"Si Mr. Hermosa at ako..."Sinimulan ni Avigail magsalita, ngunit bigla siyang nahirapan at bago siya makapagpaliwanag, may narinig silang ingay mula sa likurang bahagi ng sasakyan. Para bang nagising na ang mga bata.Naramdaman ni Avigail ang ingay at tumigil siya sa pagsasalita. Agad niyang tinanaw ang likod ng sasakyan.Doon, si Dane ay nagising na at gumigising ng mga mata, tila naguguluhan pa."Mommy..." Pagkaraan ng ilang sandali, dahan-dahang ibinaba ng maliit na bata ang kamay, kumikislap ang mga mata at tinitingnan ang kanyang mommy sa unahan ng sasakyan, halatang hindi pa ganap ang kanyang paggising.Tumingin si Avigail kay Dominic, pinipigilan ang kakaibang pakiramdam at ngumiti sa batang gising na."Nakarating na tayo?" tanong ng maliit na bata habang itinagilid ang katawan at sumandal sa bintana, tinitingnan ang pamilyar na villa sa labas. "Bakit hindi mo kami tinawag?"Pagkarinig ng tanong, naalala ni Avigail ang kanilang pinag-usapan kanina, kaya’t nakaramdam siya ng ka
Chapter 1- Triplets Third Person’s Point of View "Dominic! Hindi ba pangarap mong makasama na si Lera? Pwede naman iyong mangyari kung ipapaubaya mo sa akin ang gabing ito. Ibibigay ko ang kalayaan na gusto mo ngunit magiging akin ka. Isipin mo na lang na kabayaran ito sa lahat ng nagawa ko sa iyo, sa pagmamahal ko. Ngayong gabi hinihingi ko na maging asawa kita, gawin natin ang bagay na tatlong taon mong pinagkait sa akin. Iyon lang sana Dominic.” mabilis na hinalikan ni Avigail ang lalaking nasa harapan niya. Despirado siyang hinalikan ito ng puno ng pananabik. Alam niyang hindi tama ang ginagawa niya ngayon sa kaniyang asawa. Sa mata ng lalaki ay nakakababa bilang isang babae. Ngunit matagal na niyang minamahal si Dominic, tatlong taon na din silang kasal kaya anong masama kung gustuhin niyang gawin nilang dalawa ang ginagawa dapat ng dalawang taong pinagtibay ng isang kasal. “Avigail!! Lasing ka ba? Ang lakas ng loob mo ah.” Nag-gagalaiti sa galit si Dominic. Hindi maipinta
Mabilis na pumasok si Avigail sa opisina ni Miguel Tan.Pagpasok niya, nakita niya ang kanyang dalawang anak na nakaupo sa sopa sa opisina ng professor, nakade-kwatro pa.Nang makita nila siyang pumasok, lumiwanag ang kanilang mga mata, at agad silang tumayo mula sa sopa at tumakbo papunta sa kanya, "Mommy, finally, nakalabas ka na sa isolation! Akala ko'y balak mong manatili sa research room na lang tumira!"“Pagod k aba Mom? Halika dito, maupo ka muna at hilutin ko ang iyong likod.”Sabi ng dalawang kambal at inalalayan pa ang kaniyang ina pa-upo sa sopa. Tumingin lang ang kanilang ina sa dalawang nagmamalasakit na bata at biglang naramdaman ang inis sa nabalitaan niyang ginawa ng dalawa.“Ang ganda ng acting ninyo ngayon. Bakit hindi ko nakita ang ganyang mukha habang hina-hack niyo ang computer ko?” bakas sa mukha ng professor na galit na galit ito dahil sa ginawa ng dalawa.“You can’t blame us! Ang dami niyong pinapagawa sa mommy ko, tingnan mo halos hindi na siya nakakain kaka-ov
Palabas na ng airport si Avigail. Sobrang kaba at taranta ang kaniyang nararamdaman, panay lingon siya upang iwasan ang lalaking ayaw niyang makita at laking pasalamat na lang niya na hindi na niya ito nakita pa. Huminga siya ng malalim habang hawak ang kamay ng dalawang anak, napapansin ng dalawang bata ang kakaibang kilos ng kanilang ina ngunit hinayaan na lang niya at sabay silang nanahimik dalawa."Avi!! Avigail! Dane at Dale!"Isang pamilyar na boses ng babae ang narinig mula sa malayo.Nang itaas nilang tatlo ang kanilang mga mata, nakita nila ang isang babaeng bihis na bihis at kumakaway habang papalapit sa kanila nang may ngiti.Nang makita si Angel, ang puso ni Avigail ay unti-unting gumaan, at isang ngiti ang lumitaw sa kanyang mukha, “Angel! I miss you!"Si Angel ay ang matalik niyang kaibigan mula sa kolehiyo at isa na ring doktor. Ngayon, siya na rin ang may-ari ng sariling ospital.Lumapit si Angel sa mag-iina, niyakap si Avi, at ngumiti, "Ang tagal kong hinintay kayo!
