(Cedrick POV)
Gusto ko na ngang paliparin ang Cart namin. Anong gagawin ng babaing to sa mga kinuha niya. Pati bath towel di pinatawad. Nakita lang na buy one take one. Ang paliwanag makakamura kami. Ang galing talaga ng asawa ko.
Napailing na lamang ako sa kanya. Ngumi-ngiti pa talaga ito sa akin.
“Ganito ang nararamdaman ng mga normal na tao Cedrick, kaya chill lang okey.”
Nang marinig na lang namin may pumutok na baril. Agad kong hinila palapit sa akin ang asawa ko. Hinila na nga sa lugar saka nagsilapitan ang ilan kong tauhan.
Binuhat ko na si Monina ng marinig ko nga ulit ang barilan di kalayuan sa amin. Nagkakagulo na ang mga tao. Alarma ng gusali ang lalong nagpapa-panic sa mga tao sa loob.
Hangang sa…
“Cedrick!”
Siya na naman. Gusto na ata talaga nito mawala sa mundo. Napapikit ako. Kailan mo kami titigilan Vanessa?!
“Maari ba tayong mag-usap muna?
(Cedrick POV)“You'll be safe. You know what to do Mike.”“Yes, master Cedrick.” Aktong aalis na ako, ng hawakan ni Monina ang kamay ko.“Cedrick, sumama ka na sa amin. Baka ano pa mangyari sayo!” Luhaan niyang pisngi.Ngumiti ako sa kanya…“Rhio was shot Monina. Uuwi ako. Ligtas akong uuwi Monina. Take care.” Halik ko ulit sa pisngi nito. Saka ko sinarhan ang pinto.Umalis na nga sila kaagad ni Mike kasama ang isang convoy ng sasakyan.Habang ang karamihan ng tauhan ko naghihintay na din na sumakay ako sa sasakyan para linlangin si Vanessa.Keep safe Monina.Di nga ako nagkamali. Hinahabol na nga kami ng mga tauhan ni Vanessa. I maybe a physician but I can also kill. Kinasa ko na ang baril ko na di ko aakalain na darating kami ni Vanessa sa puntong ito.Are you a psychopath Vanessa? Yan ba ang di ko na
(Monina POV)Diyos ko po… Hayaan niyong mabuhay ang mga anak ko.Kasalanan ko ito.Kung di ko pinilit si Cedrick na lumabas, wala ito.Masyado ko atang minaliit ang galit ni Vanessa sa akin. Umasa na papatawarin ang sarili niya at mamuhay ng tahimik. Ngunit ano ito? Hindi siya titigil hanga’t di niya ako mapapatay.(Haiden POV)“Daddy look at this.” pakita ni Precious ng iginuhit niya.“Papasa na ba ako bilang International Artist at Designer?” Ngumiti ako dahil wala siyang ikinalayo sa akin. Mahilig gumuhit.Iginuhit niya ako na abala ko ngang tapusin ang canvass bago umalis ng bansa kasama siya. At natapos ko na din.Si Mama. Nakangiti at masayang kumakaway sa aking harapan.“But don't critic it. Wala pa po ako kalaban-laban sa galing niyo magpaint. Gaganda po ng painting niyo.”
(Monina POV)Siyang ikinatayo niya sa harapan ko at nagpagitna sa aming dalawa ni Vanessa.Si Matt… o mas kilalang si Haiden.Ngunit tumawa lamang si Vanessa.Saka natigilan lamang ito ng senenyasan ni Haiden ang tauhan niya at di ko alam kung ako itong pinagsabihan niyang…“Close your eyes. Ayaw mo naman sigurong makakita ng ikakabigla mo?” \Automatiko nga akong napapikit ng marinig ko ang ilang putok ng baril.Pagmulat ko…Ilang tauhan ni Vanessa itinumba ng tauhan ni Haiden.“Di ka titigil!” sigaw ni Vanessa. Nakapamulsa lang sa gitna namin si Haiden. At sa tingin ko pinaglalaruan ng titig niya ang kaharap nitong si Vanessa.“Hindi ako ang dahilan ng pagkamatay ng nanay mo! At kung papatayin mo ako ngayon, hinding-hindi mo mabibigyan ng katarungan ang pagkamatay ng minamahal mong ina.”“Ahhh. Let's have a littl
(Monina POV)“Ah! Mamaya na Monina. Mamaya ka na maki-usap sa akin. Mas magandang pakingan sa personal. Dalhin niyo sa malapit na bangin ang babaing yan.”Saka niya ibinaba.Tumigil kanina ang sasakyan dahil nga wala ng gasolina ang sasakyan.“Mapipilitan ka Miss maglakad. Buntis ka pa naman. Tsk. Tsk. Hala! Mag-enjoy ka na maglakad, mamatay ka na din naman mamaya.” Siyang itinulak na ako ng driver kanina. Isa sa unahan ko, isa sa likuran.“Ang bagal! Baka naroroon na sila! Tayo wala pa!”(Vanessa POV)“O nasaan Haiden ang magagaling mong tauhan! Ngayon pareho kayong mamatay ng kapatid mo!” Siyang idinidiin ko ng sa ulo nito ang baril.“Pakibilisan niyo ng pagmamaneho dahil gigil na gigil na ako sa dalawa na maglaho sa mundong to!”Hindi makapagsalita si Ha
