Mag-log inShare
Chapter 15. “Fire tension"
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Chapter 15. “Fire tension"
Maayos na natapos ang party nila Gavril. Passed 7 PM na natapos ang kasiyahan nila. Tahimik lang akong nasa gilid habang nakikitawa sa kasiyahan ng student council. Palabas na kami ng school nangyayain ako ni Gavril na dumaan muna sa convenience store.
Pagpasok namin ng convenience store ay agad na dumiretso si Gavril sa fridge at kumuha ng dalawang ice tea na nasa bottle. Dumiretso siya sa cashier at binayaran ito. Naupo naman kami para inumin muna ang ice tea. Habang umiinom kami ng ice tea ay napalingon ako sa TV sa may convenience store nang marinig ang balita. Tungkol sa sunog ang nasa balita.
“Grabe, pang ilang sunog na yang narinig ko sa balita simula noong March.” sabi ni Gavril na nasa tabi ko.
Napasalubong naman ako ng kilay at napaisip. Alam ko may sasabihin ako tungkol kay Gavril about sa sunog. Nabigla ako nang maalala ko ang sasabihin ko kay Gavril at tiningna siya. Nagtaka naman siya
Kaugnay na kabanata
Dysfunctional Chapter 16. “Life is full of surprises"
Chapter 16. “Life is full of surprises" What a surprise! Did he just asking me to sleep over here in my house? Nasa loob na kami ng bahay, he is now sitting in my sofa. Ginagawa pa rin niya ‘yong pagpapaawa niya kanina. Nakanguso at parang maiiyak na parang tuta o kuting. Maya’t-maya titingin tapos iiwas naman. Nakapameywang ako sa harap niya habang inis na nakatingin sa kanya. Huminga ako ng malalim. Nakaka-frustrate siya! Ito kasi ang unang beses na may makikitulog sa bahay ko or better to say, ito na lang ulit ang pagkakataon na may makakasama ako sa bahay ko na ibang tao. At isang lalaki pa! “Cut it out.” may inis kong sabi sa kanya. Tiningnan naman niya ako, iyong ganoong tingin na naman na parang batang nagpapabili ng laruan.
Dysfunctional Chapter 17. “Never lose hope!"
Chapter 17. “Never lose hope!" Nagising ako sa sinag ng araw na nagmumula sa bintana ko. Bumangon ako at tumingin agad sa sahig sa tabi ko at nabigla ako dahil wala na siya. Nakatupi na ng maayos ang comforter at kumot habang nakapatong ang dalawang unan. Umalis na siya nang hindi ako ginigising. Bumaba na ako sa kama at kinuha ang comforter at kumot at niligpit ito sa cabinet. Pero paglagay ko ng mga iyon sa cabinet ay napahinto ako nang mapadaan ako sa salamin. Ang salamin ko na nababalutan na ng mga notes sa dami nito. Iba’t-ibang kulay ng sticky notes na may mga nakasulat na information ng mga taong nakita ko ang pagkamatay. Pero sa mga hindi ko na gustong makitang notes na nakadikit ay may tatlong notes na umagaw ng pansin ko. Nakasulat sat along magkakahiwalay na notes ang tatlong salita. Never lose hope! Napangiti ako habang nakatingin sa tatlong notes at naalala ko ang nangyari kagabi. Pagtapos naming mag
Dysfunctional Chapter 18. “Negligence and death”
Chapter 18. “Negligence and death”Roux's POVAccident.It is an unforeseen and unplanned event or circumstance.It is an unfortunate event resulting especially from carelessness or ignorance.It is an unexpected happening causing loss or injury which is not due to any fault or misconduct on the part of the person injures but for which legal relief my bae sought.Source: Merriam Webster DisctionaryHinatid ako ni Gavril sa bahay para na rin hinatid si Sham-sham. Nilagay ko lang sa kitchen ang mga pinamili ko at binalikan sila sa sala. Naghanda rin ako ng juice at kumuha ako ng chocolates na pinadala ni Auntie Remi para ibigay sa kanya. Safe naman kaming nakauwi kahit na takot na takot ako kanina habang nasa jeep kami. Takot akong madikitan ng kahit sino at isa pa dahil sa driver ng jeep na nakitaan ko ng vision ko.Naupo ako sa t
Dysfunctional Chapter 19. “Not a threat but a warning”
