(Monina POV)
“Yung totoo sa ating dalawa. Na wala naman tayong nararamdaman sa isat-isa.”
“Paano maniniwala niyan sa akin si Vanessa, kung pinagtatangol kita sa kanya.”
“Ako? Pinagtatangol mo? Saka alam niyang wala ka naman talagang nararamdaman sa akin. Harapan mong sinabi lang naman sa kanya na walang tayo? Diba?”
“Yes.”
“Edi walang problema. Alis na din naman ako. Kaya sabihin mo na sa akin ang kailangan kong gawin. Ayaw pa kasi ibalato ang kalayaan ko.” Ngumisi ito sa akin.
“Nang dahil sa tatay mo Monina, nangyari ang trahedya, sampung taon ang nakaraan. Marami ang namatay noon. Kabilang na ang mga magulang namin ni Dominick.” Nang marinig ko ito, di ko na alam ang isasagot ko.
“Sabihin mo, deserve mo bang tulungan kita na nanganganib ang pamilya mo? May tungkulin ba dapat ako sayo? Sobra naman ata para maging balato lang ang mulin
(Monina POV)Lalong lumala. Di ko pa nga sinasabi yung gusto kong sabihin.“Cedrick! Parang…”“Parang?”“Pinatay mo na ako. May sarili din akong buhay. Gusto ko rin magkaroon nang pamilya!”“I thought you don't want. Ano ba talaga ang binabalak mo Monina?”“May sinabi ba akong ayoko magkaroon nang sarili kong pamilya? Forty-seven na ako kapag lumaya sayo! Di ka naawa?! Sino pa ba ang magkakagusto niyan sa akin? Ha?! Wag mo akong ginagaga!” na siyang pabalibag kong binitiwan ang kamay nito.“Patayin mo na lang ako. Ayokong mabuhay nang malungkot sa mundong ito. Cedrick naman!” Malakas kong hampas at tumalikod sa kanya.“Monina, I am asking you!” Kaya napaharap ulit ako dito.“Ako ang dapat mong pakingan!”“Ganito ba kahirap mag-interview nang katulong lang naman?” Sob
(Monina POV)“Ganyan kadali? Na-inspire ka sa aming dalawa na di mo pa nga nakikita?”“Oo naman. Kaya sobra naman kung ikukulong mo ako bilang utusan dito sa pamamahay mo. Dalawampung taon? Anong ginawa ko sayo? Kasalanan ko ba maging panganay ako sa pamilya namin?!”Sa talagang nagagalit na ako.Tini-take advantage na ako ni Cedrick.“Bakit di mo na lang ako tulungan. Panganay ka din. Alam mo ang responsibilidad mo diba? At saka ang layo natin sa isat-isa Cedrick. May kakayanan ka sa lipunang ito habang kami, ipinanganak sa pamilyang wala naming pangalan. Pero ang malas dahil si tatay na nga ang tumulong noon sa ibang tao. Si tatay pa itong walang tahimik na paligid!”“Yun ang pagkakamali nang tatay mo. Wala naman siyang kakayanan bakit ginawa pa niya. Kabayaran lang naman ito nang katangahan niya. Worst. Nadamay kami.”“So, di ko na nga magagawa ang gus
(Secretary Lee POV)Abala na nga ako gumawa nang panibagong kontrata sa pagitan nang dalawa.Di na ba pakakawalan talaga ni Cedrick si Miss Monina. Worst kailangan pa niyang makulong dito nang halos dalawampung taon? Nakikita ba niyang si Miss Monina ang kabayaran sa nangyari noon?Miss Monina don't even deserve this thing.“Cedrick!”Napaangat ang paningin ko sa hagdan na pababa nga si Master Cedrick na siyang ikinahabol ni Miss Monina. Napangisi sa akin ang amo namin. Di niya inabalang lingunin si Miss Monina.“Call Rhoa here.” Tanging utos niya sa akin. Tumayo na ako sa aking kinakaupuan. Nadatnan ko s Rhoa na abala sa tsaang ginagawa.“Pinapatawag ka.” Inirapan ako nito.“Talagang sira-ulo na si Master Cedrick. Di ako makapaniwala sa gusto niyang mangyari. Gustong magdala nang bagyo dito sa pamamahay niya.” Siyang kinuha ang t
