Kabado at nagpa-panic si Hiraya nang makita ang papaubos na gamot ng kan'yang ina. Hindi niya alam kung ano ang gagawin pa't ang tanging solusyon lamang talaga ng problema niya ay si Dr. Reyko, ang binata lang talaga ang bukod-tanging makakatulong sa kan'ya para makakuha ng medisina para sa ina. Pabalik-balik siya sa kan'yang kwarto habang nagiisip, nang maalala niyang mayroon pala siyang kontak sa binata ay agad niyang kinuha ang telepono upang kontakin ito. Agad siyang nagtipa ng mensahe: [Dr. Reyko, kumusta? Pwede ba tayong magkita? Free ako mamayang gabi...] Nagulat siya nang hindi man lang ito na-send at nag-fail pa. Mukhang binlock siya ng lalaking iyon. Minasahe niya ang kan'yang noo at napaupo na lamang sa kan'yang kama. "Gosh! Kakaunti na lamang ang gamot ng Inay, paano ako makakabili ng gamot na iyon, kulang na kulang pa ang ipon ko. Ugh!" inis niyang sabi sa sarili. Hindi siya makapaniwalang binlock siya ng lalaki, akala ba niya ay interesado ito sa kan'ya? I mean, noon
Nang makapunta sila sa party ay agad na dinisplay ni Hiraya ang cake sa gitna ng stage. Habang nag-aayos ay may napansin siyang magandang sandal na nakatayo sa harapan niya. Sa paglingon niya sa taong nasa harapan niya, kitang-kita niya ang nakangising si Rosamie habang tinititigan siya mula ulo hanggang paa. Nakasuot lamang kasi siya ng isang simpleng dress, hindi akma sa birthday party-ng iyon. Si Rosamie ay nakasuot ng isang mamahaling dress na sa pagkakaalam niya ay isang limited edition ng Divine. Isa sa pinakasikat na brand ng clothing sa buong mundo. Siningkitan siya nito saka unti-unting napangisi. "Aba, narito ka. Hindi ko inaasahang dadalo ka rito, Hiraya. Ikaw ba ang nag-catering dito? Mukhang ikaw nga, here..." Inilahad ni Rosamie ang walang laman na wine glass sa kan'ya. "Pakuha nga ako ng isa pang glass of wine, uhaw na uhaw na ako eh. Pwede ba?" ngising sabi ng babae saka mas lalong ngumisi sa kan'ya. Kumunot ang noo ni Hiraya saka napailing dahil sa sinabi ng dalag
"Gago ka ba?" tanong ni Hiraya, "Ay oo nga pala, gago ka! Tingnan mo itong mga larawan na kinuha ko kani-kanina lang." Napalingon si Hiraya kay Rosamie, "Akala mo ba, napakatanga ko para hindi kumuha ng ebedensya sa ginawa mo sa akin? Ha! Manigas ka." Inilahad at ipinakita ni Hiraya ang mga nakuha niyang larawan kay Rosamie, doon ay sobrang galit na galit si Rosamie sa kan'ya at akmang sasampalin siya. Muntik pa siyang matawa nang makita ang pangit na mukha ng babae sa larawan dahil sa sobrang galit sa kan'ya. "Oh, 'yan baka gusto mong pumili ng mai-lo-lockscreen sa kaawa-awa at inosente mong si Rosamie, huwag kang mag-alala, Jack bibigyan pa kita ng copy ng mga larawan niya. Gusto mo 'yon?" inis na tanong pa niya sa dating kasintahan. Natahimik naman ang lalaki at napatulala lamang sa camera-ng pinakita niya. Hindi ito makapaniwala na magagawa iyon ni Rosamie. "Hay, nakakaawa naman na ang inosente mong KABABATA kuno ay gan'to pala. Sayang naman ng talent niya ngayon, nag-drama pa
