siya nakakatulog.Nang tumingin siya sa orasan, malapit nang maghatingabi.Nagdesisyon si Avigail na bumangon at pumunta
Pagbalik nila sa hotel, nais ni Avigail na diretsong akyatin ang dalawang maliit na bata sa itaas.Ngunit parang may nagmamasid na may halong sama ng loob na sumusunod sa kanya mula sa likod.Bahagyang kumunot ang noo ni Avigail at lumingon, at nakita niyang malapit na sumusunod si Skylei, tatlong hakbang ang layo.Nang makita ng bata na tumingin siya, huminto si Skylei at may hitsura ng pagkabigo at inaasahan sa mukha.Sa hindi kalayuan, parang hindi nakita ni Dominic ang nangyayari at abala siya sa pagbubuhos ng inumin sa bar.Dahil dito, nilapitan ni Avigail ang maliit na bata. “Sky, gusto mo bang matulog kay tita?”Nanginginig na tumango si Skylei, at maingat na tinanong, “Pwede ba?”Nakita ni Avigail ang pag-aalangan sa mata ng bata kaya't nahulog ang kanyang puso. Tumingin siya kay Dominic na hindi kalayuan, at dahan-dahang sinabi kay Skylei, “Punta ka kay daddy, kung okay lang kay daddy, isasama kita.”Pagkarinig nito, kumislap ang mata ng maliit na bata at tumakbo agad kay Dom
“Kuya, totoo ba…?” maingat na tanong ni Dane habang tinitingnan ang maliliit na bituin sa gilid, at binago ang tawag sa bibig niya, “Totoo bang ako’y natagpuan ni Tito Dom?”Tumango si Dale, “Kanina, sobrang kabado si Mommy, gusto ka naming hanapin ni Sky, pero pinigilan kami ni Tito Dom, siya na lang ang pumunta para hanapin ka.”Nang marinig iyon, hindi maiwasan ni Dane na tumingin kay Dominic na malayo at magkahalong emosyon ang naramdaman.“Pero buti na lang natagpuan ka ni Tito Dom agad, kung hindi, baka talagang umiyak si Mommy.” naalala ni Dale ang itsura ng Mommy nila na kabado at naisip niyang magkasabay sa loob ng puso ang kasalanan.Kahit na hindi sila gusto ng kanilang Daddy, kailangan pa rin nilang magpasalamat sa ginawa ni Dominic para sa kanilang Mommy.Nang marinig ni Dane na halos umiyak si Mommy kanina, naging puno ng pasensya ang mukha ng bata at nagdalawang-isip, “Hindi mo ba naiparating ng maayos ang pasasalamat kay Tito Dom?”Hindi niya naiintindihan ang buong si
"Dane, pasensya na." Pagkatapos magbaling ng atensyon ng lahat sa kanila, humingi ng tawad si Dale sa kanyang kapatid ng may pagsisisi, "Dahil hindi ko kasi nahawakan ng maayos ang kamay mo, kaya ka naipit at nawalan ng direksyon..."Tiningnan lang ni Dane ang kanyang kapatid ng hindi alintana, "Marami kasing tao dito, hindi kasalanan ni Kuya, at hindi naman ako nawawala. Masaya akong magtugtog ng drums kanina."Nang marinig ito, napakunot ang noo ni Dale at nanahimik sandali, tapos ay dahan-dahang tumango at hindi nakalimutang mangako, "Pero sisiguraduhin ko na hahawakan ko ng mabuti ang kamay mo sa susunod, at hindi na ito mangyayari ulit!"Matapos iyon, mabilis na tumango si Dane at mahigpit na hinawakan ang kamay ng kanyang kapatid.Si Skylei na nasa gilid naman ay hindi nagpatalo at sumali sa saya, "Gusto ko rin! Hahawakan ko ang mga little brothers!"Habang sinasabi ito, seryosong hinawakan ng maliit na bata ang kamay ni Dane.Magkahawak ang kamay ng tatlong bata, ang kanilang m
Ang liwanag ng mga paputok sa kalangitan ay kumislap sa mga mata ng mga bata, na naging sobrang ganda at kaakit-akit.Nakatayo si Avigail sa tabi ng lalaki, tinitingnan ang kalangitan, ngunit ang mga mata niya ay palaging nakatingin kay Dale at Skylei, dahil takot siya na baka mawalan ng balanse ang mga bata.Pero buti na lang at ligtas ang mga bata hanggang sa matapos ang palabas ng mga paputok.Ito ang unang pagkakataon na nakaupo si Dale sa balikat ng kanyang tatay. Nang bumaba siya, hindi niya maiwasang makaramdam ng kaunting lungkot, pero hindi niya ito ipinakita. Hinayaan niya lang ang lalaki na ilagay siya sa lupa at magpasalamat ng magalang, "Salamat, Tito."Tumango si Dominic ng kaunti at hindi nagsalita.Ang lahat ay abala pa rin sa romantic na atmospera ng palabas ng mga paputok.Bigla na lang tumahimik ang banda sa entablado.Nakatingin na si Avigail sa galaw ni Dane, at agad niyang napansin ang pagbabago sa entablado. Agad niyang tinignan ang entablado.Nakita niyang si D