Isang hinala ang pumasok din sa isipan ni Avigail... Maari kayang pipi ang batang babae?Dahil dito, lalong nadagdagan ang awa niya sa bata, at malumanay na bumulong, "Ibigay mo ang kamay mo kay Tita, okay lang ba?"Inilapit niya ang kamay niya sa bata.Tumingin ang bata sa kanya nang may pag-aalinlangan, ngunit lumambot ang ekspresyon nito nang marinig ang malumanay niyang boses.Hindi nagmadali si Avigail; hinintay niya itong unti-unting magtiwala sa kanya.Nag-alinlangan ang batang babae nang matagal bago iniabot nang dahan-dahan ang kanyang kamay kay Avi.Nang mahawakan na niya, mahigpit na hinawakan ni Avi ang bata, ngumiti, at marahan itong itinayo. Sinamantala niya ang pagkakataong iyon para muli itong suriin.Dahil dito, mas naging malapit sila sa isa't isa.Malambot ang katawan ng bata at amoy gatas.Lumalambot ang puso ni Avi, hindi niya maiwasang maalala ang anak niyang nawala noon.Kung nabuhay lang ito, baka kasing-edad na ito ng batang kasama niya ngayon.Habang iniisip
Malamig na tumingin si Dominic kay Lera ng ilang sandali.Si Lera ay kalmado na pinipisil ang kanyang palad, natatakot na baka may masabi siyang mali."Siguraduhin mong totoo iyang sinasabi mong wala kang ginawa sa batang iyon o sinabi man lang!"Pagkalipas ng ilang sandali, umiwas ng tingin si Dominic at tumingin kay Henry, na nakatayo sa tabi. "May balita na ba mula sa pulis?"Ang tono ni Henry ay seryoso, "Wala pa."Pagkasabi nito, tiningnan niya si Dominic nang may kaba at nagtanong ng may pag-aalala: "Posible bang na-kidnap si Sky Sir?"Ang batang si Skylei ay paborito ng kanyang ama at may mataas na katayuan sa pamilya Villafuerte. Sa mga nakaraang taon, ilang beses na ring may nagtangkang manmanan siya. Minsan nga ay muntik na siyang ma-kidnap.Ngayon, hindi nila makita ang bata kahit saan, at wala pang balita mula sa pulisya, kaya't napilitan si Henry na isipin ang posibilidad ng pag-kidnap.Nang marinig ito, biglang dumilim ang mata ni Dominic at seryosong sinabi, "Magpadala
Ang max's sa ayala mall ang isa sa mga pinakasikat na restaurant sa manila. Naghahain sila ng mga masasarap na pagkain, maasikaso ang mga crew. Hindi sila tumatanggap ng walk in costumer dahil ito lang ang restaurant na nagpappa-reserve muna bago pumunta, minsan nga umaabot pa ng isang buwan dahil fully-book. Ang mga negosyante at matataas na uri ng tao ang madalas nagpapabook dito dahil sa pagkaing masasarap. Si Angel ang nag-book at nakahanap ng makakainang ito. Ang dekorasyon sa restaurant ay napaka-elegante rin. Ang bawat upuan ay may screen na naghihiwalay. May maliit na pintong kahoy sa harapan na walang kisame. Sa gabi, ang chandelier sa itaas ay nagbibigay ng napakagandang ambiance, na tila parang mga sinaunang tao na umiinom sa ilalim ng buwan.Binuksan ng ilang tao ang pinto at umupo sa isang bilog na mesa.Di nagtagal, dumating ang waiter dala ang mga pagkain.Si Avegail ay nag-aalala na baka hindi makakain nang maayos ang batang babae sa tabi niya, kaya't nakatuon siya sa