"Huwag na nga lang nating pag-usapan ang ex mo. Mabuti na nga lang at wala na rin kayong relasyon ni Dr. Reyko, huwag mo na ring lapitan ang lalaking iyon. May mas better pang lalaking para sa'yo, Hiraya. Huwag kang mag-alala..." Naalala ni Mayumi noong nag-seminar sila at kasama niya si Dr. Reyko. Talagang unang tingin ay mapapanganga ka sa kagwapuhan nito, pati siya ay napapahanga sa taglay ng alindog ng lalaki. Ang bawat galaw nito ay talagang sobrang expensive! Subalit nang makita niya ang uri ng tingin nito sa mga tao ay biglang nangilabot ang kan'yang katawan. Talagang nakakapatay ang tingin nito't sobrang nakakatakot para sa kan'ya. Wala ngang nangangahas na lumapit kay Reyko noon. Pero noong nagsimula na itong magsalita sa unahan dahil ang lalaki pala ang speaker nila sa seminar ay lahat ng upuan sa loob ng hall ay biglang napuno. Napapailing na lamang siya, kahit na gano'n tumitig ang isang Reyko Takahashi ay hindi pa rin tinitigilan ito ng humahanga sa binata. Kaya nga hi
Hinila ni Reyko si Hiraya sa isang madilim na lugar kung hindi nagkakamali si Hiraya ay naroon sila sa garden ng mansyon. Hindi niya alam kung bakit hinila na lamang siya basta-basta ng lalaki pero nagpatianod na lamang siya sa ginagawa nito. Kitang-kita niya ang malamig na mukha ni Reyko habang hawak-hawak siya nito sa kamay. Nang makitang suot-suot pa rin niya ang coat na iniligay ni Jack sa balikat niya ay mabilis na inalis iyon sa balikat niya at itinapon na lamang kung saan. Para bang nahihirapang huminga si Hiraya habang nakita ang ekspresyon ng lalaki. Para ba itong isang hayop na mabangis at gusto siyang lapain. Para siyang isang maliit na daga at isang tigre ang lalaki, siya ay bihag nito at mayamaya ay magiging hapunan na siya. Huminga siya ng malalim at kinalma niya ang sarili, hindi dapat siya magpakita ng kahinaan sa lalaking ito. "Reyko..." tawag niya sa binata. Ngumisi siya at nagpatuloy, "Pasensya na at inindyan kita noong nakaraan, may naging problema lamang ako
Ilang araw ang nakalipas noong pagtatagpo nina Hiraya at Dr. Reyko, halos hindi niya makontak ang lalaki dahil sa sobrang ka-busy-han niya sa negosyo. Marami kasi siyang naging costumer dahil peak season ngayon. Halos magkanda-ugaga siya dahil sa punong-puno ng orders ang kan'yang shop. Ni hindi na nga niya maasikaso ang kan'yang sarili dahil sa sobrang ka-busy-han. Ni hindi na nga niya napansin na ilang araw na rin siyang delay ng regla, napansin lamang niya iyon nang magtanong ang kan'yang kaibigan na si Alena kung may extra-ng napkin siya dahil dinatnan na nga ang babae. Doon lang niya napagtanto na wala pang bawas ang isang balot na napkin niya. Nahihilo rin siya at nagsusuka sa umaga kung kaya't talagang kinabahan siya. Sa oras na ito ay hawak-hawak niya ang tatlong pregnancy test upang malaman kung may nabuo ba sa ginagawa nila ni Reyko. Walang kaalam-alam dito ang kan'yang ina pati na ang mga kaibigan, ayaw na muna niyang ipaalam sa mga ito na baka buntis siya dahil baka luma
Huminga ng malalim si Hiraya habang nakatingin sa labas ng mansyon nina Reyko Takahashi, pinapanalangin niyang sana ay naroon ang lalaki upang sabihin dito na nagdadalang-tao siya at ito ang ama. Kinakabahan man ngunit kailangan niyang gawin iyon para sa kan'yang ina, balak niyang sabihin sa lalaki na buntis siya at humingi na rin ng tulong upang makahingi ng gamot sa lalaki. Kailangan na kailangan niya iyon para sa pagpagamot ulit ng kan'yang ina. Naiiyak man siya ngunit pinigilan niya iyon. Kinusot-kusot pa niya ang kan'yang mga mata habang naglakad papalapit sa mansyon. May nakita siyang isang guard na nakatayo sa gilid kung kaya't nilapitan niya ito. "Manong Guard, nariyan po ba si Reyko Takahashi?" tanong niya sa guard, hindi na niya ito nagawang batiin dahil nagmamadali siya. Sandaling kumunot ang noo ng guard sa kan'ya at napailing. "Wala rito si Dr. Reyko, Miss. Sino ba kayo?" "A-Ako? Kaibigan niya ako! Baka naman alam mo kung nasaan si Reyko, sabihin mo sa akin, gu
