Sa mga nakaraang araw, hindi na mabilang ang mga paraan na sinubukan ni Dominic para mapalapit muli kay Avigail.Lalo pa’t laging nasa tabi niya si Skylei, nagtatanong kung ano ang dapat gawin, kaya’t wala siyang ibang magawa kundi mag-isip ng iba’t ibang paraan.Ngunit sa kabila ng lahat ng ginawa niya, tila wala pa ring nangyayaring pagbabago sa kanilang relasyon.Pagod na si Dominic.Samantala, hindi sigurado si Martin kung epektibo ang mga suhestiyon niya, pero ayaw niyang makita ang dalawa na nasa ganitong sitwasyon nang matagal. Kaya’t sa huli, naglakas-loob siya, “Simulan mo na lang siyang ligawan ulit. Napapagod na rin akong makita kayong dalawa na parang nag-aalangan lang sa isa’t isa. Mas maigi siguro kung may isa sa inyong magsabi nang malinaw.”Bahagyang kumunot ang noo ni Dominic habang nakikinig, hinihintay si Martin na magpatuloy.Bagamat ayaw niyang aminin, tama naman ang sinabi ni Martin—ito ang puno’t dulo ng kanilang problema.Hindi niya alam ang iniisip ni Avigail,
Sa marinig ang sinabi ng kanyang amo, biglang nagising si Henry mula sa antok.Tama ba ang narinig niya? Hiningi ng kanyang amo na maghanap siya ng tindahan ng bulaklak?Para doon ba talaga iyon?Sobrang gulat niya na nakalimutan niyang sumagot ng ilang sandali.Sa kabilang linya, naghintay si Dominic ngunit hindi niya narinig ang sagot. Dahil dito, bahagya siyang nainis at nagtanong, "Naririnig mo ba ako?"Nagbalik agad sa katinuan si Henry at mabilis na sumagot, "Opo, boss, hintayin niyo po, hahanapin ko agad!"Tumango si Dominic at ibinaba ang tawag.Una, gusto niyang ipaubaya kay Henry ang pagbili ng bulaklak, ngunit naisip niyang mas may kahulugan kung siya mismo ang gagawa nito.Ilang saglit lang, ipinadala na ni Henry ang impormasyon at mga address ng dalawang tindahan ng bulaklak.Binuksan ito ni Dominic at tiningnan ang mga detalye. Matapos pag-aralan, pumili siya ng isa.Kinabukasan, maaga niyang hinatid si Skylei sa kindergarten at dumiretso sa tindahan ng bulaklak."Magand
Nang umagang iyon, kakahatid lang ni tita Kaye sa dalawang bata sa kindergarten nang mapansin niya ang isang lalaking may dalang mga rosas na nakatayo sa tapat ng kanilang bahay, nakataas ang kamay upang pindutin ang doorbell.Napakunot ang noo ni Tita Kaye sa nakita.Sa tagal ng panahon na nanilbihan siya kay Avigail, marami na siyang nakitang mga lalaking nagpapakita ng interes sa dalaga.Pero ngayon lang siya nakakita ng ganito — may nagdala pa ng bulaklak mismo sa pintuan ng bahay nila.“Magandang umaga, sino po sila?” tanong ni Tita Kaye, litong lumapit sa lalaki.Ang lalaki ay empleyado ng isang flower shop at siyang naatasang maghatid ng bulaklak. Ilang sandali na rin siyang nakatayo roon at walang sumasagot sa doorbell. Papalis na sana siya at balak bumalik mamaya, ngunit dumating si Tita Kaye.“Magandang umaga po. Ganito kasi, isa po akong empleyado ng flower shop. Kaninang umaga, may isang lalaki na nag-order ng bulaklak sa tindahan namin at ipinahatid sa address na ito,” pa
Kinuha ni Avigail ang kanyang cellphone at tinawagan si Dominic.Sa loob ng meeting room ng Villafuerte group, karaniwang nagaganap ang pulong sa umaga.Tahimik na nakaupo si Dominic sa harap ng meeting table, walang bakas ng emosyon sa mukha, habang nakikinig sa mga ulat ng kanyang mga tauhan.Sa buong silid, ang tanging maririnig ay ang mga ulat ng empleyado.Biglang, isang tunog ng pag-vibrate mula sa cellphone ang gumambala sa katahimikan.Napatingin ang lahat sa direksyon ng tunog, nagtataka kung sino ang nagkamali at hindi nag-set ng "Do Not Disturb" sa cellphone habang naroon si Dominic.Di nagtagal, nakita nilang lahat kung kaninong cellphone iyon nagmula.Kay Dominic mismo.Natahimik ang lahat, naghihintay kung paano ito haharapin ni Dominic. Karaniwan, ibinababa lang niya ang tawag at ipinagpapatuloy ang pulong.Ngunit sa pagkakataong ito, tumingin si Dominic sa caller ID, kunot-noo at tahimik na pinag-isipan ng ilang segundo. Sa wakas, sinabi niya nang seryoso, "Let’s end t
