Kinahapunan, Nagpunta sina Cassandra at Carmina sa coffee shop para makipagkita kay Amalia.Pagdating ni Amalia, naabutan niyang naghihintay na ang mag-ina malapit sa may bintana."Pasensya na kayo kung medyo natagalan ako," sabi ni Amalia habang umuupo sa harap nila.Ngumiti nang matamis si Cassandra, "Kadarating lang din namin Auntie. Maupo ka po, nag-order na ako ng ilang dessert. Sana magustuhan mo ang mga ito. Sabi nila marami daw pong bestseller na mga dessert sa shop na ito tikman nyo po ito."Pagkatapos ay kinawayan niya ang waiter upang ihain ang mga pagkain.Makalipas ang ilang sandali, ilang magagarang maliliit na dessert ang inilapag sa harapan nila.Ngumiti si Amalia ng kontento, "Cassandra, talagang maalalahanin ka. Alam mo kung gaano ko kagusto ang mga sweets. Pero si Anthony, wala talagang ganitong atensyon na ibinibigay sa akin."Nag-usap ang tatlo nang saglit hanggang sa sinimulan ni Carmina na banggitin si Khate."Siya nga pala Amalia, noong pumunta si Cassandra ka
Pagkauwi mula sa coffee shop, lalong hindi mapakali si Amalia. Nang makauwi si Richard mula sa trabaho, agad siyang nagpatawag para magtungo din sa manor.Pagkatapos ng trabaho, sinundo agad ni Anthony si Katerine. Pagpasok nila sa bahay, nadatnan nilang nakaupo sa sofa ang dalawang nakatatanda sa pamilya Lee, parehong seryoso ang mga mukha, na halatang may nais pag-usapan.“Dad, Mom, bakit hindi ninyo sinabi na pupunta kayo? May problema ba?” tanong ni Anthony na halatang naguguluhan.Pagkatapos niyang magsalita, sumimangot si Amalia at sumagot, “May gusto akong pag-usapan tayo, ngayon mismo.”Napansin ang seryosong ekspresyon ng ina, bahagyang kumunot ang noo ni Anthony. Binalingan niya si Katerine at iniabot ito kay Auntie Meryl, sabay utos na dalhin ang bata sa taas.Sumang-ayon si Auntie Meryl, at magalang namang nagpaalam si Katerine sa mga lolo’t lola bago sumunod kay Auntie Meryl.Umupo si Anthony sa single sofa na malapit sa kanyang mga magulang. “Ano po ba ang pag-uusapan
Tahimik lang si Anthony.Matapos magsalita ng dalawa, kalmado siyang nagsabi, "Masado kayong nag-aalala. Wala akong balak na pabalikin dito sa manor si Khate."Sa ngayon, hindi pa.Habang nagsasalita ang kanyang mga magulang kanina, iniisip ni Anthony ang mga nakaraang pagkakataon na nagkaroon siya ng ugnayan kay Khate. Napagtanto niyang ang koneksyon nila nitong mga nakaraang araw ay halos tungkol lamang kay Katerine.Sa pag-iisip nito, naramdaman niyang medyo nakakatawa ang sitwasyon.Base sa naging asal ni Khate noong una silang magkita, kung hindi dahil kay Katerine, malamang na iniiwasan pa rin siya ng babae.Ang pinangangambahan ng kanyang mga magulang ay malabong mangyari.Nang marinig ni Amalia ang sinabi niya, bahagyang gumaan ang kanyang ekspresyon. "Mabuti kung ganoon. Paano naman si Cassandra? Kailan mo balak ayusin ang inyong relasyon na dalawa? Kung maaga mo itong aayusin, magkakaroon na ng mag-aalaga kay Katerine."Napasimangot si Anthony at tumanggi, "Kung ikukumpara s