"Masaya ka na ba?" Napalingon si Hiraya kay Reyko, madilim ang mata nitong nakatingin sa kan'ya. Punong-puno ng magkamuhi siya nitong tinitigan na para bang lalapain siya nito ng buhay. Iniwas niya ang tingin sa lalaki, namumula ang kan'yang mukha pati na ang kan'yang mga mata. Kanina lamang ay hinawakan nito ng mahigpit ang kan'yang leeg kung kaya't nahirapan siyang huminga. Para siyang isang isdang napunta sa lupa't nawawalan ng hininga. Hindi niya napigilan na maubo dahil sa sobrang sakit ng kan'yang lalamunan. "Lumapit ka kay grandpa para ano? Tinake-advantage mo ang kabutihan niya't nagsumbong ka pa na buntis ka? Sino ka para gawin iyon sa akin, Hiraya!?" sigaw ni Reyko habang galit na galit na tiningnan ang babae. Kitang-kita ni Hiraya kung paano tumayo si Reyko at inayos ang sarili. "Talagang nagpabuntis ka pa talaga para makuha mo ang gusto mo? Para mapabilang sa angkan namin? What a gold digger! Tangina, nakakadiri ka, Hiraya." Alam ni Hiraya na kinamumuhian na siya ni
“Boss, sundan pa ba natin ang asawa niyo? Malakas ang buhos ng ulan sa labas, mukhang nagpaulan pa ito—”Napailing si Reyko at matalim na titigan ang assistant niya. “Don’t mind her, let’s go.” Sa isip ni Reyko, kung susundan pa niya ang babae ang babae ay malamang mag-aaway pa rin sila. Mas minabuti niya ring hindi na pasundan ang asawa dahil alam niya kung saan ito pupunta, malamang sa nanay nito. Samantala, si Hiraya naman ay sumilong sa isang waiting shed kung saan doon ang hintayan ng mga pasahero. Nang makakuha siya ng taxi ay agad siyang pumunta sa ospital.Nang makita siya ni Alena na basang-basa ay agad itong lumapit sa kanya. Nag-aalala siyang tinitigan ng matalik na kaibigan. “A-Anong nangyari sa’yo? Bakit ka naman nagpaulan baka lagnatin ka niya. May extra ka pa bang damit sa room ni Tita?” Nanginginig siyang tumango kay Alena. “Dito ka lang muna sa labas, ako na ang kukuha ng damit mo sa loob. Huwag na huwag ka talagang magpapakita sa nanay mo baka sermon ang abutin mo
Kinabukasan ay nagkita nga sina Attorney Reyes at Hiraya sa isang cafe malapit sa apartment niya. Alas dos ng hapon ang usapan nila ngunit bago pa man mag-alas dos ay naroon na si Hiraya. Matiyaga siyang naghintay sa abogado habang kumakain ng paborito niyang cheesecake. Mayamaya lamang ay nakita na niya ang abogadong si Atty. Reyes na naglalakad papunta sa table niya. Umupo ng maayos si Hiraya saka binati ang abogado. Nang makaupo ang lalaki ay agad siyang nagsalita. “Attorney, hindi pinirmahan ni Reyko ang divorce paper na ibinigay ko sa kanya. Ilang linggo na rin ang nakalipas ngunit wala akong balita tungkol sa desisyon niya. Mukhang ayaw ng kumag na ‘yon na hiwalaya ako. Kaya naman napagpasyahan kong mag-file na lamang ng divorce sa korte kung maari,” sabi ni Hiraya sa abogado. Napasandal sa malambot na upuan ang abogado saka seryosong tinitigan si Hiraya. Napailing pa ang lalaki at pagkatapos doon na nagsalita. “Mrs. Takahashi, alam kong pinagkakatiwalaan mo ako tungkol sa b
