Ava.Hindi ako nakatulog. Ang isip ko ay nasa buong lugar. Parang hindi pa rin totoo ang lahat. Narinig ko ang tungkol sa amnesia. May alam akong amnesia. Hindi ko lang akalain na isa ako sa mga taong maghihirap mula rito.Sobrang kakaiba sa pakiramdam na may ganitong malaking puwang sa aking memorya. Wala akong maalala pagkatapos kong magising. Wala sa mga taong nagsasabing sila ang aking mga magulang. Wala sa mga taong nagsasabing kaibigan ko sila. Wala akong naaalala tungkol kay Iris o sa lalaking nakabuntis sa akin.Atsaka, bakit ako makitulog sa ibang lalaki? At bakit parang walang problema si Rowan dito? Kalimutan iyan. Hindi siya galit dahil wala siyang pakialam. Pero bakit pa kami mag asawa kung nakipagtalik ako sa iba at nabuntis pa? At nasaan ang wedding ring ko?Pakiramdam ko marami akong namiss. Sa aking alaala, si Noah ay lima. Ngunit ang katotohanan ay nalampasan na niya iyon. Parang namiss ko siyang lumaki. Ibinahagi niya ang lahat ng mga alaalang ito sa akin, ngunit
Ngumiti sa akin si Rowan. "Bulaklak para sa isang magandang babae."Nagulat ako ng yumuko siya at hinalikan ako sa pisngi. Gulat na tinitigan ko ang kanyang lalamunan. Tingnan mo kung ano ang ibig kong sabihin kapag sinabi kong iba siya?Ang Rowan na kilala ko, hindi mahuhuling patay na humahalik sa akin kahit isang halik lang sa pisngi. Kaya ito ay isang bagong pag unlad. Isang hindi ako sigurado na handa na ako."Salamat," Ipinilig ko ang ulo ko para alisin ang pagkalito.“Handa ka na bang umalis?”Dahan dahang kinuha ni Noah si Iris sa mga kamay ko. Nakatitig siya sa kanya ng sobrang humahanga. Para siyang nagliwanag sa mundo niya. Habang bumubulong siya ng sweet nothings, nagising si Iris. Nakakagulat, hindi siya umiiyak. Nakatitig lang sa kapatid na may halong pagkabigla. Sanay na yata siya sa kanya.“Oo. Naka impake na lahat."“Mabuti, uuwi tayo sa oras ng hapunan.”Inalalayan niya akong bumangon sa kama. Pagkatapos ay kinuha niya ang aming mga bag at umalis kami sa silid
"May gusto akong ipakita sayo," Sabi ni Rowan sa akin habang naglalakad siya papunta sa guest bedroom.Tapos na akong pakainin si Iris, at ngayon ay mahimbing na ang tulog niya. Mabilis ngunit marahan, hinila ko ang aking utong mula sa kanyang bibig at tinakpan. Si Rowan ang asawa ko. Daan daang beses na niya akong nakitang hubo't hubad, ngunit iba ang pakiramdam nito sa di malamang dahilan, lalo na't nakatutok ang mga mata niya sa dibdib ko."Mas maitim sila kaysa sa naaalala ko," Bulong niya, halos sa sarili niya."Ano?""Ang iyong mga utong."Tumawa ako ng kinakabahan, ngunit hindi umimik. Ito ang unang pagkakataon na may sinabi si Rowan tungkol sa aking katawan. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin o kung paano magre react doon.Kahit na sa pambihirang pagkakataon na kami ay nagsesex, nagawa niyang tuluyang humiwalay sa proseso. Nakikita mo ba sa mga romance novel kung saan sinasamba ng lalaking lead ang katawan ng babaeng lead? O kung saan talaga siya verbal kung gaano kasek
