KABANATA 05

KABANATA 05

Nagpatuloy ang kasiyahan nang araw rin na iyon, lalo na para sa mga bata. Piniringan ang bawat isa at binigyan ng tatlong pagkakataon upang mahampas ang isang paso at pakwan. Gamit ang isang duspordos na hindi ganoon kahabaan.

Tatlo ang klase ng laro para sa mga bata, pukpok palayok at pakwan, pabilisan makaubos ng mansanas at kakanta ng favorite song sa maayos na pagbigkas habang may laman na marshmallows ang bibig.

Everything that happened was to made their spirit's high. Kajic's anger towards Sting has also disappeared. Ultear was also able to enjoy especially whenever she sees the pleasure on the face of her son who was  even able to jump because of too much happiness.

Ngunit sa tuwing matatapos ang palaro para sa mga bata. Nag-uumpisa nang manlamig at mamawis ang mga kamay ni Ultear pati na rin ang kaniyang binti ay nangangatog na sa sobrang kaba.

Every time the game was about to start for the adults, Ultear gets up and goes to the front with Sting as well. But not to be a partner of each other in the game but to be a judge for the three pairs that will accept the challenge.

She feels relieved after the party was over.

"Ultear!" pukaw ni Kylie sa kaniya atensyon.

Umupo si Kylie sa kaniyang tabi at hinaplos ang buhok ni Kajic na ngayon ay malalim ang pagkakatulog sa mga bisig ni Ultear.

Kajic looks so tired because playing their activities. So he wasn't able to have dinner yet, and those kids he played along was knock out also.

Like her child, she lost her energy and her eyes showed fatigue as well. She just forces herself into every move she makes and not to looked shame. Even though she wanted to close her eyes for a little bit of time. She didn't try it. Maybe if she fell asleep she won't be able to wake up on time and they will be spending their morning in Vince's house. That will make another embarrassing moments for her.

Nakakaramdam na siya nang hiya para kay Kylie dahil na rin sa mga nakakahiyang pangyayari kanina at kung kakapalan man niya ang kaniyang mukha para makitulog sila ay wala rin mangyayari. Nakareserve na ang dalawang guest room para sa pamilya nina Nate at Jake.

Hindi rin naman ganoon kalayo ang rest house na mayroon sina Kylie sa lugar kung saan si Ultear na nag-stay. It's just thirty minutes away .

She looked outside. It was dark all around, and after a few minutes, it was time for Kylie to take them home. Her friend forced them not to go home already because she want them to take their dinner here. So that she won't worry about cooking their food for them to eat when they got home. 

"Tired?" dagdag pa ng kaibigan.

"Definitely tired," sagot niya at hindi na napigilan ang sarili na hindi humumikab.

"I'm tired too, but I can still take you guys home," she stated.

She shaked her head, disapproving from what her friend said ."You don't have to go with us, it might be bad for your baby. In the two of us, you should be the one who needs to rest. So that your baby will be fine. Go ahead, take a rest. Vince can handle these things."

"No, I can take care of myself, don't worry about me." She gave her a positive smile.

Hindi na nakapagsalita pa si Ultear nang makarinig sila ng boses.

Sabay nila na nilingon ang lugar kung nasaan si Vince. He called them para sabihin, he is ready to drive. Katatapos kang kasi nito na hugasan ang plato na ginamit nila.

They headed to the garage. Tahimik na ang paligid at tanging ang ilang sasakyan na lang ang dumaraan ang nagbibigay ingay sa paligid. Humampas din ang malamig at sariwang hangin sa kaniyang mukha.

"Sh*t!" Ang pagmumura ni Vince ang tanging bumasag sa katahimikan na kumakain sa buong paligid. Kamot-kamot nito ang batok at problemadong nakatingin sa kanila. "I'm sorry, Ultear. Hindi ko alam, and hindi ko rin napansin na plat pala ang likod nito."

Marahan na itinaas ni Ultear ang kaniyang anak sa bisig niya upang hindi ito dumulas at malaglag. Nilingon niya ang gulong na tinutukoy ni Vince.

Plat nga ito. Iyong tipong walang kahit na anong hangin ang nasa loob, at hindi lang isang gulong, kung hindi dalawa.

"D*mn! Jake didn't even tell me that it's flat, he was the last person who used it." Vince turned to her. "I'm really sorry, Ultear. Sweetheart and I can't take you home right now."

"It's okay, Vince," she smiled like it's not a big deal.

