HI GUYS!! HAHAHA I FELT SO SAD HAHAHA KASI THIS STORY HAS NO BASE FEE ANYMORE. WALA AKONG SASAHURIN THIS MONTH LIKE? OMG HAHAHAHHA I HAVE A CHOICE DAW IF IIWAN KO STORY O ITUTULOY PERO SYEMPRE ITUTULOY KO PARA SA INYO, SA GAYON AY MASAKSIHAN NIYO ANG ENDING. MALAPIT NA TAYO SA EXCITING PART!!!!
Noong panahong iyon, malubha ang kalagayan ni Mr. Lee. Bagama’t marami na ring ipinadala ang Pamilya Hermosa upang alagaan ang kaniyang katawan, labis na mahina ang matanda kaya’t hindi sila makapagbigay ng masyadong matapang na gamot.Ayon sa kuwento ng matanda, iniligtas siya ng isang babae sa pamamagitan ng paglalagay ng mga karayom sa mga maselang bahagi ng kaniyang katawan.Ngayon, habang pinapakinggan ni Ricky Hermosa ang paliwanag ni Avigail, hindi nito napigilang magtanong, “Ano ang naging basehan mo para gamutin ang matanda gamit ang acupuncture sa ganoong paraan?”Natigilan si Avigail. Naalala niyang nagbakasakali rin siya noon, at maaaring hindi paniwalaan ni Ricky Hermosa ang kaniyang sagot.Sa totoo lang, masyadong mapanganib ang paraan na ginamit niya.Sa wakas, matapos mag-alinlangan, ipinaliwanag niya, “Nakita ko ito sa isang libro tungkol sa medisina. Ang kalagayan ng matanda noon ay tugmang-tugma sa nakasulat sa libro, kaya naisipan kong subukan.”Tumango si Ricky He
Mabilis na pumasok si Avigail sa kaniyang cubicle. May isang doktor nang naroon, ngunit dahil sa kabataan at pagiging babae niya, agad siyang inisip na isa lamang siyang ipinakilala ng isang aristokratikong pamilya para lamang mapalakas ang pangalan nito. Hindi siya pinansin ng doktor.Sumunod namang dumating si Daven.Ang bawat cubicle ay may dalawa o tatlong doktor at isang miyembro ng Pamilya Hermosa upang tulungan ang operasyon.Ang cubicle nila Avigail ang pinakamainam ang kagamitan kumpara sa iba—dalawang doktor na inirekomenda ng mga kilalang pamilya, isang bihasang doktor ng tradisyunal na medisina, at mismong si Ricky Hermosa na kasama rin nila.Pagpasok ni Daven, nagbago ang ekspresyon ng doktor. Agad itong ngumiti at bumati, "Mr. Cruz, matagal na po tayong hindi nagkikita."Bahagyang tumango si Daven nang may lamig, "Doctor Chavez, matagal na nga."Ang ngiti ni Garry Chavez ay tila naging mas masigasig. Sumunod ito kay Daven, nagpakita ng labis na paggalang, ngunit tuluyang
Matapos ang mahabang paliwanag at tahimik na muli ang kuwarto, lumapit si Garry Chavez kay Ricky Hermosa nang kalmado, "Mr. Hermosa, kailan po magsisimula ang libreng klinika?"Tiningnan ni Ricky Hermosa ang oras at sinagot ito nang may mababang boses, "Malapit na. Sandali na lang, ginagawa na ang mga paghahanda sa labas."Tumango si Garry Chavez, ngunit hindi maiwasang tingnan si Avigail nang may kakaibang tingin. Pagkatapos, muling bumaling kay Ricky Hermosa, "Mukhang mabigat ang responsibilidad natin dito. Ano sa palagay niyo? Marahil ay maaari tayong kumuha ng isa o dalawang doktor mula sa ibang kuwarto."Napatingin sa kanya nang may pagtataka si Avigail at ang iba pang naroon, nagtataka kung bakit niya iminungkahi iyon.Direktang tinanong ni Ricky Hermosa, "Bakit? Sa tingin mob a Dr. Chaver na, masyado kang abala?"Agad na itinanggi ni Garry Chavez habang iwinawagayway ang kanyang mga kamay, "Kung apat ang doktor dito, sapat na iyon. Pero sa ngayon... baka hindi ko mabigyang pans
Narinig ni Garry Chavez ang boses ni Daven. Napawi ang kanyang kayabangan at tahimik siyang umatras, bagamat hindi niya lubos na itinatago ang pagmamaliit niya kay Avigail.Sa loob-loob niya, iniisip niyang walang dahilan para kilalanin ang babaeng ito bilang kagalang-galang sa larangan ng tradisyunal na medisina. Isa siyang tanyag na doktor sa larangan ng tadisyunal medicine, at halos lahat ay nagbibigay-galang sa kanya maliban sa ilang piling pamilya. Ngunit sa babaeng ito, wala siyang narinig ni bahagya. Sigurado siyang kung wala itong suporta mula kina Cruz at Hermosa Family, hindi ito maglalakas-loob na harapin siya.Lumapit si Daven kay Avigail at tumango bilang tanda ng pag-alalay. Nagpasalamat naman si Avigail nang may paggalang, "Salamat po, senior. Huwag kayong mag-alala, maayos naman ang pakiramdam ko ngayon."Bagamat medyo kinakabahan siya kanina, napalitan na ito ng galit dahil sa ginawa ni Garry Chavez. Ang tanging nais niya ngayon ay patunayan ang sarili at mabago ang m
