Ava Nakaugat ako sa aking kinatatayuan at walang gusto kung hindi magbabad sa bathtub bago matulog.Binabalak namin ang pagdiriwang na ito ng ilang linggo. Noong una hindi ako dapat pupunta. Ito dapat ay laging kung saan kinakatawan ako ni Mary. Matapos ang aking breakdown sa kusina ng araw na iyon, nagdesisyon ako na oras na para tumigil sa pagtago.Si Mary ay sabik ng sinabi ko sa kanya na ako ay dadalo sa dinner party. Sa limang taon ang aking pagkatao ay nanatiling sikreto. Hindi dahil sa takot ako na merong makaalam ngunit dahil gusto ko lang mabuhay ng mapayapa.Ayoko na mapunta sa limelight. Ayaw ko ang mga tao ay lahat biglang sumipsip sa akin dahil napagtanto nila na ako ay mayaman. Ngayon, kahit na ako ay lumabas mula sa kadiliman. Kilala ko na ang mga totoo at sa mga hindi.Ibig kong sabihin langya, meron ng mga tao na nandito ngayong gabi na sinusubukan na magpakabait sa akin. Mga lalaki at mga babae na minaliit ako at trinato akong tae dati, dahil lang ako ay walang
Nakatitig siya sa akin, bago nanlaki ang kanyang mga mata. “Merong nagbago.”“Anong ibig mong sabihin?” Tanong ko sinusubukan itago ang ngiti ko.“Merong bagay na iba tungkol sayo, ngayon na nakatingin ako sayo… ano ito? Anong nagbago?”“Hindi ko alam. Maaaring napagod lang ako na mabuhay sa pait o na ako ay nakipag sex kay Ethan…” Hinimas ko ang baba ko sa pagiisip. “Siguradong ito ay ang sex.”“Ano?!” Sumigaw siya, na kumuha ng atensyon ng mga tao sa amin.Tumawa ako kung gaano nakakatawa ang itsura niya.“Nakipag sex ka kay Ethan?” Inulit niya na para bang hindi niya makuha ang aking sinasabi sa kanya.“Oo.” Ngumiti ako inaalala ito. “Ilang beses na sa totoo lang.”“Ng sinabi mong maraming beses, ibig mong sabihin sa isang gabi o higit sa isang gabi?”Hindi ko mapigilan ang ngiti na lumitaw sa mukha ko. “Ibig kong sabihin maraming beses kada gabi ng ilang araw.”Nalaglag ang panga niya bago ang kumurba ang bibig niya at siya ay ngumiti sa akin na parang tanga.“Langya ka!
Sinabi niya din sa akin na huwag ako maging kampante. Sinabi niya na dahil lang sa patay na ito, hindi ibig sabihin na wala ng panganib.“Alam ko honey. Mahusay ang party at magpapadala ako ng mga litrato sayo.” Huminto ako. “Ang iyong mga kaibigan ay sinabi din sa akin na mag hi sayo.”Dati kasama namin si Noah sa mga foundation house ng Sabado. Malapit siya sa mga bata doon, kahit na ang mga matatanda. Lahat sila ay gusto siya at tinanong pa siya ngayon.“Nandyan ba si Kingstone?” Sabik niyang tanong.“Oo nandito siya… binigay ko ang number ng iyong grandmother, sabi niya tatawag siya.”Si Caleb at Noah ay may relasyon na hindi ko kailanman nakita dati. Kinikilala ni Caleb si Noah bilang kanyang baby brother at vice versa. Kahit na sila ay may malaking age gap sa pagitan nila, sila ay malapit. Ang dalawang iyon ay naguusap ng ilang oras.“Yes!” Sumigaw siya sa phone. “Na miss ko na siya ng sobra.”“At namiss ka na din niya.” Ngumiti ako kahit na hindi niya ito makita.“Sige m