But to be honest, she just forced herself to smile in front of this two people. So they wouldn’t see the disappointment she was feeling on. Hindi naman niya puwedeng sisihin ang dalawang ito dahil sa totoo lang ay wala naman silang kasalanan sa nangyari, and hindi niya rin puwedeng sisihin si Jake. Dahil walang mayroon gusto sa nangyaring ito.

"May taxi naman na dumadaan dito, hindi ba? Magpapara na lang kami." Ngunit hindi iyan ang tumatakbo sa isipan ni Ultear. Kung kanina niya pa nalaman iyon, hindi sana kanina pa pala sila nagpara ng taxi.

"No..." Kylie stopped her. "It's quite late and we don't know if the driver's intentions are good for you to ride. There are a lot of rumored women being raped and killed, and that's not all, they're being thrown out the bridge."

She couldn't help but laugh because of what her friend had said. "Kylie, don't be paranoid. There are still a lot of women who can go home safely."

"NO! You need to listen to me. You will get inside Sting's car, and he will drive you home. The house where you two stayed is not that further away." She turned to Sting with a brighter smile on her face. "It's not a big deal, right?"

"Yeah. It's not really a big deal," Sting answered immediately.

Hindi napigilan ni Ultear na mapatalon sa sariling kinatatayuan at mabilis din na gumuhit ang gulat sa kaniyang mukha dahil sa pagsulpot ni Sting sa kaniyang likuran.

D*mn! What is he doing here? Hindi niya man lang nagawang mapansin ang presensya nito na naglalakad at tumayo mula sa kaniyang likuran.

His hands were on his pockets and the tiredness on his face was painted. Nahuli pa ni Ultear ang palihim na paghikab ni Sting.

"N-No. Hindi ako papayag!" saad niya para maitago ang gulat sa kaniyang mukha. Pinilit niya ang kaniyang sarili na lakasan ang kaniyang loob. Dahil sa totoo lang ang kaniyang mga binti ay kusa nang hahakbang paurong at babagsak.

Naiilang man ngunit sinubukan niya pa rin na tinignan ang binata, na ang mga mata rin nito ay nasa kaniya lang nakapako.

"I-It's embarrassing . He has no obligation to take us home. Besides, I have money so I can pay for a taxi or call Ginno to fetch—"

Hindi na natapos pa ni Ultear ang kaniyang sasabihin nang biglaan na lang agawin ni Sting sa kaniya ang pagbubuhat kay Kajic.

Marahan ang bawat pagkilos na ginagawa ni Sting upang maiharap si Kajic sa kaniya. Nang hindi niya ito nagigising at mabilis naman na yumakap ang mga braso ni Kajic sa leeg niya.

"Let's go, I know you're tired and don't dare refusing me this time."

"I-I'm not forcing you..." I won't do what, I've done before. "But I'm giving you a fair option." 'You have no obligation to the child you have rejected in a long time!' Her mind wanted to make it sound but her tongue folded in.

"And this is my choices," Sting said.

"You don't need to do this," saad niya sa mahinang boses at pinipilit niya itong makinig sa kaniyang offer.

Alam naman ni Ultear na napipilitan lang si Sting sa kaniyang ginagawa. Dahil na rin nasa kanilang harapan at pinapanood sila ng kaibigan.

"I'm not doing this because of you, but because of my son," he said in a fearless voice. He turned his back and walked towards outside of the gate.

She could not believe in what she heard. Sting called Kajic son?

Muli pa sanang tututol si Ultear nang may humawak na sa kaniyang balikat. Nilingon niya ito at umiling lang si Vince sa kaniya.

"Let him be," he said requestedly.

"But..."

"Just think about it, he's doing that so you can go home now and rest."

"But he call my--"

"Ultear, rest yourself, will you?" he pleaded. "You're just fancying stuff. And if you call Ginno, what time can you and Kajic will be home?"

Hindi niya na nagawang makapagsalita pa. Tama si Vince dapat isipin niya ang anak niya na nasa maayos na kama nakahiga, hindi ang kaniyang sarili o nararamdaman. At syempre kung susubukan niya pang tawagin si Ginno ay natitiyak niyang maiisturbo niya lang ito. Gabi na at siguradong nagpapahinga na ito.

Sinunod niya ang payo ng kaibigan at tinahak ang daan palabas ng gate kung saan naka-park ang sasakyan ni Sting. Isang sasakyan lang ang maaaring i-park sa maliit na garage ni Kylie kaya hindi na nito nasubukan pa na ipasok ang sasakyan nito.