(Secretary Lee POV)Napapikit si Master Cedrick. Diba, patay ang pangtitrip nito kay Miss Monina? Sa sumusobra na talaga siya.Hangang sa narinig na nga namin ang malakas na iyak ni Miss Monina. Tinitigan ko si Rhoa na siyang ikinakilos nito para puntahan si Miss Monina.Tumunog ang phone ko. Nasa labas na ang mag-ina ni Master Cedrick.“Master Cedrick, narito na sila.” Siyang parang bulaklak na bumukadkad ang kanyang mga mata. Napatitig sa akin.Tumayo siya.“Do everything na mapapirman si Monina sa kontrata. Or you will dead to me Mike.” Tumalikod na para siya na itong sumalubong sa kanyang mag-ina.Talagang sa akin pa ipapasa ang kabaliwan niya? Ano ba talaga Master Cedrick ang binabalak mo? Tsk.Kinuha ko ang mga pinunit na papel ni Miss Monina. Well, I can print it again.(Monina POV)Naramdama
(Monina POV)Mawawala din naman itong umuusbong sa akin. Kailangan ko nga talagang tangapin ito. Para matuto din na wag mahalin ang isang kagaya ni Cedrick.Di naman kasalanan ang mahulog sa tao, sadyang kasalanan lang kung alam mong mali, pinagpipilitan mo pa.“Miss Monina.” Siyang ikinaharap namin ni Rhoa dito. Si Mike. Dala nito ang panibagong kontrata.Napabuntong hininga ako at inabutan ako ni Mike ng simple niyang ngiti.Inabot ang kontrata sa akin. Bahagyang napatitig lang ako. Ngunit gaya ng sinabi ni Rhoa, kailangan ko tangapin ang hamon ni Cedrick sa akin. Kinuha ko na, saka pinirmahan.Kapag naboring yang si Cedrick sa akin, ibig lang sabihin mapapatawad na niya si Papa.“Rhoa please assist her.”“Ako pa Mike. Marami ka sa aking matutunan.” Kindat sa akin ni Rhoa.Teka? Mali ba ang ginawa ko?Kasi para saan ang kindat n
(Monina POV)“Biktima saan?” na siyang hinuhubad ko na nga.“Playing victim ka kanina.”“Tulungan mo na nga ako nito!”“Wag mo kasing hinuhubad. Di ka pa nga niya nakikita.”“Sino?!” sa naiirita na nga ako. Mga taong nakatira dito, kinakareer na maging laruan ako.Na siyang biglang may kumatok. Kaya napasubsub ako sa cabinet na pinaglalagyan nga ng mga di ko inaasahang custome ni Rhoa.Si Rhoa naman agad na binuksan ang pinto.Nakahinga ako dahil si Mike ang narinig ko.“You need to serve a tea.” Si Mike nga. Pero di ako lumabas sa cabinet.Wala nang ingay. Ibig sabihin wala na sila. Binuksan ko yung cabinet. Pero halos magunaw ang mundo ko kung sino itong sumalubong nang titig sa akin. Nakangiti at tipong hinihintay talaga ang pag labas ko.Anong trip na naman ito Cedrick?!Sasarhan ko sana
(Monina POV)Nakangiti. Habang ako napayakap sa sarili ko.Namumula ang pisngi dahil sa kakahiyan.“Is that Rhoa's uniform para sa trabaho mo dito?”“Cedrick ang bastos mo talaga! Manyak! Ubod ka nang kamanyakan! Wala ka na talagang awa sa akin! Wala ka nang ma-ayos na ginawa sa akin!”Ngunit ang isinagot nito, isang malutong na tawa.Ayan. Tuluyan na ngang nasiraan ng ulo.“Respeto. Sa tingin ko naririyan na ang mag-ina mo diba? Ang babaing mahal mo?”“Labas Monina.”“Di ako kagaya mo na baliw para lumabas! Tigilan mo na ang pagbabastos sa akin!” na parang maiiyak na talaga ako.“Don't cry Monina.”“Di ako iiyak. Umalis ka na. Tinangap ko na nga yung unfair mong kontrata diba? Umalis ka na. Gagawin ko ang trabaho ko dito bilang utusan kaya respeto naman.”“Kaya nga andito
(Monina POV)Nang makapagbihis ako. Yayang-yaya ang dating Yung parang nanny outfit lang. Hindi po yung England Maid Outfit na merong pa-ruffles-ruffles.Tinignan ko ang sarili sa salamin.Baby blue.Inabot ko yung isang hairclip at napa-ponytail. Ayan talagang mag-aalaga na ako nang bata nito.Una kong ginawa, ayusin yung mga damit na tinapon ko kay Cedrick.Talaga bang gamit ito ni Rhoa?Sabagay dami nga ata nang operation nila noon. Talagang napakatapang ni Rhoa.Ewan kung bakit gusto na lang maglukmok sa lunga ni Cedrick.Minsan nga naman, mas makakabuti na nasa isa ka lang na lugar at nanahimik.Anti-social life. Para wala kang marinig na paninirang puri. Chismis lang ang makukuha mo kasi kapag pumatol ka din sa ibang tao. Haist. Mga bibig nang ilang tao di na mapreno. Bakit sila ganoon?Tsk.(Haiden POV)
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n