เข้าสู่ระบบแชร์
Episode 5 : มั่นใจ
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-24 14:48:25มะปราง
ฉันนั่งเงียบไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะกลัวจะโดนพี่ติณณ์ดุเอา และฉันเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องดุกันด้วยแถมยังทำหน้าบึ้งใส่ฉันอีก
"ก็ผู้ชายเหมือนกัน"ฉันพูดเสียงเบา
"ก็ผู้ชายเหมือนกันแล้วไงปราง พี่ถามหน่อยอาเธียร์เป็นแบบเฮคเตอร์มั้ยล่ะ"พี่ติณณ์ถามฉันเสียงดุ
"แล้วทำไมพี่ติณณ์ต้องดุปรางด้วยล่ะคะ ปรางก็แค่ถามเองนะ"ฉันมองหน้าพี่ติณณ์อย่างเอาเรื่อง
"ก็ดูถามแต่ละอย่างสิมันน่าโดนดุมั้ยล่ะ"
"ปรางก็แค่อยากรู้ก็เท่านั้น วันหลังปรางไม่ถามพี่ติณณ์แล้ว"ฉันเชิดหน้าใส่
"ระวังคอหัก"
"พี่ติณณ์!!!!"ฉันเรียกพี่เขาเสียงดังจนพี่เขาจอดรถข้างทาง
"ยังไม่จบใช่มั้ยมะปราง"
"ก็พี่ติณณ์เริ่มก่อนมั้ยล่ะ"ฉันรีบบอกไป
"แล้วลองบอกมาสิว่าผู้ชายแบบพี่มันเป็นยังไงแล้วมันต่างจากพี่ชายของปรางตรงไหน"พี่ติณณ์ถามฉัน
ฉันนั่งเงียบไม่ได้พูดหรือตอบอะไรกลับไปเพราะเท่าที่รู้จักพี่ติณณ์กับพี่เฮคเตอร์นิสัยไม่เหมือนกันเลยสักนิด แต่ฉันก็แค่สงสัยไงเข้าใจมั้ยว่าสงสัยอ่ะ
"ยังไง............"
"ปรางจะกลับบ้านค่ะ"ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง
"ถ้าไม่ตอบก็นอนข้างถนนนี่แหละ"เฮ้อ.....แล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย
"พี่ติณณ์กับพี่เฮคไม่เหมือนกันค่ะตามความรู้สึกของปราง"ฉันบอกไป
"แล้วอีกคำถามล่ะ"
"พี่ติณณ์น่ารักค่ะ"ฉันบอกแล้วยิ้มให้พี่เขาไป
ติณณ์
นี่ผมกำลังเขินกับคำพูดของเด็กมอปลายหรอวะเนี่ย ผมจ้องหน้ามะปรางที่กำลังยิ้มให้ผมอยู่เพราะแบบนี้ไงผมถึงได้ชอบมะปรางเธอไม่เหมือนคนอื่น
"ร้อนหรอคะทำไมพี่ติณณ์หน้าแดง"มะปรางถามผม
"พูดมากว่ะจะกลับมั้ยบ้าน"ผมรีบเปลี่ยนเรื่อง
"ถ้าพี่ติณณ์ไม่เรื่องมากปรางถึงบ้านนานแล้วมั้งคะ"น้องไอ้เฮคเหมือนมันก็ตรงนี้แหละประชดเก่ง
"ปากเก่งทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะ"ผมพูดประชด
"พี่ติณณ์ก็ปากเก่งเหมือนกันแหละ"
"ใครบอกว่าพี่ปากเก่งอย่างเดียวพี่ปากหวานด้วยนะ"ผมยกยิ้มใส่
"พี่ติณณ์กินน้ำตาลมาหรอคะ"
"แล้วปรางจะลองชิมมั้ยล่ะ"ผมถามกลับไป
"ไม่เอาอ่ะปรางไม่ชอบกินน้ำตาล"เป็นแบบนี้ไงผมถึงอยากดูแลมะปราง
ผมขับรถมาส่งมะปรางที่บ้านก่อนจะเดินตามเจ้าของบ้านเข้ามาเพราะวันนี้ผมนัดอาเธียร์ไว้ ผมหยุดเดินเมื่อมะปรางหันกลับมามองผมอย่างสงสัย
"พี่จะไปหาอาเธียร์อย่าสำคัญตัวว่าพี่เดินตามปราง"ผมบอกแล้วเดินมาตบไหล่เล็ก
"ชิส์ นิสัยไม่ดี"ผมหันมามองดุก่อนที่มะปรางจะรีบวิ่งขึ้นห้อง
ผมเดินมาหาอาเธียร์ที่ห้องทำงานที่จริงผมจะมาตั้งแต่หลายวันแล้วแหละแต่ไม่ว่างสักทีและก็คงไม่ต้องบอกนะว่าผมมาทำไม
