COMMEEEENT NA KAYOOOO!!! ANYTHING SIGEEE NA HAHAHAHA PARA MALAMAN KO KUNG MAY NAGBABASA PA.
"Mommy!""Tita!"Ang mga bata ay sabay-sabay na tumingin sa dagat at nagbigay ng hininga ng ginhawa.Si Avigail ay ngumiti at kumaway sa mga bata.Di nagtagal, ibinaba ng mga staff ang hagdang-hagdan upang makasakay sila sa bangka.Bagamat masaya si Avigail sa diving, nakakaramdam pa rin siya ng pagod, kaya’t medyo nahirapan siyang umakyat sa hagdang-hagdan.Naghihintay ang coach sa ilalim, na nais sanang tulungan siyang akyatin.Ngunit bigla niyang naramdaman ang malamig na titig na nakatutok sa kanya, at para bang kumurap ang puso niya.Pagtingin niya, nakita niyang si Dominic na nakatayo na pala sa gilid ng hagdang-hagdan, tinititigan siya, at ang mga mata nito ay dumaan kay Avigail.Sandali siyang napatigil, at saka niya binawi ang kanyang kamay.Napaisip siya na kung hinawakan niya si Avigail, baka hindi na siya makaiwas.Habang nahihirapan si Avigail umakyat, nilingon niya ang coach upang humingi ng tulong, ngunit nakita niyang parang walang nangyari at nagmamasid lang ang coach
Umupo nang maayos si Avigail. Saglit, naramdaman niyang natatakot siyang humarap sa mga mata ng mga tao sa paligid. Bumaba siya ng tingin at nagpasalamat kay Dominic.Hindi kumibo si Dominic. Tinutok lang niya ang mata kay Avigail at bumalik sa pwesto nila.Ang diving coach na sumama kay Avigail sa tubig ay mabilis na umakyat sa hagdang-ladder at ibinalik ang kamera kay Avigail. Nang lalapit siya upang tanggalin ang diving equipment ni Avigail, hindi niya maiwasang sumulyap kay Dominic, natatakot na baka magalit na naman ito dahil sa pagiging malapit niya kay Avigail.Bilang kabutihang palad, hindi nagpakita ng anumang reaksyon si Dominic.Kaya't nagpatuloy ang coach sa pagtulong."Mommy, bakit ka tumagal?" tanong ni Dane kay Avigail na may kabang ang tinig.Natanggal na ni Avigail ang kanyang kagamitan sa tulong ng coach, at makikita ang mukha niyang medyo maputla.Nang makita ng mga bata ang hitsura ng kanilang ina, nagsimula na naman silang mag-alala.Ngumiti si Avigail sa mga bata
Matapos magpahinga ng sandali, nakabawi na si Avigail at tumayo upang magpalit ng damit.Umakyat ang yate at nagpatuloy sa paglalakbay."Narito madalas lumabas ang mga dolphin. Mga bata, mag-ingat at magmasid ng mabuti!" ang paalala ng isa sa mga staff sa harapan. "Ang mga dolphin ay mahilig makipag-interact sa mga tao, lalo na sa mga bata. Huwag kayong matakot."Nang marinig ito, ang mga bata ay tumango ng masigasig at may mga muka ng pag-aasam."Mommy!" tawag ni Dale at Dane kay Avigail.Tumingin si Avigail na may kalituhan."Puwede po ba ninyo kaming tulungan tanggalin ito? Gusto po namin maglaro sa mga dolphin!" mahinhing tanong ng mga bata.Si Sky sa gilid ay may hawig ding pagnanasa.Nang makita ni Avigail ang mga mata ng mga bata, malambot ang puso niya, ngunit nag-aalala pa rin siya sa kaligtasan ng mga ito kaya’t nag-atubili siyang magsalita.Nagtinginan ang mga bata, at pagkatapos ay tumingin kay Dominic.Si Dane ay nagbigay ng pangako gamit ang mahinang boses, "Magiging mab
Inilabas ng mga bata ang kanilang mga kamay nang maingat patungo sa mga dolphin.Hindi nagtagal, isang dolphin ang lumangoy papunta at mahinang tinulak ang mga palad ng mga bata gamit ang kanyang pangil."Waaa!" Sabay-sabay na sigaw ng mga bata, tinitigan nila ang mga dolphin sa dagat nang may mga mata nilang malaki sa gulat.Pinagmamasdan ni Avigail ang mga bata habang nakikipag-ugnayan sila sa mga dolphin, at ang kanyang mga mata ay naging malambot. Nakalimutan niya ang distansya sa pagitan nila ni Dominic. Yumuko siya at kumuha ng kamera mula sa kanyang bag upang kunan ng larawan ang mga bata.May isang seagull na dumaan mula sa malayo.Bigla na lang, isang dolphin ang tumalon mula sa dagat at mahinang tinuklaw ang mukha ni Sky gamit ang kanyang pangil.Nanatili ang maliit na bata ng matagal sa pagkabigla, at pagkatapos ay pinunasan ang kanyang bahagyang basang mukha, at saka binuksan ang mga mata sa pagkamangha."Tita! Daddy!" Sabay sabing tumalikod ang bata nang may kagalakan, na