Chapter 19. “Not a threat but a warning” “I think, hindi ‘yong jeep na sinakyan natin ang gagamitin niyang jeep the day of the accident.” sabi ni Gavril na kinabigla ko. Naguluhan ako sa sinabi ni Gavril. “A-Anong ibig mong sabihin?” hindi makapaniwalang tanong ko. Gavril look elsewhere. “If I’m not mistake, the date in your vision is on April 17, 2019, that day is Friday, and base on his platenumber, XXX 010” iniisip ko naman muli ang nakita ko sa vision ko tungkol sa driver. Gavril looked at me. “He is coding on that day.” Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Kinabahan ako at natahimik saka ako napaiwas ng tingin. “So, I was thinking kung ibang jeep ang gagamitin niya.” “But,” muling nabalik ang tingin ko sa kanya nang magsalita. “There is another thing confusing here.” dagdag pa niya at tila may malalim na iniisip. “What is that?” tanong ko. Gavril sighed and faced me. “The time.” he said
Dysfunctional Chapter 20. “Right time at the right moment”
Chapter 20. “Right time at the right moment”I’m on my way to school. There will be a short meeting today regarding for tomorrow’s Youth Camp. And just like the other days, hindi kami gaanong nagkikita ni Gavril dahil busy siya sa school. Pero pag-uwi naman niya ay dumadaan siya sa bahay para bisitahin si Sham-sham. Gusto ko pa naman siyang makita dahil may sasabihin ako sa kanya.Pagpasok ko sa building ay nagtaka ako dahil biglang tumahimik ang mga students sa hallway. And I can feel that all of their eyes are on me. Their judging looks make me feel uncomfortable.I know I should be used to this, but I was just thinking what is going on now? Aren’t they aware and used to my presence as the school freak, monster, scary and creepy girl? Bakit nila ako tinitingnan ng ganito?“Believe me, I saw Gavril went to her house so many times!”“Really?”&ldquo
Dysfunctional Chapter 21. “What should we do?”
Chapter 21. “What should we do?”Gavril and I stopped here on the playgroud. We are sitting on the swing, gazing on the reddish-orange rays of sun as it is about to cover with darkness, the fleeting colors dusk began to fade away at the same time I am thinking deeply about what I saw and what is going to happen tomorrow.I turned my face on Gavril as I heard him releasing a deep sigh. “Hindi pa nga tapos ang isa, may isa na naman.”Nalungkot ako sa sinabi niya. He is right, we still have the case of the second note that will happen tomorrow and we actually don’t have concrete plan on how to stop it and yet, here go thinking another case. I explained everything to Gavril what I saw about Jaxon.“His Mom and Dad are busy at work. Yaya niya lang ang nakakasama niya sa bahay. Pero base sa kwento mo, Jaxon will be locked up on his room and there will be a fire burning their house.” Dismayadong
Dysfunctional Chapter 22. “Saving lives, escaping death”
Chapter 22. “Saving lives, escaping death”Tulala ako habang nakaupo sa sahig at nakasandal sa pinto. Ramdam ko ang namumuong pawis sa aking noo na tumutulo pababa sa aking pisngi dahil sa init dito sa loob ng stockroom. Dati itong speech laboratory kaya naman kulob ito at salamin ang mga bintana na hindi nabubuksan.Maya’t-maya kong tinitingnan ang relo ko para tingnan ang oras. Magkakalahating oras na akong nakakulong dito sa loob ng stock room. I tried to break it for me to open the door but it didn’t work. Naka-lock ng padlock mula sa labas ang pinto. Hindi ko rin dala ang phone ko na naiwan ko sa bag. Wala rin gaanong students ang dumadaan dito sa dulo ng hallway. At kung meron man, kahit sumigaw ako ay hindi nila ako maririnig dahil sound proof din ang buong kwarto kaya kahit sumigaw ako at humingi ng tulong sa labas ay wala ring makakarinig sa akin.Muli akong napatingin sa relo ko, it’s 4:30 PM in t
Dysfunctional Chapter 23. “Recklessness and Sacrifices”
Chapter 23. “Recklessness and Sacrifices”“Gavril!” malakas kong sigaw habang tulala sa nasusunog na bahay. Lumabas naman ng gate ang Yaya ni Jaxon kasama siya habang ako ay naiwan na tulala sa nasusunog na bahay. Si Gavril, nasa loob pa siya!“Hindi,” sambit ko kasabay ng pagtulo ng luha ko. “Gavril.” Humagulgol ako ng iyak, napayuko at napaluhod. Hindi maaari, bakit naging ganito?“Roux!” mabilis akong napatingala nang marinig kong may tumawag sa akin. Pagtingin ko ay nabigla ako at nakahinga ng maluwag habang nakatingin sa kanya.“Gavril!” sigaw ko saka tumayo. Tumakbo naman siya palapit sa akin. Puno ng dumi ang kanyang mukha.“Hindi ko na naagapan ang apoy, mabilis itong kumalat at bago pa sumabog ay tumakbo na ako.” aniya at saka ako hinila palabas ng gate.Paglabas namin ng gate ay marami nang tao ang nasa labas at natataranta