Sa Lamesa, pagpasok ng ni Dominic sa Restaurant ay nakita niya agad ang dalawang magkaharap. Ang isang bata at si Angel. Nagpalipat-lipat ng tingin si Dominic at sa huli ay tinutok ang paningin sa bata, sinuri niya ito gamit ang kaniyang mata. Nang makita siya ni Skylei ay napairap na lang ito, tatalikod ng bahagya na para bang nagtatampo. Naningkit ang mata ni Dominic dahil sa inasta ng kaniyang anak at tumingin ng masama. Napansin naman ito ng assistant ni Dominic na si Henry.“Princess Sky? Ayos ka lang ba? Wala bang masakit sa iyo?”Sa puntong ito, naging kapaki-pakinabang si Henry, ang kanyang assistant, dahil parehong tahimik ang mag-ama. Tiningnan siya ng maliit na bata, pagkatapos ay talikod muli na may tampo at hindi siya pinansin. Nagtatampo talaga ang bata. Napabuntong-hininga ng bahagya si Henry nang makita niyang maayos naman ang bata. Tumingin siya kay Dominic. Tumango lang naman ito at muling sinilip ang babaeng katabi ng kanyang anak.Nagkatinginan sila ni Angel. Bigla
"Si Mr. Hermosa at ako..."Sinimulan ni Avigail magsalita, ngunit bigla siyang nahirapan at bago siya makapagpaliwanag, may narinig silang ingay mula sa likurang bahagi ng sasakyan. Para bang nagising na ang mga bata.Naramdaman ni Avigail ang ingay at tumigil siya sa pagsasalita. Agad niyang tinanaw ang likod ng sasakyan.Doon, si Dane ay nagising na at gumigising ng mga mata, tila naguguluhan pa."Mommy..." Pagkaraan ng ilang sandali, dahan-dahang ibinaba ng maliit na bata ang kamay, kumikislap ang mga mata at tinitingnan ang kanyang mommy sa unahan ng sasakyan, halatang hindi pa ganap ang kanyang paggising.Tumingin si Avigail kay Dominic, pinipigilan ang kakaibang pakiramdam at ngumiti sa batang gising na."Nakarating na tayo?" tanong ng maliit na bata habang itinagilid ang katawan at sumandal sa bintana, tinitingnan ang pamilyar na villa sa labas. "Bakit hindi mo kami tinawag?"Pagkarinig ng tanong, naalala ni Avigail ang kanilang pinag-usapan kanina, kaya’t nakaramdam siya ng ka
Narinig ni Dominic ang mga salita ni Avigail at agad siyang nagkunot ng noo. Tinutok niya ang seryosong tingin sa maliit na babae sa gilid niya, puno ng tanong ang mga mata.Kung tama ang narinig niya, ang tanong na iyon ay nangangahulugang nagbago na ang postura ng maliit na babae.Habang nakaharap siya sa mga mata ng lalaki, kumislap ang mga mata ni Avigail ng ilang beses at nagkunwari siyang kalmado bago tumingin sa ibang direksyon.Matapos ang ilang sandali, narinig niya ang mababang tinig ni Dominic na dumapo sa kanyang mga tainga. "Hindi ko siya minahal, at hindi ko siya pakakasalan, kaya wala nang kailangang ipaliwanag."Dahil dito, gumilid ang mga mata ni Avigail, puno ng gulat.Noong anim na taon na ang nakaraan, hindi niya inisip na maririnig ang mga salitang iyon mula kay Dominic.Hindi ba't sinabi niya noon na si Lera Gale lang ang pakakasalan niya? Paano mangyayari iyon?Malinaw pa niyang naaalala kung paano ipinilit ni Dominic ang malamig na ugali at pinalayas siya upang
Wala si Avigail na kaalaman na nakita ni May ang buong itinerary nila ngayon araw.Pagka-pasok nila sa sasakyan, naupo pa rin si Avigail at ang mga bata sa kanilang mga pwesto. Nasa co-pilot seat si Avigail, hawak ang mga bulaklak na binili ni Dominic at nakaramdam siya ng kakaibang pakiramdam.Kung ikukumpara sa mga rosas na ibinibigay ni Dominic araw-araw, ang mga bulaklak na ito ay hindi gaanong inaalagaan at mas ordinaryo pa, pero mas malalim ang nararamdaman ni Avigail kaysa dati.Ang mga bata sa