Inilagay ni Sting si Kajic sa backseat na pansamantalang higaan nito. Pinanood niya lang ang ginagawa nito hanggang sa tuluyan magsara ang pinto. Walang kahit na anong salita ang gustong lumabas sa kaniyang bibig. Kahit nga ang kaniyang isipan ay walang masabi sa mga bagay na ginawa nito.

Wala sa sarili katinuan si Ultear nang ipinasok niya ang kaniyang katawan sa loob ng sasakyan ni Sting nang pagbukasan siya nito ng pinto. Hindi niya talaga kayang magpo-processes sa kaniyang isipan ang nangyari. Para bang may kusang nagpapagalaw sa sariling niyang katawan at ayon iyon sa kagustuhan ng binata.

Umikot si Sting para makasakay.

Iniiling niya ang kaniyang ulo upang magbalik siya sa sarili niyang kaisipan. Hindi puwedeng ganito ang ikinikilos niya sa harapan ni Sting. Ang Ultear na mabilis mauto at ang babaing kayang ibigay ang lahat para lang sa kaniya.

"Did you eat well?" He asked while turning on the vehicle.

'Nakita mo naman siguro kung gaano karami lang ang mga pagkain na nakayanan kong lunukin. Pinapanood mo ako kanina, nakakasiguro ako roon.' Gusto niyang maisatinig ang mga salitang iyon ngunit nakakaramdam siya nang takot, baka isipin nito ay bitter siya.

"Yes," sagot niya na lang upang hindi ito mapahiya.

"You look pale," saad niya sa nag-aalalang boses. Nilingon siya ni Sting para pagkatitigan sa sandaling minuto ang mukha niya. "May sakit ka ba?"

"I-I'm okay, I'm just tired and sleepy. That's all," she replied and looked outside. Forced herself not to be annoyed and irritated.

Bakit ba hindi na lang tumahimik ang binata at ituon na lang ang kaniyang buong atensyon sa daan? Mas ma-appreciate niya pa kung iyon ang gagawin ni Sting.

Dahil na rin siguro ito sa antok na nararamdaman ni Ultear kaya niyang nakakayang pagsungitan ang binata. Gusto niya na lang isandal ang ulo niya sa salamin ng pintuan at ipahinga ang kaniyang mga mata.

"Rest, then."

"I can't," sagot niya sa matigas na boses at panandalian na nilingon si Sting.

Nag-umpisa na rin gumalaw ang sasakyan. Tinahak nila ang madilim at tahimik na daan.

"Why?"

"Sa akin na lang iyon."

"Rest yourself too, I'll just wake you up when we arrive," utos ng binata sa kaniya.

"No need, kaya ko pang tiisin ang antok na nararamdaman ko," she lied.

Masaya ang kaniyang katawan sa idea na ibinigay sa kaniya ni Sting ngunit ang kaniyang isipan ay tumututol sa idea na iyon.

Kung si Ginno lang ang kasama niya sa loob ng sasakyan na ito. Natitiyak niya na hindi na kailangan pang iutos ang bagay na iyon dahil kusa niya nang ikikilos ang kaniyang sarili at umiglip. Pero hindi si Ginno ang taong iyon kaya wala siyang karapatan na gawin ang ninanais.

"Bakit pa kung puwede ka naman umiglip," pamimilit nito sa kaniya. "Don't worry wala akong kahit na anong gagawin sa iyo lalo na sa kaniya." Tukoy nito sa batang mahimbing na natutulog sa backseat.

Nahuli pa ng mga mata niya ang ginawang pagsilip ni Sting kay Kajic gamit ang front mirror. Tuluyan nang natalo ang pagpipigil niya sa kaniyang sarili.

Mariin ang ginawa niyang pagpikit sa kaniyang nga mata bago nagsalita.

"Bakit ba ang kulit mo?!" she yelled. Matatalim ang mga mata niya na tinignan ang binata.

Gusto niya pa na dagdagan ang sinasabi niya na ihinto ng binata ang sasakyan ngunit hindi niya na sinubukan pa na sabihin. Hindi dahil sa natatakot siya na magkaroon nang hindi pagkakaunawaan sa pagitan nila ngayon. Kung hindi dahil sa bagay na baka lumabas ang tunay na ugali ni Sting. Ang Sting na walang pakialam sa kaniya, at baka pababain at iwanan lang sila sa madilim na daan na ito. Wala na ang kaibigan nila para lang magpanggap pa siya na maging mabait.

"Sh*t!" mahinang mura ni Ultear nang makita ang anak na marahan na gumalaw. Mabuti na lang at hindi ito tuluyan na nagising.

"Nag-aalala lang ako sa iyo."