แกร๊ก
"สวัสดีครับอา"ผมกล่าวทักทายบุคคลที่นั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะ
"นั่งก่อนสิติณณ์"ผมเดินมานั่งลงตรงข้ามอาเธียร์ทันที
"ผมชอบมะปรางครับอา ชอบมาสักพักแล้ว"ผมไม่รอช้าหรือรอให้อาเธียร์ถามก่อนเพราะท่านคงพอดูออกอยู่แล้ว
"บอกน้องหรือยัง"อาเธียร์วางปากกาลงก่อนจะถามผม
"น้องยังเด็กเกินไปที่จะรับรู้ความรู้สึกของผมครับ และที่ผมมาบอกอาก็เพราะผมบริสุทธิ์ใจจริงๆ ผมอยากดูแลน้องส่วนเรื่องอนาคตผมไม่ได้เร่งรีบอะไรผมรอน้องได้ครับ"ผมบอกท่านไป
"เรานี่มันแน่มากเลยนะติณณ์"
"ขอบคุณครับและอาไม่ต้องเป็นห่วงนะครับว่าผมจะทำให้น้องเสียหายผมรู้ว่าผมควรจะทำอะไร ผมขอแค่อย่าปิดกั้นผมก็เท่านั้นเองครับ และส่วนไอ้เฮคผมบอกมันแล้ว"
"ปล่อยเฮคเตอร์เถอะติณณ์เพราะตอนนี้ตัวมันเองยังเอาจะไม่รอดเลย"อาเธียร์พูดแล้วส่ายหัวเบาๆ
"ผมรักมะปรางจริงๆนะครับอา"ผมบอกท่านไปเมื่อโดนอาเธียร์จ้องหน้า
"อาจะไม่ขัดขวางหรืออะไรทั้งนั้นอาเชื่อใจติณณ์ ส่วนความรู้สึกอันนี้ติณณ์ต้องไปถามเจ้าตัวเขาเอาเองนะอาตอบแทนไม่ได้"อาเธียร์บอกผมแล้วยิ้มให้
"ผมทราบครับแต่ผมก็คงไม่ปล่อยน้องไปแน่นอน"มาถึงขนาดนี้แล้วคิดว่าคนอย่างผมจะปล่อยมะปรางไปงั้นหรอฝันไปเถอะ
"มั่นใจขนาดนั้น"อาเธียร์ย้อนถามผม
"ผมมั่นใจตั้งแต่เดินเขามาหาพ่อของเธอแล้วครับ"
บทที่เกี่ยวข้อง
Don't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน Episode 6 : ความรักคืออะไร
มะปรางตอนนี้ฉันนั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องรับแขกและคนที่มาส่งฉันก็ยังไม่กลับด้วย เข้าไปคุยกับคุณพ่อตั้งนานแล้วทำไมยังไม่ออกมาสักที"คุณแม่ขาพี่ติณณ์คุยอะไรกับคุณพ่อคะ"ฉันถามคุณแม่ที่นั่งอยู่ข้างๆ"เรื่องของผู้ใหญ่ค่ะ""แล้วเรื่องของพี่เฮคกับพี่ชาไทยล่ะคะคุณแม่ ปรางไม่อยากให้เขาเลิกกันเลย"ฉันบอกคุณแม่ไป"เรื่องความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคนค่ะมะปราง ไว้วันที่หนูโตพอที่จะรู้จักความรักวันไหนเดี๋ยวหนูก็เข้าใจ"คุณแม่บอกฉันก่อนจะเดินเข้าครัวไปความรักงั้นหรอถ้ามีแล้วมันไม่มีความสุขก็ไม่รู้จะมีไปทำไมกันเนาะ คุณแม่ของฉันพูดถูกฉันเองยังเด็กและยังไม่เข้าใจหรอกว่าความรักของคนสองคนมันเป็นยังไง"จะกลับแล้วหรอคะ"ฉันถามพี่ติณณ์ที่เดินมาพร้อมคุณพ่อ"ปรางจะชวนพี่ทานข้าวเย็นด้วยมั้ยล่ะพี่จะได้อยู่"พี่ติณณ์ถามฉันฉันหันมองหน้าคุณพ่อที่ยืนยิ้มอยู่ที่จริงพี่ติณณ์ก็มากินข้าวที่บ้านบ่อยนะบ่อยกว่าพี่เฮคเตอร์สะอีก"ไม่ชวนดีกว่าค่ะปรางกลัวกินไม่อิ่ม"ฉันพูดประชด"มะปราง"คุณพ่อเรียกฉันเสียงดุ"ขอโทษค่ะพี่ติณณ์ปรางแค่พูดเล่นเองค่ะ"ฉันรีบบอกพี่ติณณ์ทันที"ไม่รีบใช่มั้ยเรา"คุณพ่อหันมาถามพี่ติณณ์"ไม่รีบครับอา"ตอนนี้ฉัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26Don't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน Episode 7 : ค่อยเป็นค่อยไป
