LOGINShare
Chapter 10
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56“Ayoko na, ang sakit na ng ulo ko!”
I shook my head and smiled as I saw him struggle. Grabe, first trial palang 'yan. Sinusubukan ko palang kung ano ang mga alam niya ay suko na siya agad.
Kinuha ko ang test paper na hawak niya, ang ginawa ko kagabi bago matulog. Napanganga ako nang makitang nasa number 5 pa rin siya.
He already took 30 minutes since we've started!
Tapos nasa number 5 pa rin siya? For Pete's sake, it's just a multiple choices.
“Nasa number 5 ka palang? Ano bang ginagawa mo, nagrorosary kada number?” mataray kong tanong.
He snorted at me bago inagaw
Related chapters
Embracing Imperfections Chapter 11
“Wake up, Tri.”Dahan-dahan ko ulit minulat ang mga mata nang hindi ko namalayan na naipikit ko. He smiled as I turn my gaze at him. “Kain ka muna,” malumanay na aniya.I felt his hands on my back para tulungan akong tumayo. He even held my arms para hindi ako mabigla sa pagbangon ko. I'm fine, really. Pero kumikirot minsan ang ulo ko kapag binibigla ko ang katawan ko.Nilagyan niya ng unan ang likod ko bago inayos ang kumot sa legs ko. Pumunta siya sa may lamesa at binuhat ang tray ng mga pagkain. Akala ko ay ibibigay niya sa akin ito pero laking gulat ko nang umupo siya sa gilid ng kama at binaba ang tray sa may lap niya.“Kaya kong kumain,” bulalas ko.
Embracing Imperfections Chapter 12
“Anong sinasabi mo?” natatawang saad ko.Umiwas agad ako ng tingin at pinagpatuloy na lamang ang pagkain. I heard him chuckled bago bumalik sa kinakain. I just rolled my eyes bago inasikaso ang kapatid ko.We finished eating without even talking to each other. Tahimik lamang kami. Ninanamnam ang bawat sinusubo. Si Val na ang nagpresintang maghugas ng plato pagkatapos.Bumalik na ako sa kama at hihiga na sana nang makita si Liam na naglalakad palapit sa akin. Hindi ko na naituloy ang paghiga at sumandal na lamang sa headboard ng kama.“What?” I mouthed, naiirita.He shrugged his shoulders bago umupo sa gilid ng kama. Umus
Embracing Imperfections Chapter 13
“Hindi ko talaga in-expect na makakakuha ako ng mataas na grado,” masayang aniya.I can't stop myself from smiling lalo na ngayon na ang laki ng ngiti sa labi niya. We're now here infront of my apartment building, hinatid niya ako ulit. But this time, because of his excitement.Kanina pa siya hindi mapakali. Even in restobar, naki-table siya sa isang grupo ng mga kalalakihan at nilibre ang mga iyon.Kahit hindi niya sila kakilala.“Kaya mo naman talaga eh, tinatamad ka lang talaga,” natatawang sambit ko.“Kahit na, thank you pa rin.”I just shook my hea
Embracing Imperfections Chapter 14
“Gusto ko nang sumuko . . .”Mas naramdaman ko ang pagyakap ng mahigpit sa akin ni Liam. Alam kong dapat akong mahiya sa inaasta ko ngayon but I can't help myself but to cry. Lalo na ngayon na may mainit na brasong nakapulupot sa akin.I feel comfortable . . .“Just cry kung hindi mo na kaya. You can rely on me, Tri,” he whispered to my ears.Sinubsob ko ang mukha ko sa dibdib niya at mas lalong napahagulgol sa iyak. He gently caress my hair as I cry even more. Hindi siya nagsalita, hindi siya nagtanong, pero pinaramdam niyang nandiyan lang siya sa tabi ko kung kailangan ko ng masasandalan.I don't know what's gotten into me pero nakaramd
Embracing Imperfections Chapter 15
“Oh, Tri anak, napaaga ka ata? Halika, pumasok ka.”Ngumiti ako kay tito Jhas bago pumasok sa loob. As usual, malinis na naman ang munting bahay ni tito. Simple lamang ang bahay niya. Meron isang palapag at ang mga gamit ay halos iba-iba ang kulay.Konektado ang bahay ni tito sa parlor niya sa may gilid. Bukas ito ngayon base sa nakita ko kanina.“Nag-almusal kana ba, anak?” tanong agad ni tito sabay punta sa may kusina.Umupo muna ako sa may sofa at binaba sa gilid ang bagpack ko. “Kumain na po ako, tito. Salamat po.”Kapatid ni tito Jhas si tatay. Namatay na ang kaniyang asawa at wala silang anak kaya siguro sa amin magkakap
Embracing Imperfections Chapter 16