Sa daan papunta sa kindergarten, nakaupo si Katerine sa likurang upuan, yakap niya ang kanyang bag, nakababa ang kanyang tingin, at tila wala sa mood na nag aantay na makarating sa kanyang school.Si Cassandra, na gustong mag mukhang mabait sa bata kahit sa panlabas lang, tumingin sa salamin at kunwaring nag-aalala, "Katerine, hindi pa rin ba maganda ang iyong pakiramdam? Gusto mo bang dalhin ka ni Auntie sa ospital?"Hindi man lang tumingala si Katerine nang marinig ang boses nito.Para kay Katerine, hindi naman niya gusto ang taong ito pero pinipilit pa rin sa kanya ng kanyang lola na makasama ito.Napakunot ang noo ni Cassandra at nagpatuloy sa kanyang kunwaring kabaitan, "Paano kung magpaalam na lang tayo sa school? Pwede tayong bumalik at magpahinga muna ng isang araw, ano sa tingin mo?"Pagkatapos niyang magsalita, nanatili pa ring tahimik si Katerine.Ilang segundo ang lumipas, at tila nawalan na ng pasensya si Cassandra. "Katerine, tinatanong kita ng maayos, bakit ganyan ang m
Nang marinig ni Cassandra na umiiyak na si Katerine hanggang sa hirap na itong huminga, tinigilan na rin niya ito sa wakas, na para bang nasiyahan na siya sa kanyang ginawa. Pinakawalan niya ang bata at pinayagang bumaba mula sa pagkakaipit.Pagkawala, agad na gumapang si Katerine papunta sa kabilang bahagi ng sasakyan, yakap ang bag bilang proteksyon. Humahagulgol siya, pilit na itinatago ang sakit at takot sa likod nito."At least alam mong masakit." Tumawa nang mapait si Cassandra at nagbabanta, "Kapag naglakas-loob kang magsumbong sa iba tungkol dito, sinisiguro kong hindi mo na muling makikita ang babaeng iyon!"Pagkatapos ng pananakot, bumalik siya sa harapan ng sasakyan at pinaandar ito patungo sa kindergarten."Narito na tayo. Punasan mo na ang luha mo! Bilis!" utos ni Cassandra matapos iparada ang kotse.Takot siya na mawalan ng pagkakataong makita ang mabait na "auntie" na iyon dahil sa kanyang banta, mabilis na pinunasan ni Katerine ang kanyang luha.Matapos masigurong maa
Nang marinig na magdo-donate siya ng mga kagamitan sa kindergarten, pumayag na ang guro ng may ngiti at tinawagan ang punong-guro.Pagkatapos mag takip ng telepono, dinala siya ng guro sa opisina ng punong-guro.Matagal nang naghihintay ang punong-guro sa opisina. Nang makita niyang pumasok ang babae, ay agad na naglagay siya ng tsaa para kay Cassandra at nagsabi ng may ngiti: "Miss Cassandra, magandang umaga po, maari po kayong umupo."Hindi naging magalang si Cassandra at kinuha ang tsaa, umupo sa tapat niya at nagsabi, "Dapat ay alam mo na ang layunin ko."Palaging tumango ang punong-guro, "Narinig ko po mula sa aking guro na nais mong mag-donate ng mga kagamitan sa aming kindergarten. Nagpapasalamat ako sa ngalan ng mga bata."Pagkatapos magtakda ng tinig, napansin niyang ang mukha ng kausap ay hindi tila magiliw.Dahil sa malamig na mukhang pinakita, tinikman ni Cassandra ang tsaa at ang tono niya ay malamig din, "Higit pa riyan, maaari akong mag-donate ng limang milyong piso par
Noong gabing iyon, pagkatapos ng trabaho, dumating si Khate sa tamang oras upang sunduin ang dalawang bata.Dalawa na lamang sila sa harap ng kindergarten, at ang guro ay masyado nang nag-aalaga sa kanila."Pasensya na po, teacher, na-late na naman ako," nagpasalamat si Khate at naglakad patungo sa dalawang bata.Ngunit pinrotektahan siya ng guro at ngumiti sa kanya ng medyo nahihiya, "Tutulungan ko muna kayo sandali. Nais makipag-usap ng punong-guro sa inyo tungkol sa isang bagay. Naghihintay po siya sa opisina."Nang marinig ito, medyo naguguluhan si Khate, ngunit nagpatuloy siya sa taas at kumatok sa pinto ng opisina ng punong-guro.Para sa isang hindi kilalang dahilan, medyo kakaiba ang mukha ng punong-guro."Nabanggit ni Teache Karen na nais mong makipag-usap sa akin. Mayroon po bang problema ang dalawang bata sa loob ng paaralan?" nagtanong si Khate ng naguguluhan.Ang punong-guro ay may pormal na ngiti sa kanyang mukha at nagsalita ng dahan-dahan, "Ganito po kasi Ms. Khate, na