Sa opisina, narinig ni Dominic ang mga salita ni Avigail, at unti-unting pumutok ang galit sa kanyang puso.Ngunit nang maalala ang layunin ng pagpapadala ng mga bulaklak, pinigilan niya ang galit, ngunit naging malamig ang tono niya, "Alam ko naman kung anong ibig sabihin ng pagpapadala ng mga rosas, at sa tingin ko, dapat ay nauunawaan mo din kung ano ang ibig kong sabihin."Bahagyang kumurap si Avigail at nakaramdam ng pagka-pagod, parang may hindi pagkakaintindihan kay Dominic ngayon."Hindi kita maintindihan Mr. Villafuerte. Kung may nais po kayong iparating, sabihin niyo na lang nang diretso."Lalong kumunot ang noo ni Dominic, at dahil sa galit, sinabi niya nang direkta, "Ang ibig ko sabihin, sana bumalik ka sa akin!"Nang marinig ito, natigilan si Avigail, at para bang nabigwasan siya ng malakas na hampas sa dibdib.Kung ako ito anim na taon na ang nakalilipas, tiyak ay magiging sobrang saya ko sa mga salitang iyon.Ngunit ngayon, pagkatapos ng ilang sandaling pagkabigla, nara
Nang ipadala ni Tita Kaye ang mga bulaklak pabalik sa flower shop, agad itong nakilala ng clerk bilang parehong bouquet na kanilang inihatid kaninang umaga. Pati ang card na nasa loob nito ay naroon pa rin."Magandang araw, ito po..." sabi ng clerk.Nagpakita ng ngiti si Tita Kaye at nagsabi ng paumanhin, "Puwede po bang tulungan ninyo akong ipadala ang bouquet na ito sa Villafuerte Group? At pakisigurado na si President Villafuerte ang makakapirma."Nakita ng clerk na medyo nagulat. Inisip niyang pamilyar ang customer kanina, hindi lang guwapo, kundi mukhang mayaman pa.Hindi niya inasahan na ang mga bulaklak pala ay para sa sikat na presidente ng Villafuerte Group.Mas nakagulat pa, ibabalik ang mga bulaklak kay President Villafuerte!Hindi maiwasang mag-isip ng clerk na baka hindi nila ito gusto, kaya't mabilis na nagtanong, "Pasensya na, may reklamo po ba tungkol sa aming mga bulaklak?"Ngumiti si Tita Kaye at umiling, "Wala, maganda ang mga bulaklak ninyo. Ang pagbabalik ng mga i
Pagkatapos ng maghapong trabaho, si Henry ay lihim na nakahinga ng maluwag.Tama ang hinala niya, mula nang makita ang bouquet ng mga bulaklak, tila naging mabagsik ang kanyang Amo. Ang atmosphere sa opisina ay naging mabigat at malamig buong hapon.Pero, masuwerte na hindi siya nakapagkamali at hindi siya nadamay sa galit ng kanyang amo, ngunit hindi pa rin siya tinrato ng maayos nito.Sayang naman ang mga senior executives na pumasok upang mag-ulat—isang isa, pinarusahan sila ng sigaw.Pagkatapos niyang lumabas mula sa opisina, halos maputla ang mukha ng mga ito.Akala pa ni Henry ay mag-o-overtime siya, ngunit hindi niya inaasahan na makakalabas siya sa tamang oras."Pakipick-up na si Sky," malamig na utos ni Dominic bago umalis.Tinitigan ni Henry ang kanyang amo na pumasok sa elevator, at bago pa siya makapag-isip ng mabuti, nakuha niyang sagutin ang elevator door nang paulit-ulit.Pero, bakit ganun, maaga siyang natapos sa trabaho, bakit hindi na niya lang ihatid ang kaniyang am
Naisip ni Martin, hindi niya napigilang magtanong, "Ano ba ang isinulat mo?"Hindi talaga plano ni Dominic na pag-usapan ang detalye na ito. Matapos ang lahat, hindi man lang binanggit ng babae ang tungkol sa kard. Kahit nang tanungin niya ito ng kusa, tinanggalan siya ng pansin ng babae.Nagtataka pa siya kung nakuha nga ba ng babae ang kard!Ngunit sa ikalawang pag-iisip, kung hindi nga siya nakita ng babae, paano nga ba niya malalaman na siya ang nagpadala ng mga bulaklak? Nang maisip ito, nagduda rin si Dominic.Sa palagay niya, kung tumawag sa kanya ang babae, tiyak nakita nito ang kard, ngunit tila ayaw niyang banggitin ito sa kanya.Baka may mali nga sa isinulat niyang mensahe sa kard?Matapos ang ilang sandali, hindi na nakatiis si Martin at nagtanong, "Ano ba talaga ang nakasulat? Kung hindi mo sasabihin, paano ko malalaman kung saan ang problema?"Pinisil ni Dominic ang kanyang noo at binanggit ang laman ng kard.Nang marinig ni Martin ang mga salitang iyon, hindi napigilan