likod na upuan ay halatang pagod na sa paglalaro. Konting salita lang ang binitiwan nila pag-upo sa sasakyan, at pagkatapos ay naging tahimik na sila.Tumingin si Dominic sa rearview mirror at nakita niyang natutulog ang mga bata sa kanilang mga safety seats, medyo nangangalog ang katawan.Ang maliit na babae sa tabi niya ay mukhang malayo ang iniisip, nakatingin lang sa labas ng bintana, hindi alam kung anong mga bagay ang gumugol sa kanyang isipan.Nakita ito ni Dominic at medyo nag-al
Si Avigail ay nag-angat ng tingin at pinansin ang lalaking naglalakad sa harapan niya. Nasa isip niya, gusto niyang ibalik ang mga bulaklak na hawak niya, ngunit bago pa siya magsalita, tatlong maliliit na bata ang tumakbo papunta sa kanila. Nang makita nila ang mga bulaklak, tuwang-tuwa ang mga bata.“Mommy, saan galing ang mga bulaklak na ‘yan? Ang ganda! Bagay na bagay sa ‘yo!” puri ni Dane na parang walang anuman, pero alam niyang kay Dominic galing ang mga bulaklak.Nahulog ang mga mata ni Avigail at nahihiyang tanungin siya ng bata. Nagbigay siya ng mahihinang ngiti at inabot ang mga bulaklak kay Skylei. Ngunit agad niyang napansin na hawak pa rin siya ng lalaki sa kanyang pulso.Malinaw na napansin din ito ng mga bata.Nakita ni Avigail na nag-init ang mukha niya. Subalit, para sa mga bata, pinilit niyang ngumiti ng kalmado, sabay hilang ng pulso at sinubukang pakawalan ang kamay ng lalaki.Ngunit, mas lalo pa itong hinigpitan ng lalaki.Sumimangot si Avigail at nag-angat ng ti
Biglaang nagbalik sa kanyang mga isip si Avigail, itinaas ang mata at tumingin sa lalaking katabi niya, at naramdaman ang isang pakiramdam ng pagkakasala na hindi niya matukoy. "Salamat..."Nakakunot ang noo ni Dominic at hindi tumugon, at ang kamay na humahawak sa kanyang pulso ay hindi binitiwan.Nagpumiglas si Avigail nang dalawang beses, ngunit hindi nakawala at nakatawag pansin sa mga tao sa paligid nila.Sa ilalim ng makulay na mga ilaw, kapansin-pansin ang kanilang hitsura at aura. Naka-formal na mga damit sila; ang suit jacket ng lalaki ay nakapatong sa puting mahabang damit ng babae, at hawak ng lalaki ang pulso ng babae ng may kapangyarihan, parang prinsipe at prinsesa na tumakas. Tila silang magkasundong mag-partner."Kuya."Nais sanang magsalita ni Avigail upang hilingin kay Dominic na bitawan siya, ngunit biglang may marinig na boses ng isang bata sa kanyang tainga.Pagkatapos ng isang segundo, huminto si Dominic at tumigil din si Avigail, sabay na tumingin sa direksyon n
"Salamat." Sa wakas, huminto si Dominic at binitiwan ang kamay niya sa balikat ni Avigail. Agad na kumalas si Avigail mula sa kanyang mga bisig at tumayo sa gilid, nakayakap ang mga kamay.Nakita ni Dominic na parang sabik na sabik siyang makalayo sa kanya, kaya't lumalim ang tingin niya.Sandali, naging medyo tensyonado ang kanilang paligid.Hindi inasahan ni Avigail na magkasama silang dalawa ni Dominic, kaya't hindi niya maiwasang makaramdam ng kaba. Para maiwasan ang katahimikan, tumingin na lang siya sa mga bata mula sa malayo."Dahil ba dito, nahirapan kang pumunta sa konsyerto ngayon?" biglang tanong ni Dominic sa kanyang tenga.Nabigla si Avigail nang marinig iyon. Agad siyang tumingin kay Dominic at tumama ang mata niya sa mga malalim na mata ng lalaki.Ang mga kilay ni Dominic ay bahagyang nagkimbot, at ang mukha niya ay may kaunting pagka-abala, tila nag-isip siya ng matagal bago ito sinabi.Nakita ni Avigail ang itsura niya at hindi maiwasang makaramdam ng bahagyang pagkak