ติณณ์ชีวิตในแต่ละวันของผมก็ไม่มีอะไรมากหรอกก็แค่เรียนและปลอบใจเพื่อนที่โดนเมียทิ้งก็เท่านั้นเอง คือนอกจากผมจะไปรับไปส่งมะปรางที่โรงเรียนทุกวันแล้วผมยังต้องคอยมานั่งดูไอ้สัสนี่อีก"เฮคกูถามจริงๆ นี่มึงพยายามแล้ว"ผมถามไอ้เฮคเตอร์"แล้วมึงจะทำไมกูไม่มีวันหย่ากับชาไทยแน่ๆ"มันบอกผม"งั้นก็สู้ๆ แล้วกันกูหวังว่าชาไทยจะให้อภัยมึงเร็วๆนี้นะ ที่พูดเนี่ยคือพวกกูจะได้ไปทำอย่างอื่น"เสียงไอ้พีตาร์บ่น"ขอบใจพวกมึงนะกูก็ได้แต่หวังว่าเมียกูจะใจอ่อน นี่กูหลบเลี่ยงทุกทางแล้วนะกูเองก็ยังไม่รู้เลยว่าจะเลี่ยงได้ถึงวันไหน""แล้วเรื่องแข่งรถมึงจะเอาไง"ไอ้กายถามมัน"กูแยกแยะได้ กูจะไปหาเมีย"ผมล่ะปวดหัวกับมันจริงๆ เลยเถอะ ส่วนเรื่องของผมกับมะปรางก็เรื่อยๆ ครับถึงตอนนี้มะปรางจะยังไม่รับรู้ความรู้สึกของผมแต่นั่นมันไม่ใช่ปัญหาสำหรับผมเลยสักนิดค่อยเป็นค่อยไป ให้มันรู้ไปสิว่าความดีความใกล้ชิดมันจะไม่ทำให้มะปรางหวั่นไหวกับผมเลยสักนิด ถึงผมจะไม่บังคับความรู้สึกของมะปรางแต่ผมก็คงไม่ปล่อยให้มะปรางไปเป็นของคนอื่นหรอก"แล้วเรื่องของมึงกับมะปราง"ไอ้กายถามผม"ก็ดีเพราะมะปรางเป็นเด็กพูดง่ายกูเอาของกูอยู่แล้วกันและคนที่มึง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26Don't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน Episode 1 : น้องสาวเพื่อน
ติณณ์การมีเพื่อนดีก็ดีไปแต่การที่มีเพื่อนชั่วเหมือนที่ผมมีเนี่ยแม่งโคตรอยากจะกัดลิ้นตัวเองตายเถอะ ผมชื่อติณณ์ครับเป็นเพื่อนรักของไอ้เฮคเตอร์คนแสนดีประจำปีแสนดีจนโดนเมียทิ้ง และที่ผมมานั่งบ่นอยู่เนี่ยไม่ใช่อะไรหรอกก็เพราะมันใช้ให้ผมมารับน้องสาวของมันแทนมันไง"กายแล้วมึงจะมากับกูทำไม"ไอ้นี่ก็อีกคนต้องตามติดผมตลอด"กูมาส่องเด็ก"ผมมารับมะปรางแทนพี่ชายของเธอได้เกือบสองอาทิตย์แล้วแหละครับ เพราะอามะนาวกับอาเธียร์ไปต่างประเทศแล้วไอ้ห่าเฮคมันเป็นบุคคลจำพวกหวงน้องมากมากสะจนมันเกินไป"มึงอยากเข้าคุกหรอกาย"ผมหันมาถามไอ้กายที่มองดูเด็กมอปลายที่กำลังเดินผ่านไปผ่านมา"ไอ้สัสกูแค่ส่องเฉยๆ"ผมส่ายหัวให้เพื่อนตัวเอง"ทำไมยังไม่มาอีก"ผมบ่นเพราะตอนนี้มันเลยมาจะครึ่งชั่วโมงแล้วผมก็ยังไม่เห็นมะปรางจะเดินออกมาเลย"วันหลังมึงก็ให้คนขับรถที่บ้านมารับสิติณณ์ถ้ามึงจะบ่นขนาดนี้ มึงเองไม่ใช่ที่เสนอตัวมารับมะปรางไอ้สันขวาน"ไอ้กายบ่นผมยกใหญ่"ก็มันทางผ่านมั้ยล่ะมึงจะให้ลุงคนขับรถกลับไปกลับมาทำไม"ผมหันมาถามมัน"กูนึกว่ามึงชอบมะปรางสะอีก"ไอ้กายพูดพร้อมจ้องหน้าผม"ขอโทษค่ะที่ออกมาช้าพอดีคุณครูสอนเกินเวลา"ผมกำลังจะอ้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24Don't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน Episode 2 : สักวัน
