(Monina POV)
Hangang sa natigilan na ako.
“Cedrick… Masakit itong nangyari sa akin! Sa tingin mo ba matatangap ko nang ganito ang lahat. Cedrick buhay nang kapatid ko ang nawala talaga dito!” Na ikinanlabo na ng paningin ko dahil sa mga luhang di ko napipigilan.
Patuloy ako sa pag-iyak. Hangang sa naramdaman ko na inangat ni Cedrick ang mukha ko sa kanya.
“Nagsisi ako Cedrick na nakilala kita! Ayoko na! Gusto ko na magising sa bangungot na ito! Tigilan mo na ako!” Siyang ikinatabing ko nang kamay niya. Ngunit tuluyan niyang inilapit ang mukha nito sa mukha ko at inangkin ang aking labi.
Binitiwan lamang nito ang labi ko ng may kumatok na sa labas. May mga naghihintay na sa labas ng sasakyan. At bago niya buksan ang pinto, iniwan niya ang mga salitang…
“You hate me. I know. Then I will disappear in your life. Kahit gusto kitang alagaan at mahalin Monina.
(Monina POV)Baka si Cedrick na ang sumunod na humanting sa amin. Di ko ito matatangap.“Di ako magsasalita laban sa kanya.”“Miss Alvarez?”“Asaan si Matt?”“Sigurado ka ba? Siya lang naman ang pumatay sa kapatid mo.”Tumayo na ako at di na sa kanya lumingon.Natuto na ako kung paano nga ba gumalaw ang mundong ito. Kawawa ang mga kawawa. Mas mabuti ang di kinakaawaan at gumagalaw sa sariling kagustuhan. Kaya gagawin ko din yun. Kung yun lang naman ang magpapalaya sa amin.Bwisit! Di ko kailangan ang awa nila! Gagalaw ako hangang sa makamit ko ang kagustuhan na makalaya sa pambibiktima nila.Lumabas ako. Nasa kabilang silid si Cedrick at napakaraming tao sa labas na halos nayayanig na ang boung gusali. Naging abala ang pulis dahil meron lang naman silang dinalang malaking isda dito.Napatitig lamang sa akin si Rhio.Dumaa
(Monina POV)“Bakit ayaw mong magsalita laban kay Cedrick?” Tanong kaagad nito na kasama nga si Atty. Abraca.“Tinutulungan kita.”Sige, lumapit ka pa Matt sa akin.Mapait akong ngumiti sa kanya. Alam kong ang may chansang magsinungaling sa pagitan ni Cedrick at Matt, ay ito.“Bakit mo tinatangihan?” Ikinalapit na nito nang tuluyan sa akin.At bilang tugon sa tanong niya… isang sampal ang inabot ko. Nanginig ako sa ginawa ko. Ngunit sa inis ko lalo sa kanya, pinaulanan ko na ito nang hampas.“Ang sama mo! Ang sama mo!”Pinigilan ako nang mga kapatid ko. Wala akong paki-alam sa mga taong nakatitig sa amin.Hangang si Atty. Abraca na din ang nagpagitna sa amin.Hinawakan ni Matt ang pisngi niya na sinampal ko. Napatitig sa akin at ngumisi ito.Demonyo nga din siya. Nalaglag na ang maskara
(Secretary Lee POV)“Tss.” Yun na lamang ang narinig ko sa kabilang linya bago niya ibaba.Tinawagan ko na din si Rhio para nga maagapan ang pagdating ng mga pulis sa lugar. maging alerto sila. Lalo na nagmumukhang inosente si Haiden sa nangyayari. Nagmumukha pa tuloy na ito ang bayani ng magkakapatid.Nakasunod lang ako sa mga pulis.Bago pa man nga nila inaresto si Master Cedrick, muli kaming nagharap ng Hepe. Impossible na magpapigil siya, kaya wala nga kaming nagawa kundi inaresto si Master Cedrick. Pinusasan ito sa harapan ng maraming kamera na siyang agad nalaman ng mga taga media.Naging maingay nga sa tenga nang mga tao ang tungkol sa pag-aaresto ng ganito kay Master Cedrick. Natitiyak kong mas uulan ang mga taga-media mamaya.Nang makarating kami sa prisinto, inabala na nang mga ilan naming mga tauhan ang mga tag media na gusto ngang malaman kung ano ang nangyayari. Mas makakabuti na di muna maki-a
(Secretary Lee POV)“May nangyari ba sa inyo na di maganda?”“Ma, nasa kalagitnaan po ako nang. trabaho ko nga—.” Natigilan ako dahil parang may naririnig ako na…“Sige na Ma.” na siyang ibinaba ko. Hinahanap ang boses kung saan nagmumula. Parang merong sinasakal na di makasigaw.Dugo… Mga patak nang dugo.Sinundan ko ang mangilan-ngilan na patak nang dugo. Hangang sa hinatid ako nito sa tambakan nang basurahan. Gumalaw ang nakasarang container. Di na ako nagdalawang isip na buksan ito.Ngunit… ang bumungad sa akin…Ang pilit na sumisigaw na si Mitchelle ngunit di makawala ang boses niya dahil sa ducktape na ginamit para isara ang bibig niya.Daglian ko siyang inilabas sa container.Ngunit nang mailabas ko at inalis ang tape sa bibig nito…“Mike…” mahina niyang nabangit ang pangalan ko. Tumulo na sa p