Naglalakad ako papasok. Ang karpet ay pakiramdam na napaka plush. Para kang naglalakad sa mga ulap.Marahan kong inilagay si Iris sa kanyang crib bago kinuha ang baby monitor."Salamat. Malaki ang ibig sabihin nito.”Ngumiti siya. Gwapo talaga si Rowan, pero kapag ngumingiti o tumatawa, inaangat nito ang kanyang hotness sa ibang lebel.Tinitigan ko siya, ganap na natulala. Kahit kailan ay hindi siya ngumiti sa akin, at sa ngayon ay gusto ko lang itong ibabad."Halika, sa tingin ko oras na para sa hapunan. Sigurado ako na namiss mo ang lutong bahay na pagkain,” Inabot niya ang kanyang kamay na nagdadalawang isip kong ilagay ang kamay ko sa kanya.Nakaramdam ako ng spark dahil lang sa pagkakahawak niya. Isang uri ng kilig ang bumababa sa aking gulugod at hindi ko masasabi na kinasusuklaman ko ito.Bumaba na kami at nakitang nandoon na si Noah. Naghuhukay siya sa kanyang pagkain sa hapag kainan. Umupo na ako sa upuan ko at nagsimulang magserve. Ganoon din ang gagawin ni Rowan ng tu
"Pagkatapos ay sabihin sa kanya, ngunit gawin ito sa isang mabait na paraan, okay?""Sige."Bumalik na siya sa pagkain at hindi nagtagal ay natapos din siya. Umalis siya sa mesa at sinabi sa akin na maliligo siya bago siya matulog.Makalipas ang ilang minuto, natapos ko na ang aking hapunan. Pagod na ako, gusto ko na lang matulog. Bumangon ako, pagkabalik ni Rowan."Tapos ka na?" Tanong niya sabay upo.“Oo…Gusto ko munang tingnan si Iris, pagkatapos ay matulog ka na.”"Babangon ako sa ilang sandali."Tumango ako at pumunta sa master bedroom. Katabi lang ito ng kwarto ni Iris. Ng masiguro kong tulog na siya, dumiretso na ako sa kwarto ko.Nagpasya na ibabad muna ang pagod kong katawan, pinaligo ko ang sarili ko. Pumasok ako at hinayaan ko na lang na magulo ang isip ko. Napakagulo ng lahat simula ng magising ako. Gusto kong maniwala na nagbago ang mga bagay, ngunit hindi ko maiwasang maramdaman na may hindi tama.Ang pag uugali ni Rowan ay higit sa mga bagay na sa tingin ko ay h
Nagising akong nakahandusay sa ibabaw ni Rowan. Nakapulupot ang braso niya sa bewang ko at nasa ibabaw niya ang kalahati ng katawan ko.Dahan dahan kong inangat ang ulo ko mula sa dibdib niya. Ito ay isa pang bagong bagay para sa amin. Ang pagiging malapit ng aming posisyon ay pinapakita, na iisipin mo na nagmamahalan kami. Ako lang ang nakakaalam ng totoo. Merong pagmamahal sa aming kasal oo, Pero ito ay one sided.Dahan dahan akong bumangon. Hindi ko gustong gisingin siya. Kailangan ko ng oras para sa sarili ko. Oras na para subukan at mahuli sa kung ano man ang nangyayari. Pakiramdam ko ay bumaliktad ang buhay ko simula ng magising ako sa coma na iyon.Dalawang araw na ang nakalipas, ngunit ang dalawang araw na iyon ay naging rollercoaster ng mga kaganapan. Ngayon ay nauutal ako sa pagmamadali. Hindi ako sigurado kung dapat kong pagkatiwalaan ang aking mga mata o ang aking puso.Nakita ko ang bote ng gatas sa bedside table niya.Parang tatlong beses nagising si Iris. Sa unang d
Sinusubukan kong mag isip, ngunit walang saysay. Bumalik si Emma? Paano iyon naging posible?Ng umalis siya, nanumpa siyang hindi na babalik. Dinadalaw siya noon nina mother, father at Travis, ngunit hindi siya umuuwi. Hindi kahit sa bakasyon.Sa katunayan, ang aking pamilya ay pumupunta at nagpapasko sa kanya. Hindi ako naimbitahan. Bago pa matanda si Noah para maintindihan ang mga bagay bagay, nag iisa akong mag isa sa Pasko. Habang ang aking pamilya ay pumunta kay Emma,. Ginugol ito nina Rowan at Noah kasama ang kanyang pamilya, at gaya ng dati, hindi ako imbitado.Ang makita ko siya dito sa bahay ko ay isang ganap na pagkabigla. Sinabi niya sa akin noon na kung magkakaroon siya ng pagkakataon, babalikan niya kaagad si Emma. Lalo akong ginulo nito. Kung bumalik siya, bakit ako hinalikan ni Rowan? Bakit siya pa ang kasama ko?Tuluyan na akong umalis sa kamay niya. Nagmura siya, kahit na hindi ko alam kung ito ay dahil lumayo ako sa kanya o dahil nakita kami ni Emma na naghahalika