มะปรางฉันเดินตามพี่ติณณ์มานั่งรอที่โซฟาเพื่อรอเข้าไปดูหนัง ฉันชื่อมะปรางค่ะเป็นลูกสาวคนเล็กของคุณพ่อเธียเตอร์และคุณแม่มะนาวเป็นน้องสาวของพี่เฮคเตอร์ ส่วนคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ฉันเป็นเพื่อนของพี่ชายฉันเองค่ะเพราะช่วงนี้พี่เฮคนิสัยไม่ค่อยดีเลยโดนพี่ชาดัดนิสัยอยู่ พี่เฮคก็เลยให้พี่ติณณ์มารับฉันแทนปกติก็จะเป็นคนขับรถของคุณพ่อที่มารับแต่หลังๆ มาพี่เฮคเป็นคนมารับแล้วก็พี่ติณณ์นี่แหละ"อารมณ์ไม่ดีหรอคะทำไมทำหน้าแบบนั้น"ฉันถามพี่ติณณ์ที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ บึ้งสะจนฉันกลัวเลย"รู้จักพวกนั้นมั้ย"พี่ติณณ์ชี้ไปทางเด็กนักเรียนที่ยืนคุยกันอยู่"ปรางไม่มีเพื่อนต่างโรงเรียนค่ะ"ฉันบอกไปแค่เพื่อนในโรงเรียนที่เป็นผู้ชายก็โดนพี่เฮคเตอร์จัดการหมด"มันมองปรางมานานแล้วนะ แล้วพี่ก็ไม่ชอบด้วย"พี่ติณณ์บอก"ก็ช่างเขาสิคะ"ฉันเองก็ไม่ได้สนใจหรอกครืด ครืดฉันรีบหยิบมือถือขึ้นมาดูก่อนจะรับสายเพราะพี่กายโทรเข้ามา สงสัยจะโทรมาบ่นแน่เลยที่ไม่รอ(ปรางไอ้ติณณ์ทำไมไม่รอพี่)"พี่ติณณ์นั่งอยู่ข้างปรางนี่แหละพี่กายจะคุยมั้ยคะ"(ไม่คุยมันแม่งใจร้ายให้พี่นั่งวินกลับบ้านเนี่ย)"ปรางบอกพี่ติณณ์แล้วนะ"(จำไว้เลย)"พูดมากไอ้สัสกาย"ฉ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24Don't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน Episode 3 : ความรู้สึก
มะปรางฉันยืนมองรถพี่ติณณ์ที่ขับออกไปและฉันไม่เข้าใจสิ่งที่พี่ติณณ์พูดหรอก พี่เขาชอบพูดอะไรไม่เหมือนคนอื่นด้วย เหมือนสร้างคำถามแล้วให้ฉันมานั่งแก้อ่ะพอถามกลับก็โดนดุ"สวัสดีค่ะนม"ฉันเดินมากอดนมทันที"คุณติณณ์มาส่งหรอคะ"นมถามฉัน"ใช่แล้วค่ะนมถามทำไมคะ""คุณติณณ์เธอน่ารักนะคะ คุณหนูคิดเหมือนนมมั้ย"นมถามฉันน่ารักหรอเอาอะไรมาน่ารักอ่ะเจอแต่ละทีหน้าบึ้งยังกับอะไร ฉันเลิกสนใจนมแล้วเดินขึ้นมาบนห้องพรุ่งนี้วันหยุดไปไหนดีน้า คุณพ่อกับคุณแม่ก็ไม่อยู่ส่วนเพื่อนก็ไม่ว่างกันสักคน"ไว้วันนึงปรางจะเข้าใจ"ฉันพูดกับตัวเองเข้าใจอะไรของพี่ติณณ์เนี่ยคอยดูนะเจอหน้าเมื่อไหร่จะบ่นให้ ฉันเดินมานอนเล่นมือถือที่เตียงเพราะตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาอาบน้ำเลยครืด ครืดอือ ฉันควานหามือถือของตัวเองก่อนจะเด้งตัวขึ้นมาเพราะชื่อที่โชวือยู่หน้าจอ นี่ฉันเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย ฉันรีบหันมองนาฬิกาจะสามทุ่มครึ่งแล้วครืด ครืด"ค่ะพี่ติณณ์"ฉันรีบกดรับสาย(ทำไมรับสายช้าปราง)"เอ่อ....คือว่าปราง"(ว่ามาพี่รอฟัง)"ปรางเผลอหลับไปค่ะ"(มะปราง)"งั้นเดี๋ยวปรางไปอาบน้ำก่อนนะคะจะได้มานอน ปรางไม่นอนดึกหรอกค่ะ"(จะไปก็ไปแต่ไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24Don't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน Episode 4 : ไม่เหมือน