Rowan Pinanood ko habang nagpaalam si Emma at tumayo. Wala akong pakialam sa kanya kung sa katotohanan na lumabas siya ilang minuto matapos si Ava.Sinasabi ng katawan ko na sundan siya. Hindi ko makalimutan ang mga salitang sinabi ni Ava sa akin tungkol kay Emma. Ito ay gumugulo sa isip ko at kailangan ko ng mga sagot. Lalo na matapos ng mga kinikilos ni Emma.Ang sabik na meron siya sa pagpunta dito ngayon ay wala na. Pinupusta ko ang kumpanya ko na ito ay dahil nalaman namin na ang host ng function ay si Ava. Na si Ava ay hindi talunan tulad ng kanyang iniisip.Wala sa iba ay may problema dito maliban sa kanya. Si Gabe ay tinanong ang ibang mga babae para sumayaw. Si Travis naman sa kabila ng nagsisising mga tingin na binigay niya kay Letty, ay mukhang ayos na nandito. Lalo na matapos sumama si Letty sa aming sa lamesa namin.Mabagal na tumayo. Wala akong sinabi ng ang iba ay binigyan ako ng kakaibang mga tingin.Naglakad ako palabas para makita si Ava at Emma na nakatayo mag
”Hindi niya kailanman malalaman, alam mo kung bakit? Kasi maniniwala siya sa kahit anong sabihin ko. Ganoon niya ako pinagkakatiwalaan.”“Tiwala na sinira mo ng hindi mabilang na beses.” Huminga si Ava. “Si Rowan ang aking pinaka hindi paboritong tao at masaya ako na itulak siya sa bangin sa kung anong pinaranas niya sa akin, pero hindi nararapat sa kanya na mabulag ng babaeng mahal niya. Ang babae na tapat niyang minamahal ng ilang taon. Hindi ito patas para sa kanya.”Pagkasabi nito sinubukan niya muli na lampasan si Emma pero hinablot muli ni Emma ang kamay niya.“Bitawan mo ako o sinusumpa ko na palalayasin ka ng mga tauhan ko tulad ng ginawa ko kay Christine at Brenda.” Babala ni Ava, na may mapanganib na tono sa kanyang boses.Lumabas ako mula sa kadiliman. Oras na para kay Emma at ako na magusap.“Hindi na kailangan. Pangako ko na ako ang bahala sa kanya.”Pareho silang humarap sa akin. Umalis si Ava sa kapit ni Emma at umalis ng hindi tumitingin sa amin. Nanigas si Emma.
Ava. Linggo na. Isang araw matapos ang dinner party. Kahapon ay abala pero ako ay masaya na ito ay matagumpay ano pa man.Umalis ako ng kama at nagpunta sa banyo para sa aking morning routine. Kahit na si Ethan ay umuwi pabalik sa aking bahay kasama ko, hindi siya natulog dito. Siya ay maaga nagsimula ngayon at ayawa niya na guluhin ang tulog ko kapag oras na niyang umalis.Nagsipilyo ako habang iniisip lahat ng nangyari kahapon.Ng si Emma ay inipit ako ako ay handa na sa isang showdown. Alam ko sa sandali na lumabas si Rowan at nakita ako at si Emma na nagkaharap.Nagulat ako na kaya kong mapansin ang kanyang presensya ng hindi ito magawa ni Emma. Gusto ko na bawian si Emma sa lahat ng kasinungalingan na kanyang sinabi. Gusto ko makita ni Rowan ang klase ng babae na kanyang minamahal. Totoo ang bawat salita na sinabi ko sa kanya, pero oras na para mabuksan ang kanyang mga mata.Tinitingala ng lahat si Emma. Akala nila siya ay perpekto. Na siya ay hindi kaya na gumawa ng kahit
Kapag palapit ka sa bahay, isang mahabang driveway na nililinyahan ng puno ang sasalubong sayo, dadalhin ka sa magandang entrance na puno ng grand double-height glass door na napapagitnaan ng mga matangkad na ornamental column.Pagpasok mo sa loob, ikaw ay sasalubungin ng napakagandang foyer na may mataas na ceiling at kakaibang chandelier na kumikinang na parang libo libong mga diyamante.Ang loob ng bahay ay dinesenyo ng parehong kagandahan at functionality. Ang sala ay puno ng natural na ilaw at nagpapakita ng plush at komportableng mga sofa na inayos sa paraa na ginagawa itong maaliwalas na lugar.Ang kusina ay isang pangarap ng chef na may state of the art na mga appliance, marble countertop at malaking island na may barstool seating.Ang Hope House ay merong malawak na bedroom, bawat isa ay natatanging pinalamutian ayon sa bawat gusto ng bata, sinisigurado na ang bawat isa sa mga ito ay personal at komportableng lugar na matatawag nilang kanila.Meron din itong mga recreatio