Kahit na mga bata pa sila, mabilis ding nakalimutan ng mga ito ang mga nangyari. Matapos maglaro ng ilang sandali sa mga dolphin, muling naging masaya ang mga bata.Nang makita ng staff na malapit na ang oras, nagbigay ito ng paalala, "Mr. Villafuerte, panahon na para tayo'y bumalik!"Sumagot si Dominic ng seryoso at tumingin sa mga bata na abala pa sa deck, "Babalik na tayo, halika na."Ang mga bata ay kumaway sa ulo ng dolphin ng may kalungkutan at ayaw pang umalis.Nakita ito ni Dominic at medyo nag-alala, hindi niya alam kung paano tatawagin pabalik ang mga ito.Si Avigail, na nakatingin sa mukha ng lalaking nahihirapan, hindi naiwasang matawa. Nilapitan niya ang mga bata at mahinang sinabi, "Babalik na tayo, magpaalam kayo sa mga dolphin."Habang nagsasalita, hinawakan ni Avigail ang mga kamay ng mga bata.Ngayon ay ibinaba ng mga bata ang mga mata mula sa mga dolphin at malungkot na nag-wave, "Babalik na kami, paalam!"Tila naiintindihan ng mga dolphin ang sinabi nila at sabay-s
Matapos pahiran at palitan ng damit ang mga bata sa hotel, dinala nila ang mga ito palabas muli.Gabi na, at ang hangin sa labas ay malamig, may dala itong maalat na amoy ng dagat, at dumapo sa mga mukha ng mga tao—napaka-komportable.Dinala ni Avigail ang mga bata sa dalampasigan, gaya ng sinabi nila kaninang umaga.Hindi tulad ng siksikan kagabi, kakaunti na lang ang tao sa dalampasigan at tila napakatahimik at maganda.Dahan-dahang tinatamaan ng alon ang baybayin, at mukhang maamo.Hindi nakatiis si Avigail at tinanggal ang kanyang sapatos, naglakad nang nakapaa sa dalampasigan kasama ang mga bata, at naramdaman ang malambot na buhangin sa ilalim ng kanyang mga paa."Aah!" biglang sumigaw ng masaya si Sky.Lumingon si Avigail sa bata.Nakakita siya kay Sky na maingat na nakaluhod at kumukuha ng makulay na malaking kabibe sa dalampasigan."Tita, tingnan mo!" Sabay abot ng kabibe sa kamay ni Avigail ang bata nang may kagalakan.Hinagod ni Avigail ang labi at ngumiti, "Ang ganda ng k
Habang nakikita ang batang babae na nagmamatigas, ngumiti si Avigail ng medyo nahihiya at inabot sa lalaki ang kabibe. Hindi inaasahan, nang iniabot niya ang kanyang kamay, agad na hinawakan ng lalaki ang kanyang pulso at inilapit ang kabibe sa kanyang tainga gamit ang kanyang kamay.Ang kamay ni Avigail ay ilang milimetro lamang ang layo sa mukha ng lalaki. Kapag medyo iniluwag niya ang hawak, tatama ang kanyang palad sa mukha ng lalaki.Naramdaman ito ni Avigail, kaya't bahagya niyang iniwasan ang contact. Pinilit niyang panatilihin ang kurba ng kanyang pulso.Matapos ang ilang sandali, iniwan din ng lalaki ang kanyang kamay."Narinig mo ba?" tanong ni Sky na may labis na kasabikan. Tumango si Dominic at itinagilid ang kanyang mga kilay, "Oo, narinig ko. Totoo."Nang marinig ng maliit na bata ang kumpirmasyon ng kanyang daddy, lalo siyang natuwa.Nakita ni Avigail ang titig ng lalaki, at may tumagos na pakiramdam sa kanyang puso.Matapos ang ilang segundo ng pag-pause, ngumiti siya
Matapos magtagal sa dalampasigan hanggang sa gabi, hindi maiwasan ni Avigail na maalala ang nangyari kagabi, habang dumarami ang mga tao sa beach.Bagaman isang araw at isang gabi na ang lumipas, may takot pa rin sa puso ni Avigail nang makita ang ganitong eksena, kaya't iniiwas niya ang mga bata mula sa dalampasigan.Kasalukuyan nang oras ng hapunan, kaya't dinala sila ni Dominic sa isang malapit na restawran.Punong-puno ang mga bulsa ng mga bata ng mga kabibe. Habang kumakain, hindi nila maiwasang ilabas ang mga kabibe at conch na kanilang nahanap at paghambingin ito sa isa't isa.Habang pinagmamasdan ni Avigail ang mga bata, hindi niya maiwasang matawa at magaan ang pakiramdam sa kanilang kaligayahan, kaya't nagngingiti siya.Maya-maya, inihatid ng waiter ang mga pagkain, at napilitan ang mga bata na iligpit ang kanilang mga "yaman."Matapos maglaro ng maghapon, lahat ay medyo nagugutom na, kaya't nakatutok sila sa pagkain at halos wala nang nagsasalita.Pagkatapos kumain, agad na