Ang ibang mga bata ay nasa parehong kalagayan. Ginawa rin ni Avigail ang parehong bagay—isa-isa niyang inakay ang mga bata papunta sa kanilang mga kama at sinuri ang kanilang kalusugan.Karamihan sa mga bata ay nasa maayos na kondisyon. Masaya nilang tinanggap ang mga kendi mula kay Avigail at lumabas nang may ngiti.Ngunit ang ilan na may congenital na sakit ay nagtago sa mga sulok at tahimik na umiiyak. Nang muli silang sinuri, nagtipon-tipon ang mga bata at tumangging makipagtulungan.Simula pa lamang, iniwan na ang mga bata kaya hindi sila sanay umiyak nang malakas. Tila mga ibong takot sa bagyo, patuloy lamang silang sumisinghot habang pilit pinipigil ang kanilang mga luha.Sa ilang sandali, bumigat ang hangin sa paligid.Napatingin si Avigail sa mga bata at ramdam ang bigat sa kanyang dibdib. Nilabanan niya ang lungkot at lumapit upang aliwin sila."’Wag kayong umiyak, matapang tayo, ‘di ba? Konting sakit lang ‘to, hindi naman malala. Andito sina Tito at Tita para tulungan kayo.
Nang makita ang nangyayari sa harapan nila, bumigat ang pakiramdam ng apat.Sa sobrang gulat, agad na binitawan ni Garry Chavez ang hawak niyang bata at dali-daling lumapit sa bata sa sahig.Ang batang nakahandusay ay halatang natakot at nagkaroon ng matinding reaksyon. Ayon sa kanilang pagsusuri, ang katawan ng batang ito ay may kakaibang kondisyon—kapag natatakot, nagdudulot ito ng matinding sakit sa kanyang katawan. Sa katunayan, ito ang unang pagkakataon nilang makaharap ng ganitong kaso.Plano lamang ni Garry Chavez na magpabilis ng proseso ng libreng klinika, ngunit hindi niya inasahang matatakot ng husto ang batang iyon.Habang nakikita ang matinding paghihirap ng bata, naging seryoso at mabigat ang ekspresyon ng apat.Si Avigail ang unang kumilos. Pinilit niyang itago ang kaba at tinipon ang ibang bata.“Huwag kayong matakot. Aayusin ni Tito at Tita ang lagay ni Pepe. Lumabas muna kayo sandali, okay ba?”Ngunit nanatili sa tabi ni Pepe ang mga bata, ayaw siyang iwanan.“Si Pep
Hindi malinaw sa isip ni Avigail ang kanyang nararamdaman, ngunit parang hindi tama ang acupuncture point na iyon. Napabilis ang tibok ng kanyang puso.Ngayon, nang marinig niya ang tanong ni Garry Chavez, dahan-dahang kumalma si Avigail. Sa isip niya, mabilis na pumasok ang maraming pagsusuri.Pagkatapos ng ilang saglit, lumapit siya kay Garry Chavez na may kumpiyansa at maingat na ipinaliwanag, "Tama ka. Isa ito sa mga pangunahing acupuncture point para sa pagbawas ng sakit. Alam ko ito nang mabuti. Pero bago tayo magpakawala ng sakit, kailangan din nating isaalang-alang ang kalagayan ng pasyente."Napakunot ang noo ni Garry Chavez, halatang naiinip. "Ano man ang kondisyon ng katawan, ang acupuncture point ay pareho pa rin!"Habang sinasabi niya ito, handa na siyang itusok ang karayom.Mabilis na iniunat ni Avigail ang kanyang kamay at hinawakan ang pulso ni Garry Chavez, pinigilan ang pag-usad ng karayom. "Tama ka. Ito nga ang pinakamainam na acupuncture point para sa pagbawas ng s
Nang binibigyan ni Avigail ng acupuncture ang bata, kumalat agad ang balita sa iba pang silid.Maraming doktor ang nakarinig na kinuwestyon ni Avigail si Dr. Garry Chavez, kaya’t napukaw ang kanilang interes. Nang marinig nilang may iba pa siyang alam na paraan ng acupuncture para maibsan ang sakit, iniwan nila ang kanilang mga gawain at nagpuntahan.Pagpasok nila sa silid, nakita nilang abala si Avigail sa pag-acupuncture. Kahit may duda ang karamihan sa kanyang kakayahan dahil sa kanyang itsura, alam nilang bawal abalahin ang ginagawa niya. Kaya’t tumayo lamang sila sa may pinto at tahimik na nagmasid.Nang makita nilang epektibo ang acupuncture na ginawa ni Avigail, namangha ang lahat.Ang ganitong pamamaraan ng acupuncture ay hindi pa nila naririnig noon.Ngunit kitang-kita ng mga dalubhasa na ang istilo ng acupuncture ni Avigail ay mas luma kumpara sa kanilang alam. Hindi nila maisip kung saan niya ito natutunan.Nang marinig nilang pinuri ni Ricky Hermosa si Avigail, hindi napig