Nang makita niya si Tita Lera na nagpapakita siya ng nakakatakot na ekspresyon nanlamig si Sky at gusto niyang bumalik sa kwarto ng kanyang daddy ngunit hinawakan siya ni Lera sa pulso at hindi siya nakawala.Tiningnan ni Lera ang bata nang malamig, "Kung ayaw mong magdusa, makinig ka sa akin at huwag akong galitin, naiintindihan mo ba?"Sa banyo, habang naghihilamos si Dominic, tinawagan niya si Avigail.Ang maliit na babae ay laging workaholic. Natatakot siyang baka pag punta nila Henry doon wala si Avigail at kung hindi makita ng bata si Avigail , baka malungkot na naman ito.Buti na lang at mabilis sinagot ng kabilang linya. "Dominic, may kailangan ba?" tanong ni Avigail na medyo magulo pa ang boses, mukhang bagong gising lang siya, o baka naman nagising siya ng tawag niya.Nang maisip ito, isang ngiti ang dumapo sa mga labi ni Dominic at humingi siya ng paumanhin ng mahinahong tinig, "Pasensya na at nagising kita."Si Avigail ay napahikab at umupo mula sa kama.“ok lang dapat
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Dominic, narinig niyang may kumatok nang maingat sa pintuan ng kanyang kwarto.Ang tanging tao na kumakatok sa kanyang pinto ay ang kanyang anak. Pumunta si Dominic upang buksan ang pinto, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang bata na nakatayo sa pinto ng kanyang kwarto na may masigasig na mga mata.Nang makita siya, binati siya ng bata ng malambing na tinig, "Good morning, Daddy!"Bahagyang tumango si Dominic at hinaplos ang ulo ng bata, "Bakit ka gumising ng maaga ngayon, may kailangan kaba?" Sumulyap ang bata sa kwarto ni Lera sa kanto, itinaas ang mata at tiningnan ang kanyang daddy. "Gusto ni Sky pumunta kay Tita Avigail, Daddy, isasama ni Daddy si Sky doon!" Talaga namang hindi nais ng bata na manatili kay Lera, kahit na magkasama lang sila para sa almusal, ayaw pa niyang manatili.Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Dominic. Alam niya ang iniisip ng bata, at nauunawaan niya ito.Ngunit mayroong siyang isang mahalagang pulong na dadaluhan
Sa study room nakakunot ang noo ni Dominic habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto. Inilipat ni Dominic ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Villafuerte family mansion ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Lera. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Sky, hindi nais ni Dominic na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas. Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study r
Sa ibaba, nakaupo na si Lera sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Lera kay Sky at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Sky, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Sky ang kamay ni Dominic, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Dominic ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi. Hindi pinansin ng mag-ama kay Lera.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed. Pinapanood ni Lera ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya nag-eexist. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Sky, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Lera at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Sky ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Nagkuno
