Novels by อิษสรา | ISSARA

ณ คลับการ์เบรียลล่าก๊อก ก๊อก ก๊อก"มีอะไร"ร่างสูงนอนเหยียดบนโซฟาแล้วตะโกนถามออกไปนอกห้อง สายตามองทอดยาวไปยังผู้หญิงขึ้นมาหาเขา ผู้หญิงเหล่านั้นก็แค่ของแก้เบื่อ เขาไม่ใช้ซ้ำและไม่เคยวนซ้ำกับใคร"กลุ่มคุณเฮเลนมาแล้วครับ""อือ" เขาขานรับอย่างไม่ใส่ใจ วันนี้เป็นงานแต่งของเธอ ตำแหน่งของเฮเลนก็เทียบเท่า

"ไม่มีไปที่ไหนเหรอครับวันนี้" การ์เนทเดินเข้าไปถามปู่ถึงในห้องทำงาน"อยากให้พาไปที่ไหนก็พูดมาเลย" เขาแกล้งพูดแหย่หลานตัวเอง ก็เดี๋ยวนี้การ์เนทดูจะอยากไปข้างนอกมากขึ้น เหมือนว่ารอจะได้ไปเจอใคร"เปล่าครับ""ถ้าอยากไปหาหนูคิมก็คงต้องรอไปก่อน" ปู่ของเขาพูดขึ้นในขณะที่หลานชายกำลังจะหันหลังเดินออกจากห้อง

"เจ้าบ่าวชื่ออะไร" เขาถามย้ำอีกครั้ง"...." ตาคมหันไปจ้องหน้าคนถาม ทำให้เขาเกิดอาการกลัวขึ้นมา"นี่ หยุดมองคนอื่นสายตาไม่น่ารักนะ" เสียงดุของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขาหันไปมองเธอ"....""เป็นเจ้าบ่าวต้องทำหน้าให้มีความสุขสิ ยิ้มน่ะยิ้ม" เธอเอานิ้วฉีกยิ้มปากตัวเอง เพื่อทำให้เขาดู"...." จำเป็นด้วยหรือไง

"งั้นเอาแบบนี้ ย่าขอทำนายให้หลานได้มั้ยจ้ะ""...ไม่เอาครับ""สักหน่อยนะ ย่าอยากดูให้หลาน"ย่าของเขาไม่ฟังคำปฏิเสธ เธอกางกระดาษเปล่าขึ้นมาและเขียนวันเกิดของเขาลงไปในนั้น"..." การ์เนทนั่งมองย่าของเขาขีดเขียนอยู่สักพัก ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นสบตาเขาและส่งยิ้มกว้าง"มันพอดีกันเกินไป..." คำพูดของย่าทำให

"ฮึก ฮือ!"ย่าของเขาร้องไห้พร้อมกับกอดร่างไร้วิญญาณของลูกชายไว้แน่น ลูกชายของเธอก็คือพ่อของการ์เนท เขายืนมองร่างของพ่อที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีขาวนอนราบอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลตลอดระยะเวลาที่เกิดมา เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าพ่อเคยคุยกับเขาบ้างหรือเปล่า ความผูกพันและความรัก เขาจึงไม่เคยได้รับมันเลยจากทั้งพ่อแล

"ดอกไม้แหละ..."เสียงแหลมเล็กดังมาจากด้านหลัง ทำให้การ์เนทสะดุ้งด้วยความตกใจ เขาหันหลังกับไปมองก็ต้องตกใจมากขึ้นไปอีก เมื่อหน้าของเธออยู่ห่างจากเขาไม่ถึงคืบ"คิม...ไม่เล่นแบบนี้" ผู้เป็นพ่อออกปากดุลูกสาวตัวเอง เธอส่งยิ้มกว้างให้เขาและยกมือไหว้คุณปู่"สวัสดีค่ะ" เด็กสาวยิ้มกว้างด้วยความสดใส ส่วนเด็กช

เขาเอื้อมมือมาเพื่อที่จะปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม แต่ฉันสะบัดหน้า และพยายามดิ้นออกจากมือของเขาที่จับแขนฉันไว้ แววตาที่มองมาเริ่มอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด เสแสร้งงั้นสินะ“ปล่อยได้แล้ว นี่ฉันถามหน่อยว่าพี่ขายฉันไปเท่าไร” ฉันจะเอาเงินไปคืนเพื่อซื้อตัวฉันคืนเองเนี่ยแหละ!“ไม่ต้องรู้หรอก เธอไม่มีปัญญาหามาคืนแน่” ตาดุมองหน้าฉันอย่างเอาจริง“หึ! ทำไมจะหามาคืนไม่ได้ ในเมื่อพี่ขายฉันให้นายเพื่อแลกกับเงินได้ ฉันก็จะขายตัวเองให้คนอื่น เพื่อเอาเงินมาคืนนายไง”ปึก!เขาเปลี่ยนจากกอดมาเป็นจับฉันกดลงไปบนโต๊ะทำงานด้านหลังแทน ข้อมือเล็กทั้ง 2 ข้างถูกมือหนากดลงตรึงไว้เหนือหัว เส้นเลือดตามข้อมือเริ่มปูดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เพราะความแค้นและความปากดีทำให้ฉันพูดออกไปอย่างหมดความอดทน สายตาของเขาที่มองมาเริ่มแสดงถึงความสมเพชอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งก่อนหน้านี้เขาไม่เคยมองฉันด้วยสายตาแบบนี้มาก่อนเลยสักนิด“ผู้หญิงอย่างเธอนี่ ฉันคิดถูกหรือเปล่าที่ยอมเอาเงินไปโยนทิ้งเพื่อให้ได้ตัวเธอมา”“ขอโทษนะ พอดีว่าผู้หญิงอย่างฉันมันก็ไม่เคยขอให้นายเอาเงินมาโยนทิ้งเพื่อแลกกับฉันนี่” ยิ่งเถียงมากเท่าไร มือหนาก็ยิ่งบีบข้อมือฉันแรงมากขึ้น