Hindi man lang namin napansin na nakapasok na pala siya sa kwarto. Nakasandal siya sa doorframe habang nakahalukipkip ang mga kamay sa dibdib, dahilan para bumuka ang biceps niya. Naka white V-neck tshirt siya at black jeans. Basa pa ang buhok niya at nakatapak."Ibig mong sabihin tulad ng isang baka o iyong iba pang mga hayop na pinapanood ko sa palabas sa bukid?" Tanong ni Noah, ang mga mata niya ay mula sa akin patungo kay Iris pagkatapos ay sa kanyang father.Si Iris ay kuntentong humiga sa aking mga bisig pagkatapos mag belching, ganap na hindi alam na pinag uusapan namin siya at ang kanyang mga paraan ng pagpapakain.“Oo. Ganyan talaga,” Nakangiting sagot ko.Ang kanyang mga mata ay hindi nakatutok saglit bago pumikit sa hindi pagkagusto."Iyan ay ganap na kasuklam suklam," Sabi niya, na umaatras sa akin na parang nag aalsa ako. "Sa tingin ko mas gusto niya ang kanyang bote."Ang kanyang mga mata ay patuloy na lumilipat mula sa aking dibdib kay Iris."At paano kung wala ka
Hey Loves, so I’m just from reading you comments and you’ve really told me how you feel😅.Everyone is entitled to their own opinion and I respect that. I can’t do anything to change them and that’s is completely okay.I’ve gotten some really good criticism and I want to thank those who have pointed me towards my mistakes. I always struggle with writing an ending and that’s why it can sometimes come off as rushed. Don’t worry I’ll be working on that in my next book.As for Emma and Calvin, I want you all to understand that this was always the way it was supposed to end, at least in this book.Emma didn’t love Calvin, she was sorry for what she did but she never loved him with same depth he loved her. In other words, she loved him but she wasn’t in love with him. Calvin deserved to feel that love with someone else given that Emma couldn’t reciprocate. Go back to some of her therapy sessions and you’ll realize that yes she was remorseful but not because along the way she fell in love
Harper.Lumulutang ako sa isang malambot na puting ulap ng pagtulog. Mainit ang pakiramdam ko, naramdaman kong may kapayapaan, at naramdaman kong mahal ako.Dahan dahan, nagsisimula akong magising. Si Gabriel ay nasa likuran ko, ang kanyang mga braso sa paligid ng yakap. Ginagawa niya ito sa tuwing natutulog tayo. Hawakan mo ako ng mahigpit sa kanyang mga bisig na parang natatakot na mawala ako kung hindi siya.Kumalas ako ng kaunti na sinusubukan na makalabas ng kanyang mga braso. Sa halip na palayain ako, hinigpitan niya ang kanyang mga kamay, na nagtutulak sa akin na mas malapit sa kanyang katawan.Huminto ako kapag naramdaman ko siya. Kapag naramdaman ko ang kanyang hindi mapag aalinlanganan na matigas na kahoy sa umaga. Ang aking mga hormone ay sumusulong at kaagad ko siyang gusto. Gusto kong maramdaman itong ibaon sa loob ko.Mayroon kaming isang malusog na sekswal na buhay, ngunit may mga oras na gusto mo lang. Sa tatlong mga bata, kung minsan mahirap na walang tigil na nag