”Nagbibiro ka, tama?” Tanong ko sa kanya, umaasa na siya ay nagibibiro lang.Malungkot siyang umiling bago iabot ang kanyang phone.AVA SHARP’S HOUSE BURNS DOWN HOURS AFTER SHE REVEALS HER IDENTITY AS HOPE FOUNDATION’S FOUNDER. Binasa ko at binasa muli ang title ng balita, umaasa na ito ay isang malaking biro. Napatunayan kong mali ako ng nagscroll ako pababa at nakita ang video ng nasusunog na bahay.Kahit na ayaw kong paniwalaan ito, imposible na itanggi na iyon nga ay ang bahay ko na nasusunog.Kinakabahan ako, nilapag ko ang phone ni Mary at mabilis na tumayo. Ang kilos ko ay nanginginig habang nagmadali ako lumabas ng kwarto.“Ava, saglit.” Tinawag niya ako pero ang mga sinabi niya ay hindi ko pinansin.Lumabo ang mga mukha ng kumilos ako sa bilis na magpapahiya sa mga bampira. Walang pumapasok sa isip ko habang papalabas ako.Sumakay sa sasakyan ko, lumabas ako sa paradahan ng si Mary ay makalabas sa pintuan. Kumaway siya. Sinusubukan akong pahintuin. Hindi ko siya pinan
Pilit kong inaalis ang kamay ko, pero walang silbi. Matatag ang pagkakalagay niya, ayaw bitawan. Hindi masakit ang pagkakahawak niya, pero sapat na ang higpit kaya hindi ko maalis ang kamay ko sa kanya."Harper" Babala niya nang subukan kong hilahin muli ang kamay ko.Bakit niya ito pinaghirapan? Hindi kaya hinayaan na lang niya ang isyu?"Walang dapat pag usapan" Umangal ako, nakatitig sa kanyang gwapong mukha.Nakakahiya na ang katotohanang muntik na akong sumuko sa haplos niya. Ngayon ay gusto niya akong ipahiya pa ngunit hinahagis ito sa aming pagpunta sa trabaho."Dyan ka nagkakamali." Hinawakan niya ang bewang ko at hinila ako palapit sa kanya. "Marami tayong pag uusapan."Anong kalokohan ang ginagawa niya? Nawala na ba ang kanyang katinuan? Siguradong may mali kay Gabriel, dahil napaka out of character niya.Sinubukan niya bang paglaruan ako? Iyan ba ang nangyari noon? Isang laro para sa kanya."Bitawan mo ako Gabriel," Sumisitsit ako, habang ang mga nakakaligalig na kai
Sa oras na aalis kami, kontrolado ko na ang aking emosyon.Ayokong aminin, pero nandoon pa rin ang pagkahumaling ko kay Gabriel. Ito ay mga taon. Halos isang dekada na gayunpaman, kaunti lang mula sa kanya para ma excite ako.Kinasusuklaman ko iyon. Kinasusuklaman ito dahil habang kasal ako kay Liam, kinailangan ng kaunting pagsuyo para mapukaw ako ng sapat para sa pagkilos. Huwag magkakamali, hindi masamang kasosyo si Liam. Hindi siya kumapit sa sex, ngunit ang aking pagpukaw ay hindi madaling dumating kapag gusto niya kaming maging intimate.Hindi ito gaanong kinuha kay Gabriel. Isang matinding tingin at ang mga magaspang na kamay na iyon sa aking balat at basang basa ako dahil sa kanya. Handa siyang ihatid ako. Ano ang sinasabi nito tungkol sa akin? Na ang aking dating asawa ay hindi nakuha ang bahaging ito sa akin, samantalang ang lalaking dumurog sa akin, di ba?Pagkatapos ng mabilis na malamig na shower, para maalis ang aking pagkapukaw at kahihiyan, nagbihis ako at nagtungo