Sina Rhob at Hiraya ay nasa Ikigai Cafe, isang sikat na coffee shop malapit sa ospital na pinagttrabahuan ni Dr. Rhob. Habang nag-di-discuss si Hiraya ng plano ay taimtim na nakikinig ang doktor sa babae. Manghang-mangha si Rhob dahil sa taglay na talento ni Hiraya bilang isang coordinator. Grabe rin ang suggestions ng babae at nabanggit din ni Hiraya na isa siyang photographer kung kaya’t pwede siyang kunin ng binata. Lahat gagawin ni Hiraya upang magkaroon lang siya ng kita, katunayan nga ay ibinenta na niya ang kanyang studio sa walang-hiyang Joan na iyon. Wala siyang choice kung ‘di ang ibenta ito sa babae dahil gipit na gipit na talaga siya. Hindi naman niya pwedeng pabayaan ang ina sa ospital, baka kapag hindi niya ibinenta ito ay mawawalan ito ng gamot pang-maintenance. Hindi rin kasi sapat ang naipon niyang savings dahil hindi niya inaasahan na magkakaroon ng surgery ulit ang nanay niya. Baon na baon na rin siya sa utang kung kaya’t wala siyang ibang pagpipilian kung ‘di ang
Nasa loob na ng kotse sina Hiraya at Reyko, tahimik lamang sila habang bumayahe patungo sa kanilang mansyon. Ilang minuto rin ang nakalipas nang magsalita ang lalaki. “You really need to give up your studio, Hiraya. Kailangan mo ng pera para sa gamot at gastusin ng nanay mo, nag-offer lang naman si Joan sa’yo tanggapin mo na. Ayaw mo namang tanggapin ang tulong ko sa’yo, isa pa buntis ka—hindi mo naman na-ma-manage ang studio na iyon ilang buwan na…” Marahas na napalingon si Hiraya sa sinabi ng kanyang asawa. Hindi siya makapaniwala sa sinabi ni Reyko. “Seryoso ka ba? Iyan na nga lang ang pinagkukunan ko ng income kukunin niyo pa sa akin? Napaka selfish niyo naman!” Hindi man lang pinansin ni Reyko ang sinabi niya at nagpatuloy sa pagsasalita. “Bukas na bukas ay ooperahan ko na ang iyong ina, huwag kang mag alala.” “Hindi ako papayag doon, mayroon na akong nahanap na doktor kung kaya’t pwede bang tigilan mo na ako?” inis na sabi ni Hiraya sa lalaki. Matapos sabihin nitong ibenta
Nang makalabas si Hiraya sa silid ng matanda ay nakasalubong niya ang manager ng kanyang kapatid. “Uy, Hiraya, napaamo mo na ba ang matanda?” tanong nito na para bang close na close sila. Napaawang ang labi ni Hiraya dahil sa sobrang gulat, hindi niya kasi inaasahan na kakausapin siya ng babaeng ito. I mean aware siya at kilala niya kung sino ang manager ng kanyang kapatid dahil napapanuod niya ito kasama sa mga interviews pero hindi naman sila nagkakausap ng personal. Hindi na lamang niya pinansin ang babae saka dire-diretsong naglakad ngunit agad siya nitong hinawakan sa braso kung kaya’t napalingon siya sa babae habang nakakunot ang noo. “Problema mo?” tanong niya. Ngumiti lamang ng pilit si Jonah at sumagot. “Ikaw naman gusto ko lang kamustahin ang nanay mo. Okay na ba siya? Sobrang nag-alala ang kapatid mo sa nanay niya, hindi mo ba alam na bumisita si Mayari sa nanay mo noong nakaraang araw?” “Alam ko bakit mo natanong? At ano naman ang pakialam mo? Pwede ba, alam kong naki
“Saan tayo pupunta Reyko?” malamig na tanong ni Hiraya kay Reyko nang makita niyang pinapaandar na nito ang kotse nila. “Pupunta tayo sa mansyon ni Lolo, kailangan daw tayo roon…” Biglang binundol ng kaba si Hiraya nang marinig ang sinabi ng lalaki. “Anong nangyari kay Lolo? Okay lang ba siya?” tanong ni Hiraya sa asawa. Tumango lamang si Reyko bilang sagot at hindi na nagsalita. Nang makita iyon ay nakahinga ng maluwag ang babae saka napailing na lamang. Hindi niya na lamang pinansin ang lalaki at nanatiling nakatitig sa daan. Nang makapasok sila sa loob ng mansyon ay nakita nila ang ina ni Reyko na nakaupo sa sofa kasama nito ang manager at nag-ha-handle sa kanyang ateng si Mayari. Ang pagkakaalala niya ang pangalan ng babae ay Jonah. Nang makita ni Reyko ang dalawang matanda ay agad itong lumapit. “Why are you here Jonah?” tanong nito. “Niyaya ako ni Madam na mag-shopping sa mall. Kailangan niya kasi ng professional designer upang pumili ng mga damit niya. Hindi ko naman in-e