"Sigurado," Ibabalik niya ang aking ngiti tulad ng paglalakad sa amin ni Killian."Narito ako upang nakawin ng aking magandang asawa." Ang kanyang tinig ay raspy at hindi ko maiwasang matunaw sa timbre. Ito ay sobrang sexy."Sayo na siya." Binitawan ako ni Calvin at humakbang sa tabi bago maglakad palayo.Hinila ako ni Killian sa kanyang mga bisig, tinitiyak na walang puwang sa pagitan namin. “Okay ka lang ba? Ang iyong likod ay nasasaktan? Ang iyong mga binti? "Tingnan kung ano ang sinabi ko sa iyo? Siya ay isang pating bilang isang abogado ngunit nagmamalasakit at mapagmahal bilang asawa. Hindi ko rin alam na may tipo ako hanggang sa makilala ko siya."Okay lang ako, mahal ko, medyo nagaalala," Tawa ko, itinulak ang aking sarili na mas malapit sa kanya."Sinabi ko na ba sayo na mahal kita?" Tanong niya.Hindi ko maiwasang mapangiti habang itinutulak ko ang aking sarili ng tumingkayad at bumulong malapit sa kanyang mga labi. "Halos isang libong beses ngayon, hindi na ako ay na
Si Molly ay isa sa aking mga abay na babae at ganoon din sina Ava, Connie, Letty, Harper at Kinley. Sila ay naging aking mga batang babae sa nagdaang apat na taon mula nang aksidente. Siyempre, hindi ko mapalitan si Molly, siya ang aking pinakamatalik na kaibigan, ngunit nagpapasalamat ako na mayroon ako sa kanila.Dagdag pa, kahapon sinabi sa akin ni Molly na iniisip niya na lumipat dito. Tuwang tuwa ako. Mahal ko siya. Ngunit inamin namin na mahirap gawin ang buong pagkakaibigan na malayo. Ako ay matapat sa buwan na siya ay nasa paligid.Bumagsak ang musika at lumapit si Gunner, sinira ang lahat ng iba pang pag uusap."Maaari ba akong magsayaw sayo, Mom?"Mayroong isang serye ng mga aaws at isinusumpa ko ang aking puso ay natutunaw mismo sa lugar."Syempre, aking gwapong lalaki anak," Sagot ko bago kunin ang kanyang kamay.Si Gunner ay labing apat, ngayon ay isang teenager. Maniwala ka ba diyan? Siya ay kasing taas ko at sigurado ako sa ilang taon na siya ay magiging mas mataas
Emma.Sumasayaw ako kasama si Molly, pinahihintulutan ang musika na maghugas sa akin. Medyo masakit ang likod ko, pero hindi mahalaga kapag sobrang saya ko.Ang aking damit ay kumikislap sa paligid ko habang sinisigaw namin ang lyrics ng Cruel Summer ni Taylor Swift sa tuktok ng aming mga baga. Sumama sa amin si Ava, na buntis nang husto. Natawa ako dahil iniisip niya na sumasayaw siya, ngunit hindi. Hindi ko rin alam kung anong tawag sa ginagawa niya.Mabibilang ko ang ilang beses kung kailan ako naging pinakamasaya. Ang isa ay noong nakapasa ako sa bar exam. Ang pangalawa ay noong tinawag ako ni Gunner na mom sa unang pagkakataon sa mahabang panahon. At ang pangatlo ay ngayon. Sa araw ng aking kasal.Tama ang narinig mo. Kakakasal ko pa lang at hindi ako magiging mas masaya.Natandaan ang cute lawyer na sinabi ko kay Ava noong birthday ni James? Well, hindi siya sumuko, kahit ilang beses ko siyang tinanggihan. Panay ang tanong niya, at ang ibig kong sabihin, ay halos araw araw s
Kaya dumating na tayo sa dulo ng Ex-Husband’s Regret at sa mga side story. Gusto ko lang magpasalamat sa lahat ng pagmamahal at suporta mo sa librong ito. Ito ang pinakamahabang librong naisulat ko at sa ngayon ang pinakamatagumpay kong libro. Hindi ito magiging matagumpay kung hindi dahil sa iyong suporta. Kaya kaysa sa inyo. maraming salamat po. Salamat sa iyong paglalakbay mula sa simula hanggang sa katapusan. Ibig sabihin ang mundo ay nananatili ka sa akin.Ngayon, gusto kong iannounce na susunod na ang kwento ni Noah. Ito ay tinatawag na [The Billionaire's Fight For Redemption] Inaayos ko pa ang plot, pero magiging available ito sa kalagitnaan ng Oktubre, kaya abangan ito. Magkakaroon tayo ng side story tungkol kay Gunner at malamang isa pa tungkol kay Lilly.Narito ang isang sneak peek ng The Billionaire's Fight for Redemption. Ito ay isang magaspang na draft.Sierra.Naglalakad ako sa aisle. Bumibilis ang tibok ng puso ko at mabagal ang mga hakbang ko. Ang mga rosas at putin