“Kaya mo pa ba? Puwede naman kitang tulungan,” saad ko nang huminto ulit kami sa kalagitnaan ng paglalakad.Pahinto-hinto kami sa paglalakad dahil nabibigatan na si Val, plus the fact na kanina pa kami pagod. Hindi na alintana sa akin ang pagkabasa ng shirt ko, wala namang nakakakita dahil bukod sa madilim ay wala nang halos tao sa labas.Tinali ko na rin ang buhok ko into a messy bun dahil nanlalagkit ako sa pawis.“Kaya ko, ate. Mauna kana roon,” hinihingal na aniya.Binaba ko na muna ang gallon na yakap ko. Nabibigatan na rin ako roon.“Hihintayin kita, ano kaba. Ang dilim na rito sa labas, hindi kita puwedeng i
Embracing Imperfections Chapter 17
“Ate? Gising na, kakain na tayo ng tanghalian.”Dahan-dahan na dumilat ang mga mata ko nang maramdaman ang tapik ni Val sa braso ko. I closed my eyes when sunlight hits me. Anong oras na ba?“Anong oras na?” tanong ko habang umuupo mula sa pagkakahiga.My eyes are still close while waiting for him to respond. “Alas dose na ate.”Alas dose . . . twelve o'clock? Wait, what!?Napadilat ako ng wala sa oras habang hinahanap ang phone sa ilalim ng unan ko. I can't see it.“Dala ng kambal, naglalaro sa baba,” aniya na parang alam kung ano ang hinahanap ko.&nbs
Embracing Imperfections Chapter 18
“Bakit mo sinasabi sa akin 'yan?” natatawang saad ko.He just shrugged his shoulders though, habang nakatingin ng diretso sa kalye. “I just have this feelings na magsasama pa tayo ng matagal.”I raised a brow and made a face dahil sa sinabi niya. What the hell. Kung siya lang din ang makakasama ko ng matagal ay huwag na.Tumahimik kaming dalawa. Ako na nakatingin sa langit, habang siya ay nakatanaw sa malayo.Ang aliwalas ng panahon ngayon. May sikat ang araw pero hindi ganoon kainit dahil sa hangin. Mas mahangin pa nga rito sa labas kaysa sa loob eh.We stayed quiet not until I remembered Charles' invitation. “Gusto mo
Latest chapter
Embracing Imperfections Epilogue
“Yes, take care of mr. and mrs. Gonzalez wedding anniversary.” Marami pang tinanong sa akin si ms. Rolyn and her team tungkol sa binigay kong project. I smiled at them nang magpaalam na silang aalis. By that ay agad akong sumandal sa swivel chair ko rito sa bago kong office. It's been a week since na promote ako sa position na 'to, and it's really really tiring already. Pinikit ko ang mga mata ko at magpapahinga sana nang may marinig akong kumatok sa pinto. Agad akong umupo ng diretso at pinapasok ang kumatok. “Hi, ms. Yasminn.” Smile immediately form into my
Embracing Imperfections Chapter 59
“I'm at the park, malapit sa condo mo,” I took a deep breath as I look at my engagement ring. “Can we talk?”Hindi siya agad nakasagot, but I know na narinig niya ang sinabi ko. I waited for a few seconds hanggang sa narinig ko na ang sagot niya sa kabilang linya.[Wait for me. I will be there as soon as I can]I nodded as if nandito siya sa harap niya. In-end ko na ang tawag namin ni Khael. Tumingin ako sa paligid. Wala pang ilang oras simula nang ibaba ako rito ni Liam.It's already afternoon. Ayoko muna sanang magpakita kay Khael, pero ayoko na sigurong patagalin 'to . . . Mas mahihirapan lang kami pareho.And every time na naala
Embracing Imperfections Chapter 58
“Tri? Wake up.”Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko. And there I saw Liam sitting in driver's seat. Napaupo ako ng diretso ng wala sa oras. Tiningnan ko ang damit ko, I'm now wearing a hoodie and a pajama.That's when I remembered na sumama nga pala ako sa kaniya. He let me borrow his hoodie and extra pajama in his car para maging komportable ako sa byahe.And I think that's the reason kung bakit ako nakatulog.He smiled at me. “Nandito na tayo.”Hindi pa man ako nakapagsasalita ay lumabas na siya rito sa loob ng kotse.Doon lang ako nagkaroon ng chance na tumingin
Embracing Imperfections Chapter 57
“I-I'm sorry, hon . . . I didn't meant to . . .”Lumuhod siya sa harap ko para magpantay ang paningin namin. Agad akong umatras palayo nang hahawakan niya sana ang mukha ko.Hindi maproseso sa utak ko ang nangyari. But I know one thing . . . Hindi ko pa lubusan na kilala si Khael.“Hon, I'm really am sorry . . .” He was about to reach for my face again nang sinagi ko ang kamay niya.I'm scared, natatakot na 'ko ngayong alam kong kaya niya akong pagbuhatan ng kamay.Natatakot na 'ko . . .Nanatili akong tahimik. He's just looking at me with guilt on his eyes.