Harper.Bumangon ako sa kama na parang nasagasaan ako ng track. Hindi ako nakatulog kahapon. Malalaman mo kung gaano ako katamad at bagal ngayong umaga.Pagtingin ko sa phone ko, nakita kong pasado alas singko na ng umaga. Alam kong hindi na ako makakatulog ulit kaya bumangon na lang ako. Sinabi sa akin ni Gabriel na may gym siya, kaya nagsuot ako ng leggings at isang sport bra at pagkatapos ay lumabas ng aking silid.Isang mahabang araw ang nauna sa akin. Ngayon ay Lunes, at ito ang unang araw ni Lilly sa paaralan. Nais kong ako ang kumuha sa kanya. Tila medyo kinakabahan siya nang matulog, ngunit sinubukan niyang bawasan ito.Ang tanging nakakapagpaginhawa sa kanya ay ang pagkaalam na makakasama niya si Noah. Sinabi niya sa akin na nangako si Noah na ipapakilala siya sa lahat ng kanyang mga kaibigan. Napakasweet at mabait sa kanya. Malinaw na pinalaki siya nang tama at kung gaano kabait si Ava sa akin, wala na akong inaasahan pa.Naglalakad ako sa madilim na pasilyo na sinusubuk
Calvin."Anong ginagawa mo sa bahay ko, Emma?" Sabi ko habang nagngangalit ang mga ngipin.Abala kami ni Gunner sa pagpipintura ng kwarto niya, bago tumunog ang doorbell. Ang huling bagay na gusto ko ay marinig niya akong sumisigaw at bumaba para lang makita ang asong ito.Sinamaan ko siya ng tingin habang nararamdaman ko ang galit ko sa loob ko. Nakakuyom ang aking mga kamao at ang aking panga ay mahigpit na nakaipit sa pagsisikap na pigilan ako sa pagsabog."Ako-ako" Hindi niya natapos ang pangungusap at mas lalo lang akong naasar.T*ngina nito! Lumabas ako ng bahay at isinara ang pinto sa likod ko. Kinailangan ko siyang paalisin."May tanong ako sayo, Emma!" Nagalit ako, nakakapit sa hawakan ng pintuan na parang vise grip, para lang pakalmahin ang sarili ko.Matapos ang lahat ng kalokohan na pinagdaanan namin ni Gunner sa kanya, may lakas ng loob siya ngayon na magpakita sa harap ng pintuan ko?Ang sakit at sakit sa loob ng mahigit halos isang dekada. Akala niya ba madali ko
Emma.“Sigurado ka ba dito?” Tanong ni Molly, ang nag aalala niyang mga mata ay nakatingin sa mukha ko. "Sigurado ka bang gusto mong gawin ito?"Sigurado ba ako? Ano ba. Hindi ko alam kung ano ang mangyayari. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon niya, pero may kailangan akong gawin, di ba?"Oo" Tumango ako, itinuwid ang aking likod sa determinasyon.Alam kong nagkamali ako ng malaki. Alam kong kasalanan ko ang nangyayari sa akin. Karma na ang humahabol sa akin, ngunit hindi ko ito hahayaang pigilan ako. Hindi ako maaaring umupo sa paligid ng paglilinis na nagnanais na iba ang mga bagay.Isinuot ko ang magandang sundress na napili ko. Kulay puti ito at may mga asul na bulaklak. Gusto kong magmukhang presentable, down to earth at mainit. Gusto kong magmukhang kaakit akit. Isang tao na magaan ang pakiramdam mo sa pamamagitan lamang ng pagtingin sa kanila. Ang mga sundresses ay palaging nagbibigay ng ilusyon na iyon."Napagtanto mo na maaari niyang isara ang pinto sa iyong mu
Tumango ako, saka humiga sa sofa habang binuhusan niya ako ng baso. Isa na kailangan ko.“Kailangan kong sumang ayon sa sinabi ni mom, si Lilly ay katulad mo. Nagulat ako sa sobrang talino niya. Kung paanong marami siyang alam pagdating sa pera.” Sabi niya pagkatapos lumagok sa baso niya.Napangiti ako ng may pagmamalaki. “Ganyan din si Noah na mini me mo. Napaka spot on niya pagdating sa pag alam kung aling mga kumpanya ang may potensyal."At ito ay totoo. Matalas si Noah pagdating sa mga potensyal ng kumpanya, tulad ni Rowan. Mababasa ni Rowan ang bagong potensyal ng kumpanya, kahit na ang mga nakatatag ng kumpanya.Ito ay dahil sa kanya na hindi kami gumawa ng isang masamang pamumuhunan kapag nakakuha ng isang bagong kumpanya.“Pakiramdam ko, dadalhin ng dalawa ang business world. Dadalhin nila ang korporasyon ng Woods sa mas mataas na taas. Katulad natin, magiging perfect duo sila." Binibigkas niya ang parehong bagay na iniisip ko.Kinuha ko ang aking baso, nilagok ko ang buo