Ang makulay na mga paputok ay sumabog sa kalangitan ng gabi.Sabay-sabay na tumahimik ang lahat at tinanaw ang tanawin sa kalangitan.Panandalian, tanging ang tunog ng tugtugin ng banda ang naririnig nila sa kanilang mga tenga.Parang upang umayon sa tahimik na atmospera, ang mga miyembro ng banda ay tahimik na nagbago ng tugtugin patungo sa isang mas mapayapang himig.Tumigil sandali ang mga patok ng tambol ni Dane, at saka dahan-dahang sumabay sa ritmo ng banda.Si Avigail ay hawak si Dale, tinanaw ang mga paputok na namumutawi sa kalangitan, at pagkatapos ay bumalik ang tingin sa maliit na batang lalaki na nakatingin sa mga patok ng tambol sa entablado. Isang ngiti ang sumik sa kanyang mukha.Sa kanyang tabi, si Skylei ay humawak sa kamay ng kanyang tatay at tumalon, sinubukang makita ang mga paputok sa itaas ng kalangitan.Ang maliit na bata ay masyadong mababa, at natatakpan ng mga tao sa paligid ang kanyang paningin. Tanging ang mga ulo ng tao lang ang makikita niya kapag siya’y
Habang si Avigail at ang mga bata ay naghintay ng matagal, may ilan na hindi na nakapaghintay pa.Ngunit naalala niya ang sinabi ni Dominic kanina, kaya nag-aalala siya para sa mga batang kasama niya. Kaya't wala siyang magawa kundi maghintay ng may kabang.Biglang kumalabit ang kanyang telepono.Nagkunot ang noo ni Avigail at agad sumagot sa tawag.“Nahanap na namin si Dane. Nasa harap siya ng banda, pinapanood ang kanilang pagtatanghal. Pinabantayan ko na siya, dumaan ka na dito,” narinig niyang malalim na boses ni Dominic.Pagkarinig ni Avigail, agad na gumaan ang pakiramdam niya. Nagpasalamat siya agad, “Maraming salamat, pupunta ako agad.”Sa kabilang linya, maikli lamang ang sagot ni Dominic bago ibaba ang tawag at nagmadaling pumunta sa lokasyon.“Nahanap mo na ba ang kuya mo?” Tanong ni Dale, nang makita ang ekspresyon ng ina.Tumango si Avigail at ngumiti sa batang si Dale bilang pag-kalma.Mas nanggigigil pa si Dale, “Puntahan na natin si kuya! Sigurado akong natatakot siya
Si Dominic ay tiningnan ang karamihan, ngunit hindi niya nakita ang maliit na bata. Unti-unti ay nagbago ang ekspresyon niya at nagiging masama ito.Bagamat sigurado siya na walang masamang tao na nandito na may masamang intensyon sa bata, hindi pa rin niya maiwasang mag-alala dahil hindi niya pa rin ito makita."Excuse me, sir..." Ang nagtitinda ng mga laruan kanina ay lumapit muli.Nang makita ang tao sa harap niya, bigla niyang nahinto ang kanyang boses.Para bang may kakaibang takot na naramdaman siya. Hindi niya alam kung bakit, pero parang ang aura ng lalaki ay mas nakakatakot kaysa kanina. Para bang nais siyang lamunin nito.Nang makabawi siya, linakasan ng nagtitinda ang kanyang loob at umubo nang bahagya, nagkunwaring aalis na parang walang nangyari.Ngunit bago pa siya makapag-lakad, nahawakan siya sa balikat ng isang malaking kamay.Walang kalikut-likut, alam agad ng nagtitinda na ang lalaki nga iyon.Nanginig siya sa takot at dahan-dahang humarap, "Sir, may kailangan po ba
Nag-angat si Avigail ng kanyang ulo at tiningnan siya nito ng may malungkot na ekspresyon. "Kanina, pinapanood ko sila. Bago ako makipag-usap sa tindero, nandito pa si Dane." Ipinaliwanag ni Dominic ng malalim na tinig.Ibig sabihin, hindi malayo si Dane.Bahagyang nagkunot ang noo ni Avigail at nagsalita ng mabalisa, "Kung gano’n, hahanapin ko ang mga malapit na lugar!""Ako rin!" mabilis na sumang-ayon si Dale.Nawala ang kanyang kapatid, kaya’t kailangang hanapin agad ito!Nakita nilang parehong nag-aalala si Skylei, kaya't mabilis ding nagsabi, “Maghahanap rin ako!"Wala nang time si Avigail para mag-isip at gusto nang dalhin ang mga bata para hanapin si Dane.Pero pagkalipas ng ilang hakbang, hinarang siya ni Dominic, "Isama mo ang mga bata at maghintay na lang kayo sa labas, ako na ang maghahanap dito."Nagkunot ang noo ni Avigail at nais sanang tumanggi."Nawawala si Dane, tapos dami ng tao dito, gusto mo bang mawala din si Sky at Dale?" tanong ni Dominic na may seryosong tono