Pinakabagong kabanata
Dysfunctional Epilogue
EpilogueGavril’s Point of ViewFifteen Years had passed.The ambiance inside the courtroom was filled with tension as everyone inside is waiting for prosecutors and the defendant’s side to speak. Everyone is cautious and careful. The judge locked his eyes on anyone who is speaking. This is not actually a tough case, because I can actually prove this old man’s innocence. This is a case of murder but the real culprit of this crime framed up someone, pointing and setting up someone’s innocence.I sat very straight and calmly as I can while I am hearing the lawyer of the defendant’s statement. He stating the scenario capturing the main suspect of the crime. He also asked the suspect about his statement of what happened that night. I looked at the old man seated in the jury box seat as he was asking about the case. Kita ko ang labis na kaba at takot sa mata ng matanda. His voice
Dysfunctional Chapter 50. “To infinity and beyond”
Chapter 50. “To infinity and beyond”One..."Hey! Look there she is again!"Why do people are so judgemental?Two..."So, she really looks creepy, huh?"Why do people say hurtful things?Three..."I remember when we were in grade school? She kept on crying and we didn't know why?"If I could just ignore it, but I can't.Four..."Really? Do you know that she lives in a haunted house in our village?"If I could just find a cure or something to stop it.Five..."Hey! She's coming near...baka marinig ka niya."If I could just cover my ears just not to hear all of your heartless words.Six..."Oh my God!""Hey! You freak! How dare you!"If I could have a choice not to have this.Seven..."Oh! You slap her!" So, that I can live
Dysfunctional Chapter 49. “Dark clouds, pouring rain”
Chapter 49. “Dark clouds, pouring rain”March 15, 2019Naitakip ko ang dalawang palad ko sa aking mukha habang malinaw kong nakikita at naririnig ang matinis na tunog ng isang aparato sa loob ng emergency room. The doctor was applying CPR but in the end, the woman I bumped earlier died. "I'm sorry...I'm sorry..." I whispered as I wiping off my tears. Another death happened. Isa na namang pagkamatay na nakita ko. "Excuse me?" napapitlag ako nang may kumatok sa pinto ng cubicle kung nasaan ako. "Are you okay?"A deep voice of a man asked me. Nalito ako at nagtaka dahil nasa restroom ako dito sa school pero bakit may lalaki sa loob ng restroom ng mga babae?"I'm fine...just leave me." sagot ko habang inaayos ang sarili ko. I heard him chuckled. "You know what, you really scared me. I thought you're a ghost. Muntik nang hindi lumabas i
Dysfunctional Chapter 48. “Thank you, my first love”
Chapter 48. “Thank you, my first love”“Gavril stop. Stop all of this. Why do keep on insisting on what you are believing for? Kung ano ang iniisip mo sa tingin mo ay tama!” “Bakit hindi ba, Roux? Alam mo, hindi na rin kita maintindihan minsan. Hindi ko alam kung iniiwasan mo ba ako dahil sa note o sa nakita mo tungkol sa akin or may mas malalim pang dahilan. You run off my house when you knew that it’s my father’s portrait. Tell me, Roux!”“Hindi mo na kailangang malaman, Gavril. Dahil aalis na ako rito.”“Mahal na mahal kita, Roux pero parang pagod na ako…”The memories of what happened yesterday keep on lingering in my mind. Paulit-ulit na umi-echo sa tainga ko ang sinabi ni Gavril. Ramdam ko ang sobrang emosyon nang sabihin niya iyon. I don’t understand myself but I felt so guilty right now. Gavril
Dysfunctional Chapter 47. “The Family Feud”
Chapter 47. “The Family Feud”Buong araw kong pinag-iisipan kahapon ang lahat tungkol sa nalaman ko. What happened in the past is still clear in my mind. That tragic scene of my life, the day when my parents died in front of my own very eyes. And now that I found who is responsible for that tragedy. It was him, hindi ako maaaring magkamali. Pero sa likod ng galit na nararamdaman ko nang malaman kong Daddy ni Gavril ang taong nagpakidnapped sa akin noon, mayroon akong lungkot na nararamdaman. Bakit sa dami ng tao, magulang pa ng lalaking mahal ko ang gumawa noon?That day, I leave Gavril in confusion. Tumakbo lang ako palabas ng bahay nila without saying a word. Sobra akong nabigla at natakot nang malaman ko ‘yon. Kaya naman kahapon pa rin ako tinatawagan ni Gavril and he even went here pero hindi ko s