Paglabas ni Khate mula sa opisina ng punong-guro, kinuha niya ang mga bata mula sa guro.Nabakas sa mga naging aksyon ni Khate ang labis na galit, na pati ang guro ng mga bata ay nagulat sa kanyang naging reaksyon sa araw na iyon."Mayroon akong kailangang asikasuhin mamaya, pwede ko ba kayong maglaro muna sa inyong ninang?" Habang papunta sila pabalik, pinipigilan ni Khate ang kanyang galit at tinanong ang dalawang bata ng may ngiti, parang wala lang nangyari.Walang masyadong iniisip ang mga bata, iniisip na lang nila na abala si Mommy sa trabaho, kaya't sumang-ayon sila ng maayos.Ibinigay ni Khate ang mga bata kay Kyrrine, at pumasok sa sasakyan, na kung saan muling naging maasim ang kanyang mukha. Dumeretso siya papunta sa mansyon ng pamilya Lee."Young Madam..." Si Auntie Meryl ay nagsimula nang magbukas ng pinto at magbati, ngunit nang makita ang mukha ni Khate, napigilan niyang sabihin ang natitirang mga salita.Simpleng tumango si Khate at tumingin sa sala, "Nandiyan ba sa lo
Pagkababa ng telepono, tinitigan ni Khate ang tatlong maliliit na bata na masaya at abala sa paglalaro, at hindi maiwasang makaramdam ng kaunting kaba. Dahil sa nangyari noong nakaraang pagkakataon, natatakot siyang muling pag-usapan ni Anthony ang tungkol sa buhay nina Miggy at Mikey. Ayaw din niyang makita ni Anthony ang kalagayan ni Katerine at magdesisyon na ibalik siya.Pagkalipas ng ilang sandali, tumawag ulit si Anthony, "Nandito na ako, nasa anong attraction na kayo ngayon?"Ang tatlong maliliit na bata ay sabay-sabay na naghahanap ng pagkakataon na mapanood ang palabas ng white whale.Sumang-ayon si Khate, at sumagot, "Maghihintay kami sa White Whale Pavilion."Pagkababa ng telepono, dinala ni Khate ang tatlong bata, at inutusan ni Anthony si Gilbert na bumili ng mga tiket at dumiretso sa White Whale Pavilion.Pinaupo ni Khate ang tatlong bata sa unahan sa gilid. Pagpasok ni Anthony, nakita agad niya sila at dumiretso sa kanilang tabi upang umupo.Nang makita ni Katerine ang
Marahil dahil sa nangyaring pagkalungkot nina Miggy at Mikey, hindi na nagpakita si Anthony sa mga sumunod na araw, pero madalas pa rin siyang magpadala ng mga mensahe upang itanong ang kalagayan ni Katerine.Dahil sa nangyaring insidente, mas naging maingat si Khate kay Anthony. Nang makita niyang hindi ito dumating, lihim siyang nakakahinga ng maluwag.Matapos matanggap ang mga mensahe nito, napansin niyang wala itong kinalaman kay Miggy at Mikey, kaya't isa-isa niyang sinagot ang mga ito.Ngunit madalas magpadala ng mensahe si Anthony, na nagpapakita na talagang nag-aalala siya kay Katerine.Dahil sobrang malasakit niya sa anak, hindi man lang siya nagpunta para makita ito sa mga nakaraang araw at iniwan ang batang babae sa bahay ni Khate. Hindi naiintindihan ni Khate kung anong iniisip ni Anthony. Ganun ba siya katiwala sa kanya?Medyo nalito si Khate.Pero mabuti na lang at madaling mahalin si Katerine. Cute at delicate ang itsura ng batang babae, at napakabait at malambing pa ng
