กับดัก บทที่ 21 : คนที่ดื้อกว่า NC20+

"อือ"

เสียงครางในลำคอบ่งบอกถึงความพึงพอใจ มือหนากดท้ายทอยไม่ให้คนตัวเล็กหันหน้าหนีริมฝีปากแดงกดทับจูบอย่างดูดดื่ม

เมื่อจูบจนพอใจก็ค่อย ๆ ผละออก ทั้งคู่สบสายตาก่อนที่คนตัวสูงจะถูกดันให้นอนราบลงบนเตียง โดยมีเธอขยับขึ้นคร่อมเขาเต็มตัว

พึ่บ!

กระดุมเสื้อเชิ้ตถูกเธอปลดออกหมด เผยให้เห็นแผงอกกว้างและรอยสักบนร่างกาย เขายันตัวลุกขึ้นและยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ซุกหน้าลงซอกคอเขา ในขณะที่เธอค่อย ๆ ถอดเสื้อเขาออกแล้วโยนไว้ปลายเตียง

"เดี๋ยวมันแดง" เสียงเล็กห้ามปรามเมื่อรู้สึกถึงความเจ็บแปลบบริเวณคอ แต่ยิ่งห้ามก็ยิ่งยุ เพราะเขาแทบจะไม่ฟังเสียงของเธอเลย

"แล้วไง" มือหนาเลื่อนชุดเดรสขึ้นแล้วถอดมันออก ร่างบางมีเพียงบราเซียลูกไม้สีดำและแพตตี้ตัวจิ๋วปกปิดเท่านั้น

"อย่ามอง...ได้มั้ย" ถึงในห้องจะมีเพียงแสงไฟจากนอกบ้านส่องสะท้อนเข้ามา แต่เธอก็เห็นสายตาของคนตรงหน้าได้ชัดเจนว่ามีความกระหายมากแค่ไหน

"ทำไมล่ะครับ ก็สวยขนาดนี้"

การ์เนทพรมจูบไปลำคอ ไล่ลงมาจนถึงเนินอก มือหนาเอื้อมไปด้านหลัง ปลดตะขอและดึงบราเซียออก อกอวบเผยปรากฏต่อหน้าเขา

"อ๊ะ"

เธอหลุดครางออกมาเมื่อโดนริมฝีปากร้อนก้มครอบครองเม็ดชมพูชูชัน การ์เนทกอดโอบให้ต