Habang papunta sa kumpanya, nakita ni Dominic ang kanyang anak na babae sa rearview mirrorat napakunot ang noo."Si Daddy ang maghahatid sa iyo," sabi ni Dominic nang may seryosong tono.Plano niyang utusan si Henry na ihatid ang bata mamaya, ngunit nang makita ang kalagayannito, naisip niyang baka hindi kayanin ni Henry na alagaan siya.Pagkatapos nito, direktang tinawagan ni Dominic si Henry.Mabilis na sinagot ang tawag sa kabilang linya, “Yes Master gaano katagal bago kayodumating?"Kumunot ang noo ni Dominic at sinabing, "Ipagpaliban ang pulong sa umaga sandali."Nagulat si Henry nang marinig ito.Mahalaga ang pulong sa umaga, ngunit sinabi ng kanyang Master na ipagpaliban ito..."Mga isang oras lang naman," dagdag pa ni Dominic. "Ihahatid ko muna si Sky."Sumang-ayon si Henry.Sa paglipas ng mga taon, nasanay na siya. Sa kanyang Master ang lahat ay kailangangmagbigay-daan para sa batang babae.Matapos ibaba ang telepono, binago ni Dominic ang direksyon ng kanyang sasakyan at
Pagkaraan ng ilang sandali, dinala ni Dominic si Sky pababa. Nasa mesa na si Lera at nakaupo na.Nang makita silang pababa, pinigilan ni Lera ang kanyang pagkadismaya at ngumiti sadalawa. Tinuro ang upuan sa tabi niya at sinabi kay Sky, "Sky, halika, papakainin ka ni Tita ngagahan."Inisip niyang pagkatapos ng pagbabanta kanina, magiging masunurin ang bata.Ngunit sa kabila ng kanyang ngiti, tila hindi narinig ng bata ito at hinawakan lang ang damit niDominic, sinundan siya hanggang sa makaupo siya sa tabi ng kanyang ama.Nakita ni Lera na hindi siya pinapansin ng mag-ama, kaya't nanigas ang ekspresyon niya."Dominic, kailangan mong pumasok mamaya, di ba?" Pagkalipas ng ilang segundo, nagsalita siLera ng pilit.Tumango si Dominic nang walang komento.Nakita ni Lera na may kaunting tugon, kaya't humupa ang kanyang galit at ngumiti, "Sky,hayaan mong samahan ka ni Tita ngayon! Tiyak na magiging masaya tayo mamaya!"Nang matapos ang sinabi, nakita niyang tinitigan siya ng bata ng may
Nang makita niya si Tita Lera na nagpapakita siya ng nakakatakot na ekspresyon nanlamig si Sky at gusto niyang bumalik sa kwarto ng kanyang daddy ngunit hinawakan siya ni Lera sa pulso at hindi siya nakawala.Tiningnan ni Lera ang bata nang malamig, "Kung ayaw mong magdusa, makinig ka sa akin at huwag akong galitin, naiintindihan mo ba?"Sa banyo, habang naghihilamos si Dominic, tinawagan niya si Avigail.Ang maliit na babae ay laging workaholic. Natatakot siyang baka pag punta nila Henry doon wala si Avigail at kung hindi makita ng bata si Avigail , baka malungkot na naman ito.Buti na lang at mabilis sinagot ng kabilang linya. "Dominic, may kailangan ba?" tanong ni Avigail na medyo magulo pa ang boses, mukhang bagong gising lang siya, o baka naman nagising siya ng tawag niya.Nang maisip ito, isang ngiti ang dumapo sa mga labi ni Dominic at humingi siya ng paumanhin ng mahinahong tinig, "Pasensya na at nagising kita."Si Avigail ay napahikab at umupo mula sa kama.“ok lang dapat
