Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised. DANIEL FORTELEJO My head’s been aching for days because of my plates and because of Isla. She kept seducing me, and I kept pushing her away. “Daniel, bakit kasi hindi nalang ako?” she asked as she followed me on the parking lot. Gabing-gabi na nang matapos kami sa mga plates namin, pero sa condo kami nila Finn at Isla gumawa no'n, kaya hanggang ngayon ay sinusundan niya ako. “I have a girlfriend, Isla. Please lang, mahal ko si Ven.” Napatawa naman siya ng mahina. I was about to open the car door when she puts her hand on it, kaya napatingin ako sa kanya. Pagod na pagod. “Ako itong una mong minahal, Daniel! Bakit biglang naging siya?! We promised before that we're going to marry each other!” She cried. Napatawa ako ng mahina sa sinabi niya. Yeah, I promised that to her, but we were kids back then. Seven? Eight? What kind of thinking does a kid have
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised. DANIEL FORTELEJO I carried Haven into the living room, our kiss deepening as we went. I couldn’t control myself anymore; the desire to claim her and make her entirely mine overwhelmed me. I quickly removed Haven’s clothes, and she reciprocated, stripping me down as well. She was only wearing nipple tape, which I found amusing since it was something new for her. I hadn't seen her wear it before. The sight intrigued and excited me. “What? Ngayon ka lang nakakita ng nipple tape?” She asked with a teasing glint in her eye. I chuckled, my eyes locked on her. “Yes, and it’s beautiful.” She smirked and called me a “baliw,” which only made me laugh more. “How to take it off? Does it hurt? I mean, it’s sticky, and hmm...” I asked out of curiosity. Haven laughed softly and adjusted her position, her laughter mingling with the gentle sounds of our movements.
Inaya ko si Daniel sa loob ng kwarto matapos ng pagdadrama namin sa tapat ng pintuan. I feel bad for him dahil wala pa itong kain simula nang malaman niyang naospital ako, kaya heto pinakain ko muna siya. Halatang gutom na gutom talaga siya dahil sa bilis ng pagsubo niya ng pagkain. “Dahan, love.” Napaangat naman ng tingin si Daniel sa akin, at biglang naluha. “Ang bakla,” Natatawa kong pagbibiro sa kanya. Daniel bit his lips as if he were about to cry again. Natawa ako sa kanya tsaka ko hinawakan ang kamay niya. “Tahan na, please. Kumikirot puso ko sa tuwing umiiyak ka,” malumanay kong saad sa kanya. Huminga naman ng malalim si Daniel, tsaka niya nilunok ang pagkaing na-stuck sa bibig niya nabg tignan ako. Inabot ko sa kanya ang tubig tsaka ito umupo sa kama ko, habang pinaglalaruan niya ang kamay ko. Napatitig siya sa mga kamay ko, tila may maraming iniisip. Napakunot naman ang noo ko tsaka ko hinaplos ang isa kong kamay sa mukha niya, na kaagad niyang isinandal ang ulo doon at
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised.Our finals ended, kaya nagpasyahan ni Daniel na gumala kami sa buong Cebu ng kaming dalawa lang.Okay, sana, kaso sa tuwing iniisip ko si Hari ay naiinis ako. He’s avoiding me as much as he can. Napapansin ko din ang pagiging malapit nila Saoirse. Hindi ko alam kung ikakasaya ko ba iyon o Hindi. I mean, I like that he’s spending his time with someone else, gusto ko pa nga na magka-girlfriend siya. Pero ang paglayo sa akin? Parang hindi naman tama.Bestfriend kami e. Bakit kailangan niya akong layuan?Daniel uses his McLaren as we head to South. Binaba niya pa ang bubong ng kanyang sasakyan para mas madama namin ang hangin.“Huwag kang tatayo, baka mapaano ka!” Pag-aalalang saad ni Daniel nang itaas ko ang kamay ko sa ere. I was about to stand, pero pinigilan niya ako kaagad.“Gusto ko ng letson ng Carcar, Dan!” I giggled as I craved it.Natawa naman si Da