Dysfunctional Chapter 46. “Mirror of our soul ”
Chapter 46. “Mirror of our soul ”Eight years ago, I cannot see how beautiful the world was. I was blind and all I can see was darkness. Kapag magbi-birthday ako, palagi kong wish ay ang may mahanap nang magdo-donate ng mata para sa akin. Gusto kong makakita, gusto kong makita sila Mommy at Daddy. Gusto kong makita ang mundo, ang magagandang paligid. And when my 9th birthday coming, I told my Dad my birthday wish again, to be able to see. And that wish was commanded by my Dad.“Really, Dad? Makakakita na ako?” I was so excited that time when Dad said the news to me. He finally found eyes for me.“Yes, Princess…the operation we will do the operation tomorrow, so have to prepare and be strong.” My Dad said. I nodded so quickly in response to him.“Yes, Daddy…” sagot ko. I felt his hand slowly patted my head.&ldqu
Dysfunctional Chapter 45. “Nightmare of the past ”
Chapter 45. “Nightmare of the past ”It’s been a week since Gavril and I didn’t see and meet. And there are about five days before the said date of Gavril’s accident. Habang palapit nang palapit ang petsang nakasulat sa note ay mas lalo akong kinakabahan. Amanda and Alexis are busy with the last note. And since last week, we still didn’t find who is the person named Gabriel on the last note.These past few days, I feel like I went back to my old self, myself of being alone again. Siguro ay nasanay na ako na araw-araw ay nakikita at nakakasama ko si Gavril. Pero dahil kailangan namin hindi magkita para maiwasan ang mangyayari ay handa akong maging mag-isa. Alexis also forbids us to communicate with each other. Noong una ay nalungkot ako but later on I understand and realized Alexis’ order.Bukod sa hindi namin pagkikita ni Gavril ng isang Linggo, isa pa sa nangyari na pinagtataka ko ay ang palagi
Dysfunctional Chapter 44. “Terrifying vision”
Chapter 44. “Terrifying vision”Gavril Ahren SantillanMay 28, 20194:58 PMCar accidentHindi na ako nakatulog simula nang magising ako kanina dahil sa isang nakakatakot na panaginip. Parang totoo, parang totoo ang lahat. Papasikat na ang araw at nakaupo pa rin ako dito sa aking higaan habang hawak ang pilas ng isang note kung saan ko sinulat ang mga detalye tungkol kay Gavril. Malungkot ko itong pinagmamasdan. Ang pangalan niya, ang petsa, ang oras at ang pangyayaring tatapos sa kanyang buhay.Malalim akong huminga at kinalma ang aking sarili. Ramdam ko ang sakit ng aking mga mata dahil sa pamumugto nito. Kanina pa rin ako walang tigil sa kakaiyak. Natatakot ako. Natatakot akong mangyayari ito.Kinuha ko ang notebook kung saan nakalagay ang mga notes at tinago ang note kung saan nakasulat ang mangyayari kay Gavril. Bumaba na ako sa higaan ko at lalabas na sana
Dysfunctional Chapter 43. “Mystery of the last note”
Chapter 43. “Mystery of the last note”Tahimik kong pinagmamasdan ang mga batang naglalaro rito sa playground. Hapon na at naisipan kong ilabas muna si Sham-sham at maglakad-lakad dito sa village at nang mapadaan ako dito sa playground ay naupo muna ako at hawak ang tali ni Sham-sham na nasa tabi ko.Mag-iisang linggo na mula nang magbakasyon kami ni Gavril sa Tagaytay at manalo sa Kite Competition sa Cavite. Ganoon pa rin naman ang nangyayari, pumupunta si Gavril sa bahay, maglalaro sila ni Sham-sham, magku-kwentuhan kami at saka uuwi na siya. Pero sa ilang araw na palagi kong kasama si Gavril sa bahay, palagi ko pa ring naiisip ang sinabi sa akin ni Auntie Remi tungkol kay Gavril. I don’t understand why do I need to stay away from Gavril just because he is a Santillan? I don’t get it and what is the connection of Gavril’s family to ours? Bakit kilala ni Auntie Remi ang family ni Gavril?“Si Gavr