Tahimik na naglakad si Hiraya palayo sa silid ng kan’yang ina, huminga siya ng malalim at masamang tiningnan si Reyko. “Sundan mo ako, mag-usap tayo.” Naghanap siya ng tahimik na lugar tipong sila lamang ang makakarinig ng pag-uusapan nila. Nakaabot sila sa pinakadulo ng ospital, mayroon doong emergency exit kung kaya’t doon siya pumasok. Mabuti na lang at sumunod ang lalaki sa kan’ya. Magsasalita na sana siya subalit mabilis siyang idiniin ni Reyko sa pader at malamig na nagtanong, “Paano mo nakilala si Dr. Martinez?” Alam ni Hiraya na natamaan niya ang ego ni Reyko dahil ngayon lang siya nito nakitang may kasama at kausap na ibang lalaki. “Ano ba! Anak siya ng kaibigan ng nanay kong si Tito Paulo!” inis na sabi ni Hiraya at pilit na tinutulak si Reyko palayo sa kan’ya. Ngunit malakas ang pagkakadiin sa kan’ya ni Reyko kung kaya’t hindi siya nagtagumpay na kumawala sa lalaki. Ang malala pa ay pilit siya nitong hinahalikan at mas nagiging marahas din ito kapag nagpupumiglas siya.
Dali-daling pumunta si Hiraya sa ospital kung saan na-admit ang kan’yang ina. Sabi ni Alena ay mayroon na raw isang doctor na mag-oopera sa nanay niya. Labis ang tuwa ni Hiraya kung kaya’t ginawa nya ang lahat upang makarating lamang sa ospital. Nanlaki ang kan’yang mga mata nang makita ang isang pigura ng lalaking nakatingin sa glass wall kung saan naka-admit ang ina. Nakilala niya ang Tito Paulo niya na umiiyak habang nakatingin sa glass wall ng silid, nasa gilid nito ang isang lalaking hindi pamilyar sa kan’ya. Nang makalapit siya ay huminga siya ng malalim at nagsalita. “Tito Paulo, kailan pa kayo nakauwi? Bakit hindi man lang kayo tumawag sa akin na darating pala kayo, nasundo ko sana kayo sa airport.” Magalang ang boses ng tono ni Hiraya. “Hiraya, nabalitaan kong mas lalong lumala raw ang sakit ng iyong ina. Bakit hindi mo sinabi sa akin? Kung hindi ko pa nabalitaan kay Alena, hindi ko pa malalaman na gan’to na ang lagay ng iyong ina. Ano ang sabi ng doktor?” tanong ni Tito
Hindi makapaniwala si Hiraya nang makita si Reyko na ngayon ay nasa harapan niya. Nakaramdam ng takot si Hiraya nang makita ang madilim na mukha ni Reyko habang nakatitig sa nakahigang si Dr. Wilson. Bakit kaya narito ang lalaking ito? “Halika rito, Hiraya,” utos nito sa kan’ya subalit nanatili lamang siyang nakatayo at walang balak na sundin ang lalaki. Tinikom lamang niya ang baibig at hindi gumalaw. “Tangina! Sino ka para sipain ako ha? Bulag ka ba? Ako ang nauna riyan sa babaeng iyan kaya huwag na huwag mo siyang aagawin sa akin. Gago ka ba?” Tumayo si Dr. Wilson mula sa pagkakahiga sa malamig na sahig at akmang susuntukin na sana si Reyko subalit hindi nito nasuntok ang lalaki at sinipa na naman ang kawawang doktor. Tumilapon na naman ito sa sahig. Bago pa man makatayo ulit si Dr. Wilson ay mabilis na hinawakan ng mga guard ni Reyko ang lalaki. Ang lahat ng mga tao roon ay nakatutok lamang sa susunod na gagawin ni Reyko, ang ibang kaibigan ni Dr. Wilson ay ngayon nagtatago na