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised.Daniel and I cooked dinner for us. Ginawa ko lang letchong kawali ang letchon na binili namin kanina. At hindi pa nga ako tapos maluto, pero halos ubusin na ni Daniel ang niluto kong letchong kawali.“Isang kuha pa, tamo, Dan! Sisipain kita papuntang dagat,” inis kong sambit sa kanya.Gumagawa pa kasi ako ng kimchi rice, at kakatapos ko lang sa kikimbap. I’m craving a Korean food din kasi kaya gumawa ako. Matrabaho lalo na’t ayaw naman tumulong ni Daniel, at laging nagnanakaw ng pagkain at halik.Pero tinulungan niya akong maghiwa kanina ng mga ilalagay sa kikimbap, siya rin naghiwa ng Letson kanina para mapaliit ang size.“Kagutom kasi, pero may iba akong gustong tikman,” he said and pouted his lips while staring at me as if I am the one he’s referring to.“Hindi ako pagkain,” naninigkit ang mga mata kong saad sa kanya.Daniel grinned as he moved closer
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised.“I love you, Haven,” Daniel whispered and kissed my forehead.I nodded in response. I don’t have much energy left to reply. He consumed me. I didn’t know s*x could be tiring. Damn. Feel ko ang tanda-tanda ko na dahil ang bilis ko nang mapagod.Nakapikit ang mga mata kong nakayakap kay Daniel. Naramdaman ko naman ang paggalaw niya at pagbuhat sa akin papasok sa loob, dahil sobrang lamig narin dahil sa lamig na simoy ng hanging dala ng gabi, lalo na't kaharap lang ng pool ay ang dagat.Nilapag ako ni Daniel sa sofa tsaka niya kinuha ang tuwalya para punasan ako. He also took the robe from the bathroom and dressed himself with that, tsaka siya muling lumapit sa akin para masuot din ang roba.“Let’s eat,” mahinang sabi ni Daniel. Sinamaan ko naman siya ng tingin dahil feel ko ang sakit sa ibaba ko.Napatawa naman siya tsaka ako hinalikan muli sa noo. Ang hili
We stayed at the resort for two days. Hindi kasi ako makalakad ng maayos dahil sa nananakit pa rin ang buo kong katawan, kahit na minasahe na ako ni Daniel—pero laging nauuwi sa p********k lang.“Careful,” wika nito nang alalayan niya ako paakyat papuntang falls.Nasa Badian Falls kami ngayon, at ngayon lang din kaming nagsimulang ikutin ang South Cebu. Unang pinuntahan namin itong falls dahil maganda daw.Oo nalang ako ng oo sa kanya dahil gusto ko rin naman ang mga adventure trips. Nakarating kami sa pinaka dulo ng Badian falls na kung saan ay pwede kaming tumalon.I don’t know how to swim, but I have my life jacket, kaya hindi naman siguro ako malulunod nito?“Nanginginig ka?” Nag-aalalang tanong ni Daniel nang hawakan nito ang kamay ko, habang ako naman ay tutok na tutok sa sa falls na nasa ibaba. Oo, nasa itaas na kami at handa na sanang tumalon nang mapatigil ako dahil sobrang nalula ako.Hindi naman siya masyadong mataas, pero para sa akin, mataas na iyon, lalo na't hindi ako sa
Nakita ko si Hari na papunta sa field kaya hinabol ko siya at inambangan sa kanyang likod. Hari held me immediately para hindi ako mahulog. “Fvk, Ven,” mura nito pero pinagpatuloy parin ang babalanse para hindi ako mahulog. Ven? When did he start calling me, Ven? I wrapped my arms around his neck. Tsaka napatingin sa kanya, naniningkit ang mga mata. “Ven? Kailan mo pa ako tinatawag na Ven?” Hindi naman nakasagot si Hari kaya napakagat ako ng labi. “Get down, baka makita tayo ng councilor at ng SSG officers,” mahinang sabi nito, halatang wala siya sa mood para makipagbiruan. Nakaramdam naman ako ng pagkirot sa dibdib ko. Hindi ko alam kung bakit... But is he really distancing himself from me? Bakit ang sakit? Bestfriend ko siya e. Kabiruan ko sa lahat ng bagay. “May problema ba tayo, Hari?” Tanong ko sa kanya. But Hari didn’t answered, clearly avoiding anything about us. Wala akong ganang bumaba sa likuran niya habang kagat ang labi para mapigilan ang sarili sa pag-iyak. I’m no
Nagdadabog akong pababa ng mansyon dahil sa inis ko kay Hari. Hindi kasi ako pinapansin dahil lang sa naging kami na ni Daniel. Kaya hindi ko na alam kung paano suyuin ang lalaki! Ayaw na ayaw ko pa namang may away kami. Nakakairita. “Oh? Anong mukha iyan?” natatawang saad ni Kuya Vin nang makita akong pababa ng hagdan. “Mukha ng maganda, kuya!” asik ko sa kanya. Kaya hindi na mapigilang mapatawa ni Kuya Vin. Inirapan ko ito pero kaagad din akong yumakap kay Kuya na siyang ikinabigla niya. “Aba, nagpapalambing ang prinsesa ko,” aniya tsaka niya sinuklay ang buhok ko gamit ang kanyang kamay.“Eh kuya kasi, si Hari nagtatampo! Hindi ko alam paano suyuin, ayaw akong pansinin.” naiiyak kong saad kay Kuya. Eto kasi ang unang beses na magkaroon ako ng kaibigan na nagtatampo sa akin kaya hindi ko alam kung paano siya suyuin. I never had a friend. At ang paglalayo ni Hari sa akin ay para na niya rin akong pinapatay. Kainis. Silang dalawa lang ni Daniel ang ka-close ko sa school, tapos la