Makalipas ang tatlong taon.Emma."Seryoso, Emma, kailan ka magsisimulang makipag date?" Tanong ni Ava, umupo sa tabi ko.Tumingin ako sa likod bahay at hindi ko mapigilan ang ngiti na namumuo sa aking mga labi. Ngayon ang kaarawan ng anak nina Travis at Letty. Si James, na ipinangalan sa dad namin, ay mag iisang taon na ngayon.Nagpakasal sina Letty at Travis mga dalawang taon na ang nakalilipas. Nagpropose agad si Travis. Nagising ako pagkatapos ng aksidenteng iyon na muntik ng kumuha sa buhay ko. Nagtataka siguro kayo kung ano ang nangyari sa driver. Well, siya ay kasalukuyang nagsisilbi ng limang taong sentensiya para sa walang ingat na pagmamaneho. Sana natuto siya ng leksyon.Bumalik kina Travis at Letty. Sa tingin ko nakita niya ako sa ospital napagtanto niya kung gaano kaikli ang buhay. Nag propose siya at sinabi ni Letty na oo. Nagpakasal sila sa isang magandang kasal sa spring.Bilang resulta ng pagiging kaibigan ni Ava, dinala ako sa kulungan. Nagpakasal sina Connie
“Hindi! Kailangan kong itulak,” Ungol ko, hinawakan si Gabriel sa sando.Para akong baliw. Para akong nawalan ng malay. Ang sakit ay talagang nababaliw sa akin.Buti na lang at nakarating kami sa kwarto bago ako manganak sa hallway ng biwist na ospital. Nakahinga ako ng maluwag ng makarating kami sa kwarto at sinimulan na nila akong ihanda.Nasa loob na si Ava. Nagpapasalamat ako na may taong nakakaunawa kung ano ang pakiramdam kapag literal na nahati ang iyong ari sa dalawa upang ang isang maliit na maliit na tao ay makapasok sa mundo."Hindi na ako makapagpigil," Sigaw ko bago umakyat at itinulak ang lahat ng mayroon ako.Sumpa ko nararamdaman kong nahati ang pwetan ko at nakakadagdag lang ito sa sakit ko."Kasalanan mo ang lahat ng ito!" Sigaw ko kay Gabriel habang nakahawak sa kamay niya na nakakamatay.Nakatitig ako sa kanya. Mabilis na pumapasok ang aking mga hininga at ang aking mga butas ng ilong ay pumutok sa pagsisikap na kumuha ng mas maraming hangin sa aking mga baga
”Ayos lang ito, Lily-Bear. Magkakaroon lang ako ng baby… Natandaan mo ano sinabi ko kapag mangyayari na ito?”Tumango siya. “Opo. Sabi mo na mahihirapan ka, pero hindi dapat ako magalala dahil iyon ay parte ng pagdala ng bata sa mundo.”“Mabuti,” Napangiwi ako habang isa pang contraction ang naganap. “Nangyayari ito sa ngayon, kaya huwag kang magalala.”Kinuha ni Gabriel ang kamay ko at tinulungan ako palabas ng kwarto. Huminga ako sa ilong ko at palabas sa bibig ko, pero maging totoo ma tayo. Hindi talaga iyon nakakatulong. Hindi ba?“Hindi ko lang maintindihan. Bakit kailangan mo mahirapan? Hindi ba pwedeng lumabas ang baby ng hindi ka nahihirapan?”Ang huling bagay na gusto ko ay ang matrauma ang anak kong babae sa pagpapaliwanag sa kanya na ang sakit ay kailangan para itulak palabas ang baby mula sa loob ko. Gusto niya na malaman kung bakit ang baby ay kailangan itulak palabas at ipapaliwanag ko na dahil ang baby ay malaki at ang daanan niya ay maliit, kaya ang mga contraction