Iniisip ni Anthony na galit si Khate dahil hindi masaya ang mga bata. Bilang paghingi ng tawad, sumang-ayon siya, "Hindi ko talaga ito alam dati, pero ngayon ay alam ko na. Huwag ka na sanang mag-alala, hindi ko na babanggitin ang mga bagay na iyon sa kanilang harapan."Tiningnan ni Khate ang tatlong maliliit na bata na tahimik lang na naglalaro ng Lego, at pagkatapos ay naisip kung paano binanggit ni Anthony ang tungkol sa kanilang ama ng hindi niya ito alam. Natakot siya at wala nang masabi kay Anthony. Agad niyang iniutos sa kanya na umalis, "Medyo late na Anthony, dapat ay bumalik ka na. Pwede mo bang tulungan akong kunin ang mga bata ngayon?"Nag-atubili si Anthony ng sandali, tumango, at umalis.Sa daan pabalik, naramdaman niyang barado ang nararamdaman ng kanyang puso, ngunit hindi niya mahanap ang dahilan.Pagdating sa bahay, inalis ni Anthony ang kanyang kurbata nang medyo may pakainis at naupo sa sopa nang ilang sandali, ngunit hindi pa rin siya kumportable.Pagkalipas ng il
Sa gilid, gusto na sanang magsalita ni Mikey, pero tumahimik na lang siya nang marinig ang sinabi ng kanyang kapatid. Halos nakalimutan niyang masama nga pala si Daddy at hindi niya dapat ito pagtuunan ng pansin!Nakita ni Anthony na mukhang hindi masaya ang dalawang maliliit na bata, kaya medyo napataas ang kanyang kilay, alam niyang hindi tamang tanong ang kanyang naitanong, kaya't nag-sorry siya, "Pasensya na, hindi ko naman intensyon na pag-usapan ang mga malulungkot na bagay."Pagkatapos niyang sabihin iyon, hindi niya alam kung anong sasabihin para aliwin sila. Binuksan niya ang bibig pero walang lumabas na salita.Nagbaba ng ulo si Miggy at nagkunwaring seryosong kumakain, "Hindi,okay lang po yun, sanay na po kami."Panandalian, ang atmospera sa mesa ay naging medyo malungkot.Matapos kumain nang tahimik, hindi na nakatiis si Mikey. Tumingin siya kay Anthony na may mga matang namumula, "Uncle, gusto mo ba ng mga bata?"Nang makita ni Anthony ang itsura ng maliit na bata, hindi
Si Mikey ay sadyang gutom na talaga, at nang banggitin ang pagkain, agad niyang iniwas ang kanyang atensyon mula sa disenyo ng restaurant, at nagsimulang magbilang gamit ang kanyang mga daliri, "Gusto kong kumain ng sweet and sour na spare ribs, steamed fish, mga hita ng manok... 'Yung mga iyon ang paborito namin ng kuya ko!"Nang marinig ito, tumingin si Anthony kay Miggy na tahimik na nakaupo sa tabi niya.Ayaw sumagot ni Miggy, ngunit nang marinig niyang sinabi iyon ni Mikey, wala na siyang magawa kundi tumango nalang ng tahimik.Inorder ni Anthony ang mga pagkain batay sa mga paborito ng tatlong maliliit na bata, at hindi alam kung anong sasabihin sa kanila. Kaya't pansamantalang naging tahimik ang kanilang mesa.Nang dumating na ang mga pagkain, partikular na pinakiusapan ni Anthony ang waiter na ilagay ang dalawang ulam sa harap ng mga bata.Nagpasalamat si Miggy nang may distansya at magalang, "Salamat po uncle.""Walang anuman." Tumango si Anthony nang walang masyadong emosyon
Tumingin si Khate sa tawag na na-puto, nag-atubili sandali, at inilagay ang telepono para magpatuloy sa pananaliksik. Kebally lang na ang kanyang pananaliksik ay nangangailangan ng ilang oras, at maganda kung makakapunta si Anthony....Sa maliit na playground ng kindergarten, tatlong maliliit na bata ang nakaupo ng magkatabi sa mga bangko na may mga bag sa kanilang mga likod. Sanay na sina Miggy at Mikey na makalimutan sila ng kanilang mommy kapag abala ito sa trabaho. Nakaupo sila ng tuwid at paminsang tumitingin sa itaas para makipag-chat kay Teacher Ann.Si Katerine ay nakapagitna sa dalawa. Medyo nag-aalala siya sa simula, pero nang makita niyang ganoon ang mga kapatid, unti-unting nahatak ang kanyang atensyon sa kanila. Itinaas niya ang kanyang maliit na mukha at nakikinig ng mabuti sa pag-uusap ng mga kapatid, na masaya niyang pinapakinggan.Kahit nang dumating si Anthony, wala ni isa sa kanila ang nakapansin.Tumingin si Anthony sa tatlong maliliit na bata na nakaupo sa isang