Namamahinga ngayon sila Nika, Elio, kasama ang mga anak ni Elio na sina Vienna at Vlad, kasama rin ang mga pamangking ni Nika na sina Harvin, Haven at Hari sa isang food stall matapos maubos ang enerhiya nila kakapasyal sa loob ng isang amusement park. “Tita punta ulit tayo rito!” masayang wika ni Hari, kaya naman ginulo ni Haven ang buhok ng bunsong kapatid. “Aba nag-request pa nga!” natatawang saad ni Haven. Napangiti naman sina Elio at Nika nang makitang masaya ang mga bata. “Sa susunod, Disneyland naman,” wika ni Elio para mapatalon sa saya ang mga bata. Habang kumakain ay bigla silang nakita ni Yarianne, ang pamangkin ni Elio. Masaya itong tumakbo papalapit sa kanyang tito at tinawag si Nika. “Tita Nika! Tito Elio!” masayang pagtawag ni Yari para makuha nito ang atensyon ng dalawa. Kasunod ni Yari ang mga nakakatandang pinsan na sila Atticus, Sean, Hari, at si Sebastian. Kasama din nila ang mga kaibigan nila Hari at Sebastian na sina Daniel, Genevieve, Nova, Mila, Ana, Finn,
I was packing my things when the door swung open. At nang linungin ko iyon, ay nakita ko si Hari na papasok sa loob ng kwarto ko, nagtataka kung bakit niya ako nakitang nag-eempake. “Where are you going, Cheska?” tanong ni Hari nang hablutin nito ang kamay ko para mapatigil sa pagtutupi ng mga damit. “Far away,” I replied with a bright smile. Akala ko kaya ko nang mag-stay dito, kasama sila Hari at Baste, pero hindi ko pala kaya. Kaya naisipan ko na lang na magpakalayo, malayo sa kanilang dalawa. “Akala ko ba mananatili ka dito?” tanong niya. Muli akong ngumiti sa kanya tsaka ko hinila ang kamay ko para magsimula ulit sa pag-eempake. Mamaya ay darating na ang chopper na pinadala ni Tito Elio para sunduin ako at ihatid ako sa lugar na nais kong puntahan. “This mansion brought me so many memories, Hari. With you and Baste and everything that made me feel to not let it go, but I have to,” I paused. “Feel ko hindi ako uusad kung mananatili ako rito—” “Iiwan mo ako?” His voice crack
Napatitig ako sa mukha ni Daniel na puno ng sugat at namamaga dahil sa pagsuntok sa kanya ni Hari, habang nasa loob kami ng ospital. Halos hindi ko na makilala si Daniel sa kanyang mukha ngayon. Daniel’s been sleeping for hours since that happened, and I feel sad about it, kaya hindi ko siya maiwan-iwanan dito sa ospital room niya. Hawak-hawak ko ang kamay ni Daniel at marahang hinaplos iyon, at habang hinahaplos ko ang kamay niya ay siyang pagtulo muli ng mga luhang kanina ko pang pinipigilang pumatak. I held his hands tightly and rested it on my forehead. Silently praying that everything will be okay now. “Cheska.” Hari’s voice was firm and cold. Ngunit hindi ko siya nilingon. Anong mukhang ihaharap ko sa kanila? Sa kanya? “Daniel! Daniel!” rinig kong pagsigaw ni Mrs. Fortelejo kaya ay napatayo ako sa kinauupuan ko. Mabilis namang lumapit si Mrs. Fortelejo sa kanyang anak at naghinagpis ito nang makita kung gaano kasira ang mukha ni Daniel. Napaangat ito ng tingin sa
“Buti naman nakapunta ka, Ven. Akala ko ikukulong ka na ni Daniel sa condo niyo,” natatawang saad ni Sylus nang makita akong papalapit sa kanya. Inirapan ko naman ang lalaki tsaka ako lumapit kina Nova. “Ven!” tili ni Nova nang makita ako. I stared at her attire, she’s wearing a revealing red dress na hindi lalagpas sa kanyang tuhod. Naka-messy bun naman ang kanyang mahaba at kulot na buhok. Finn is on her side, nakahawak sa bewang nito tila ba binabantayan mula sa mga lalaking gustong lumapit kay Nova. Lapitin din naman kasi ng lalaki itong si Nova. “Buti nakapunta ka!” sigaw nito tsaka lumapit sa akin at nakipag-beso. Halatang nakainom na si Nova, dahil kanina pa naman sila dito at medyo hindi na rin tuwid ang kanyang tayo, habang ako ay pinipilit ko pa si Dan na makapunta ako dito, pero in the end, nagalit lang siya at hindi na ako kinausap. Sa galit ko rin ay tuluyan na akong nagbihis para puntahan sila, at isaya na lang ang galit na nararamdaman ko. “Siguro badtrip na naman