Muling naagaw ni Sting ang buo niyang atensyon. Nagulat man siya sa sinabi ng binata ngunit hindi niya iyon ipinahalata gamit ang kaniya mga mata. She look at him with keen eyes.

"Sa pagkakaalam ko wala kang pakialam sa akin dahil isa lang ako walang kuwentang bagay sa iyo? Kaya wala kang dapat na ipag-alala sa akin ngayon." Hindi niya na napigilan pa na pagtaasan si Sting ng boses na mayroon sarcastic na tono. "What happened on you, and where is Sting I know, back then? Iyong Sting na palaging tinatangihan ang alok ko at iyong Sting na walang pakialam sa nararamdaman ko sa tuwing nararamdaman ko na isa akong peste sa paningin mo."

She catched a deep breath before Sting answered her.

"Look, I'm sorry on what I've done to you. I'm really, really sorry sa mga bagay na ipinaramdam at sinabi ko sa 'yo," nakikiusap ang boses nito. Nakaukit rin sa mukha ng binata ang kalungkutan at pagsisisi sa mga nangyari sa nakaraan. "Hindi ko sinasadya..." He looked down. "Sinubukan kong humingi ng sorry sa iyo, pero wala ka na. You leave the country. I begged kneeling on Kylie pero kahit siya ay wala ng connection sa iyo para lang makapag-usap and..."

Sting asking for forgiveness was late. Dapat noong oras na nilisan ni Ultear ang pamamahay nito ay iyon na rin dapat ang oras na humingi na ito ng sorry. Maybe she will forgive him and Ultear was sure of it, she'll make stupid things again.

Ultear was happy because her father throws her out of the country. Kasi kung hindi iyong ginawa ni Nicholas ay tiyak na isa pa rin siyang langaw, patuloy na sunod nang sunod sa isang kalabaw. At hindi lang si Ultear ang magiging kawawa pati na rin ang kaniyang anak. Mararamdaman at malalaman ni Kajic na ang kaniyang sariling ama ay ayaw siyang makita kahit na hibla ng buhok niya or ang anino nito.

"It's not used, you left a scratch on me," matapang niyang sagot. "At wala kang karapatan na lumuha sa harapan ko," banta niya sa binata. Kasi iyang luhang iluluha ng binata sa harapan niya ngayon ay wala pa iyan sa isang butil ng bigas na iluluha niya noon.

Nahuli niya ang mabilis ngunit malalim na paghinga nito at ang mga mata ni Sting na namumula. Ilang salita na lang ang maririnig niya ay tuluyan nang tutulo ang luhang nag-uumpisang mamuo sa kaniyang mga mata.

'Wala siyang karapatan umiyak, ako ang nararapat na gumawa no'n!" sigaw ng isipan niya.

Pero bakit gano'n? Bakit bitter pa rin siya hanggang ngayon? Ito na ang oras, ang oras na hinihintay niya. Ang oras na humingi siya nang tawad kay Sting at patawarin din siya nito, and at the end magkaroon na sila ng closer. Sting is sorry for what he did and she need to say sorry para matapos na ito, but her mind disputely.

Nakakainis lang para sa panloob niyang pakiramdam. Bakit parang ang dali lang kay Sting na humingi ng tawad sa kaniya? Tila ba ang simple lang nang ginawa nito sa kaniya?

Wari'y isa pa rin silang mga bata na naglalaro ng bahay-bahayan at hindi inaasahan na nasaktan siya ni Sting at sa simpleng sorry lang ng binata ay okay na sila. Pinapangarap niya na ganoon na lang ang nangyari sa kanila dahil at least sa ganoon it's easy to let his fault forgiven.

Hindi pa rin matanggap ng kaniyang sarili na umabot sila sa ganitong sistuwasyon. Lahat nang paghihirap na ginawa at ang sakit na tiniis niya ay napunta lang sa wala.

For goodness' sake, Ultear! Tapos na ang lahat, tapos na ang gerang nabuo at sinubukan mong manalo. Natalo ka na, matagal ka nang talo at hindi ka na puwede pang manalo kahit kailan. Thoses words play on her mind.

"U-Ultear..."

"Just keep driving, I need to get home and rest," she replied without emotion.

Isinandal niya ang kaniyang ulo sa salamin ng pintuan at isinara ang talukap ng mga mata na ninanais sa kaniya ni Sting sa umpisa pa lang na mangyari.

How did they get to this point? How did she love Sting and how did she chase after him? How did she also make herself like a fool and how did Sting make her cry with a buckets of tears?