Nang makita niya si Tita Lera na nagpapakita siya ng nakakatakot na ekspresyon nanlamig si Sky at gusto niyang bumalik sa kwarto ng kanyang daddy ngunit hinawakan siya ni Lera sa pulso at hindi siya nakawala.Tiningnan ni Lera ang bata nang malamig, "Kung ayaw mong magdusa, makinig ka sa akin at huwag akong galitin, naiintindihan mo ba?"Sa banyo, habang naghihilamos si Dominic, tinawagan niya si Avigail.Ang maliit na babae ay laging workaholic. Natatakot siyang baka pag punta nila Henry doon wala si Avigail at kung hindi makita ng bata si Avigail , baka malungkot na naman ito.Buti na lang at mabilis sinagot ng kabilang linya. "Dominic, may kailangan ba?" tanong ni Avigail na medyo magulo pa ang boses, mukhang bagong gising lang siya, o baka naman nagising siya ng tawag niya.Nang maisip ito, isang ngiti ang dumapo sa mga labi ni Dominic at humingi siya ng paumanhin ng mahinahong tinig, "Pasensya na at nagising kita."Si Avigail ay napahikab at umupo mula sa kama.“ok lang dapat
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Dominic, narinig niyang may kumatok nang maingat sa pintuan ng kanyang kwarto.Ang tanging tao na kumakatok sa kanyang pinto ay ang kanyang anak. Pumunta si Dominic upang buksan ang pinto, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang bata na nakatayo sa pinto ng kanyang kwarto na may masigasig na mga mata.Nang makita siya, binati siya ng bata ng malambing na tinig, "Good morning, Daddy!"Bahagyang tumango si Dominic at hinaplos ang ulo ng bata, "Bakit ka gumising ng maaga ngayon, may kailangan kaba?" Sumulyap ang bata sa kwarto ni Lera sa kanto, itinaas ang mata at tiningnan ang kanyang daddy. "Gusto ni Sky pumunta kay Tita Avigail, Daddy, isasama ni Daddy si Sky doon!" Talaga namang hindi nais ng bata na manatili kay Lera, kahit na magkasama lang sila para sa almusal, ayaw pa niyang manatili.Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Dominic. Alam niya ang iniisip ng bata, at nauunawaan niya ito.Ngunit mayroong siyang isang mahalagang pulong na dadaluhan
Sa study room nakakunot ang noo ni Dominic habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto. Inilipat ni Dominic ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Villafuerte family mansion ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Lera. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Sky, hindi nais ni Dominic na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas. Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study r
Sa ibaba, nakaupo na si Lera sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Lera kay Sky at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Sky, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Sky ang kamay ni Dominic, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Dominic ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi. Hindi pinansin ng mag-ama kay Lera.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed. Pinapanood ni Lera ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya nag-eexist. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Sky, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Lera at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Sky ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Nagkunot