(Monina POV)“Hindi yan Miss uubra sa amin. Hala! Tumayo ka na riyan! Kanina pa tayong naglalakad! Kanina pa sila siguradong naghihintay!”“Alam mo Miss yan si Miss Vanessa, napakabait niyan noon. Bakit kasi nangyari ito sa kanya? Yun pala inagaw mo sa kanya yung lalaki niya. Kaya ayan naging halimaw. Talagang nangungulila na kami sa kanya. Akalain mo isa lang akong kusinero at yang kasama ko Driver yan ni Miss Vanessa. Kami, nakita namin ang pagbabago niya. Simula ng naging di patas sa kanya ang kanyang mga magulang. Kaya kahit paano naiintindihan namin siya ngayon.”(Vanessa POV)“Patayin mo na ako Cedrick!” Ngumiti sa akin si Cedrick.“No need to remind me.”“Patayin mo na ako! Dahil gusto lang naman kita iligtas sa Moninang yan!”Ibinigay na kay Cedrick ni Rhio ang isang maliit na
(Haiden POV)“Anak ko ba talaga Cedrick?” sabat ko na. “Kung yun gusto mo sa akin ibigay ang mga anak mo, di ako tatangi.” At sa gigil ni Vanessa muli niya akong sinampal.I can endure it, until I turn to be your grim reaper. Magsawa ka nang saktan ang papatay sayo. Di ako kasing tanga ng Cedrick na nasa harapan natin ngayon.Napadura ako kay Vanessa. Kaya naman binagyo ako ng kamay niya.Sige lang. Sige. Since meron din akong pagkakamali na ginawa. Ako ang dahilan para mamatay ang isa sa mga kapatid ko.Yun lang ang bukod tangi na pinapaniwalaan ko sa sinabi mo Vanessa. May mga kapatid ako. Ngunit huli na nag lahat para malaman ko talaga. At sana nga totoo.Ang nakakaganda lang naman kapag mamatay ka sa harapan ng isang kontra-bida. Ay yung tipong sasabihin niya ang mga katotohanan.Kaya nagkunwari akong mamatay sa kamay ng hinayupak na babaeng to. Para nga kumpirmahin sa bib
(Monina POV)“If that is the case Vanessa. I do still care with you. At uulitin ko, dahil nga nirerespeto ko ang pinagsamahan natin. But Monina, she is right kung talagang ipipilit lang naman niya na isiksik ang kanyang buhay sa akin. Di ko hahayaan na pagbigyan pa siya na masira tayo at may masamang mangyari sayo.”“Cedrick.”“Ayan Monina panalo ka na. Maguilty ka sana habang buhay! Kasalanan mo ang lahat ng to!”At halos isinubsub ko ang aking mukha sa dibdib ni Cedrick ng tumalon na nga si Vanessa.Narinig ko na lang na agad na nagsikilos ang mga tauhan ni Cedrick…“Shhh. Ayokong mabuhay ka na may guilty nga Monina. Hindi ko hahayaan na may mangyaring masama sa kanya. Pangako yan.” bulong na lamang nito sa akin.Na ikinahupa ng pag-iyak ko lalo na ng mai-ahon na nga nila si Vanessa ulit. Inis na inis ito.“Hayop ka Monina.” ga
(Dominick POV)Hangang sa tuluyan na nga namin inilabas si baby D. Huling gupit ng umbilical cord nito. Siyang inaabangan na ni Cedrick ang paglabas ng placenta ng anak nila. Hinilot hilot nito ang tiyan ni Monina habang kinakausap ito.Di muna kailangan ni Monina ipikit ang kanyang mga mata. Kaya pilit itong kinakausap ni Cedrick.Hangang sa nailabas ang Placenta.Napatango ako kay Cedrick at mahinang ibinulong sa hangin. Congrats… Uncle na ako. Hahaha.“I'll check the babies.”Kailangan niya magpa-iwan kahit bakas sa mukha niya na excited siyang makita ang mga bata ng matagalan. Kailangan niyang alalayan si Monina muna.Maayos naman na isinagawa ni Haiden ang pagcheck-up sa mga bata.“They are all in good condition.” Sinabi nito sa akin. Huminga ako ng malalim. Atleast ngayon, napatunayan namin na okey lang pagkatiwalaan si Haiden… Na kap
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n