Gabriel."Magiging okay ba kayong dalawa ngayong gabi?" Tanong ko habang binubuksan ang pinto ng sasakyan kina Harper at Lilly."Oo" Sagot niya at iniwas ang tingin sa akin. "Huwag kang magalala, baka makatulog na kaming dalawa pagpasok namin sa loob.""Okay", Umabante ako at hinalikan si Lilly sa pisngi. Mukhang handa na siyang bumaba. “Magandang gabi sweetheart.”"Goodnight daddy" Bulong niya.Bwisit. Sa tingin ko hindi ako masasanay na tinatawag niya ako ng ganoon. Gaya nga ng sinabi ko kanina, nung nalaman ko si Lilly, balak ko na gamitin siya bilang huling alas para makuha ang gusto ko mula kay Harper. Ngayon bagaman, ito ay isang ganap na naiibang kwento.Sa tuwing tinatawag niya akong ganyan, ngayon, kumikibo ang puso ko. Nakaramdam ako ng kung anong init na bumabalot sa loob ko. Kakaiba talaga. Wala akong naranasan dati.Sa isang maliit na alon at isang magandang gabi mula kay Harper, tumalikod sila at umalis. Matapos masigurado na ligtas na sila sa loob ng gusali, tumal
"Hi" Para sa kakaibang dahilan, nasabi ko ang salitang iyon.Ang pagharap kay Ava ay parang pagharap sa lihim mong crush. Bigla akong pinagpawisan at kinabahan.Sa halip na sumagot ay hinila niya ako ng mahigpit. Isang mainit na yakap iyon. Parang nakayakap sa malambot at malambot na teddy bear.“Natutuwa akong opisyal na makilala ka, Harper. Welcome sa pamilya.” Bulong niya kaagad bago siya humakbang palayo.Dinala ako ni Gabriel sa out-door setup na maraming pagkain sa mesa. Ginalaw niya ako kaya umupo ako sa tabi niya.Nakuha ba niya na kinaiinisan ko ang kalapitan niya ng may dahilan?Sa loob ng ilang segundo, lahat ay naghuhukay."Kung gayon, Harper, anong trabaho mo?" Tanong ng mom ni Gabriel.Napalunok ako, ng lumingon ang lahat. Naiinis ako kapag nakatuon ang atensyon sa akin."Ako’y isang interior designer," Sagot ko, habang sinusubukang panatilihin ang eye contact.Kung mayroong isang bagay na itinuro sa akin ng aking mom, ito ay ang pakikipag ugnay sa mata ay mahal
"Kasal siya kay Ava?" Tanong ko na lubos at lubos na nabigla."Oo" Sagot niya tapos nanliit ang mata niya. "Bakit parang gulat na gulat ka sa balitang iyan?"Nagkibit balikat na sagot ko. "Marahil dahil gulat pa din ako."At ako nga. Hindi ko kailanman nakita ang pagdating nito. Wala kahit kaunti. Tulad ng sinabi ko, kinasusuklaman ni Rowan si Ava, kaya paano siya napunta sa kanya? Paano ang mga bagay nagbago ng sobra na siya ngayon ay masaya at kung ano pa man?Ang Rowan na naalala ko ay moody, galit, bitter at may chip na kasing laki ng isang buong galaxy sa balikat. Panay ang pagsimangot niya sa mukha at bihira siyang ngumiti. Nangyari ang lahat ng pagbabagong iyon pagkatapos niyang matulog kay Ava at makipaghiwalay kay Emma.Itong bagong version niya ang nagpaalala sa akin noong kasama pa niya si Emma. Dati ay nagliliwanag ang mukha nito sa tuwing nakikita siya o malapit sa kanya. Panay ang ngiti niya na para bang ang presensya lang ni Emma sa buhay niya ang nagpapasaya sa kan