(Secretary Lee POV)Walang magawa ang mga pulis sa nangyayari dahil hinarang na ito ng mga tauhan ni Master Cedrick.Ngunit nagsidatingan ang mga tauhan ni Haiden at rambulan na nga ang nangyayari. Di na rin napaawat si Rhio sa ginagawa niya. Nagkakagulo na ang boung lugar. Sa gigil ko din kay Haiden, natitiyak kong Masisira ang mukha niya sa akin!Kaya bumagsak ulit ito sa sahig na duguan na nga ang pagmumukha niya. bakit di niya gamitin ang kamao niya? Tss!Nagulat na lamang ako ng pigilan niya ang kamay ko. Saka itinulak ako. Aba, lalaban na siya. Wala kaming paki-alam kung wala nga kami sa sarili naming territoryo!Bago pa man nga makatayo si Haiden, bumagsak ulit ito dahil kay Master Cedrick.Sa gigil ni Master Cedrick, hinila nito ang kwelyo at ginulpi nang kanyang kamao ang mukha ni Haiden. Na ni minsan di ko ito nakitang ginamit ang kamao niya.Pinigilan na siya nang ilang Pulis, saka naman ako nagulat dahil m
(Monina POV)“Ate!”Tumango ako sa kanilang dalawa.“Deserve natin magkaroon nang normal at tahimik na buhay. Wala nang sino man sa atin ang mangugulo. Oo, parang sinasabi ko lang sa inyo na talikuran natin na mabigyan nang hustisya ang pagkamatay ni Carolina. Dahil wala naman tayong kalaban-laban sa kanila.” Yun ang katotohanan na kailangan nila malaman.“Ate, handa tayong pakingan nang autoridad.” Umiling ako.“Alam niyo ba kung bakit ito nangyayari sa atin? Si Papa. Oo si Papa, pagkatapos niya mag-ala bayani noon. Heto yung nangyayari sa buhay natin. Tapos nang lumaon nga nakalimutan ang kabayanihan niyang ginawa. Ano ngayon? Siya pa yung nasa panganib at tayo, dahil nga pinabayaan lang tayo nang ganito!” na siyang nahihilo na naman ako.“Ate.”“Hayaan niyo na ang kapatid niyo magpahinga.” si Matt.Nagkatitiga
(Monina POV)“Saan mo kami dadalhin Rhoa?” huling tanong ko sa kanya. Ngunit di man lang niya ako sinagot.Hangang sa itinigil ni Rhoa sa isang tahimik na kalsada ang sasakyan. Gabi na. Di ko namalayan ang takbo ng oras. Napakarami ng nangyari ngayon.“Ginagawa ko lang ang huling utos ni Master Cedrick para sayo Monina.”Napabuntong-hininga ako. Sinubukan ko ngang buksan ang pinto nang sasakyan. Bukas naman. Ibig lang sabihin nito, hangang dito na nga lang ang tungkol sa amin ni Cedrick.Lumabas na ako na siyang ikinasunod nang dalawa kong kapatid.Binuksan ni Rhoa ang bintana nang sasakyan.“Huling araw na ata kita makikita, diba Monina?” Tumango ako.“Ikaklaro ko lang sayo. Walang kinalaman si Master Cedrick kung ano pa ang mangyayari sa inyo simula ngayon. Bukas ililibing ang kapatid niyo sa himlayan nang inyong ina. May susundo sa inyo. Yun na lang d
(Monina POV)Bakit parang bigla ako dito yung naging masamang kapatid?Bakit parang ako pa itong naging masama sa harapan nang dalawa kong kapatid? Gusto ko lang naman sagipin ang buhay nila.Sumusobra na ba ako?Mali ba ang ginagawa ko?Sila nga ang iniisip ko diba?!Inihakbang ko ang aking mga paa para sundan sila. Nagmamadali para mahabol sila. Nang biglang suminag sa aking paningin ang maliwanag na ilaw ng sasakyan. Kaya napapikit ako.Sa aking pagmulat, halos mawala ang isipan ko sa katinuan. Parang nanaginip lang ako. Binabangungot na siyang parang parusa sa akin. Kung bangungot man ito… Kung maari lang gisingin niyo na ako!“Catriona! Caroline!” siyang sigaw ko na ikinatakbo nang aking mga paa dahil nakahandusay sa kalsada ang mga kapatid ko!Nanginginig ang katawan ko. HINDI! GUSTO KO NA TALAGANG MAGISING SA BANGUNGOT NA ITO! DI ITO MAARI!(Vanessa POV)
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n