Tinitingnan ni Lera ang likod ni Dominic habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito. Bagamat pumayag si Dominic na manatili siya sa mansyon, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Dominic mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Sky, at kumatok, "Sky, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Sky ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Lera kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto. Naghintay si Dominic ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay... Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Dominic na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kany
Si Sky ay nakatago sa likod ni Manang Susan, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Lera na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Lera ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Manang Susan naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Lera, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Lera, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Lera at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Lera, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Dominic mula sa labas."Dominic, umalis na ba si Tita Luisa?" mabilis na in-adjust ni Lera ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si
Alam ni Dominic kung ano ang nais sabihin ni Luisa, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Lera para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Luisa.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Dominic sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Luisa sa pagsasalita, at tahimik lang si Dominic.Sa loob, tinitingnan ni Sky ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni manang Susan, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Lera ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Sky, tignan mo, may dalang regalo si Tita Lera para sa'yo."Sabay kuha ni Lera ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?" Walang pag-aalinlangan na umilibg si Sky. H
Gabing iyon, dinala ni Dominic si Sky sa bahay. Pagpasok nila ng pinto, nakita nila ang kanyang ina at si Lera na nakaupo sa sofa.Nang makita sila na bumalik, mukha pa ring galit si Luisa, ngunit nahihiya si Lera. Tumayo siya at binati sila, "Dominic, Sky, nakabalik na kayo."Tumango si Dominic sa kanya ng walang emosyon, tapos ibinaba ang mga mata at tumingin sa kanyang ina.Nang makita ni Sky si Luisa agad siyang umatras at nagtago sa likod ng kanyang ama at hindi man lang nagbigay-galang kay Luisa."Mom, bakit ka nandito?" hawak ni Dominic ang kamay ni Sky ng isang kamay, tahimik na inaalalayan ang maliit na bata, at nagtanong ng malalim na boses.Pagkarinig ng tanong mula sa kanyang anak, lalo pang dumilim ang mukha ni Luisa. "Bakit kami nandito? Ipinagkatiwala ko si Lera sa'yo. Okay lang na hindi mo siya dinala sa bahay, pero hindi mo man lang siya pinuntahan nang mag-recurr ang lumang sugat niya!"Hindi nakayanan ni Dominic at parang nag kasakit ng ulo siya. "Nagpadala na ako ng
Nang marinig ito, tumugon si Dominic ng malamig, "Kung ganun ipapadala ko na lang ang isa kung tao para dalhin ka sa ospital. Kung wala nang iba, maghahang up na ako, may meeting pa ako mamaya."Kinagat ni Lera ang kanyang mga labi at sinabi, "Sige, mauna ka na." Pagkabanggit niya nito, agad na pinatay ni Dominic ang tawag.Tinutok ni Lera ang kanyang tingin sa itim na screen ng telepono at kitang-kita sa kanyang mukha ang galit.Habang ito ay nangyayari, nagtatagilid na nagsalita ang waiter, "Miss, mas mabuti pang samahan kita sa ospital..."Bago pa matapos magsalita ang waiter, ininterrupt siya ni Lera ng malamig na boses, "Lumayas ka!"Nagulat ang waiter at nang itinaas niya ang kanyang mata, nakita niyang ang babaeng nagrereklamo tungkol sa sakit ng kanyang braso ay ginamit ang parehong braso para itapon ang pagkain sa mesa at pabagsakin ito sa sahig.Pagkalipas ng ilang sandali, ang sahig ay magulo. Lihim na nainis ang waiter, alam niyang nagkamali siya, ngunit wala siyang lakas n