กับดัก บทที่ 25 : หลุมพราง

(ด้านการ์เนท)

ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้าดังขึ้นจากด้านหลังของชายหนุ่มที่เป็นนายใหญ่ของที่นี่ ภายในห้องรับแขกมีชายสูงวัยอีกสองคนนั่งอยู่ตรงหน้าเขา

"อนุญาตครับ" เสียงลูกน้องของเขาดังขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามายังหายในห้อง

"...." ทั้งห้องเข้าสู่ความเงียบ

"นายหญิงมาครับ" การ์เนทหันมองผู้ชายสองคนที่อยู่ตรงหน้าทันที

"หนูคิมเหรอ" คุณปู่ของเขาเรียกชื่อเธอด้วยความดีใจ เพราะท่านเอ็นดูเธอมาตั้งแต่แรกเห็นแล้ว

"ว่าจะเซอร์ไพรส์ลูกสาวสักหน่อย สงสัยความจะแตกซะแล้ว"

ผู้ชายอีกคนคือพ่อของหญิงสาวที่เป็นนายหญิงของที่นี่ การมาของเขาตั้งใจจะปิดเป็นความลับ เพราะท่านต้องการมาพบคุณปู่ของเขาก่อนที่จะไปเจอกับลูก ๆ แต่ดูท่าว่าเธอจะมาได้ถูกเวลาซะด้วย

"เดี๋ยวผมจัดการเอง...บอกเธอว่าฉันไม่อยู่" คนของผมรับคำสั่งและเดินออกไปทันที

ตลอดเกือบอาทิตย์ที่เขารอเธอมาง้อ แต่แม่คนซึนกว่าจะรู้ตัวก็ใช้เวลานานซะเหลือเกิน เขาเองก็เกือบจะข่มใจตัวเองไม่ไหว การไม่เจอหน้าเธอเป็นอาทิตย์ก็ทำเขาทรมานไม่น้อย

คนอะไรก็ไม่รู้ ปากแข็ง ปากหนัก ซึน ไม่รู้ความรู้สึกตัวเอง ก่อนที่ทุกอย่างจะถึงกำหนดเขาต้องเริ่มทำให้เธอรู้ความรู้สึกของตัวเองได้แล้ว

"จะดีเหรอ