Embracing Imperfections Chapter 56
Warning: Harrassment ahead.“Saan ka pupunta, Tri?”Tumingin ako sa kanilang apat, including Liam and Rhea. Nakuha ko ang attention nila nang tumayo ako bigla.I smiled awkwardly bago pinakita ang phone ko, stating na may tatawagan ako. Mukhang naintindihan naman nila 'yon kaya 'di na 'ko nag dalawang isip at umalis na roon sa harap nila.I don't know why did I just stood up back there ng wala sa oras.I just . . . I just feel the urge to get out of there. . . to lose them out of my sight.Damn.Bakit ka ba n
Embracing Imperfections Chapter 55
“Yeah, nagbibihis na kami.”Inipit ko ang phone sa pagitan ng tenga at balikat ko. I'm now doing my make up infront of my vanity table nang tumawag bigla si Amber.[Are you sure? Baka mamaya 'di ka pumunta ah!]I laughed as I shook my head. “Sayang naman 'tong outfit ko kung hindi ako pupunta,” natatawang saad ko sa kaniya.Marami pa kaming pinagkuwentuhan ni Amber bago siya tuluyan na nagpaalam. By that, ang kaninang ngiti na nasa labi ko ay unti-unting naglaho.I look at my reflection in the mirror.I'm all set for Amber and Timmy's wedding anniversary, yet I'm still n
Embracing Imperfections Chapter 54
Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko nang makaramdam ako ng gutom. But my eyes immediately grew bigger when I realized kung nasaan ako ngayon.I immediately sit up straight dahilan kung bakit nahulog sa tiyan ko ang jacket na nakapatong sa katawan ko.Agad kong sinilip ang labas ng kotse. It's already dark. Damn.Tumingin ako sa driver's seat kung saan inaasahan kong makikita siya pero wala. Wala siya rito sa loob.Tumingin ako muli sa labas. That's when I realized na nasa isang park kami. Abandonadong maliit na parke. The view is still perfect though kaya ewan ko kung bakit abandonado na 'to.Pinasingkitan ko ang mga mata ko nang may matanaw ako
Embracing Imperfections Chapter 53
“How's the planning of wedding?”Nagulat ako sa biglang nagsalita sa gilid ko. We both smile nang maka-recover ako sa pagkagulat ko and we greeted each other.“We're still in progress,” I lied.I don't want any of them to know the truth kahit si Amber. The truth na hanggang ngayon ay hindi pa rin namin napag-uusapan ni Khael ang kasal.He's busy with his work, and I'm also busy with mine. Pero hindi gaya niya, I can always look for time para asikasuhin ang wedding namin.I tried to open that up to him pero lagi akong natiyetiyempuhan na pagod siya.And because he's
Embracing Imperfections Chapter 52
“Bibili na lang ako sa labas.”Bago pa siya makapagsalita ulit ay dire-diretso na akong umalis sa harap niya. Since 'di naman ako nagpalit ng pantulog ay kinuha ko lamang ang wallet ko at lumabas na ng unit.What was that?Bakit ba gano'n siya magsalita at tumitig sa 'kin?Damn.Pinindot ko na ang button sa elevator. I'm just waiting for it to open nang umalingawngaw ang pangalan ko sa buong hallway.I immediately look at his direction. At gano'n na lang nanlaki ang mga mata ko bago tumingin-tingin sa paligid.“Are
