(Secretary Lee POV)
“Mike get out! Kung may trabaho ka. Umalis ka na!”
“Di ako aalis kung nagkakaganito ka.”
“You need too Mike. Maiinis lang ako. Ayaw mo naman ata akong makitang naiinis diba sayo?” Napabuntong hininga ako.
“Pero kailangan mo kumain.”
“Kakain ako, umalis ka na.”
Kaya sinunod ko na lamang ang gusto nito.
Nakasalubong ko sa may porch ang anak namin na abalang iniipon ang nasira bracelet na gawa sa beads.
“Mommy will get mad at me. Please help me Daddy.” taranta niyang pulot. Tinulungan ko. Ngunit ang beads na pinupulot ko, mamahaling bato to?
“Saan to galing?”
“It's Mom one of the treasures.”
“Pinapaki-alaman mo ang lalagyan ng Mommy mo?”
“I just want to try it. Hala Daddy nasira ko.”
Napatitig ako sa mga batong naipon namin. Ni minsan di ko b
(Secretary Lee POV)Wala pa atang ganang harapin si Miss Vanessa.Narinig kong napabuntong hininga. Natigilan sa paglalakad at humarap sa malawak na anyong tubig.“Bukas ikakasal na kami ni Monina. Ano kaya ang sasabihin sa akin ni Vanessa?”Di ko alam kung tinatanong niya ako. Sadyang siya lang naman ang makakasagot nang tanong na gumugulo sa kanyang isipan. Ang akin lang kailangan na niyang tapusin ang kahapon nila ni Vanessa.Nanabik na ako Master Cedrick na makita kang namumuhay nang tahimik. I know si Monina lang ang maaring makapag-bago ng prinsipyo ninyo. Malaki kaya ang tiwala ko dito.“She will be ready by hour from now.” sagot ko na malayo sa tanong niya. Sa di ko naman alam ang isasagot ko diba?Nanahimik si Master Cedrick. Hangang sa tumalikod na ito at pumasok ng kanyang pamamahay. Napatango ako kay Rhoa na ipaghanda ito ng almusal. Dahil yun din ang oras ko para sabihin sa kanya a
(Monina POV)Hahaha. Ma, dalawa lang na letra ang dumagdag sa akin. Ma, di ko ini-expect na balang araw mag-aasawa pala ako. Pero alam ko wini-wish ninyo noon sa akin yung makapaghanap ako ng lalaking magmamahal sa akin.Ma, di niya ako mahal.Pinaparamdam lang nito sa akin ang pagiging responsible. Duty niya. Yun lang. Ni minsan di ko makukuha ang puso niya. Tumitibok yun sa una niyang pag-ibig. Maari din ba ako maghanap ng pagtitibukan ng puso ko? Sa usapan kasi namin Ma, walang mafafall sa isat-isa.Siya may minamahal habang ako wala? Sa siya nga ang mahal ko. Ewan. Maghanap din kaya ako?Joke lang.Kung magpapakasal ako sa kanya, siguro maging tapat lang din ako sa responsibilidad ko. Diba Ma? Para kahit paano masaya din.Fighting Monina!Ganyan talaga ang nagagawa ng love. Kailangan mo magsakripisyo at maghintay. Makakapag-move on din yang si Cedrick. Wag naman sana dumating yung point na kailangan talaga
(Cedrick POV)Napatitig ako kay Mike na biglang nakatangap din ng tawag. Hinihintay ko ito. Hangang sa lumapit si Monina sa tarangkahan, binuksan at …“Master Cedrick...” bago pa man magsalita si Mike, napangisi na lamang ako kung sino nga itong bisita nang magiging asawa ko.“Hindi ata siya makapaghintay. Binalaan ko na siya na lumayo ito kay Monina diba?” titig ko na lamang kay Mike. Napayuko ito sa akin.“Get her ass out of my bride sight!” bulyaw ko kay Mike. Agad nitong tinawagan ang tauhan na naka-stand-by.Nakita ko ngang hinila na nila si Vanessa. Dinig ko ang pinagsasabi nito kay Monina.“Ako ang mahal ni Cedrick, hindi niya magagawang mahalin ang isang kagaya mo! Wag kang makikisali sa gulo namin. Please! Ginagamit ka lang niya!”Hangang sa sinara na nga ang tarangkahan. Natulala si Monina.Napailing ako. Napapikit at di ko din alam kung ano ang i
(Secretary Lee POV)May malaking bilog na mesang nakahanda para sa kanila. Masyadong maagwat ang distansya. Pinanghila ko ng upuan si Master Cedrick at si Miss Vanessa naman ng kanyang secretarya. Nanatili kami sa likuran ng bawat isa.“Cedrick, wag mo itong gagawin.” panimula ni Vanessa na siyang ikinatulo ng luha kaagad. Ngumisi lamang si Master Cedrick.Masyado kasing mapait ang ginawa mo Miss Vanessa sa kanya. Nasaktan mo ito ng husto. Dahil sa pagmamahal niya sayo, tuluyan ka na nga niyang papakawalan.“I am here to hear your last words. This will be our closure Vanessa. Aware ka naman ata diba?”“Cedrick…”“Ito ang gusto mo sa umpisa pa lang.”“Di ko inaasahan na mangyari ang trahedya na yun. Di lang ikaw ang namatayan. Pati pamilya ko. Pareho tayong—.”“I am happy your still alive.” tigil ni Master Cedrick sa pinagsasabi