ติณณ์หลังจากวันนั้นที่ผมคุยกับไอ้กายไป ผมก็ยังไม่ได้บอกไอ้เฮคเตอร์หรอกนะเพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าเรื่องของมันกับชาไทยแม่งจะไปกันใหญ่แล้ว"พี่ติณณ์เครียดอะไรหรือเปล่าคะปรางเห็นทำหน้าบึ้งตั้งแต่ขึ้นรถมาแล้วนะ"มะปรางถามผม"เดี๋ยวปรางก็รู้เอง แล้ววันนี้เรียนเป็นไงบ้างครับ"ผมถามมะปรางและที่ผมอารมณ์ไม่ดีก็เพราะพี่ชายของเธอนั่นแหละพวกผมก็เตือนแล้วแต่มันก็ไม่เชื่อไง"คงไม่เกี่ยวกับพี่เฮคและพี่ชาไทยใช่มั้ยคะ"มะปรางถามผมเสียงเบา"ถ้าพี่บอกว่าใช่ล่ะปรางจะทำยังไง"ผมถามเสียงดุ".....................""มันเป็นเรื่องของคนสองคนนะปรางพี่บอกได้แค่นี้"ผมพามะปรางขับรถมาที่คอนโดของพี่ชายเธอผมคงไม่ต้องบอกนะว่ามันให้ผมพามะปรางมาทำไม ผมกับมะปรางเดินเข้าก่อนจะเจอชาไทยวิ่งร้องไห้ออกไป"มึงทะเลาะอะไรกับชาไทยไอ้เฮค"ทันทีที่เข้ามาในห้องผมก็ถามไอ้เฮคเตอร์ทันที"พี่ชาร้องไห้ด้วยนะคะทะเลาะอะไรกัน"มะปรางรีบเขาไปนั่งลงข้างๆ ทันที"มึงมากับน้องกูได้ยังไง"มันถามผม"มึงให้กูไปรับปรางไอ้สัส""พี่เฮคปรางถามว่าทะเลาะอะไรกันคะทำไมพี่ชาถึงร้องไห้แบบนั้น"มะปรางถามย้ำอีกรอบ"สมน้ำหน้าครับเป็นไงล่ะ"ผมรีบพูดแทรกทันทีชาไทยคงจะหมดคว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24
บทล่าสุด
Don't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน Episode 7 : ค่อยเป็นค่อยไป
ติณณ์ชีวิตในแต่ละวันของผมก็ไม่มีอะไรมากหรอกก็แค่เรียนและปลอบใจเพื่อนที่โดนเมียทิ้งก็เท่านั้นเอง คือนอกจากผมจะไปรับไปส่งมะปรางที่โรงเรียนทุกวันแล้วผมยังต้องคอยมานั่งดูไอ้สัสนี่อีก"เฮคกูถามจริงๆ นี่มึงพยายามแล้ว"ผมถามไอ้เฮคเตอร์"แล้วมึงจะทำไมกูไม่มีวันหย่ากับชาไทยแน่ๆ"มันบอกผม"งั้นก็สู้ๆ แล้วกันกูหวังว่าชาไทยจะให้อภัยมึงเร็วๆนี้นะ ที่พูดเนี่ยคือพวกกูจะได้ไปทำอย่างอื่น"เสียงไอ้พีตาร์บ่น"ขอบใจพวกมึงนะกูก็ได้แต่หวังว่าเมียกูจะใจอ่อน นี่กูหลบเลี่ยงทุกทางแล้วนะกูเองก็ยังไม่รู้เลยว่าจะเลี่ยงได้ถึงวันไหน""แล้วเรื่องแข่งรถมึงจะเอาไง"ไอ้กายถามมัน"กูแยกแยะได้ กูจะไปหาเมีย"ผมล่ะปวดหัวกับมันจริงๆ เลยเถอะ ส่วนเรื่องของผมกับมะปรางก็เรื่อยๆ ครับถึงตอนนี้มะปรางจะยังไม่รับรู้ความรู้สึกของผมแต่นั่นมันไม่ใช่ปัญหาสำหรับผมเลยสักนิดค่อยเป็นค่อยไป ให้มันรู้ไปสิว่าความดีความใกล้ชิดมันจะไม่ทำให้มะปรางหวั่นไหวกับผมเลยสักนิด ถึงผมจะไม่บังคับความรู้สึกของมะปรางแต่ผมก็คงไม่ปล่อยให้มะปรางไปเป็นของคนอื่นหรอก"แล้วเรื่องของมึงกับมะปราง"ไอ้กายถามผม"ก็ดีเพราะมะปรางเป็นเด็กพูดง่ายกูเอาของกูอยู่แล้วกันและคนที่มึง