Tinitingnan ni Lera ang likod ni Dominic habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito. Bagamat pumayag si Dominic na manatili siya sa mansyon, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Dominic mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Sky, at kumatok, "Sky, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Sky ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Lera kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto. Naghintay si Dominic ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay... Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Dominic na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kany
Si Sky ay nakatago sa likod ni Manang Susan, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Lera na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Lera ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Manang Susan naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Lera, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Lera, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Lera at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Lera, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Dominic mula sa labas."Dominic, umalis na ba si Tita Luisa?" mabilis na in-adjust ni Lera ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si
Alam ni Dominic kung ano ang nais sabihin ni Luisa, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Lera para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Luisa.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Dominic sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Luisa sa pagsasalita, at tahimik lang si Dominic.Sa loob, tinitingnan ni Sky ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni manang Susan, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Lera ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Sky, tignan mo, may dalang regalo si Tita Lera para sa'yo."Sabay kuha ni Lera ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?" Walang pag-aalinlangan na umilibg si Sky. H
Gabing iyon, dinala ni Dominic si Sky sa bahay. Pagpasok nila ng pinto, nakita nila ang kanyang ina at si Lera na nakaupo sa sofa.Nang makita sila na bumalik, mukha pa ring galit si Luisa, ngunit nahihiya si Lera. Tumayo siya at binati sila, "Dominic, Sky, nakabalik na kayo."Tumango si Dominic sa kanya ng walang emosyon, tapos ibinaba ang mga mata at tumingin sa kanyang ina.Nang makita ni Sky si Luisa agad siyang umatras at nagtago sa likod ng kanyang ama at hindi man lang nagbigay-galang kay Luisa."Mom, bakit ka nandito?" hawak ni Dominic ang kamay ni Sky ng isang kamay, tahimik na inaalalayan ang maliit na bata, at nagtanong ng malalim na boses.Pagkarinig ng tanong mula sa kanyang anak, lalo pang dumilim ang mukha ni Luisa. "Bakit kami nandito? Ipinagkatiwala ko si Lera sa'yo. Okay lang na hindi mo siya dinala sa bahay, pero hindi mo man lang siya pinuntahan nang mag-recurr ang lumang sugat niya!"Hindi nakayanan ni Dominic at parang nag kasakit ng ulo siya. "Nagpadala na ako ng
Nang marinig ito, tumugon si Dominic ng malamig, "Kung ganun ipapadala ko na lang ang isa kung tao para dalhin ka sa ospital. Kung wala nang iba, maghahang up na ako, may meeting pa ako mamaya."Kinagat ni Lera ang kanyang mga labi at sinabi, "Sige, mauna ka na." Pagkabanggit niya nito, agad na pinatay ni Dominic ang tawag.Tinutok ni Lera ang kanyang tingin sa itim na screen ng telepono at kitang-kita sa kanyang mukha ang galit.Habang ito ay nangyayari, nagtatagilid na nagsalita ang waiter, "Miss, mas mabuti pang samahan kita sa ospital..."Bago pa matapos magsalita ang waiter, ininterrupt siya ni Lera ng malamig na boses, "Lumayas ka!"Nagulat ang waiter at nang itinaas niya ang kanyang mata, nakita niyang ang babaeng nagrereklamo tungkol sa sakit ng kanyang braso ay ginamit ang parehong braso para itapon ang pagkain sa mesa at pabagsakin ito sa sahig.Pagkalipas ng ilang sandali, ang sahig ay magulo. Lihim na nainis ang waiter, alam niyang nagkamali siya, ngunit wala siyang lakas n