Habang pinapanood ni Joshua ang sasakyan ni Khate na umaalis, pumasok na siya sa villa.Nakita niyang nakaupo si Mina sa sofa, umiinom ng tsaa, at may nakalagay na expression ng pagkabigla sa mukha. Nang makita siyang pumasok, iniangat lang nito ang mga mata at pagkatapos ay agad na iniwasan ang tingin.Nakita ni Joshua ang itsura ng kanyang kapatid, kaya't tumaas ang tono ng kanyang boses, "Tingnan mo nga ang itsura mo Mina! Paano ka naman nadismaya ni Dr. Khate? Bakit tuwing makikita mo siya, laging may pang-uuyam sa kanya? Siya ang nagpagaling kay Lolo! Hindi ka ba nag-iisip!"Nagtaas ng kilay si Mina at tiningnan ang kanyang kapatid na may hindi pagkakasunduan, "Benefactor? Hindi naman siya nagkulang sa atin. Tumulong lang siya nang kinakailangan. Hindi tayo nagbigay ng labis sa kanya. Pati nga ikaw, bakit parang hindi mo siya makausap ng maayos? Nakikita mo na ba ang mga palusot na ginagawa niya?"Habang nagsasalita siya, nagtanong din siya, "Kuya, parang ikaw pa ang napapaamo ng
Hindi naitago ni Khate ang kanyang saloobin at hindi natuloy ang pasasalamat na sana'y sasabihin niya.Si Joshua ay natigilan din, pagkatapos ay nakasimangot na tumingin kay kanyang kapatid, at sinaway ito ng may malamig na tinig, "Mina, anong kabastusan na naman ba ang lumalabas sa bibig mo?"Tumagilid si Mina at halatang walang pakialam na nagsalita, "Walang halong kabastusan ang sinasabi ko sayo kuya, sinasabi ko lang ang katotohanan. Sa ilang tao, malinaw naman na nakipaghiwalay siya kay Kuya Anthony noon. Ah, at by the way, umalis pa nga sila ng walang paalam. Ngayon, may mukha pa silang maghabol kay Kuya Anthony. Hindi ba nila alam na si Ate Cassandra na ang kasama ni Kuya Anthony? Hindi ko talaga alam kung ano ang kaibahan ng ganitong asal sa pagiging kabit?"Tumingin siya kay Khate ng may pang-uuyam.Talaga lang hindi niya matanggap ang babae na ito.Kahit na nagpapagaling siya sa Lolo nito, hindi pa rin niya ito ginugusto! Bagamat hindi binanggit ang mga pangalan, malinaw na
Kinabukasan ng umaga, hindi dumating si Anthony, kaya si Khate na lang ang naghatid sa tatlong bata sa kindergarten.Si Teacher Ann ay naghihintay sa may pintuan. Nang makita niyang mag-isa si Khate, bahagya siyang nagulat. "Ms. Khate, bakit mag-isa lang po kayo ngayon?"Nang marinig ito, hindi maiwasan ni Khate na mabigla.Noong nakaraang dalawang araw, palaging kasama niya si Anthony sa paghahatid sa mga bata. Hindi niya inakala na mapapansin ito ng guro at tatanungin pa siya tungkol dito.Mukhang medyo malapit nga sila ni Anthony ngayong mga nakaraang araw.Saglit na hindi alam ni Khate kung paano sasagot.Ngunit bago pa siya makapagsalita, kinuha na ni Katerine ang kanyang maliit na notebook at sumulat sa loob nito: "Nakikitira ako sa bahay ni Auntie ngayon!"Ipinakita ng munting bata ang kanyang notebook at masayang ngumiti.Naalala ni Teacher Ann na parang matamlay si Katerine nitong mga nakaraang araw. Ngayon, kitang-kita ang kasiyahan sa kanyang mukha, kaya hindi napigilan ni