Don't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน Episode 6 : ความรักคืออะไร
มะปรางตอนนี้ฉันนั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องรับแขกและคนที่มาส่งฉันก็ยังไม่กลับด้วย เข้าไปคุยกับคุณพ่อตั้งนานแล้วทำไมยังไม่ออกมาสักที"คุณแม่ขาพี่ติณณ์คุยอะไรกับคุณพ่อคะ"ฉันถามคุณแม่ที่นั่งอยู่ข้างๆ"เรื่องของผู้ใหญ่ค่ะ""แล้วเรื่องของพี่เฮคกับพี่ชาไทยล่ะคะคุณแม่ ปรางไม่อยากให้เขาเลิกกันเลย"ฉันบอกคุณแม่ไป"เรื่องความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคนค่ะมะปราง ไว้วันที่หนูโตพอที่จะรู้จักความรักวันไหนเดี๋ยวหนูก็เข้าใจ"คุณแม่บอกฉันก่อนจะเดินเข้าครัวไปความรักงั้นหรอถ้ามีแล้วมันไม่มีความสุขก็ไม่รู้จะมีไปทำไมกันเนาะ คุณแม่ของฉันพูดถูกฉันเองยังเด็กและยังไม่เข้าใจหรอกว่าความรักของคนสองคนมันเป็นยังไง"จะกลับแล้วหรอคะ"ฉันถามพี่ติณณ์ที่เดินมาพร้อมคุณพ่อ"ปรางจะชวนพี่ทานข้าวเย็นด้วยมั้ยล่ะพี่จะได้อยู่"พี่ติณณ์ถามฉันฉันหันมองหน้าคุณพ่อที่ยืนยิ้มอยู่ที่จริงพี่ติณณ์ก็มากินข้าวที่บ้านบ่อยนะบ่อยกว่าพี่เฮคเตอร์สะอีก"ไม่ชวนดีกว่าค่ะปรางกลัวกินไม่อิ่ม"ฉันพูดประชด"มะปราง"คุณพ่อเรียกฉันเสียงดุ"ขอโทษค่ะพี่ติณณ์ปรางแค่พูดเล่นเองค่ะ"ฉันรีบบอกพี่ติณณ์ทันที"ไม่รีบใช่มั้ยเรา"คุณพ่อหันมาถามพี่ติณณ์"ไม่รีบครับอา"ตอนนี้ฉัน
Don't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน Episode 5 : มั่นใจ
มะปรางฉันนั่งเงียบไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะกลัวจะโดนพี่ติณณ์ดุเอา และฉันเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องดุกันด้วยแถมยังทำหน้าบึ้งใส่ฉันอีก"ก็ผู้ชายเหมือนกัน"ฉันพูดเสียงเบา"ก็ผู้ชายเหมือนกันแล้วไงปราง พี่ถามหน่อยอาเธียร์เป็นแบบเฮคเตอร์มั้ยล่ะ"พี่ติณณ์ถามฉันเสียงดุ"แล้วทำไมพี่ติณณ์ต้องดุปรางด้วยล่ะคะ ปรางก็แค่ถามเองนะ"ฉันมองหน้าพี่ติณณ์อย่างเอาเรื่อง"ก็ดูถามแต่ละอย่างสิมันน่าโดนดุมั้ยล่ะ""ปรางก็แค่อยากรู้ก็เท่านั้น วันหลังปรางไม่ถามพี่ติณณ์แล้ว"ฉันเชิดหน้าใส่"ระวังคอหัก""พี่ติณณ์!!!!"ฉันเรียกพี่เขาเสียงดังจนพี่เขาจอดรถข้างทาง"ยังไม่จบใช่มั้ยมะปราง""ก็พี่ติณณ์เริ่มก่อนมั้ยล่ะ"ฉันรีบบอกไป"แล้วลองบอกมาสิว่าผู้ชายแบบพี่มันเป็นยังไงแล้วมันต่างจากพี่ชายของปรางตรงไหน"พี่ติณณ์ถามฉันฉันนั่งเงียบไม่ได้พูดหรือตอบอะไรกลับไปเพราะเท่าที่รู้จักพี่ติณณ์กับพี่เฮคเตอร์นิสัยไม่เหมือนกันเลยสักนิด แต่ฉันก็แค่สงสัยไงเข้าใจมั้ยว่าสงสัยอ่ะ"ยังไง............""ปรางจะกลับบ้านค่ะ"ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง"ถ้าไม่ตอบก็นอนข้างถนนนี่แหละ"เฮ้อ.....แล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย"พี่ติณณ์กับพี่เฮคไม่เหมือนกันค่ะตามความรู้สึกข
