Huminto ang sasakyan ko sa tapat ng isang mataas na gate. Ilang beses akong bumusina bago may isang lalaki ang nagmamadaling nagbukas ng gate.Bahagya pa itong sumaludo sa akin nang makilala ako dahil nakababa na ang bintana ko. Binigyan ko naman ito ng isang tipid na tango.Pagbaba ko pa lamang ay patakbo na akong sinalubong ng isang batang babaeng may malaking ngiti sa mga labi."LOVEEEE!" tili nito nang makita ako.Ibinuka ko ang dalawang braso ko, mabilis itong lumapit sa akin at yumakap. Binuhat ko ito kahit na malaki na ito. Mahigpit ang pagkakayakap nito sa akin na para bang ayaw na akong bitawan. "I miss you so much," humihikbing saad nito bago sumubsob sa leeg ko."I am sorry, Love," masuyong saad ko sa kaniya at nagsimula nang pumasok sa loob ng isang malaking bahay o mas tamang tawaging mansyon.Nanatili siyang nakayakap sa akin kahit na nang maupo ako sa mahabang sofa. "You should visit me always," nakangusong saad nito. Bakas sa mukha nito ang pagtatampo.Hinawi ko ang
Matapos naming mag-usap na mag-ina ay inilabas ko pa rin si Love. Nagtungo kami sa isang pastry shop para bumili nang paborito niyang Chocolate Peanut butter cake. Hindi ko alam kung bakit gustong-gusto niya ang lasa noon samantalang ako naman ay hindi mahilig sa mani.Masaya itong kumakain dahil umorder din kami ng tig-isang slice ng cake, ang kanya ay ang paborito niya habang ang akin naman ay dark chocolate. Hindi nawawala ang ngiti sa mga labi nito. Hindi ko mapigilang mapangiti habang pinapanood ito. Hindi ako masasawang panoorin ang mga ngiti ng anak ko. Muli akong humingi ng tawad sa isipan ko dahil sa mga pagkukulang ko sa kaniya.Napaangat ang tingin ko ng may babaeng isang babaeng huminto sa tapat ng table namin. "Margarita?" hindi makapaniwalang paninigurado nito habang nakatingin sa akin."Danica?" "Ako nga! Akala ko namamalikmata lang ako nang makita kita kanina. Kumusta kana? Anak mo?" tanong nito habang nakatingin kay Love.Tumango ako. "Yes."Kung dati siguro mag-aa
COHEN "I am planning to continue our initial plan and investigate the cause of fire. Someone is threating my wife, for sure that person is connected to what happened," Dwayne said. We are now in his office. I keep on looking at my phone. Nakailang palit na ako ng sim at nakailang block na rin siya sa akin. I texted her last night but she blocked me again. I am just worried about her but she keeps on avoiding me. I still don't get why she's always angry at me every time we met. It's like she's always ready to blow a fire towards me, but I can feel something when I kissed her. Every time I kissed her, it felt different. Yes, she complained but she always kissed me back first before she will back to her old self. Someone who always keep distance. "Delgado, are you listening to me?" Tumingin ako kay Dwayne dahil sa tanong niya. Umakbay naman sa akin si Troy habang malaki ang ngisi. " He is obviously not. He is missing someone." Inalis ko ang braso niyang nakapatong sa balikat ko. "S
"Wala ka ba talagang balak na manatili na lang dito? Pwede ka namang sa kompanya magtrabaho," napatingin ako kay mama nang sabihin niya iyon.Nandito ako ngayon sa veranda ng bahay niya at nagpapahangin nang lumapit siya.Bukas ay babalik na ako ng San Antonio kaya ito na ang huling gabi ko rito. Apat na araw rin akong nanatili dito sa bahay niya.Humarap ako sa kaniya habang nakatukod ang mga siko ko sa balustre. "Maybe I am welcome to this house because I am your daughter but we both know that company is not yours, it was your late husband who owned it. Once Sylvia reached the right age she will inherit it. I don't want people to say something once I work there."Ayokong may masabi ang side ng asawa niya sa akin. Wala akong balak makihati sa bagay na alam ko namang wala akong karapatan. Kapag twenty-five na ang kapatid ko ay mapupunta na sa pangalan niya ang kompanya, isang taon na lang."Margarita, Sylvia knows that. She even suggested to make you work there. You can leave here wi