ห้องทำงานของคินก๊อก ๆ !“คุณราฟามาแล้วค่ะคุณคิน” เสียงเลขาบอกพร้อมกับเจ้าของชื่อเดินเข้ามา“ดี” ผมทักทายอย่างคุ้นเคย ถึงจะเป็นเจ้าชาย แต่เพราะสนิทกันมาตั้งแต่ตอนเด็กทำให้ไม่ต้องมีพิธีอะไร“เออ” ไร้ซึ่งมารยาทเหมือนเดิม“มีธุระอะไร ไม่เคยอยู่ติดประเทศตัวเองบ้างเลยนะ” ราฟาทำท่ายักไหล่แบบไม่แคร์ในคำพูดของผมเลยสักนิด“คุณหญิงพิมพาเชิญมางานวันเกิดน่ะ เลยแวะมาหามึงก่อนเลย พอดีว่ากูได้รู้ข่าวร้อนมาว่ามึงไปซื้อหุ้นของอาร์วีเค ไว้ในมือแล้วเหรอ” จมูกไวจังนะ“อือ”“เฮ้ย! ได้ไง บริษัทนั้นดูท่าไปได้สวย ไม่น่าเทขายหุ้นเยอะขนาดนั้น” ไอ้เจ้าชายดูตกใจมากที่ทุกอย่างเป็นความจริง“ไม่ได้สนใจหุ้นนี่ สนใจคนมากกว่า” โซยู ถ้าคิดจะอยากได้เธอ ผมก็ลงทุนละนะ ลงทุนเยอะมากซะด้วยสิ“มึงสนใจใคร อย่าบอกนะว่าสนใจผู้บริหารสาวสวยแห่งอาร์วีเค ““ก็มีคนเดียวนั่นแหละ” ผมตอบกลับอย่างหงุดหงิด“กูว่ามึงขายต่อมาให้กูดีกว่า จ่ายเพิ่มอีกเท่าตัวเลย” นั้นไงว่าแล้ว ไอ้นี่ต้องการกวนประสาทละสิ กว่าจะทำให้พี่เธอยอมขายหุ้นได้มันยากขนาดไหน“เก็บเงินไว้อม”“อะไรกัน ปกติมึงไม่เคยหวงอะไรกับกูเลยนะ แต่นี่เกิดอะไรขึ้น” ราฟามองอย่างจับผิด“เอ

“ต้องการอะไร”ฉันหยุดยืนตรงหน้าของผู้ชายที่ยืนพิงขอบโต๊ะจ้องหน้าฉันเช่นกัน เขาไม่ยอมพูดอะไร เพียงแต่เดินเข้าไปในห้องทำงานของฉันอย่างถือวิสาสะ และมองไปรอบห้อง“อยากได้ห้องทำงานห้องนี้”“ไม่จำเป็นก็ได้มั้งคะ เพราะฉันจะไม่ยอมเซ็น” เข้ามาก็มาบอกว่าอยากได้ห้องทำงานฉัน มันจะมากไปหน่อยมั้ง“ก็อย่างที่บอก ผมอยากได้ห้องทำงานห้องนี้ เพราะอีกไม่นานผมจะเข้ามาถือหุ้นใหญ่สุดในบริษัทนี้แล้วนะ ยังไม่ได้อ่านจดหมายเหรอครับ” เขาพูดพร้อมนั่งพิงมองหน้าฉันอย่างหาเรื่องผมดำสนิท ผิวขาวยิ่งกว่าผู้หญิงบางคนซะอีก ดวงตาสีนิลมีเสน่ห์ สันจมูกโด่งรับกับรูปหน้า ริมฝีปากแดงนั่น สรุปถ้าไม่ได้เป็นหมอนี่ฉันจะยอมรับเลยนะว่าเป็นผู้ชายที่เพียบพร้อมมากคนหนึ่ง แต่เพราะเป็นเขา คนที่ฉันเกลียดเข้ากระดูกดำ“อ่านแล้ว ก็บอกไปแล้วไงว่าจะไม่เซ็น” ฉันพูดอย่างอดทน ใจเย็นไว้โซยู“งั้นเหรอ”“ฉันจะหาเงินมาคืน”“ได้สิ ก่อน 5 โมงเย็นวันนี้ ฉันจะรอ” จะบ้าหรือไง“เป็นบ้าหรือไง ไม่ใช่เงินหลักร้อยนะ”“ก็ถ้าไม่มีปัญญาก็อยู่เงียบ ๆ แล้วเซ็นรับไปแค่นั้น คิดถึงความปลอดภัยของพี่เธอด้วย ฉันไม่ใช่คนใจดีหรอกนะ เงินจำนวนขนาดนั้นน่ะ” จะเอาคืนฉันมากกว่า