Nang matauhan si Avigail, agad siyang sumunod sa mga bata papunta sa fountain.Maraming magulang ang naglalaro kasama ang kanilang mga anak doon, at sa paligid ay rinig ang masasayang tawanan ng mga bata.Napangiti si Avigail nang hindi namamalayan. Isang mainit na pakiramdam ang bumalot sa kanya habang pinagmamasdan ang tanawin.Ngunit nang mapunta ang tingin niya kay Dominic na nakatayo sa gilid, napansin niyang tila hindi ito bagay sa ganoong masayang tagpo.Habang patakbo-takbo sa paligid ang tatlong bata, si Dominic naman ay nanatiling nakatayo nang tuwid, walang reaksyon, parang isang estatwa.Napailing si Avigail, bahagyang natatawa. Lumapit siya sa mga bata at sumali sa kanilang laro.Dahil dito, tila naging mas tahimik ang paligid ni Dominic.Habang pinagmamasdan ang tatlong bata na masayang naglalaro kasama si Avigail, lumambot ang tingin ni Dominic at isang bahagyang ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi.“Mommy!”“Tita!”Biglang natigil sa paglalaro ang mga bata at nagulat
Nilingon ni Avigail ang lalaki at nakita niyang muli nitong kinuha ang baso ng tubig, naglagay ng dalawang baso pa, at inilagay ito sa harapan nina Dale at Dane. Nang makita ang kilos ng lalaki, muling nalito si Avigail. Hindi niya alam kung ito ba ay hiling ng mga bata o ginawa lamang ni Dominic upang maibsan ang pagkailang kanina. Habang gulong-gulo ang kanyang isip, bigla na lang may isang baso ng tubig na itinulak sa kanyang harapan. Agad siyang natauhan at tumingala sa lalaking nasa tabi niya. Nakangiti lang si Dominic, may di maipaliwanag na kahulugan sa kanyang ekspresyon. Maingat niyang inilapag ang baso ng tubig sa harapan ni Avigail, saka niya iniurong ang kanyang kamay at muling ibinaling ang tingin sa entablado. Tinitigan ni Avigail ang baso ng tubig sa kanyang harapan na may halong komplikadong damdamin. Matapos ang ilang sandali, natauhan siya at mahina ngunit taos-pusong nagpasalamat sa lalaki. May kaunting pag-aalala rin siyang naramdaman, iniisip na maaaring nagk
Makalipas ang ilang sandali, nagsimula na ang konsiyerto.Dahan-dahang bumukas ang telon, at kasabay nito ang pagtunog ng malambing na musika.Ang tema ng konsiyertong ito ay Western symphony. Maraming iba't ibang klase ng instrumentong pangmusika ang nasa entablado. Ang bawat miyembro ng banda ay nakasuot ng pormal na damit—suit at kurbata—at kahit ang kanilang buhok ay maayos na nakasuklay. Nakangiti silang lahat habang nakatingin sa konduktor.Isang magandang tanawin ang kanilang ayos at postura.Nang tuluyan nang bumukas ang telon, itinaas ng konduktor ang kanyang kamay at pagkatapos ay dahan-dahang ibinaba ito. Agad na bumalot sa buong paligid ang banayad na tunog ng musika.Tahimik na nakatutok si Avigail sa entablado, at unti-unting nadala ng melodiyang kanyang pinakikinggan.Samantalang sa kanyang tabi, nakatingin din si Dominic sa entablado, ngunit ang kanyang isip ay nasa babaeng nasa tabi niya.Napakunot-noo siya nang bahagya nang makita kung gaano kaseryosong nakikinig si