Don't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน Episode 4 : ไม่เหมือน
ติณณ์หลังจากวันนั้นที่ผมคุยกับไอ้กายไป ผมก็ยังไม่ได้บอกไอ้เฮคเตอร์หรอกนะเพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าเรื่องของมันกับชาไทยแม่งจะไปกันใหญ่แล้ว"พี่ติณณ์เครียดอะไรหรือเปล่าคะปรางเห็นทำหน้าบึ้งตั้งแต่ขึ้นรถมาแล้วนะ"มะปรางถามผม"เดี๋ยวปรางก็รู้เอง แล้ววันนี้เรียนเป็นไงบ้างครับ"ผมถามมะปรางและที่ผมอารมณ์ไม่ดีก็เพราะพี่ชายของเธอนั่นแหละพวกผมก็เตือนแล้วแต่มันก็ไม่เชื่อไง"คงไม่เกี่ยวกับพี่เฮคและพี่ชาไทยใช่มั้ยคะ"มะปรางถามผมเสียงเบา"ถ้าพี่บอกว่าใช่ล่ะปรางจะทำยังไง"ผมถามเสียงดุ".....................""มันเป็นเรื่องของคนสองคนนะปรางพี่บอกได้แค่นี้"ผมพามะปรางขับรถมาที่คอนโดของพี่ชายเธอผมคงไม่ต้องบอกนะว่ามันให้ผมพามะปรางมาทำไม ผมกับมะปรางเดินเข้าก่อนจะเจอชาไทยวิ่งร้องไห้ออกไป"มึงทะเลาะอะไรกับชาไทยไอ้เฮค"ทันทีที่เข้ามาในห้องผมก็ถามไอ้เฮคเตอร์ทันที"พี่ชาร้องไห้ด้วยนะคะทะเลาะอะไรกัน"มะปรางรีบเขาไปนั่งลงข้างๆ ทันที"มึงมากับน้องกูได้ยังไง"มันถามผม"มึงให้กูไปรับปรางไอ้สัส""พี่เฮคปรางถามว่าทะเลาะอะไรกันคะทำไมพี่ชาถึงร้องไห้แบบนั้น"มะปรางถามย้ำอีกรอบ"สมน้ำหน้าครับเป็นไงล่ะ"ผมรีบพูดแทรกทันทีชาไทยคงจะหมดคว
Don't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน Episode 3 : ความรู้สึก
มะปรางฉันยืนมองรถพี่ติณณ์ที่ขับออกไปและฉันไม่เข้าใจสิ่งที่พี่ติณณ์พูดหรอก พี่เขาชอบพูดอะไรไม่เหมือนคนอื่นด้วย เหมือนสร้างคำถามแล้วให้ฉันมานั่งแก้อ่ะพอถามกลับก็โดนดุ"สวัสดีค่ะนม"ฉันเดินมากอดนมทันที"คุณติณณ์มาส่งหรอคะ"นมถามฉัน"ใช่แล้วค่ะนมถามทำไมคะ""คุณติณณ์เธอน่ารักนะคะ คุณหนูคิดเหมือนนมมั้ย"นมถามฉันน่ารักหรอเอาอะไรมาน่ารักอ่ะเจอแต่ละทีหน้าบึ้งยังกับอะไร ฉันเลิกสนใจนมแล้วเดินขึ้นมาบนห้องพรุ่งนี้วันหยุดไปไหนดีน้า คุณพ่อกับคุณแม่ก็ไม่อยู่ส่วนเพื่อนก็ไม่ว่างกันสักคน"ไว้วันนึงปรางจะเข้าใจ"ฉันพูดกับตัวเองเข้าใจอะไรของพี่ติณณ์เนี่ยคอยดูนะเจอหน้าเมื่อไหร่จะบ่นให้ ฉันเดินมานอนเล่นมือถือที่เตียงเพราะตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาอาบน้ำเลยครืด ครืดอือ ฉันควานหามือถือของตัวเองก่อนจะเด้งตัวขึ้นมาเพราะชื่อที่โชวือยู่หน้าจอ นี่ฉันเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย ฉันรีบหันมองนาฬิกาจะสามทุ่มครึ่งแล้วครืด ครืด"ค่ะพี่ติณณ์"ฉันรีบกดรับสาย(ทำไมรับสายช้าปราง)"เอ่อ....คือว่าปราง"(ว่ามาพี่รอฟัง)"ปรางเผลอหลับไปค่ะ"(มะปราง)"งั้นเดี๋ยวปรางไปอาบน้ำก่อนนะคะจะได้มานอน ปรางไม่นอนดึกหรอกค่ะ"(จะไปก็ไปแต่ไม่