"When are you going to visit me again?" tanong sa akin ni Love. Ngayon na ang uwi ko sa San Antonio. Ayaw ko man siyang iwan pero hindi ko pa siya pwedeng isama sa ngayon. "From now on, I will visit you every weekends," nakangiting saad ko habang nakadampi ang palad ko sa ibabaw ng ulo nito. Nakita ko ang pagkislap ng tuwa sa mga mata nito dahil sa sinabi ko. "Really?" Nakangiting tumango ako sa kaniya. "I will wait you then, take care, mom. I love you," sweet na saad nito bago humalik sa pisngi ko. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at hinalikan siya sa noo. Niyakap ko siya ng mahigpit bago ako tumayo nang tuwid at tumingin sa kapatid ko. "I will go ahead,"paalam ko dito. Nakapantulog pa ito. Kararating lang nito kagabi mula sa Davao dahil may conference daw itong inatendan doon. "Take care, bring someone with you next time," kumindat pa ito sa akin habang malapad ang ngiti. Natatawang inirapan ko ito dahil sa sinabi niya. Palagi na lang akong inaasar nito na mag-b
Dumapa ako sa kama ko pero biglang tumunog ang selpon ko. Nagsalubong ang kilay ko nang makita ko kung sino ang tumatawag.'Abogago'Iyon ang pangalan ng caller, iyon ang inilgay kong pangalan niya sa contacts ko. Hindi ko na siya blinock pa dahil marami naman siyang pambili ng sim card kaya alam kong hindi pa rin niya ako tatantanan.Pinatay ko ang tawag niya pero dahil nga pinanganak na makulit si Delgado ay muli itong tumawag."What?!" masungit na bungad ko sa kaniya."I am already here in front of the gate, Love." nalukot ang mukha ko dahil sa paraan ng pagtawag niya sa akin. Ramdam ko rin ang pang-aasar sa boses niya.Mabilis akong bumangon upang silipin siya sa bintana ko at muntik na akong mapanganga nang makita ko siyang nakatayo sa harap ng gate namin habang may hawak na helmet."Anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kaniya habang nakatingin mula sa bintana."You said you are available right now and I can fetch you."Nahilot ko ang sintido ko dahil sa sinabi nito. Kung ganoo
"You..."natawa ito ng walang buhay. "I hope it is clear to you, Delgado. And this will be the last time that you will pestering me. Stop being annoying, I will never like you," ulit ko sa kaniya.Pinilit kong huwag lagyan ng expresion ang mukha ko habang nakatingin lamang sa kaniya ng diretso upang ipakita sa kaniya na seryoso ako.Hindi nito alam ang sasabihin. Disappointment is evident in his face, yeah it is just disappointment not pain.Tumingala muna ito bago tumingin sa akin. "Okay, from now on I will forget everything. We just fucked once, a night night stand, nothing more," malamig na tugon nito sa akin.Tumango ako sa sinabi niya. "Exactly, so now please excuse me," wika ko at tumalikod na dito.Hindi naman na ako nito pinigilan kaya mabilis na akong lumabas ng opisina niya.Nang tuluyan na akong makalabas sa bar ay napahawak ako sa dibdib ko. Saka pa lang ako nakahinga ng maluwag dahil kanina ko pa pinipigilan ang sarili ko.Hindi ko alam kung bakit ang bilis nang tibok nan
Papasok palang kami ni Anji sa isang restaurant nang biglang tumunog ang selpon nito. Ang boyfriend nito ang tumatawag. "Paano ba iyan? Gusto ng bebe kong sabay kaming mag-lunch," kunawari ay nanghihinayang na saad nito pero bakas naman sa mukha nito ang excitement. "Sige go, ako na lang ang kakain mag-isa." "Gusto mo sumabay kana lang sa amin," suhestiyon nito na ikinairap ko. "Hindi ko pinangarap maging third wheel ninyo. Lumakad kana, baka hinihintay kana ng boyfriend mo," pagtataboy ko sa kaniya. Wala na itong nagawa kundi ang iwan ako. Kumaway pa ito sa akin habang papalayo. Mag-isa na lang akong pumasok at umoder ng pagkain. Medyo mahal ang mga pagkain na nasa pricelist ng menu pero dahil hinihintay na ng waiter ang order ko ay hindi na ako pwedeng lumabas para humanap ng mas murang kainan. Kung sa ibang araw siguro hindi ako kakain sa ganitong lugar dahil medyo may kamahalan ang mga pagkain pero dahil stress ako ay sa pagkain ko na lang itinuon ang atensyon ko. May pera n