Warning: This chapter explores sensitive themes such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Reader discretion is advised. “Huwag kang magulo, Sylus! Tatadyakan kita!” Inis kong sambit sa lalaki nang kinukuha nito lahat ng mga papers ko para basahin at koreksyonan. Edi sila na matalino! Partida Fashion Designer ang kinuha pero mukhang mas may alam pa sa Nurse kesa sa’kin. “Ang gwapo ko para tadyakan mo, Francheska!” anas niya tsaka dabog na pinatong sa lamesa ang mga papers ko, dahilan para mapatingin sa amin ang mga estudyante dito sa library. Inirapan ko ang lalaki at inayos ang mga papers para ipapasa na sana nang sulatan iyon ni Sylus para koreksyonan, kaya ay gagawa na naman ako ng panibago bago iyon ipasa. Nakakainis. Kung kailan deadline na ay ngayon pa talaga sumingit ang lalaki. “Yo!” singit naman ni Isaac sabay tapon ng bag nito sa tabi ko at uupo na sana nang itulak siya ni Sylus gamit ang paa nito. Edi sila na ang may mahabang mga paa. “Bawal,” anas ni
Habang tinatahak ang daang palabas sa building na ito ay siyang walang hanggang pagbuhos ng luha ko. I can’t stop crying. And I don’t know why I am crying. I did the same to Daniel. Siya itong dapat may karapatang magalit at umiyak dahil sa mga kasalanang ginawa ko sa kanya. Anong iniiyak mo, Haven? “Haven! Sandali!” rinig kong paghabol ni Daniel sa akin. Saktong nasa baba na kami ng kompanya nila, hindi naman na masyado matao dahil mag aalas otso na ng gabi. “Teka, Haven. Please, sandali lang!” There was desperation in his voice, pleading for me to stop. His footsteps were getting closer, pero hindi ko magawang lumingon sa kanya. Ang sakit. Ayokong makita ‘yung tingin sa mga mata niya—ang galit at lungkot, ang sakit. Sobrang sakit. Kaagad din akong napahinto nang hawakan ni Daniel ang kamay ko, hindi masyadong mahigpit, pero sapat na para pigilan ako sa paglayo. Kaya kaagad kong pinunasan ang luhang walang tigil sa pagpatak sa pisngi ko. “Please, Haven,” pabulong niyang sabi
DANIEL FORTELEJO “Dan, can you stay for a while? I need you in the company. I can’t do it all alone,” pakiusap ni mommy habang nanghihina itong pinupunasan ang katawan ni daddy. Na-stroke si daddy nang malamang bumabagsak ang company namin matapos na magkaroon ng malaking issue sa bridge na pinapatayo sa Bohol-Cebu, na bumigay ang iilang bahagi nito. So far, wala namang nasaktan sa mga empleyado namin. Iyon nga lang, nawalan ng investors ang konpanya namin at binawi sa amin ang proyektong iyon. We had already lost millions because of that project, and now the government is demanding a refund for the money we spent on building the bridge. But how? All the payments they gave us had already been used for the project. We can't refund the money because if we do, we'll lose even more, leaving us with nothing. That’s why I pushed to finish the project. I knew it was our only hope. I worked tirelessly, day and night, organizing every detail, overseeing construction, negotiating with suppli
Kumain kami ni Hari na para bang walang nangyari sa aming dalawa. He keeps serving me food, habang patuloy ito sa paghigop ng kanyang sipon gawa ng pagkakaligo sa ulan at sa iyakan naming dalawa. Napanguso ako habang patuloy ito sa pagbabalat ng hipon para makain ko. Tulad ng sabi niya ay kakain kami no’n sa araw ng birthday ko. “Just eat a few, dalawa lang pala, ayokong mag-alala si Tita Nika,” ani nito sa marahan na boses. Medyo iba na rin ang boses nito. Kumuha siya ng tissue at pinunasan ang tumutulong sipon sa kanyang ilong. Hindi ko tuloy mapigilang matawa sa kanya, dahil nakanguso ito habang pinupunasan ang ilong. “Sino daw magkakasakit?” I teased. Sinamaan niya naman ako ng tingin, pero kaagad ding huminga ng malalim. “I didn’t know you have strong immune system than I do, partida pareho pang doctor ang mga magulang ko, tsk.” asik niya habang patuloy pa rin sa pagpunas ng kanyang ilong dahil ayaw na atang tumigil sa pagtulo ng sipon sa kanyang ilong. Napailing na la