Don't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน Episode 2 : สักวัน
มะปรางฉันเดินตามพี่ติณณ์มานั่งรอที่โซฟาเพื่อรอเข้าไปดูหนัง ฉันชื่อมะปรางค่ะเป็นลูกสาวคนเล็กของคุณพ่อเธียเตอร์และคุณแม่มะนาวเป็นน้องสาวของพี่เฮคเตอร์ ส่วนคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ฉันเป็นเพื่อนของพี่ชายฉันเองค่ะเพราะช่วงนี้พี่เฮคนิสัยไม่ค่อยดีเลยโดนพี่ชาดัดนิสัยอยู่ พี่เฮคก็เลยให้พี่ติณณ์มารับฉันแทนปกติก็จะเป็นคนขับรถของคุณพ่อที่มารับแต่หลังๆ มาพี่เฮคเป็นคนมารับแล้วก็พี่ติณณ์นี่แหละ"อารมณ์ไม่ดีหรอคะทำไมทำหน้าแบบนั้น"ฉันถามพี่ติณณ์ที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ บึ้งสะจนฉันกลัวเลย"รู้จักพวกนั้นมั้ย"พี่ติณณ์ชี้ไปทางเด็กนักเรียนที่ยืนคุยกันอยู่"ปรางไม่มีเพื่อนต่างโรงเรียนค่ะ"ฉันบอกไปแค่เพื่อนในโรงเรียนที่เป็นผู้ชายก็โดนพี่เฮคเตอร์จัดการหมด"มันมองปรางมานานแล้วนะ แล้วพี่ก็ไม่ชอบด้วย"พี่ติณณ์บอก"ก็ช่างเขาสิคะ"ฉันเองก็ไม่ได้สนใจหรอกครืด ครืดฉันรีบหยิบมือถือขึ้นมาดูก่อนจะรับสายเพราะพี่กายโทรเข้ามา สงสัยจะโทรมาบ่นแน่เลยที่ไม่รอ(ปรางไอ้ติณณ์ทำไมไม่รอพี่)"พี่ติณณ์นั่งอยู่ข้างปรางนี่แหละพี่กายจะคุยมั้ยคะ"(ไม่คุยมันแม่งใจร้ายให้พี่นั่งวินกลับบ้านเนี่ย)"ปรางบอกพี่ติณณ์แล้วนะ"(จำไว้เลย)"พูดมากไอ้สัสกาย"ฉ
Don't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน Episode 1 : น้องสาวเพื่อน
ติณณ์การมีเพื่อนดีก็ดีไปแต่การที่มีเพื่อนชั่วเหมือนที่ผมมีเนี่ยแม่งโคตรอยากจะกัดลิ้นตัวเองตายเถอะ ผมชื่อติณณ์ครับเป็นเพื่อนรักของไอ้เฮคเตอร์คนแสนดีประจำปีแสนดีจนโดนเมียทิ้ง และที่ผมมานั่งบ่นอยู่เนี่ยไม่ใช่อะไรหรอกก็เพราะมันใช้ให้ผมมารับน้องสาวของมันแทนมันไง"กายแล้วมึงจะมากับกูทำไม"ไอ้นี่ก็อีกคนต้องตามติดผมตลอด"กูมาส่องเด็ก"ผมมารับมะปรางแทนพี่ชายของเธอได้เกือบสองอาทิตย์แล้วแหละครับ เพราะอามะนาวกับอาเธียร์ไปต่างประเทศแล้วไอ้ห่าเฮคมันเป็นบุคคลจำพวกหวงน้องมากมากสะจนมันเกินไป"มึงอยากเข้าคุกหรอกาย"ผมหันมาถามไอ้กายที่มองดูเด็กมอปลายที่กำลังเดินผ่านไปผ่านมา"ไอ้สัสกูแค่ส่องเฉยๆ"ผมส่ายหัวให้เพื่อนตัวเอง"ทำไมยังไม่มาอีก"ผมบ่นเพราะตอนนี้มันเลยมาจะครึ่งชั่วโมงแล้วผมก็ยังไม่เห็นมะปรางจะเดินออกมาเลย"วันหลังมึงก็ให้คนขับรถที่บ้านมารับสิติณณ์ถ้ามึงจะบ่นขนาดนี้ มึงเองไม่ใช่ที่เสนอตัวมารับมะปรางไอ้สันขวาน"ไอ้กายบ่นผมยกใหญ่"ก็มันทางผ่านมั้ยล่ะมึงจะให้ลุงคนขับรถกลับไปกลับมาทำไม"ผมหันมาถามมัน"กูนึกว่ามึงชอบมะปรางสะอีก"ไอ้กายพูดพร้อมจ้องหน้าผม"ขอโทษค่ะที่ออกมาช้าพอดีคุณครูสอนเกินเวลา"ผมกำลังจะอ้า