ร่างบางในชุดกระโปรงสีขาวยาวพอดีเข่า สายฝนที่โปรยลงมาอย่างบ้าคลั่งไม่ได้ทำให้ใจที่ร้อนรุ่มของเธอเบาบางลงได้เลย ความแค้นที่สุมอยู่ในใจรอวันระเบิดออกมาโซยูเดินมุ่งหน้าไปยังสุสานเก็บศพของพ่อแม่และน้องสาวอันเป็นที่รักของเธอ พ่อและแม่ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิตในตอนที่เธออายุได้เพียง 17 ปี ทิ้งให้เธออยู่กับพี่ชายและน้องสาวเพียงลำพัง แต่โชคยังดีที่มีคุณป้าและคุณลุงคอยดูแลพวกเขาทั้ง 3 คน และคอยบริหารงานบริษัทของพ่อเพื่อรอวันเวลาที่เธอและพี่ชายจะเรียนจบเธอคิดไว้ว่าสักวันหนึ่งชีวิตที่เหลือกันแค่เธอ 3 คนพี่น้องจะมีความสุข ได้อยู่ด้วยกันแม้จะเหลือกันแค่ 3 คน แต่ทุกอย่างก็ต้องมาจบลงเมื่อปีที่ผ่านมา น้องสาวที่เธอรักยิ่งกว่าชีวิตต้องมาตายเพียงเพราะผู้ชายเลวคนหนึ่งทำเธอท้องแล้วไม่ยอมรับ ผู้ชายคนนั้น ภาคิน พงศ์สานุกรณ์ ฉันจดจำชื่อนั้นได้ดีร่างบางเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าโกศใส่อัฐิทั้ง 3 อันที่เรียงอยู่ข้างกัน เธอก้มลงวางช่อดอกไม้ลงอย่างเบามือ มือบางกวาดปัดเศษใบไม้ออกจากรอบโกศทั้งสาม“พ่อคะ แม่คะ...ยูโร... อยู่ทางนั้นให้มีความสุขนะคะ ไม่ต้องเป็นห่วงโซยูกับพี่ เรื่องทางนี้เรา 2 คนจะจัดการให้เอง...”

ลลินทิพย์ อินนุภาพงศ์ชื่อเล่น โซยู อายุ 27 ปีรองประธานกรรมการบริษัท อาร์.วี.เค จำกัดผู้นำเข้ารถยุโรป 1 เดียวในประเทศ ไฮโซสาวสวยชื่อดัง ทุกอย่างในชีวิตของเธอดูสวยหรู และเพียบพร้อม แต่เมื่อวันหนึ่งน้องสาวที่เธอรักมากที่สุดยิ่งกว่าชีวิตต้องมาฆ่าตัวตาย เพราะผู้ชายสารเลวคนนั้นที่มันไม่ยอมรับลูกในท้องของน้องสาวเธอ ความแค้นทุกอย่างที่อยู่ในใจรอวันแก้แค้น และเอาคืน และเหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งเธอเข้าไปอีก เมื่อพี่ชายที่ติดการพนันได้นำหุ้นบริษัทเกินครึ่งไปเสนอขายเพื่อแลกกับการใช้หนี้ และหนีเอาตัวรอดไปคนเดียว ให้กับคนคนนั้น คนที่เธอเกลียดภาคิน พงค์สานุกรณ์ชื่อเล่น คิน อายุ 28 ปีประธานกรรมการสูงสุดบริษัท เจ.ที กรูปมหาชนจำกัดผู้ส่งออกอาหารแช่แข็งรายใหญ่ และ 1 เดียวในประเทศ และยังเป็นหุ้นส่วนรายใหญ่ของกาสิโนในอีกหลายประเทศทั่วโลก เขาโดนเข้าใจผิดว่าเป็นคนทำให้น้องสาวเธอต้องฆ่าตัวตาย แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดเลยสักนิด แต่เพราะดันไปสนใจในความหยิ่งยโส ความปากร้ายไม่ยอมใครของเธอ ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ดื้อรั้นเท่าเธอมาก่อน ทุกคนยอมสยบต่อเขา ทำให้เขายังไม่ยอมบอกความจริงใด ๆ กับเธอ เพื่อที่