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Dominic, narinig niyang may kumatok nang maingat sa pintuan ng kanyang kwarto.Ang tanging tao na kumakatok sa kanyang pinto ay ang kanyang anak. Pumunta si Dominic upang buksan ang pinto, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang bata na nakatayo sa pinto ng kanyang kwarto na may masigasig na mga mata.Nang makita siya, binati siya ng bata ng malambing na tinig, "Good morning, Daddy!"Bahagyang tumango si Dominic at hinaplos ang ulo ng bata, "Bakit ka gumising ng maaga ngayon, may kailangan kaba?" Sumulyap ang bata sa kwarto ni Lera sa kanto, itinaas ang mata at tiningnan ang kanyang daddy. "Gusto ni Sky pumunta kay Tita Avigail, Daddy, isasama ni Daddy si Sky doon!" Talaga namang hindi nais ng bata na manatili kay Lera, kahit na magkasama lang sila para sa almusal, ayaw pa niyang manatili.Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Dominic. Alam niya ang iniisip ng bata, at nauunawaan niya ito.Ngunit mayroong siyang isang mahalagang pulong na dadaluhan
Sa study room nakakunot ang noo ni Dominic habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto. Inilipat ni Dominic ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Villafuerte family mansion ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Lera. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Sky, hindi nais ni Dominic na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas. Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study r
Sa ibaba, nakaupo na si Lera sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Lera kay Sky at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Sky, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Sky ang kamay ni Dominic, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Dominic ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi. Hindi pinansin ng mag-ama kay Lera.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed. Pinapanood ni Lera ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya nag-eexist. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Sky, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Lera at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Sky ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Nagkunot
Tinitingnan ni Lera ang likod ni Dominic habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito. Bagamat pumayag si Dominic na manatili siya sa mansyon, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Dominic mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Sky, at kumatok, "Sky, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Sky ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Lera kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto. Naghintay si Dominic ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay... Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Dominic na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kany
Si Sky ay nakatago sa likod ni Manang Susan, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Lera na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Lera ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Manang Susan naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Lera, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Lera, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Lera at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Lera, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Dominic mula sa labas."Dominic, umalis na ba si Tita Luisa?" mabilis na in-adjust ni Lera ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si
Alam ni Dominic kung ano ang nais sabihin ni Luisa, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Lera para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Luisa.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Dominic sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Luisa sa pagsasalita, at tahimik lang si Dominic.Sa loob, tinitingnan ni Sky ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni manang Susan, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Lera ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Sky, tignan mo, may dalang regalo si Tita Lera para sa'yo."Sabay kuha ni Lera ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?" Walang pag-aalinlangan na umilibg si Sky. H