(Secretary Lee POV)Halos mabasa na ang mukha ni Miss Vanessa. Di ko naman makita ang reaction ni Master Cedrick sa mga narinig nito.“A month before the wedding… Buntis ako. It's my last time na makikita kita ng ibalita ko nga sayong buntis ako.”“It's not my child Vanessa.” Matapang na sinabi ni Master Cedrick. Tipong di mabibilog ni Miss Vanessa ang ulo niya.“Cedrick, si Jessa ang nabuntis ni Kenneth. Galit na galit si Jessa sa akin dahil nabuntis mo nga ako! Kaya yung parents namin inilayo ako ng tuluyan. At sa oras na yun ang dinadala ni Jessa noon, ang anak ni Kenneth.”Napayuko ako bigla. Anong ibig sabihin nito? Walang emotion ang mukha ni Master Cedrick ngunit nakatitig lamang ito sa mukha ni Miss Vanessa.“Stop this wedding Cedrick, we have a child.”Napasandal sa upuan si Master Cedrick, di ata makapaniwala sa narinig nito. Even myself. Ano na ba ang m
(Secretary Lee POV)Ngunit naging abala ako na alamin nga kung totoo itong pinagsasabi ni Miss Vanessa.Nang matangap ko na ang resulta. Napapikit na lamang ako.Adrian ang pangalan ng bata. Ang resulta, positive. Anak nga ni Master Cedrick.Nanahimik na lamang ako sa tabi. Nanunuod kung ano na nga ba ang nangyayari sa loob. Alam kong maililigtas ni Master Cedrick, ang sarili niyang anak.Miss Monina, kung ano man ang magiging pasya ni Master Cedrick, sana nga may katarungan din kahit paano lalo na sayo.May tumawag sa akin na tauhan. Ang tauhan na naka-standby kay Miss Monina. Agad ko namang sinagot. “Sir Lee, nais umalis ni Miss Monina.” No. Kabilin-bilinan ni Master Cedrick na hindi lalabas si Miss Monina. Kaya agad kong sinabi na tigilan ito. Hangang si Miss Monina ang biglang narinig ko sa kabilang linya.“Mike kailangan ko kumilos sa problema ng pamilya ko. Di natin alam ang isipa
(Monina POV)Masakit mabitin sa ere. Plus, masakit mahusgahan.Wala sa akin ang control, nasa kay Cedrick. Ilang beses na namin napag-usapan ang tungkol sa aming dalawa. Unfair. Halatang napaka-unfair.Akala niya siguro ginagawa ko lang ito para sa proteksyon ng pamilya ko. Syempre yun din naman talaga ang maiisip nito.Napaupo na ako sa upuan. Para akong natruma sa muling pagkikita namin ni Miss Vanessa. Kahit pananalita lang ang ginawa nito. Kahit paano binalot ako nang takot. Napayakap ako sa unan. Tipong nagseself-pity.Bakit ang hirap i-handle ng pagmamahal? Tipong may kung anong tumatali sayo na kapag nilayasan mo masasaktan ka at magdurugo ang puso mo. Tipong mabigat sa dibdib. Gustuhin mo mang lumayas sa isang relasyon. Di mo magagawa dahil mahal mo na ito. At masasaktan ka lang kapag ginawa mong lumisan. Bakit nakakatakot masaktan?Sira ulo ka kasi Monina. Bakit nainlove ka sa lalaking yun. Napaka-komplikado niyang
(Monina POV)“Wala naman. Sige, mahalaga sinabi mo sa amin ang kaso ng pamilya ninyo.” na siyang ikinatitig nito sa kasamahan ko. Si Rhio. Makatitig sa akin parang babalian na din ako ng ulo.Ngunit mga mata niya nagtatanong kung bakit naririto ako sa police station at talagang lumapit pa ako sa kanila na wala naman talagang bilib si Cedrick sa kakayanan ng mga pulis.Sa kailangan ko kumilos, Rhio. At kagustuhan mo na sumama kung bakit ka naririto ngayon.Lumabas na kami sa station. May kalayuan din naman sa akin si Rhio kaya di mapaghahalataan na kasama ko ito. Pagkakamalan lang naman siyang may masamang motibo sa akin.Ngayon lang din ulit ako nakalabas. Muling parang di ko na naman kilala yung mundo ko.Bakit ko nga ba hinayaan na ma-adopt yung mundo ni Cedrick? Wala namang assurance na magiging maayos talaga ang pagsasama namin. Lalo na di naman ito mahuhulog sa akin.Palayain ang sarili Monina. Yun la
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n